Vind het zo verdrietig om te lezen. Wat je allemaal mee moet maken. De wanhoop die doorklinkt in je berichtjes. Hopelijk heb je nog een paar fijne dagen als haar bio moeder er is. <3
Ik kan en wil niet oordelen over de situatie. Ik wil jou en jouw dochter alle kracht toewensen om hier sterker uit te komen. Verdrietig dat jullie dit mee moeten maken. Hopelijk blijkt het achteraf een levenservaring te zijn die jullie allebei verder heeft gebracht in dit leven. Sterkte.
Hele dikke knuffel voor jullie. Zoveel respect voor jullie hi3 jullie dit doen. Ik lees de wanhoop in je berichten en herken helaas wat een kind met je kan doen. Sterkte en nogmaals een dikke knuffel
Heel veel sterkte nog de laatste dagen. Ik denk niet dat iemand zich kan voorstellen hoe dit voor jou is, je bent op en zelfs nu plaats je haar ook weer voor jezelf. Want hoe makkelijk is het, om haar gewoon bij dat vriendje te laten, die haar beestachtig misbruikt om die term maar even te gebruiken. Nee, jij gaat haar ophalen terwijl je eigenlijk niet meer kan, om haar veiligheid te bieden, dan mogen daar ook voorwaarden aan gesteld worden. Ik heb heel veel respect voor je, weinig zullen het je na doen. Veel sterkte, hou nog even vol❤️
Ventileer maar hoor. Haal uit de reacties waar je wat aan hebt en de rest lekker laten gaan. Dikke knuffel voor jou.
Lieve Adje, Jouw situatie is zo herkenbaar. Ik voel met je mee en heb diep respect voor hoe je hier mee omgaat. Dikke knuffel en ik hoop dat jullie snel wat meer duidelijkheid hebben zodat de storm kan gaan liggen
Je bent op en dat stukje dat je ergens nog kan vinden word heel erg uitgebuit. Maar ik denk dat je nu wel eisen mag gaan stellen. Dus ja als dat inhoud dat ze moet eten op haar kamer dan is dat maar zo. En wie durft te zeggen dat dit het ergste is wat een moeder kan doen. Een kind op haar kamer pakeren. Je schopt niet alleen adje maar ook mij. C heeft 9 maanden op een instelling gezeten samen met de convid en waneer er maar ook een vermoede was zaten ze alleen op kamer. Waneer een kindje het had moest het veel tijd alleen doorbrengen dus. Gelukkig vond c dit niet erg en kon ze zich heel goed vermaken. Adje vecht nog even door en praat van je af. En ja stel regels op om zo deze tijd dragelijk te maken.
Heel veel sterkte @Adje, ik kan me voorstellen dat je gewoon niet meer kunt. En dat je gehoopt had dat de laatste weken anders zouden gaan. Ik vind je "maatregelen" niet zo vreemd, je hebt nog meer kinderen waar je rekening mee moet houden en je man en jezelf.
Mooi dat je dat zegt. Dochter had dat zelf al precies zo bedacht, dat het dan gewoon andersom zou gaan en ze daar zou wonen en met ons zou facetimen. Maar eerst mag ze daar ‘landen’ en dan zien we wel hoe en of ze contact wil, want ook zij heeft daar iets over te zeggen en misschien wil ze dat straks toch niet. Maar dan weet ik dat ik via haar moeder wel kan horen hoe het gaat. En inderdaad eerst zelf tot rust komen en herstellen (en dochter ook), en dan kijken hoe en op welke termijn onze relatie kan herstellen. En dank je wel voor je mooie en lieve woorden ❤️
Dank je! En het voelde inderdaad even alsof ik onderuit geschopt werd, maar toen realiseerde ik me dat onze situatie voor sommigen gewoon een ‘ver van hun bed show’ is, en dat is eigenlijk maar goed ook. Dus bedankt voor je begrip en tegelijkertijd vind ik het ook heel verdrietig dat je het begrijpt en je kan inleven, vanwege eigen ervaringen.
Sterkte in deze moeilijke situatie. Ik herken heel erg veel, maar kan je ook zeggen dat ze echt kunnen veranderen als ze ouder zijn. Hopelijk gebeurd dat bij haar ook en kunnen jullie later weer een goed en fijn contact opbouwen.
Dat is ook wel mijn hoop. Die puberteit nekt haar gewoon. Die kan ze er eigenlijk niet bij hebben. Dus misschien als die hormonen weer gesetteld zijn, dat ze ooit de dingen wat beter gaat begrijpen en ook waarom wij bepaalde keuzes hebben gemaakt. Dankjewel ❤️
Ik zag net dat ik inmiddels ook een aantal reacties gemist had. Soms gaat het zo snel en dan lees ik eroverheen of word ik afgeleid. Dus even zo: dank voor al jullie lieve en meelevende reacties. Die zijn voor mij echt heel waardevol ❤️
Ik kan er heel veel over zeggen, maar sluit me bij veel dames aan. Dus gewoon even een dikke knuffel en heel veel sterkte ❤️
Wat ongelooflijk heftig. De wanhoop is gewoon te lezen in je berichten. Uit alles spreekt ook alleen maar de liefde voor haar. Zoals @Dubbelgeluk zegt: ook niet denk je eerst aan haar. Je kon haar idd ook bij die jongen laten, maar je wil dat ze veilig is. Ik hoop dat haar biologische moeder snel hierheen kan komen en dat jullie wel nog een mooi afscheid kunnen hebben. En dan wens ik je alle rust om dit allemaal een plek te kunnen geven ❤️
Wat moet je toch zeggen.. Sterkte en het einde is in zicht. Nog even en dan komt t moment dat je kunt ademhalen. Willekeurig aanbellen en je dochter ergens uit een gaar huis halen, dat is liefde. Al voel je die niet meer. Laat je nooit wijsmaken dat je het niet goed doet of iets.. Hoelang blijft bio mama straks met dochter in nl? En gaan ze ergens samen verblijven?