Heftig voor je! Wat bij mij helpt is juist er over praten en gewoon even huilen, maar voor iedereen werkt het anders. Mijn man houd juist van afleiding, spelletje spelen oid. Maar t wordt nooit echt makkelijk denk ik. Ik vind dit persoonlijk een van de zwaarste periodes en dus soms mag je jezelf dan ook verwennen en accepteren dat het gewoon kut is. Sowieso adviseerde mijn psycholoog vroeger om de gevoelens altijd te accepteren en te ervaren, daarna neemt de pijn vaak (in ieder gevan tijdelijk) af. Hopelijk een positieve uitslag, heel veel succes en houd vertrouwen!!
Als je dat had gedaan, dan had het je uiteindelijk alsnog wel ingehaald, dus beter idd om wel een klein beetje te blijven voelen tussendoor! Het is voor ons 2 a 2,5 uur rijden enkele reis, dus dat is wel pittig. Ik weet niet waar je woont, maar als het eenmaal zo ver is kan ik je wel laten weten waar ik iig sommige tussentijdse bloedafnames kon laten doen. Dat scheelde al een hoop! Qua verzekering, uiteindelijk ging alles goed, maar het is wel heeel veel bellen tussendoor omdat ze in eerste instantie bijv. geen medicatie vergoeden. Dus ik heb er zeker wel een mini baantje bij. Ik zat bij UMC. Goed om vantevoren toestemming te vragen, en ook direct toestemming voor vervoerskosten, want dan krijg je een hoop terug! Kak dat er nog geen dominant eitje is, hopelijk volgende echo wel 1. Deze eicel gaat duidelijk voor kwaliteit!!
Balen zeg weer! Frustrerend ook om geen klachten te hebben van de stimulatie medicijnen, je wil zo graag bevestiging dat er iets gebeurt. Als het helpt: ik heb ook geen typische klachten gehad als opgeblazen buik enzo bij mijn pogingen. Ik ben even kwijt wat je doet, IUI of IVF?
Heel spannend weer! Het wachten tijdens fertiliteitstrajecten is juist datgene wat dit gemiddeld emotioneel het allermoeilijkste traject maakt. Constant wachten op een uitslag, niet weten waar je aan toe bent, en geen invloed kunnen hebben. Dus je mag jezelf soms gewoon kut voelen en zenuwachtig zijn. Heel goed dat jullie met een psycholoog zijn gaan praten! Bij mij helpt vooral afleiding zoeken en dingen doen die leuker zijn zonder kinderen. Uit eten, weekendjes weg, wandelen, dagtripjes, noem maar op. Maar tegenslagen zijn en blijven gewoon kut.
Wij doen ivf dus hebben 'veel' eitjes nodig. Vorige keer zaten we onder het minimum wat ze willen per poging dus werd de poging op het laatst afgebroken. Nu dus weer weinig en nog kleine follikels dus hoe dit afloopt is nog afwachten. Hoe is het bij jou? Moet jij nu een tijdje afwachten om je baarmoeder optimaal te krijgen of gebeurt en in de tussentijd nog wat?
@LittleStarfish Ik snap dat het een tegenslag is dat je geen medicatie krijgt, maar ik snap ook dat je huisarts met een fertiliteitsarts wil overleggen. Je wil voorkomen dat je iets doet wat negatief effect kan hebben en je dan weer verder van huis bent. Neemt niet weg dat het voor jou echt een mega tegenslag is, maar soms is wachten tot iemand met meer kennis er wat van kan zeggen wel beter. En helaas is het nou eenmaal zo dat bij fertiliteitsproblemen je het grootste deel van de tijd alleen maar aan het wachten bent op uitslagen op gesprekken op duidelijkheid .
Ik kan mij echt ontzettend goed voorstellen dat je enorm neergeslagen voelt vandaag (en de afgelopen tijd).. Het moment van "opluchting" dat er misschien een reden ligt heb ik ook gehad toen ik met mijn schildklier zat te klooien. Het is bij mij ook een enorm drama geweest om medicijnen te krijgen, heb er enorm hard voor gevochten door zelf met allemaal wetenschappelijke onderzoeken naar de huisarts te gaan. Ik ging met medicatie van 5.6 naar 3.8, en dat vond de huisarts voldoende. Het heeft heel wat afspraken geduurd voordat ik naar hogere medicatie mocht, mijn tsh is nu 1.9! Mijn fertiliteitsarts heeft mij hier enorm bij geholpen Verder lees ik dat de miskraam nog niet echt op gang wil komen.. Wat vervelend dat je 16 april pas weer heen mag! Heb je nog zwangerschapstesten gedaan om te kijken of het wel of niet afloopt?
Het blijft spannend dus! Ik heb zelf ook een keer een week vertraging gehad door ziekte, dus grote kans dat dat het gewoon is
Nee dat meen je niet! Hoe kan dat nou steeds gebeuren? Jij hebt wel een echo gehad voordat je mocht prikken toch? Dan kunnen ze het aantal follikels dat klaar ligt al zien, antrale follikels heet dat geloof ik. Hebben ze toen niks gezegd over de hoeveelheid?
Heel veel succes morgen, en sterkte met alles de komende dagen! Hopelijk kom je de nacht een beetje goed door en lukt het om een beetje te slapen Hoe om te gaan met wachten en tegenslagen, tsja.. Het is eigenlijk gewoon een groot drama haha! Ik moet wel zeggen dat het wachten op afspraken enzovoort mij steeds beter af gaat, omdat het toch voelt alsof er weer iets nieuws is om mij aan vast te klampen. Het afwachten en maar hopen dat het allemaal goed gaat, dat er eitjes groeien, dat de embryo's goed doordelen vind ik daarentegen veel lastiger. Het is allemaal een grote les controle los laten, en dat is gewoon enorm moeilijk. Probeer afleiding te zoeken, maar accepteer ook de wacht momenten! Ik maak zelf altijd een soort kruisjes poster waarbij ik de nachtjes slapen afkruis voor belangrijke afspraken, als of ik 6 jaar ben en bijna jarig haha! Maar het visueel maken werkt voor mij heel goed
Ja ik heb echt geen idee. Had zo gehoopt dat er al een aantal bij zaten die mooi groot waren. Want nu lijkt die hoge dosis naar mijn idee weinig te doen. Oh dat wist ik niet. Ik had er wel aan gedacht maar dacht het is vast een domme vraag want hoe kan je zo iets zien als je de eierstokken al amper kan zien. Ga het de volgende keer even navragen hoe dat er nu en de vorige keer bij de start uitzag.
@LittleStarfish Ohhh nee wat stom dat je nu die medicijnen niet al krijgt. Kan je zo iets straks samen met de fertiliteitsarts bespreken? Misschien toch het beste om daar dan maar op te wachten, ook al snap ik dat langer wachten echt niet is wat je wil. Als die fertiliteitsarts je straks niet wil helpen, zou ik doorvragen en misschien ook eens bij een ander ziekenhuis gaan vragen.
Ah shit zeg, dan is het idd heel zuur dat er niks groeit. Is bij jou je AMH en FSH geprikt? Dat is vaak wel een goede indicator om te zien hoeveel follikels er ongeveer kunnen groeien. En op welke cyclus dag zit je nu? Ik duim voor je hoor, groei groei groei!!! Edit: en ja ik ben vooral aan het afwachten een paar maanden. De Lucrin legt mijn cyclus stil en maakt zo de adenomyose zo rustig mogelijk. En verder doe ik zelf van alles, acupunctuur, het endometriose dieet (zo veel mogelijk), fertiliteitsmassage, dat soort dingen. Maar voor de rest vooral afwachten en genieten van even geen ziekenhuisafspraken!
Hè? Kan je niet, als je bloed uitslagen weer niet goed zijn, alvast een doorverwijzing vragen naar de internist? Mijn gyn heeft toen direct een verwijzing geschreven omdat het niet zijn vakgebied is dus ik vind het bijzonder dat je huisarts het advies geeft om de fertiliteit af te wachten. Of je nou wel of niet bezig ben met zwanger worden moet je schildklier gewoon goed werken.
Ook een behoorlijke rit, maar fijn dat je diverse onderzoeken wat dichter in de buurt kon doen. Voor ons is het 1,5 uur rijden dus wel iets korter, maar alsnog een hele dagtaak straks. Pfff die verzekering, daar ga ik mij volgende week eens in verdiepen
Wens voor een eerste kindje - lijst Dit is een groepje voor meiden die graag zwanger willen worden van hun eerste kindje. In het bijzonder voor meiden waarbij het al wat langer duurt, met of zonder behulp van de medische molen. - Ben je nieuw en al wat langer bezig met zwanger worden? Welkom, zet jezelf erbij op de lijst! - Ben je nieuw en pas net begonnen met zwanger proberen te worden? Het topic Zwanger worden van eerste kindje is dan misschien meer iets voor jou. NOD: Pioenroos91 -32 jaar - IUI1 26 maart GezelligZwangerWorden - 29 jaar - 11 april EMMB - 30 jaar - 3 mei NOD (nog) onbekend: Lelie92 - 30 jaar - ICSI 5 Noor93 - 30 jaar - even pauze Kmoon - 29 jaar Kitten93 - 30 jaar Linn93 - 30 jaar - 1e ronde met letrozol Gryanne - 32 jaar Leonie1208 - 32 jaar - eind maart/begin april Mai1998 - 25 jaar - 21 maart beginnen met prikken voor ICSI 2.0 LittleStarfish - 29 jaar Lieke2022 - 30 jaar - IUI 5 Zwanger: Kaas123 - 37 jaar Minkx - 33 jaar Bloemkooltje - 30 jaar Frasseke - 29 jaar Lot23 - 31 jaar Ikwilzwangerworden - 31 jaar Afspraken: Lauren- 4 april controle hysteroscopie, na verwijderen verklevingen (syndroom van Asherman) GezelligZwangerWorden - 5 april - Afspraak uitgangsecho en consult Mai1998 - 9 april - eerste follikelmeting ICSI 2.0 LittleStarfish - 16 april controle echo na MA Lieke2022 - 16 mei - intake Gent Lelie92 - 17 mei - echo en bloedafname, opstart cryo terugplaatsing? Bevallen: Soof1992 - februari 2024
Heb mezelf ook maar even weer op de lijst gezet! Volgens de planning moet ik 17 mei voor een echo en bloedafname (lopen we elkaar dus net op een dag mis @Lieke2022!). Dan heb ik 3 maanden Lucrin genomen, en als de waarden goed zijn begin ik met progesteron om mijn baarmoederslijmvlies op te bouwen, ter voorbereiding op de terugplaatsing. Alleen ik weet nog niet zeker of ik dit dan al wil, of dat ik voor de zekerheid nog een maand extra Lucrin wil nemen. Voor mijn gevoel is 4 maanden beter dan 3, dus ik twijfel nog!
Zijn jullie team te vroeg, net op tijd of te laat? Ik ben aaaaltijd veel te vroeg op afspraken in het ziekenhuis en aangezien de afspraken vaak uitlopen zit ik altijd zolang in de wachtkamer pff. Probeer sinds kort net tijd te komen, maar het lukt mij gewoon niet . Het is hier ook een drama met parkeren waardoor je de ene keer 10 minuten rondjes aan het rijden ben en de andere keer gelijk een plek hebt.