Ja je wilt het beste, dat het soms verschrikkelijk veel pijn doet. Maar soms is er geen keuze. C is nu goed gediagnosticeerd en dat was het wel waard. Maar wat heeft dat pijn gedaan. Ik hoop met heel mijn hart dat er een mooi lampje bij haar gaat brande.
Ja ik weet hoe dit soort relaties gaan en hoe het zoeken naar liefde en gewenst zijn ervoor zorgt dat meiden bij dat soort jongens liefde zoeken. Ze spreekt over gebruikt voor seks, jij maakt er misbruikt van. Ik vind het heftig voor Adje, dat zal ik niet ontkennen. Ik vind het ook rot voor haar dat de instanties niet lekker meewerken en de instanties niet de helpende hand hebben uitgereikt en de boel lekker hebben laten doormodderen. Dat dat zo is weet ik ook uit eigen ervaring. Maar ik weet ook hoe zo’n meisje zich voelt. Als je niet meer gewenst bent omdat het je niet lukt om je te gedragen zoals men van je verwacht en dat de ander je zelf niet in zijn gezichtsveld kan verdragen. Dat is heel heftig. Zo’n meisje is stuk. Gebroken door alle tegenslag in het leven. En minstens net zo gebroken als Adje. Doordat de maatschappij en de hulpverlening niet bieden wat nodig is. Waardoor het dit meisje niet lukt om in de pas te lopen. Dat meisje is óók gewoon slachtoffer. En is niet de vijand van Adje. De instanties hebben je teleurgesteld, zij hebben niet het juiste geboden. Maar dat kan en mag niet afgereageerd worden op een kind. Wees samen boos op dat ondanks de hulpvraag er geen hulp is geboden. Ipv dat je boos gaat wezen op elkaar. En ja ik weet wat het is om een kind te hebben met complex gedrag.
Ik vind het zo knap hoe je het doet. Wat een liefde heb jij voor je dochter. Zo aan het einde van al je krachten, toch nog op pad om haar terug te halen. Je neemt haar in bescherming tegen zichzelf. En dat terwijl je weet dat je daar een hoop ellende voor terug gaat krijgen. Wat zal het fijn zijn als er straks een datum is waarop moeder naar Nederland komt. Dan kunnen jullie daar met z'n allen naar toe gaan leven. Dat je nu niet in staat bent om een (groots) afscheid voor haar te organiseren is echt niet gek. Wellicht dat moeder daar nog iets voor haar in kan betekenen. Probeer voor jezelf te kijken (als je daar de mentale ruimte voor hebt) wat jij nodig hebt om afscheid te kunnen nemen. Want afscheid nemen van haar gaat, ondanks alles, pijn doen.
Jeetje wat een Pff wat een reactie zeg…. beestachtig behandelen? Nou denk dat eenieder op is. Tijd uitzetten en zorgen voor een veilige situatie is van belang. Ook voor gezin van Adje… alles draait nu om pleegdochter maar er is meer. Grenzen stellen is belangrijk. Je kunt iets vinden maar dit komt wel erg veroordelend over… Iemand legt hier zijn ziel bloot en je trapt er maar ff op… Adje heeft alles maar dan ook alles voor haar pleegdochter gedaan. Lees eerder berichten van haar. @ts petje af voor jou en je mooie gezin! Hopelijk is wat jullie je pleegdochter hebben kunnen bieden tot nu toe toch een basis geweest voor een betere toekomst wanneer haar hormonen tot bedaren komen.
Weet je wat het is dames? Wij staan niet in Adje haar schoenen. En we weten waarschijnlijk nog geen 10% van alles wat er speelt en gespeeld heeft. Ik snap dat iedereen reageert vanuit de beste bedoelingen, maar het is gewoon niet gepast. En het laatste dat Adje nu moet doen, is zich verdedigen. Laten we niet veroordelen en Adje, dochter en biologische moeder vooral het beste wensen. Dat de tijd hopelijk enkele wonden mag helen en dat iedereen hier beter uit zal komen.
Gebruikt/misbruikt, same difference… Verrot gescholden worden omdat ze dacht zwanger te zijn, seksfilmpjes waarbij zij volledig in beeld is en hij niet, proberen haar aan zijn vrienden ‘uit te lenen’, etc. Maak er maar van wat je wilt. Wat mij betreft is dat vele malen schadelijker, zowel op korte als lange termijn dan op je kamer moeten eten. In de pas lopen, was dat het maar. Dat heeft ze namelijk nooit gedaan. Dus dat is het probleem niet, de problemen gaan al vele malen verder dan simpel weg uit de pas lopen. Dat ik haar als vijand zie, dat ze niet gewenst is, ik haar niet in mijn gezichtsveld kan verdragen en zaken op haar afreageer zijn oordelen die je baseert op wat je hier in korte stukjes tekst leest, zonder mij of mijn dochter te kennen of überhaupt maar een notie te hebben van de dagelijkse gang van zaken hier. Dus die leg ik bij je terug, want zijn geen van allen aan de orde, Samen boos gaan zitten zijn op de instanties, ja dat gaat ons helpen… Wat een waanzin… Ik zou niet weten hoe dat ons moet helpen, want dat verandert de situatie noch het gedrag van dochter totaal niet. Daarbij hebben we nog steeds ambulante hulp en ik spreek alles met de hulpverlener door, ben compleet eerlijk, over gedrag van dochter, de sfeer in huis, en ook mijn reacties en onvermogens. Ook besproken hoe we de situatie houdbaar moeten houden, en het woord beestachtig om een kind op de kamer laten eten en wat afstand te creëeren zodat er iets minder spanning in huis is, is niet gevallen. Integendeel. Dus die leg ik ook bij jou en je gebrek aan inzicht in onze situatie terug. Want weten van kinderen met complex gedrag en weten van dit specifieke kind en haar complexe gedrag zijn twee totaal verschillende dingen.
Dank je wel ❤️ Haar moeder gaat inderdaad een deel van het afscheid op zich nemen. Ze gaat dochter en vriendinnen mee uiteten nemen en met ze de stad in. Gisteren is een een ander vriendinnetje hier geweest voor het avondeten en dochter had het eten en het dessert uitgekozen. Was zowaar gezellig. En familie doen we dan nog apart. Normaal zou ik een hele mooie taart maken, maar dat zie ik nu even niet voor me om dat voor elkaar te krijgen, dus die bestel ik wel ergens. En verder kan ik niet te lang stilstaan bij het echte afscheid. We zijn toch 13 jr haar ouders geweest. Dus dat blokkeer ik nu en denk ik gewoon niet echt over na. We zien wel.
Precies, er loopt hier nog een 7-jarig jongetje rond die van alles mee krijgt. Ook dat is zeer onwenselijk. En zonder grenzen schiet ze helemaal door. Ze heeft altijd al op het randje van de grenzen gelopen. En iedere opening, iedere rek pakt ze en verruimt ze, nu zodanig dat er bijna geen houden aan is. Maar ik denk juist door die grenzen, kreeg ik haar nog mee toen ik haar bij haar ‘vriendje’ weghaalde en juist door die grenzen gaat ze nog naar school en zwerft ze ‘s nachts niet over straat, want dat is absoluut waar ze heen gaat als we de teugels laten vieren. Ze kan gewoon niet omgaan met welke vorm van vrijheid dan ook. Super lastig als je juist wil dat ze dat wel leert, want dat hoort tenslotte bij het volwassen worden. En dank je voor je lieve woorden ❤️
Adje, je doet alles perfect. Je heb me helemaal overtuigd. Dit kind verdient het om niet meer in je omgeving te mogen zijn! Je heb gelijk dat ze niet meer haar kamer mag verlaten buiten de gezette tijdafspraken. Hoe samen boos zijn op instanties kan helpen? Dan staan jullie misschien weer naast elkaar ipv tegenover elkaar. Dan hoeven jullie niet tegen elkaar te vechten. Maar met elkaar. Een kind kan het niet alleen! En jij kan het ook niet alleen in zo’n complexe situatie. Wat begrijpelijk is. Maar daar is zij niet de schuldige van. Zij is afhankelijk van volwassenen. Daarom is ze nog een kind.
Sorry, ik vond het bericht voor dochter erg zielig om te lezen, ondanks haar complexe gedrag. Ik werk met kinderen die uit huis zijn geplaatst. Ik hoor van hun hun verhalen, hoe zij zich gevoeld hebben en ik ken hun gedrag. Hoe zij, terwijl ze het moeilijk hadden, niet de juiste steun hebben gehad. Van in het begin hoe zij afgewezen werden (op zoveel plekken) terwijl ze hun best deden, maar het niet helemaal lukte. Hoeveel verdriet ze daarvan hadden. Hoe zij vervolgens als mechanisme hebben ontwikkeld om maar mensen weg te duwen, om rot gedrag te vertonen, omdat de afwijzing die ze voelden terwijl ze hun best deden zo pijnlijk was. Want afgewezen worden als je stom doet, is dragelijker dan afgewezen worden als je je best doet. En waarom toch je best blijven doen, als je toch afgewezen gaat worden. Eigenlijk gaan ze de onvoorwaardelijkheid testen. “Als ik niet de leuke versie van mezelf ben, verlaat jij mij dan ook?” En ik vind het echt heel kwalijk en het laat zo goed zien hoe jeugdzorg faalt. Want niet Adje, maar jeugdzorg faalt. Want zij heeft de vraag keer op keer neergelegd. Ouders zijn verantwoordelijk hun kind goed op te voeden en wanneer dat niet lukt zijn zij verantwoordelijk om passende hulp in te schakelen. Dit heeft Adje gedaan. Hulpverlening is dan verantwoordelijk om daarin de benodigde ondersteuning te bieden. En dat is niet voldoende gebeurd. Adje moest vechten, vechten, vechten en is helemaal op. En wat het stokje overgenomen had moeten worden, was daar niemand om dat te doen.
Ik hoef jou niet te overtuigen. En ik doe zeker niet alles perfect, als je denkt dat het daarom gaat, heb je er nog minder van begrepen dan ik al dacht. En ze mag gewoon in mijn omgeving zijn hoor. Ze heeft gisteren nog aan tafel gezeten tijdens het diner. Vanmorgen hebben we elkaar gewoon gesproken voor ze naar school ging, etc. Maar blijf jij vooral iets dramatiseren omdat je blijkbaar daar behoefte aan hebt ofzo. Misschien is het gêne omdat je eten op een kamer beestachtig noemt, en seksueel misbruik door een ‘vriendje’ blijkbaar wel oké vindt en vindt dat ze gewoon maar naar dat vriendje zou mogen gaan. Wie zal het zeggen, bijzonder is het in ieder geval. En naast elkaar gaan staan, pfff je hebt echt geen idee hoe vaak ik naast haar ben gaan staan. Zodra ik dat doe, neemt ze alle ruimte en krijgen we een spreekwoordelijke dolk in onze rug. Dat is namelijk ook haar onvermogen, ze kan niet naast iemand staan, ze kan alleen maar met zichzelf bezig zijn en haar eigen behoeftes vervullen. Dat is dus onderdeel van de problematiek, waarvan jij zegt het zo goed te snappen, maar blijkbaar toch eigenlijk niet… Chapeau voor jouw ‘inzichten’ en waardeoordelen van achter een scherm. Dat doe jij dan weer perfect…
Even een vraag hoor. Heb jij een kind met zware trauma's en zware hechtingsproblematiek?? Want je hebt het over dat je verstand hebt van complexe gedragingen maar hechtingsproblematiek is wel een stapje verder dan complex gedrag. Je haalt een moeder onder uit die al jaren!!! Voor een ander kind zorgt alsof het haar eigen kind is, sterker nog kwa gevoelens is het haar eigen kind en zij kiest nu voor het meisje haar veiligheid en geluk. Dat jij het er niet mee eens bent en je eigen kind de straat op zou laten gaan om sex te hebben met weet ik veel wie wil niet zeggen dat Adje dat ook maar moet doen! En even een voorbeeld hoe het leven met zware hechtingsproblematiek is: Ons kind is een zeef. En soms is alle aandacht en liefde die wij geven water. En binnen een paar seconden de zeef uit. Soms is het zand en is het iets langer erin. En soms is het modder en brengt alle liefde en aandacht positieve in die zeef en daar blijft het dan. Maar weet je wat het probleem is?? Als er modder in de zeef blijft hangen komt altijd weer dat onvermijdelijke water wat de zeef leeg spoelt. Wij zijn heel de dag bezig met die zeef maar te vullen en vullen en vullen. En nu zijn Adje en haar man op. Het gezin lijdt eronder en het moet gewoon stoppen en dat gaat het ook door naar haar moeder te gaan maar ze hoeven zeker geen gezin te worden wat uit elkaar gaat door alle stress. Want ondanks dat je het misschien vergeet zit er heel wat meer achter dan alleen dit verhaal en alleen moeder en dochter.
Jij moet je echt schamen dat je die eerste alinea uit je toetsenbord krijgt.. @Adje, ik lees niks anders dan een lieve moeder die ondanks alles het beste voor haar dochter wil, maar ook iemand die er compleet door heen zit. Wat niet gek is, met het gedeelte wat je gedeeld hebt, en alles wat je niet gedeeld hebt. Hopelijj lukt het de bio moeder om snel deze kant op te komen.Heel veel sterkte de laatste dagen want het zal vast nog pittig zijn!❤️
Ik reageer normaal gesproken niet in dit soort topics omdat het een ver van mijn bed show is (gelukkig) maar @Adje ik wil je even zeggen dat ik echt bewondering voor je hebt hoe hard je voor dit meisje geknokt heb. Je hebt alles gedaan wat je kon en daar kan ik alleen maar respect voor hebben. Hopelijk gaat dit meisje bij haar biologische moeder de juiste weg vinden en gaan jullie de rust in jullie gezin terug krijgen ❤️