Sommige artsen zijn kl**tzakken. Zelfs de overheid is er nu mee bezig om fibromyalgie als officiëel erkende ziekte te zien. Gekke vraag mss, maar heb je vaak last van een droge mond en/of droge ogen?
Nee niet kammen gewoon 3keet de olie en klaar. Kammen is bijna onbegonnen werk bij mij veel, lang en krol dus kammen is het minst geliefde zaakje
Die hebben op het bh97 ofzo gestest en op nog iets en had volgens hun dus niets en fybrio bestond volgens hem niet. Maar vind het niet normaal dat ik er gewoon wakker van wordt
Ik had gisteren ook eens hakken aan voor een feest. We waren er nog geen 5 min en ik bleef al hangen met m'n glucosesensor achter de deur omdat ik me verstapte echt een topevenwicht heb ik joh Lag mn sensor ineens 2m verder
Ik wil even klagen dat ik mijn leven op dit moment zó vreselijk saai vind. Elke dag dezelfde dagelijkse sleur. Niemand in huis die iets met mij wil doen, iedereen leeft zijn eigen drukke leven en ik verveel me suf.
Ik heb al jaren fybro ,pas geleden heeft de huisarts het ook gezegd dat ik het heb maar een officiele diagnose raadde ze af omdat de kans dan groot is dat alles onder fybro geschaard word.Ook met een niet-officiele diagnose worden nieuwe klachten niet serieus genomen heb ik ontdekt...Mijn vitamine d en b12 was te laag ,die neem ik nu dagelijks en de pijn is iets minder.Verder regelmatig een voetenbad met magnesium.Belangrijkste is wel luisteren naar je lichaam.
Ze hadden gisteren in het ziekenhuis mijn portacathnaald na de bloedname afgeplakt omdat die misschien een paar dagen moest blijven zitten, met van die doorschijnende waterdichte pleister. Uiteindelijk heb ik hem er gisterenavond thuis wel mogen uithalen maar nu ruik ik nog steeds die pleister, en die geur is echt een van mijn trauma trigger geuren ik zit gelukkig niet in paniekmodus maar elke vlaag die ik ruik katapulteerd me terug naar ziekenhuizen en operaties. Die geur komt ook echt doorheen alles precies.
Dat ik er nog steeds niet bij kan dat mijn oma zo ziek is. Van wat buikpijn naar tumor, darmperforatie, buikvliesontsteking, stoma en naar een woonzorgcentrum tot uitzaaiingen, stoma onmogelijk en naar een paliatieve wooneenheid waar ze ook de komende weken zal overlijden. Dit gaat mij allemaal wat te snel gisteren een paar uur bij haar gezeten en wat een onrust ervaart ze. 2 weken terug de eerste klachten en nu is het al bijna klaar. Ik probeer zoveel als kan te gaan en zag gisteren mensen waarvan ik dacht: en jullie zijn ? Met al hun lawaai en drukte, ik heb mij zo gestoord aan hun gedoe.
Ik vind mijn werk steeds minder leuk. Ze vragen steeds meer, er wordt veel gesnauwd en we moeten het ook met minder mensen doen. Ik heb er zo echt geen zin meer in. Ik bekleed ondertussen 3 verschillende functies, ben er wel klaar mee. En nóg is het niet genoeg. Ik kom met hoofdpijn thuis en lig na het avondeten vaak al te slapen op de bank. Ook niet zo leuk voor thuis.
Lekker klagen, dan ben je er tenminste vanaf! Mijn ouders waren vandaag bij de prof, die zij dat ze tegen mij moesten zeggen dat die me niet vergeten was en over alles na dacht en overlegde maar dat mijn lijf gewoon extreem gek in elkaar steekt en hij echt wel vind wat er fout gaat. Zo lief maar toch voelt het uitzichtloos. Een hoop afspraken gepland voor de aankomende maanden. Maar zou liever hebben dat het gewoon opeens allemaal beter is als ik opsta.
Wat verdrietig @Neuzeke. Sterkte! Ik kom even klagen over de waterpokken. Wat een rotziekte is het toch. Zoon zit er werkelijk helemaal onder en heeft er ontzettend veel last van, zo zielig Net met 39.7 op bed gelegd. Is het al een week verder?
Heb je al een havermoutbadje geprobeerd? Dat hielp hier heel goed! En om je moed in te spreken; na drie dagen was het hier al enorm veel beter. Dus het hoeft geen hele week zo te blijven. Beterschap!