Jammer van deze ronde natuurlijk, maar fijn dat je lichaam het goed oppakt en je hopelijk snel door kan!
Goed dat je dit uit hoor! Is soms zo’n taboe … Ik weet dat hier dames zijn die hun rechterarm zouden geven voor een kindje en wij gaan ook gewoon keihard voor een volgende, maar het is natuurlijk soms ook gewoon niet alleen maar leuk. En dat mag. Is logisch ook. Je hart leeft ineens buiten je lichaam en je doet alles voor je kleine, maar dat brengt ook zorgen met zich mee en je eigen behoeften dringen zich ook op. En dan met zo’n traject erbij, dat is pittig. Hopelijk ben je niet al té somber?
Dat is precies heel herkenbaar inderdaad!! Ik wil ook niet meer tijd "missen" met de kleine, want met haar ben ik gewoon erg gelukkig. Maar ik voel inderdaad wel nu dat ik mezelf ook een beetje verloren ben. Normaal was ik altijd vol met plannen, ideeën, uitjes. En daar denk ik nu niet eens meer aan. Dus ik ga proberen weer een beetje te "dromen" zoals ik eerst deed, over welke leuke dingen ik graag wil doen. Misschien komt dat sombere gevoel wel doordat je je een beetje geleefd voelt. En idd mis ik de sociale contacten, die er echt nog wel zijn maar minder. Voel me wat meer verloren ofzo, moeilijk uit te leggen. En de ene dag/week denk ik, dit gaat echt super! Haha en dan sommige weken is het echt minder (vooral voor mn menstruatie). En dan komt daar nog bij dat ik zo uitkijk naar die zwangerschap en 2e kindje, maar dat ik die gevoelens van teleurstelling en verdriet ook niet echt toelaat omdat ik vind dat ik het geluk al heb met de kleine.
Haha, ik merk het ook altijd aan mijn libido Klinkt ontzettend positief zo! Toch, eigenlijk? In ieder geval ga je er dan weer met een optimistisch gemoed in!
Snap wat je zegt. Ik herken dit ook. Maar het mag en kan naast elkaar bestaan he: blij zijn met wat je hebt en je wensen nastreven. En ook verdriet hebben als die niet (makkelijk) haalbaar blijken (voor nu dan he, want het gaat gebeuren!).
Dat is mooi gezegd zeg! Dat je hart leeft buiten je lichaam haha, zo voelt dat bij mij inderdaad! Ik ben 24/7 met mijn hoofd en hart bij haar, dat ze maar gelukkig is en daar probeer ik alles aan te doen. En inderdaad ga ik eens kijken hoe ik weer meer mijn eigen behoeften kan gaan voelen, en die misschien wat meer in vervulling brengen. Mja wel een beetje meer somber dan ik normaal vind, dus is even nu een wake up call dat ik iets op een andere manier moet gaan doen nu. En het helpt zeker om het hier te delen <3
Haha, wat ga je dit keer weer doen voor smoes? Al is het dan weer een logistieke nachtmerrie: hoop toch dat je morgen goed nieuws krijgt!
Ik had dit de laatste tijd ook (sinds ik geen eileiders meer heb) en had t aan mijn gynaecoloog voorgelegd. Volgens haar niks geks en hebben veel vrouwen dit …
Ik had inderdaad (achteraf gezien) ook zo’n bagger oploop met mn buitenbaarmoederlijke zwangerschap …
Mijn eyeopener op dat vlak was toen we op een vakantiepark zaten en mijn man zei: kijk eens om je heen, zitten die andere ouders heel de tijd met z’n tweeën bovenop hun kind? We mogen echt tijd voor onszelf pakken. Sindsdien doen we dat en dat scheelt echt enorm! Je bent op de lange termijn ook echt een leukere en betere moeder dan he (cliché, maar die zijn vaak waar). Je bent er in ieder geval goed alert op, komt vast goed
Ja, best wel inderdaad, altijd afwachten of het door gaat zetten of niet. Dat ik nu geen tussentijds bloedverlies heb vind ik in ieder geval een goed teken. Dus wie weet is het vanaf nu niet meer zo, ga gewoon uit van het positieve, of proberen in ieder geval