Nou dat misgunnen daar loop ik ook regelmatig tegenaan. Ik begrijp dat niet en het is ook zo onnodig!
Nou dat riep ik toevallig vandaag tegen een collega, ik denk dat ik misschien toch maar eens ga kijken bij Antes oid.
Lijkt mij ook heerlijk, geen gedoe en gewoon lekker je eigen ding kunnen doen zonder dat je rekening moet houden of wat je zegt verkeerd kan vallen bij een collega.
Ja SEH lijkt mij ook echt geweldig. Ik zou eigenlijk doorgaan met VP maar zie al die verdieping en eindeloos uitdiepen niet zitten. Dus ik kijk of ik mij verder kan gaan verdiepen binnen mijn functie als verzorgende. En ik ga inderdaad eens kijken binnen de psychiatrie
Ik, in de zorg, was altijd zo blij als er eens een man in het team of als stagair kwam, kon ik veel beter mee dan met vrouwen. Man werkt nu in een vrouwenteam en daar is het net hetzelfde. Gelukkig heeft hij 1 mannelijke collega voor alles wat te neutraliseren volop geroddel, zeer sterk eigen wil door willen drukken enz. Dus grote herkenning hier in huis
Herkenbaar. Zelfs gedoe als je op de stoel van Truus ging zitten in de kantine want 'daar zit ze altijd' kom op zeg... De nieuwe receptioniste moest keihard werken om haar plek te veroveren want de oude was ontslagen wegens niet functioneren. Nu zou je denken: wat kan die nieuwe daaraan doen? Nee niets. Helemaal niets! En toch waren er een paar die het haar persoonlijk kwalijk namen. Was 1 dame bij die echt heel intens was, die stookte de boel op en had meelopers. Dus de leidinggevende hield haar maar te vriend. Vond dat zo bizar. Was net een pestkop van t schoolplein. Zij bepaalde alles wel even. Ik heb wel eens mijn pauzes omgegooid zodat ik kon eten met t management. Vond dat veel leuker, werder interessante kwesties besproken en kon dan ook input leveren. Maar aan de andere kant, vond ik het wel heel medelevend en lief al die vrouwen. Tijdens de 1e zwangerschap waren ze zo lief en belangstellend. En als ik verdrietig was omdat een lieve client was overleden, dan kwamen de glaasjes water eraan en een goed gesprek en knuffel. Ik heb zelfs nu nog contact met oud collega's, die ook heel lief waren toen mijn vader overleed.
Mijn man heeft een tijdje voor een bedrijf gewerkt met veel mannelijke collega's. Nou, die konden er ook wat van hoor Vooral qua roddelen. En pesten ook wel, naar één collega toe, een transvrouw, konden ze echt gemeen zijn. Vonden het ook echt niet leuk wanneer mijn man daar iets over zei. Dus ik denk niet zozeer dat het aan geslacht ligt maar dat sommige mensen gewoon stom zijn.
Bij ons ging t regelmatig in de pauzes over soaps en dingen die in de privé/shownieuws etc kwamen... ik denk niet dat t bij een mannencultuur daarover gaat. We hadden een grote club die hard gtst volgers dan is een kwartier pauze heel lang opeens haha (Maar pesten gebeurd idd bij alle geslachten)
Grappig is dat de dynamiek ook zo kon veranderen als er een man bij kwam. Zodra onze kok aanschoof, werd heel gtst aan de kant gezet
Ben blij dat ik in een mannenbedrijf werk. Bij mijn vorige werk had ik op de afdeling hr/salarisadministratie allemaal vrouwen zitten. Wat een roddel tantes. Vreselijk. Nu op hr/salarisadministratie meer gemengd, heerlijk die mannen humor. Niks is te ranzig af en toe.
Bij ons is het redelijk verdeeld (ene team wat meer vrouwen, andere team wat meer mannen, maar als totaal daardoor ongeveer gelijk). En de vrouwen zijn ook niet zo van al dat gemekker en gedoe, dat scheelt enorm.
Zelf werkzaam tussen de mannen. Heerlijk. Die kunnen elkaar ook af en toe best afzeiken. Maar daar draaien ze niet omheen. Krijg je gewoon te horen ipv dat achter je rug geroddel. En dan is de lucht gelijk weer geklaard. En je moet ook niet alles te serieus nemen. Grappen over vrouwen e.d. zijn dagelijkse kost. Maar ondertussen dragen ze de vrouwen op handen. Is enkel een beetje stoerdoenerij waar heel makkelijk door heen te prikken is.
Oh herkenbaar! Hoe gezellig het meestal ook is, met in ieder geval 1 man er bij is er gewoon minder…. kippenhok?
Heel herkenbaar! Op mijn vorige werk alleen maar vrouwen, en wat een gezeur en gezanik en gemiep en geklaag om onbenulligheden. Nu in een team met helft man helft vrouw en dat vindt ik veel fijner.
Ja dit dus, ik hou wel van die humor en mijn beste tijd was dan ook toen ik in de haven op kantoor werkte. Samen met nog een andere dame tussen alleen maar mannen. Gewoon zeggen waar het op staat en door, geen geroddel en heerlijke droge mannen humor. Als ik dat zou kunnen combineren met werken in de zorg dan zou ik een gelukkig mens zijn
Het zal niet overal zo zijn maar de meeste vrouwen zijn gewoon een stelletje krengen. Toen ik nog voor een baas werkte ook altijd gedoe met vrouwen. En dan altijd net 1 of 2 die duidelijk de krengerigste waren van allemaal. Ben blij dat ik voor mezelf aan de slag kon en niet daar meer mee hoef te dealen.
We hadden collega's kunnen zijn. Vroeger werkte ik ook op kantoor in de haven. En elke vrijdagmiddag stonden de "buurmannen" onder mijn raam te roeptoeteren: Schoonheid, kom je een vissie eten? Heerlijk tijd was dat.
Wat ik dan frappant vind (knuppel in het hoenderhok gooiend ) dat iedereen het herkent, maar niemand zichzelf erin herkent.. Ik werk in het onderwijs en herken het op mijn huidige werkplek niet. Volgens mij werken we vooral op basis van respect. Maar mijn vorige werk, waar ik 12 jr heb gewerkt was het weleens aan de orde. Was meestal ook gerelateerd aan het management en hoe het personeelsbeleid was. Werken op basis van wantrouwen en controle van bovenaf is nou eenmaal geen goede ‘vibe’ om ook een goedlopend en professioneel team mee te vormen.
Is de thuiszorg een optie voor je? Je werkt wel in een thuis maar veel zelfstandiger. Mocht ik terug de zorg in gaan dan zou dat mijn keuze zijn.