Ik kom net terug van de routine controle bij de verloskundige en even wat minder nieuws. Woensdag moet ik voor extra controle / echo naar het ziekenhuis omdat ze de groei niet vertrouwt. De kleine draag ik heel erg naar binnen dus mijn buik groeit bijna niet. Daarbij ben ik ook al ruim 7 weken op exact hetzelfde gewicht. Ze heeft ook direct een echo gemaakt en het hoofdje, buik en benen opgemeten. Waar de kleine man eerst op P72 werd geschat is dat nu P17. Vraagtekens waarom de groei niet doorzet maar sterk afneemt. Ik moest mij niet teveel zorgen maken, vind het toch wel spannend! Nja woensdagmiddag weten we in ieder geval meer.
Het was het slijmprop net verloren. Maar ja niet altijd een teken van bevalling. Maar bij mijn zoon ,4,5 dagen erna bevallen
Kan me voorstellen dat je je dan toch wat zorgen maakt. Gelukkig is het snel woensdag. Wat betreft hetzelfde gewicht .. hier de laatste 2 maanden ook maar 1 kilo erbij hoor, dat zegt niet per se iets want hier juist kindje wat harder groeit hoewel zijn hoofd ook opeens gekrompen zou zijn Hoe betrouwbaar kon ze het nog meten nu? gyn zei hier dat bij 36 weken dat lastiger wordt.. beentje wel betrouwbaar maar de rest minder. hopelijk snel een geruststellende uitslag! Ze gaan vast checken of de placenta het nog goed doet.
Chronisch ziek > Beschadigingen in bekken en diverse OK’s gehad. Technisch gezien kan ik hoogstwaarschijnlijk wel vaginaal bevallen maar de eerste twee keren was herstel dramatisch (lees: 3 weken volledig bedlegerig en na 3 maanden met veel pijn 15 min kunnen zitten en ongeveer 10 min kunnen lopen met veel pijn). En dochter heeft forse bloeduitstorting op haar hoofd gehad omdat stuit scheef staat (eerder gebroken stut gehad bij vacuüm) waardoor ze heel geel was (want haar lijfje moest dat bloed opgeruimd zien te krijgen). Daarna alleen maar meer beschadigingen en OK gehad dus inschatting is dat herstel van keizersnede in mijn geval beter gaat zijn. Maar ja .. zeker weten doen we het niet. Voelt beetje als kiezen tussen twee kwaden maar hij zal er toch uit moeten ..
Goed te horen dat ik niet de enige ben met (nagenoeg) geen gewichtstoename. idd controle zit hem vooral in te checken via doppler meting dat de placenta en doorbloeding van de navelstreng goed is. Verder speculeren heeft toch geen zin. Alleen goed de bewegingen in de gaten houden!
Hebben ze een flowmeting (Doppler meting) gedaan? En wanneer werd hij voor het laatst op P72 geschat? Tussen de 20w echo en nu zit namelijk veel tijd. Geen zorgen over maken lieve mama! Die van mij zijn dysmatuur geboren en daar merkten we gelijk al niets van! Sommige dames maken uiteindelijk gewoon kleine kindjes en zolang de doorbloeding goed blijft geeft het geen risico voor jou of de kleine! Mijn buik was ook niet groot bij de 1e (mensen vroegen met 30w of ik soms een week of 16 a 20 was) en voor een 2e en 3e zwangerschap erna heb ik vervolgens ook niet per se een grote buik. Nu is mijn buik ‘gewoon gemiddeld’ terwijl ik al voor de 3e keer zwanger ben en ik dit keer best veel vruchtwater blijk te hebben. Lang verhaal kort: Hoop houden en het is al snel woensdag! Zolang hij niet onder de P10 komt zullen ze niet zomaar ingrijpen.
Spannend! Hoe was dat bij de andere kinderen? Hier betekende het bij de 1e wel dat ik 5 dagen erna ging bevallen (en tussendoor steeds restjes bleef verliezen), maar bij de 2e verloor ik hem met 38w en die zet er na 2 weken nog steeds in. Kan nu alle kanten op! Bij deze zwangerschap verlies ik al weken af en toe een minuscuul stukje dus gaat vermoedelijk nu ook weer niets doen bij mij.
Hier weer vanaf 4 uur wakker omdat ik moest plassen.. Ik sliep rond 4.45 uur weer bijna en toen stond de kleuter weer naast het bed. Tranen met tuiten dat hij niet 5 minuten bij ons mag liggen, want ja.. hoe dichter we bij de bevalling komen hoe onhandiger dat gaat zijn. Vriend werd er ook wakker van en heeft zich om hem bekommerd. Hij lag binnen een kwartier weer naast mij en ze zijn allebei in slaap gevallen. Ik daarentegen niet meer. Voordeel is wel dat ik vannacht in ieder geval de 5 uren een keer achter elkaar geslapen heb (op een plaspauze vroeg in de nacht na) ipv in stukjes en dan voel ik mij toch minder moe. Vanmiddag high tea (lunch) met een vriendin gereserveerd dus vanaf het moment dat ik eigenlijk zou willen liggen ben ik niet thuis. De rest v/d dag dan maar weer rustig aan en hopelijk de komende nacht geen onrustige kleuter. En op moment van schrijven hoor ik de oudste ook op de zoldertrap lopen voor een plas dus die zal dan nu ook niet meer in slaap vallen gok ik, maar die gaat tenminste een boekje lezen in haar bed.
Hiiii! Bij de 30 weken echo zat hij op P72, ik weet niet hoe dat bij de 20 weken was eerlijk gezegd. Gisteren (36.2) heeft de verloskundige een echo gemaakt en z’n hoofd, buik & bovenbeen gemeten. Op basis daarvan kwam ze nu op p20 uit en morgen gaan ze idd een dopplermeting doen, uitgebreid hartfilmpje ( denk een ctg? ) en hoofd/hersenen checken. Alleen maar goed dat ze alert zijn natuurlijk en dingen willen uitsluiten, zo probeer ik het maar ook te zien Jij succes met de laatste loodjes, vervelend van het wakker liggen :/
Jup, hier ook weer zo'n gebroken nacht. Van 11 tot 3 geslapen en daarna van 6 tot 7 nog een uurtje. Pffff. Het is wel lekker dat ik overdag ook kan slapen, maar ik had liever een goeie nacht gehad en nu wat energie gehad om wat dingetjes te doen
Lekker nachtje … ik wil altijd een blokje van 3-4 uur dan kan je in diepe slaap komen. Is hier al maanden een illusie maar hoop als straks de kleine er is dat dat lukt als papa de avond gaat pakken en ik er vroeg in kan
Even wat vermaak op de dinsdagochtend goede gesprekken hier thuis .. duidelijk niks om handen dus het niveau daalt gisteren ook weer zo lekker hier …vriend: ‘die buik van jou is echt knetterhard. Dat is niet fijn als dat de hele dag door steeds zo is.’ ‘yup, tis maar goed dat het je piemel niet is schat, dat zou je niet trekken’ het floepte er zo uit
Nou idd.. we moeten nog even volhouden en straks slapen we door vermoeidheid weer als een roosje tussen de voedingen door gok ik. Alleen al weer meer slaaphoudingen kunnen aannemen zou al heerlijk zijn!
Zo gaan wij dat idd ook doen en is een van de redenen waarom wij voor kunstvoeding gaan! Hij de laatste avond fles zodat ik even een paar uurtjes slaap kan pakken. Haha, mijn buik is ook altijd hard (ook zonder het gevoel van harde buiken). Wij lopen er ook wel eens over te grappen want ik wil al weken geen polonaise meer aan m’n lijf dus ik zei al dat hij voor zichzelf ook wel een aftelkalender kan maken. De kinderen eentje voor de geboorte van hun broertje en hij eentje voor als het lichamelijk weer zou mogen van mijn kant. Al weet ik dat ik de vorige 2 keren na 6 weken nog te moe was en vervolgens weer ongesteld was dus het uiteindelijk toch iets van 10 weken is geworden.
Oh ja hier kijk ik zo naar uit. Niet meer gedwongen worden in bepaalde houdingen door de pijn en weer gewoon kunnen draaien wanneer ik toch een andere houding wil aannemen.
Haha, alleen het draaien met zo’n dikke buik en een voedingskussen tussen m’n benen vind ik al een hele workout. En dan vervolgens na 10 minuten concluderen dat je toch liever op je andere zij wilt liggen… in de kraamweek eerst nog de verschrikkelijke stuwing doorstaan (dit keer saliethee gekocht dus ik hoop dat het wat helpend is want pijn door stuwing gaat gewoon dwars door een spiegel van paracetamol heen..) en daarna heeeeeerlijk slapen in alle houdingen die ik maar wil! Grappig dat je de normaalste zaken uit het leven dan opeens zo enorm weet te waarderen.
Ik ben vandaag bij de verloskundige teruggekomen op het geboortewensen gesprek van vorige week. Was nu een andere van de 4 en deze gaf mij meteen helemaal gelijk. Ze zei, met jouw ervaring kunnen we makkelijk te richtlijnen loslaten, dus ze gaan nu gewoon mij volgen en als er iets medische aandacht vraagt eerst in gesprek voor informed consent. Dit gaat ze ook in het team terugkoppelen, zodat ze allemaal op de hoogte zijn en niet opnieuw met mij hierover in gesprek hoeven. Ze had er alle vertrouwen in dat straks in het team alle neuzen dezelfde kant opstaan. Voel mij weer gerust nu. Verder doet het lente zonnetje zijn werk, want ik ben nog hardstikke fit en vrolijk en geniet van mijn verlof. Kan alleen niet meer zoveel lopen, maar slapen lukt nog prima. Hopelijk houd ik dat vol, want ze voelde vandaag dat ik nog veel vruchtwater heb, dus op naar de 42 weken. Pas vanaf 42 weken wil ik strippen proberen. Grote kans dat ik de hekkensluiter van ons clubje wordt. Baby ligt al wel vast in mijn bekken, maar sinds het indalen bijna geen harde buiken meer. Oh en mijn bevalbad is binnen!