Wie zegt dat ze het bij die makelaar in de verkoop zouden doen? Er zitten vaak tig makelaars in een buurt. ik zou gewoon een briefje doen!
Ja, ik zou wel een briefje sturen, het is ook de toon die de muziek maakt. Refereren naar jullie eerdere contact, aangeven dat mochten ze het huis overwegen te verkopen, dat jullie het nog steeds een geweldig huis vinden. En ze beterschap wensen etc. Niet te opdringerig, maar mochten ze nog aan jullie denken, dan hebben ze jullie contactgegevens. Zou toch zomaar kunnen dat ze die kwijt zijn. Zou niets over de prijs zeggen of wat dan ook.
Als je ziet dat het huis leeg staat, dan kun je de brief dus niet aan de bewoners richten, want die wonen er niet meer. Officieel weet je ook niet of het huis misschien zelfs al verkocht is. Je hebt dus via via gehoord dat ze niet meer in dat huis wonen. Ik zou heel voorzicht bij diezelfde via via peilen of ze iets meer weten. En pas bij 'sein veilig' (= je weet dat verkopen voor ze een optie is) contact opnemen. Misschien weten de buren iemand die de post regelmatig opraapt bijvoorbeeld. Maar ik zou het dus alleen doen als je ook al gehoord hebt dat ze het huis van de hand willen doen.
Doe wat voor jullie goed voelt. Ik vind een briefje helemaal niet brutaal. Ligt er maar net aan wat je erin zet. Jullie hebben goed contact gehad met die mensen, dus ik zou niet weten waarom je het niet zou doen. Tegenwoordig is het gewoon zo dat de brutale de halve wereld hebben. Dus grijp je kans. Het balletje kan de goede kant op rollen, maar ook de verkeerde. Als ik het zo uit jouw berichtje lees kunnen jullie het anders ook niet kopen als het wel op funda komt en mensen gaan overbieden. Dus als je kans wil maken zou ik een net briefje in de bus doen.
nee en wij woonde er ook nog, ons huis stond inderdaad ook niet al leeg zoals bij ts het geval is. En wij kregen geen briefje, ze belde gewoon aan : midden op sinterklaasmiddag toen, met de vraag dat ze ons huis zo mooi vonden, of we dat wilde verkopen. Heb toen telefoonnummers uitgewisseld aan aangegeven dat we er nu niet mee bezig waren. Maar daardoor toch een zaadje gepland bij ons denk ik, naja, een jaar later hebben we het aan hen verkocht. Maar waarom zou ts dan geen briefje in de bus doen. Diegene die begin dementerend is en de mevrouw die gevallen is, zullen niet in een leeg huis wonen, dus het briefje komt bij diegene terecht die hun zaken/post regelt.
Ik vind het wel echt brutal, vooral omdat dit niet gewoon een spontaan briefje is, maar omdat je weet dat ze in een moeilijk tijd zitten. Mocht ik zo een briefje krijgen en daarin ook nog gerefereerd wordt naar ik wens jullie heel veel beterschap en het allerbeste, maar ik wil ook je huis hebben, zou ik het persoonlijk echt niet aan die mensen verkopen. Zelfs niet mochten ze uiteindelijk de hoogste bieders zijn. Dan kunnen mensen wel zeggen, brutalen hebben de halve wereld, bij mij zou dat brutaal zijn echt volledig verkeerd vallen. Iemand gaf hier het voorbeeld dat een vriend van haar beide ouders verloor en hij dus het huis juist niet aan die mensen heeft verkocht die hem persoonlijk contactererden. Het kan dus ook helemaal verkeerd uitpakken. Ik woon trouwens in een hele populaire buurt en krijg regelmatig briefjes in de brievenbus, mocht je je huis willen verkopen, neem dan even contact met mij op. Mocht ik mijn huis willen verkopen zou ik persoonlijk echt niet contact opnemen met iemand die zo'n briefje in mijn brievenbus gooit. Zo'n briefje gaat hier direct in de recycling.
Ik zou persoonlijk geen briefje in de bus doen hier ook weleens briefjes in de bus maar die gingen allemaal de prullenbak in
Zoals je hier al aan de reacties ziet, zoveel mensen, zoveel meningen. Er wordt hier ook nog eens heel veel ingevuld met 'stel dat..', 'je zou maar...', 'ik vond...'. Misschien zijn deze mensen juist heel blij me je briefje, misschien zitten ze er niet op te wachten, misschien vinden ze t super slim van je, misschien vinden ze het brutaal. Kortom, je weet t niet. Ik denk dat je dus het beste kan doen wat je gevoel zegt en je keuze accepteren. Wanneer je geen briefje schrijft en je weet dan sowieso achter t net te vissen, kun je ook een briefje schrijven met t risico dat ze t brutaal vinden. Echter had je het huis anders ook niet gehad. Wat ik wel een beetje lijk te lezen uit je verhaal (en dat is mijn interpretatie, dat begrijp ik hoor), is dat je een beetje t gevoel hebt dat jij recht op dat huis hebt omdat je al zolang geleden je interesse hebt getoond, dat het jullie droomhuis is, dat je op visite bent geweest en een beetje een band hebt met die mensen, dat je al 7 a 8 jaar aan het wachten bent op dit huis, enzovoorts. Dat zegt natuurlijk niets, uiteraard mag je erop hopen en kun je daarin initiatief tonen om contact te zoeken, maar pin je je er niet teveel op vast hè, ze zijn niet verplicht het huis aan jou te verkopen omdat het toen leek dat ze jullie interesse leuk vonden.
Bij mij hebben brutale mensen niet de halve wereld, maar 1-0 achterstand. Kun je nog zo een vriendelijk verhaal verzinnen, maar als je verder geen contact met elkaar hebt zou het voor mij erg berekenend overkomen in deze omstandigheden.
Niemand Maar het huizen aanbod komt eerst beschikbaar voor makelaars onderling en gaat daarna pas op funda. Precies waarom je tegenwoordig vaak een aankoopmakelaar nodig hebt.
Ik snap dat het zo overkomt, maar ik schat de kans juist heel erg klein in. Onze enige kans is misschien wel het feit dat ze al weten wie we zijn en dat we al zo lang interesse hebben. Maar ik begrijp natuurlijk heel goed dat ze, als het op funda komt, voor het hoogste bod gaan.
Wat een onzin zeg. Het huis staat leeg. Die mensen zijn oud, zitten in een fase van hun leven dat ze waarschijnlijk niet meer terug kunnen. En ja, natuurlijk is dat verdrietig, maar zo werkt het nu eenmaal. Grote kans dat ze toch, ondanks dat ze geen afscheid willen nemen met hun hart, toch wel met hun verstand. Een net briefje is dan toch echt geen drama. Willen ze niet: prima. Maar misschien zijn ze juist heel blij dat iemand het vraagt en scheelt het ze bergen kopzorgen “ want hoe werkt dat allemaal in deze tijd?”
Ergens denk ik ook, wat is erger: mijn brutale briefje of familieleden die ze nooit zien, maar wel hun handje ophouden voor de hoofdprijs voor hun woning?
Ik weet dat ze geen kinderen hebben en verder ook (bijna) geen familie zien. Alleen dat ze gevallen is, hij begint te dementeren en dat ze waarschijnlijk in een verzorgingshuis zitten heb ik van horen zeggen.
Dat heeft toch totaal niets met elkaar te maken? Wellicht hebben ze wel een testament waarin het anders staat omschreven, misschien hebben ze gewoon contact met familie maar lopen ze de deur niet bij elkaar plat omdat ze allemaal oud zijn, weet jij veel. Dat is toch ook verder totaal niet aan jou? Waarom zou jij meer recht hebben op t huis dan hun erfgenamen op meer geld (ook al zouden ze er nooit komen)? Schrijf die brief gewoon. Je zal hier toch alleen maar wisselende meningen vinden, logisch want iedereen heeft z'n eigen referentiekader. En jij hebt duidelijk genoeg redenen voor jezelf dat je het wel zou moeten doen. Dan doe je dat toch gewoon?
Mijn man gaat vanavond even informeren bij mensen verderop in hun straat. Misschien ook brutaal, maar als het nu wel weer goed met ze gaat en ze een plekje hebben waar ze vrede mee hebben dan vind ik de situatie al anders. Mijn man was sowieso van plan om eerdaags weer op de koffie te gaan, we hadden het daar vorige week nog over. Maar de situatie is nu gewoon anders gelopen.