Zo mijn buik begint iets te slinken, dus het was echt puur de darmen dat ik zo opgeblazen was. Verder nemen de kwaaltjes wel toe mijn borsten doen echt zeer en die levensechte dromen hahaha niet te doen! Ben gelukkig (nog) niet misselijk. En hoe zijn de kwaaltjes bij jullie? Wou vandaag voor het laatst een weken indicator halen om te kijken of hij de +3 aangeeft dit zal dan ook de laatste test zijn die ik doe voor de echo. Nog 2 weken wachten het duurt lang lijkt wel de 2 weken wachten na je ovulatie het kruipt voorbij
Heftig he, ik heb exact hetzelfde. Vind mezelf qua humeur gewoon echt niet leuk. Ik benoem ook maar dat ik niet lekker in mijn vel zit..
Hoi, welkom en gefeliciteerd! Wat heftig dat het voor jullie onverwachts kwam. Wel fijn dat het nu in begint te dalen in jullie hoofd en harten en dat er maar veel liefde voor jullie kindje mag groeien. Spannend dat de eerste echo al snel is!
De pijnlijke borsten en levensechte dromen herken ik! En eng dat de dromen af en toe zijn of juist bizar.. ik ben al 3-4weken enorm misselijk (ook voor pos. Test al) en gevoelig voor geur. Heb al pillen van vsm gehaald, sinds zaterdag is de misselijkheid niet meer alles overheersend maar nog steeds aanwezig. Pff dat wachten duurt lang he, ik heb echt zo'n lijstje met data in mijn hoofd waarop ik met smart wacht. De eerste echo, de intake bij vk en het vertellen aan ons gezin en naasten. Hebben andere dames het al verteld aan naasten of familie? Zo nee wanneer doen jullie dat?
Hier ook pijnlijke opgeblazen borsten en levendige dromen! Gelukkig (nog) niet misselijk. 2/3 zwangerschappen heb ik echt 40 weken overgegeven, dus ik hoop dat me dat een beetje gespaard blijft. En daardoor denk ik ook nu al dat dit een meisje is.. bij de jongens was ik echt heel erg ziek. Hier weet de buurvrouw het en de manager van mijn vriend. Maar vooral omdat we het met mensen wilden bespreken in die beginfase. Ik kijk er eerlijk gezegd heel erg tegenop om het aan de familie te vertellen . Kijk op tegen de reacties.. ik weet niet of iedereen direct zo enthousiast zal zijn. Ik denk dat we het zo lang mogelijk proberen uit te stellen hahaha. Alleen is het meestal vrij snel zichtbaar bij mij, dus ik denk even kijken hoe lang we er omheen kunnen. Ik hoop pas met 12/13 weken (na NIPT en 13 weken echo) de familie in te gaan lichten. Het is ook wel gewoon even fijn om het nog voor onszelf te hebben nu Heb je al ideeën hoe jij het bekend wil maken en wanneer??
Ik heb iets leuks gezien bij de action om je testen in te doen voor de baby kamer! Wat heb je nodig; testen van de action. Glazenflesjes met droogbloemen nu ook bij de action. Gouden chrome sprayverf. Spuit de dopjes van de test goud en doe er na de test in het flesje en je hebt een mooie herinnering op je schapje in de baby kamer
Ik wil zo lang mogelijk wachten om het te vertellen ik vind dit geheim samen met me man wel erg leuk nog! Vanmorgen wel aan mijn leidinggevende verteld omdat ze eind deze week zelf met verlof gaat. Ze moest helemaal huilen en vond het erg leuk! Liefste wou ik daar ook mee wachten maar ik krijg een hork van een vent als supervisor en voelde me daar helemaal niet prettig bij om het hem te moeten vertellen over een paar weken.
Wat een leuke reactie van je leidinggevende . En dan staat het nu genoteerd of vertelt zij het dan aan haar vervanger? Samen dat geheim hebben is ook wel heel erg speciaal hè! Ik heb zojuist de eerste echo gehad. Het was best emotioneel, want ik wist niet zo goed wat ik moest voelen bij het zien van de baby. Maar het zit er echt! Kloppend hartje gezien en termijn past voor nu ook bij het termijn dat ik zelf dacht. Dus 6+6 Net bij de vk ook uitgebreid gepraat over hoe het bij ons is gegaan, maar ook voor het eerst samen duidelijk uitgesproken dat we er echt voor gaan! ❤️
❤️ Uitgerekende datum ❤️ 1 oktober TanteLien - 33 jaar - 4e kindje 2 oktober 3 oktober Dolyko - 28 jaar - 1ste kindje 4 oktober bubblybaby - 33 jaar - 4e kindje 5 oktober 6 oktober Alasse - 36 jaar - 3e kindje 7 oktober Plukdedag24 -33 jaar - 3e kindje Funfetti - 33 jaar - 3e kindje 8 oktober 9 oktober 10 oktober 11 oktober MomtobeW- 31jaar - 1e kindje 12 oktober 13 oktober Mee123 - 28 jaar - 2e kindje 14 oktober 15 oktober ♡ Meisje ♡ Jongen ♡ Verrassing Echo's/ afspraken: Februari 12/02 TanteLien - 1e echo 16/02 Funfetti - 1ste echo 20/02 Plukdedag24- 1ste echo 26/02 MomtobeW - 1ste echo 28/02 Plukdedag24- intake vk Maart 07/03 TanteLien - Termijn echo 12/03 MomtobeW - intake vk[/QUOTE]
Wat fijn van de goede echo!!! Het zal idd wel met een dubbel gevoel geweest zijn, maar wel fijn dat jullie nu op dezelfde golflengte zitten en gewoon alle liefde gaan geven aan dit kindje ❤️ Jullie komen er samen wel door!!!
Ze verteld het binnenkort dan hoef ik dat zelf niet meer te doen. Wat fijn je eerste echo bijzonder om te zien lijkt me!
Wij hebben het ook nog niet bekend gemaakt (enkel om de crèche te regelen voor een plaatsje al). Ik kijk ook wat op tegen de reacties. Ik weet dat er een aantal collega's van het werk totaal niet happy gaan zijn dat ik weer een paar maanden out ga zijn. Mijn ouders hebben wel al een gevoel dat we nog voor een 3de gingen, dus die zijn er wel OK mee, maar de schoonmoeder ziet een extra kleinkind liever niet zitten (qua drukte). Maar ze gaat dat babytje wel voor 100% graag zien hoor! En dan heb je de vrienden nog. Dat gaat ook heel dubbel zijn, omdat er een paar ook bezig zijn en recent nog miskramen hebben gehad enzo... en met die vrienden ben ik dan net heel close. Dus eigenlijk kijk ik er helemaal niet naar uit om het te vertellen en gaan we echt wachten tot de 12 weken bij de meesten. Ik heb vrijdag echo, maar ik heb er een slecht gevoel bij om eerlijk te zijn. Ik had tot een 3tal dagen geleden wat last van mijn baarmoeder die wat aan het groeien was precies en nu voel ik helemaal niets meer. Had ook nog eens een testje gedaan, maar ik had verwacht dat de controle streep echt veeeel lichter zou worden door het teveel aan HCG ofzo... maar ze blijven gewoon hetzelfde als een paar dagen ervoor. Het is dus niet dat hij afloopt, maar ik had gedacht dat er wel telkens iets van verandering in zou komen... Een clearblue had ik gedaan op 5+2 en die gaf wel netjes 3+ aan. Ik had ook eentje van het kruidvat nog eens gedaan en 50% water en 50% plasje gedaan en dan gaf hij ook nog wel steeds een even duidelijk streepje aan. Dus HCG zal er wel zijn... Maar ik voel mij niet zwanger en dat beangstigd mij heel hard. (Blauwe testje is trouwens het linkse streepje van mij en rechts controle. Dus daar is het wel donkerder dan de controlestreep, maar blijft altijd zo hangen)
Bah, wat een onzekerheid zeg hopelijk zit je gevoel mis en heb je gewoon een mooie echo! Ik snap in jouw situatie ook dat je het moeilijk vind om sommige mensen in te lichten. Misschien kan je ze een appje sturen zodat ze het beetje kunnen laten bezinken zelf?
Ik heb 8 maart m'n eerste echo in ziekenhuis ik val misschien net buiten dit groepje qua uitgerekende datum, want ik denk dat het de 16e is. Ik begin wat lichte kwaaltjes te krijgen, maar ben pas 4+5 weken. Mijn beste vriendin weet het en verder nog niemand. We zijn altijd erg open geweest over ons traject en deze ronde had ik daar geen zin in. Dus ik heb gezegd dat we pauze hebben en dat komt nu wel goed uit mijn moeder vroeg gisteren wel of we wisten wanneer we weer verder gingen, haha. Ik ga het ze vertellen na de 1e echo. Enige waar ik mee zit is 1 vriendin.. zij is haar kindje verloren een weekje na de bevalling een paar maanden geleden. Op dit moment wilt ze ook niet met zwangere mensen in aanraking komen, want dat vind ze te pijnlijk. Dus ik vind het wel lastig om haar in te lichten straks
Oh jeetje, wat ontzettend erg van die vriendin dat haar kindje heeft verloren Ik snap het dat ze niet in aanraking wil komen met zwangeren, maar dat maakt het idd niet makkelijk voor jou om het nieuws te moeten vertellen. Je wilt natuurlijk niet dat die vriendin jou gaat beginnen vermijden. Dat probleem heb in dus ook bij een vriendin. Ik heb heel veel schrik om haar te verliezen...
Symptomen; Ik ben vorige 2 zwangerschappen bijna 41 weken misselijk geweest en overgegeven, veel afgevallen/nauwelijks aangekomen. Ik gooide alles er weer uit. Deze zwangerschap begon ook zo. Sinds afgelopen zaterdag is de misselijkheid anders. Nog wel aanwezig maar met vlagen. Mijn borsten doen echt wel zeer.. en de wc is mijn beste vriend.. Bekendmaken zwangerschap; hier weet 1 vriendin het omdat zij ook een lang traject heeft afgelegd om een kindje te krijgen. Wij hebben sowieso veel gedeeld gedurende onze trajecten. Ik weet al wel hoe we het bekendmaken, nog niet wanneer. Ik wil het de meeste familie wel op afstand vertellen denk ik. Ik heb best wat te verduren gehad met verschillende familie tijdens ons traject. Van onbegrip tot ronduit onbeschoftheid of bot zijn, dus ik verwacht ook gemengde reacties. Onze vrienden gaan denk ik wel superblij zijn. Ik denk dat na de 12 wkn het beste is ook voor onze kids van 8 & 12. Voor die termijn is het nog zo onduidelijk voor ze misschien. Daarna vertellen we het ook iedereen. Ik merk dat het nu bij mijn man ook echt begint te leven, hij vond het in t begin eng om het idee dat het eindelijk zover is te laten indalen. Maar nu beleven we samen kleine momentjes. Als we bijvoorbeeld door een winkel lopen en iets zien van kleertjes ofzo. Die stiekeme onderonsjes zijn leuk, zeker als de kinderen of onze ouders verderop in de winkel staan
Wat naar die onzekerheid! Maar je bent niet alleen, mijn klachten variëren ook waardoor ik af en toe twijfel, het is ook nog zo pril! Kun je niet bellen met je onzekerheid en vragen of de echo eerder kan dan vrijdag? Om je gerust te stellen?
Ik lees over het vertellen aan vrienden en dat dit vanzelfsprekend ontzettend lastig is om het te vertellen als die vrienden zelf iets heftigs mee hebben gemaakt of nog doormaken op gebied van het krijgen van een kindje. Ik kan uit ervaring als advies geven : wees open en eerlijk, vertel dat je het lastig vind en doe dit face-to-face en zo vroeg mogelijk als dat goed voelt. Ik heb ervaren dat dit voor beiden partijen opluchting is. Hoe het daarna gaat weet je nooit, maar ieder moet zijn eigen proces doormaken en het enige wat je kan doen is er voor diegene zijn voor zover ze het toelaten. Schrijf desnoods voor jezelf op papier hoe je het wilt zeggen.