Hallo mensen. Ik hoop dat jullie ons kunnen helpen. Donderdag hupste onze zoon (6) vrolijk bij de tandarts naar binnen. Vrolijk, maar met zere kies. 3 gaatjes waren eerder geconstateerd. Ik ben me rot geschrokken. En gauw overgestapt naar een speciale kindertandarts. Helaas kwam toch al snel pijn opzetten dus het hele kennismaken ging versneld. Maar hij is mega dapper. 2 weken geleden nog een noodvulling laten plaatsen zonder problemen. Afgelopen donderdag gaf hij toch wel weer pijn aan, aan diezelfde kies. We mochten die ochtend komen. De assistenten en tandarts heel meevoelend en voorzichtig. Hij voelde zich enorm op z’n gemak. Toen na een foto bleek dat 2 kiezen tot aan de zenuw ernstig waren aangetast, kon niet anders dan besloten worden dat deze eruit moesten. Dat ging eigenlijk heel goed. Heel rustig en met goedkeuren van zoon. Maar direct erna brak hij. Boos en intens angstig omdat zijn mond zo anders aanvoelt. Eerst nog het bloed wat los kwam natuurlijk. Maar ook nu na bijna 3 dagen wil hij niet praten, slikken, drinken en eten. Hij houdt zijn mond stijf dicht, totdat spuug zich opbouwt en in paniek spuugt hij het dan in een bakje. We hebben echt alles geprobeerd. Tot nu toe lukt af en toe een slok drinken en wat lepels vla. Maar het kost steeds veel moeite om hem zover te krijgen. En het lijkt alsof hij erna helemaal terug zakt. Ik ken mijn eigen lieve, gekke, drukke, kletsende, vrolijke, pittige zoontje niet meer terug. Ja de tijd.. ik moet het de tijd geven zou je denken. Maar ik denk dat hij echt een trauma heeft, dat we er niet komen met zoals het nu gaat. Ik ken hem daarvoor tegoed. Hij heeft een sterke, maar breekbare ziel. Hij heeft ook enorme honger. Probeert het ook. Maar krijgt iets vaster voedsel niet weg. Stukje vis geprobeerd, zacht brood. Mijn hart breekt. Hij heeft kortgeleden ook een heftige griep gehad en wat kilo’s verloren. Ik kan z’n ribben tellen. Ik wil me alvast oriënteren op hulp en waar ik na dit weekend aan kan gaan kloppen. Hebben jullie ideeen?Ervaring? Of tips? Wat kan ik doen? Uiteraard is de tandarts al gebeld (kan niet veel doen) en de huisartsenpost ook. In overleg hem toch laten slapen. Ik denk dat hem uit bed plukken nog meer stress brengt. Ook is hij nog niet suf, heeft nog een waterijsje gegeten en onder de douche Morgenvroeg bel ik nog eens.
Wat enorm rot zeg. Voor een waterijsje moet je ook slikken toch? Als die wel lukte, zou ik daar in elk geval mee doorgaan. En ik zou hem het vooral alleen laten proberen. Drinkyoghurt gewoon neerzetten en zelf weggaan, zodat hij zelf kan kijken of het lukt. Logopedisten helpen ook met slikproblemen maar dan heb je wel een verwijzing nodig. En dit is meer psychisch dan lichamelijk. Hij moet op een of andere manier weer vertrouwen krijgen. Maar hoe je hem die drempel weer over krijgt... Heel veel sterkte
Warme melk met beschuit en kaneel, heerlijk geprakt fruit, of geraspte appel met kaneel, warme gepureerde soepen, vla yoghurt, ikzelf zou kunnen leven op havermout en griesmeel, dat kun je ook warm eten. Wortels /groenten kun je pureren, aardappels kun je pureren, vlees kun je malen dan met veel jus en dan in de blender. Koekjes ontbijtkoek cake etc ? Gooi er wat thee bij en prakken maar Ik zou wat creatief worden en de komende week maar rustig gepureerd spul geven, kan hij zelf aangeven wanneer hij weer stukjes wil eten. Ps ja alles kun je blenderen, broodpap 2 stukken brood, zakje cup a soup of bouillon en heet water in de blender, kind hoeft echt niet te verhongeren omdat hij geen harde stukjes durft/wil eng vind. Fruit, vla, limonade, dubbelfris of ander tropisch drinken, hup in de blender, heerlijke smoothie, ( ik gooi er dan zelfs ook nog wel eens melk bij en hoe vies het ook klinkt, het is echt heerlijk ) Kortom creatief met een blender of lekker stampen prakken of raspen,
Ik ben zo blij met jullie snelle reacties. Dat geeft wat hoop. Ik ga het eea proberen. Maar hij vindt water drinken ook al heel spannend. Dus zelfs korstloos brood lukt niet. Maar je hebt goede tips. Dank je wel! Ja. Dat ijsje kost dan ook best moeite. Laatste paar happen lukte het ineens niet meer. Maar misschien is dat ook omdat ik er vanaf toen op zat te letten. Toen ik hem onder de douche zette zei ik dat hij misschien kan proberen te oefenen met het bewegen van zijn mond. En naderhand liet hij zien dat hij zijn mond wel open en dicht durfde te bewegen. Dat is misschien een klein begin. Ik zal het proberen hem het alleen te laten proberen.. wie weet helpt dat beter. Dank je!
Daarom met de cup a soup of bouillon in de blender, dan heb je broodpap Als hij tomaten cup a soup lust kun je er ook nog altijd iets van een plekje ham/salami of kaas er bij in gooien.voor de extra smaak
Ach jeetje, wat rot zeg! Geeft hij niet aan dat het pijn doet? Als hij al 3 dagen niet durft te eten, slikken of praten dan klinkt het voor mij als dat er meer aan de hand moet zijn dan dat het anders voelt?
Nee dat denk ik niet. Hij staat altijd vooraan om mij te vertellen hoe pijn iets doet. Ik mag hem gewoon kusjes geven op die kant. En ook slaapt hij er wel op. Het is niet gezwollen. Het is echt mentaal. @Vulpen : as we speak heb ik hem een bakje yoghurt voor z’n neus gezet, ik zit ergens anders en hij lepelt hem helemaal leeg. Ik kan wel huilen.
Zo fijn dat het bakje leeg is gelepelt! Misschien komt zo zijn vertrouwen weer een beetje terug Hopelijk blijft het zo goed gaan! Anders misschien nog zakjes knijpfruit? Of bakje appelmoes?
Wat fijn dat hij zijn yoghurt wel eet! Misschien heb je de aanpak gevonden, nied hem wat aan en laat hem in zijn eigen tempo het eten. Mijn buurvrouw is psychotherapeut, specialisatie trauma. Zij geeft aan dat tegenwoordig de consensus is dat trauma afhankelijk is van een aantal factoren: - hoe weerbaar je bent ( resilience, dus niet hoe sterk of dapper je bent, of hoe goed je door kunt bikkelen), dit is leerbaar - natuurlijke aanleg, hoe je mentale staat van nature is en hoe je dingen in je hoofd verwerkt. Dit is nature en niet leerbaar - hoe de omgeving (hulpverlening, familie, omstanders) reageert na een potentieel traumatische gebeurtenis. Men wordt tegenwoordig getraind om rustig en zakelijk te blijven, wel warm. Maar niet een mening er aan koppelen zoals: wat was dat erg he? Of Dat deed vast pijn, of iets in die trant. Rustig informeren hoe het gaat en het slachtoffer zelf laten komen met een verhaal. Of niet. Soms komt het nooit maar dat wil niet zeggen dat er iets verdrongen wordt. Dus ik zou je zoontje gewoon als anders behandelen, vragen wat hij wil eten, iets afstand nemen en zorgen dat je op niet- eetmomenten in de buurt bent (schoonmaken, een boek lezen, een spelletje doen) zodat jecwel 'beschikbaar ' bent als hij er iets over kwijt wil
Erna toen het mis ging, ging hij alleen huilen en boos zijn, of was er ook een lichamelijke reactie zoals trillen / beven?
Ach wat fijn. Heb je ook al pap geprobeerd? Ik zat nog te denken, hoe gaat het verder gedurende de dag? Afleiding kan ook helpen, even wat doen wat hij leuk vindt, hem geen kans te geven eraan te denken. Misschien zorgt dat voor een soort reset zeg maar...
Misschien drinken met een rietje? En gewoon even laten gaan? En wat lekkernijen in huis halen die hij uiteindelijk misschien wel wil proeven. ( desnoods gewoon lekker snoep en gebakjes ofzo) Als je er zelf ook een heel groot iets van gaat maken helpt natuurlijk ook niet. Maak er vandaag een leuke dag van zonder hier op te focussen. Hopelijk knapt hij snel op.
Wat fijn dat jij zo’n buurvrouw hebt. en dat je dit met me deelt. Ik neem het mee. Toch helpt het mijn zoontje altijd wel om zijn verdriet te bevestigen en tranen de ruimte te geven. Dan stopt ie juist sneller met huilen. Maar in deze staat van zijn is het wel anders denk ik inderdaad. Hem de regie meer geven en inderdaad er zijn, maar ook de rust behouden door niet teveel mee te gaan in zijn emotie (best lastig als je zelf hsp bent ) We zijn gisteren ook wel even weg geweest. Maar hij is zo slapjes natuurlijk. Maar nu hij wat meer drinkt en die yoghurt pakt, gaat het vandaag misschien beter. We gaan straks wel even weer op pad. En wat helpt, klinkt gek, maar die gast “youtuber” die hysterisch kletst terwijl hij aan het gamen is: dat leidt af tijdens het slikken. Hopelijk lukt het om hem vandaag wat meer zijn mond te laten bewegen. Ik denk dat dat het begin is van meer vertrouwd zijn met het andere gevoel. En dus ook met eten en praten. Pap lust hij helaas ook niet. Lekker selectief hè? Hij is een goede eter, maar niet perse van vloeibaar/gepureerd voedsel. Zit te denken dat dat vast komt omdat ze altijd gegeten hebben volgens de kleintjesmethode. @Theezeefje: ja een rietje gaat het best idd. Stukje cake lukte niet echt nog. Maar doordat jullie zo meedenken voel ik me enorm gesteund. Precies wat ik nodig had
Hierboven schreef ik het al, maar hij heeft dit nog nooit gegeten. Dat is nu even het nadeel van rapleykindjes. Ook geen smoothies of zo. Maar goed. Ik ben al blij dat er yoghurt in gaat. En vla.
Even nog ter verduidelijking: hem laten horen en ruimte geven voor zijn tanden en verdriet is helemaal prima en juist goed. Maar dan meer in de trant van: als je wilt huilen of verdriet hebt is helemaal oké en ik ben er voor je. Het is meer dat ze afraden om in de trant te praten als: 'Ik denk dat huilen je goed zou doen' En het is inderdaad nog lastiger als je hsp bent want dan komt het allemaal nog veel harder binnen....
Nee hoor snap ik wel, Hier eten ze ook al vanaf 6/8 maand ( dat ze kunnen zitten) met de pot mee. En ook nooit gepureerd ofzo. Wel bij sommige gerechten appelmoes En hier eigenlijk altijd een toetje na het eten dus dat zijn ze wel gewend en dat zou er hier wel ingaan. En idd afleiding helpt ook! Hoe gaat het nu? Heeft hij verder nog iets gehad?
Nee het blijft bij vla en yoghurt. Andere dingen geprobeerd, maar dat lukt niet. hij heeft 4 mini stukjes brood weggespoeld met sinas. Maar dat kost zo veel energie voor hem. Die angst zit heel diep. Het is wel gelukt hem zelf iets te laten tandenpoetsen. En ik mocht zijn voortanden doen. Met de tandenborstel uit dan. Ik heb grote zorgen over de andere gaatjes die er nog zitten. Vooral Omdat hij soms drinken of yoghurt in zijn mond laat hangen. Ik probeer hem steeds te bewegen om het dan door te slikken of uit te spugen. Gek genoeg lukken 2/3 happen wel, maar dan blokkeert hij weer. Morgen weer een dag. We zijn net naar de huisartsenpost geweest. Medisch gaat het nog goed. Niet uitgedroogd of te suf. . Maar er moeten lijntjes uitgezet worden om hem mentaal te helpen hierbij. Ik heb wel wat ideeën, maar ik vind het lastig om weer even het wiel uit te moeten vinden. Vooral omdat ik er soms even doorheen zit. Morgenvroeg bel ik de huisarts. En iemand die hem ooit bij een andere lastige fase heel fijn heeft geholpen. Ik hoop dat we dan gauw iets kunnen oppakken.