Morgen is bij mij de tp alweer. Ik voel me er deze keer niet zo klaar voor eigenlijk. Alsof mijn lichaam het bij voorbaat al niet kan ofzo. Iemand daar ervaring mee? Ik ben (heel) rationeel normaal gesproken, maar begin me toch af te vragen of dat de kansen beinvloedt.
Ja herken dat wel. Ik loop heel erg met mijn gezondheid te klieren afgelopen 2 maanden. Van voorhoofdholte ontsteking/bijholte ontsteking naar oorontsteking en dan op en af migraine en nu steekt mijn astma/hooikoorts de kop om de hoek. Ik heb ook al tegen mijn vriend gezegd als ik rond de postieve ovulatietest nog steeds zo loopt te klieren er mee dan slaan we deze maand over.
He bah ik snap dat je dan zo voelt. Maar 12.5 mm is nog echt klein dus heb je nog wel een giga kans dat er nog veel meer mee gaan doen. Welke medicatie spuit je?. Ik hoor idd wel vaker dat switchen van soort medicatie wel eens kan werken. Ik duim gewoon voor je dat alsnog een goede opbrengst gaat krijgen ❤️.
Ja ik herken het heel erg. Tot twee dagen na de tp en ik mezelf al drie keer zwanger heb gepraat Ik denk dat mindset niet heel veel uitmaakt hoor. De eerste twee pogingen kon ik bijna niet geloven dat het niet gelukt was, zo positief was ik. Nou niet eens een schaduw van een lijntje tot nu toe. Tuurlijk helpt positivisme altijd. Maar je kan jezelf geen anti-conceptie aandenken. Maar ik snap je volledig!
Oh wacht ik las het verkeerd. Je bedoelt psychisch ja dat ken ik ook wel een beetje. We gaan nu naar de 5de tp en ik zit me nu al stiekem met vlagen voor te bereiden op de negatieve test alweer. Bedoel dat is de vorige 4 keren ook gebeurd. Lastige he zo'n beschermingsmechanisme. maar het lukt ons wel uiteindelijk. Allemaal stuk voor stuk daar geloof ik wel in. Ik ga er niet vanuit dat het onze kansen in de weg staat.
Ja dat herken ik wel. Ik zou idealiter wat zwaarder moeten zijn, en ook ik heb op en af migraine. En veel ziek. Dus ik heb precies dit ook. Het gevoel alsof ik sws niet zwanger kan worden nu. Ik weet wel dat ik voor ik zwanger werd van mn dochter, dacht dat ik überhaupt niet zwanger kon worden, iets dat voor mij niet was weggelegd. Ik ben toen wel diep op dat gevoel ingegaan, en mn gedachten geprobeerd te richten op dat ik geen enkel bewijs had dat ik niet zwanger kon worden. Ik weet niet of t invloed had, maar voelde toch een beetje zo. Jij kan gewoon volgende ronde zwanger zijn. Er is geen reden dat dat niet kan gebeuren. Denk dat je jezelf dat mag laten geloven! @Flora85 helemaal logisch dat eerst de emoties overheersen, dat relativeren komt dan later.
Argh ik had een enorme reactie gemaakt met quotes op iedereen antwoord etc getypt na dag werken en half uur bijlezen, poef alles weg Dus nu de laptop aangeslingerd, voor het eerst dat ik op een laptop hier op het forum zit, en ik ben op 26-9-2007 geregistreerd hier Oke komt ie: Nou begrijpelijk.. wat zijn we toch ook gewoon sterk he, dat we na zo'n dikke teleurstelling tóch weer opkrabbelen en dan op 1 of andere manier ook weer enthousiast zijn bij een nieuwe kans.. al wordt die veerkracht elke teleurstelling wel minder (merk ik zelf ook...). Hopelijk is je dochter weer opgeknapt en heeft ze niemand aangestoken Al ongesteld of duurt bij jou weer lang door de utro? Nouu wat stom ook weer, hopelijk gebeurt er de volgende keer wel wat en ga je niet hiermee weer aan lopen klooien eerst.. Fijn dat ie iig geslonken was wel, hopelijk is dat positief. Ahhh zo'n teleurstelling dan bah. Hier is IVF 1 ook afgebroken, ik had 1 dominante follikel (gewoon mijn gewone van die maand) en maar 1 kleintje erbij, ze hebben toen een escape iui aangeboden (maar afgeslagen, daar ligt het bij ons niet aan). Ik moet zeggen dat ik me er wel op voorbereid had dus niet zo'n teleurstelling toen, maar als je alle verhalen hier op het forum leest met 20 follikels etc dan valt het wel dik tegen, bij jou vooral omdat je aan de max zit, dat is eng... Ik had nog een ophoog mogelijkheid.. Wat is jouw AMH? Bij mij 1.19 laatste keer.. ik heb 1 'zieke eierstok' maar die doet nog wel een beetje iets soms, dus met maar 1 snap ik zo goed jouw reactie! Idd wat ik al las, misschien ander soort medicatie? Welk ziekenhuis loop je? En natuurlijk dan als positieve noot: mijn 2e poging; maar 3 follikels toch maar wel punctie gedaan want tja misschien wordt het bij mij nooit meer, maar wel 3 topembryos uitgekomen.. terwijl je bij die grote hoeveelheden vaak 2x halveert.. had ik ook never verwacht hoor, ik denk dat komt niet eens tot een tp.. En nu ik verder lees, idd bij mij gaven ze aan onder de 14, kan het ech tnog alle kanten op, opeens groei, opeens weg, die eerste FM zegt eigenlijk regelmatig nog niet alles over het uiteindelijke resultaat... Uiteraard wordt t niet opeens 20 he, die liggen dan gewoon niet klaar, maargoed.. moraal van het verhaal, snap je teleurstelling, maar hopelijk geeft mijn 3 uit 3 je wat moed. Echt he.. ik kan nu ook wel 'niet er teveel mee bezig zijn' maar er gaat 3 keer per dag een alarm om utro in te brengen, elke wc bezoek wordt ik met die zooi geconfronteerd haha, das toch anders dan gewoon ff seks en hopen Ik denk niet dat het je kansen verminderd ofzo.. kijk énorme stress denk ik qua cortisol etc dat dat wel invloed kan hebben maar dit niet echt... Ik ga gewoon keihard voor je duimen, wie weet.. het kan zomaar he!! Je loopt wat voor op mij, dus als jij nou gewoon de toon weer ff verder zet qua zwanger worden, volg ik jou gewoon Oh wat vervelend! Want overslaan is kut maar als je niet goed in je vel zit qua gezondheid zal ook niet echt top zijn.. voor mijn gevoel dan.. dus heel verstandig, maar wel rot sowieso.. Zo... hopelijk had ik nu alles Hier begint het een beetje te landen dat we dus weer een tp gaan hebben. Op 1 of andere manier had ik bij de afgelopen afspraak een kink in de kabel verwacht ofzo, had zelfs mijn man meegenomen.. ik dacht als er opeens dingen besloten moeten worden wil ik samen zijn Maar het ging gewoon goed haha. Vorige 2 keren was ik echt superblij dat het ging gebeuren, en dat zal nu vast ook weer komen, maar ik moet even soort van wennen. Wel met de utro weer gestart natuurlijk nu. Ik weet niet zo goed wat mijn verwachtingen dit keer zijn, heb ook sterk dat gevoel van ja.. vorige 2 keer niet waarom nu wel? Dat las ik hier eerder ook al bij anderen.. maarja.. hoe dichterbij hoe groter de hoop vast toch weer wordt. Moet wel zeggen dat ik niet opzie tegen nog eens prikken en punctie dus dat zou ook nog oke zijn, maar ik zie dan wel heel erg op tegen het resultaat.. nu 3 uit 3, zoveel geluk kunnen we vast niet weer hebben zegt mijn hoofd dan alweer Nouja hier eerst stap 1, de zaterdag halen zonder bruinverlies, ben benieuwd, dag voor dag maar. Oja dochterlief gaat mee dit keer, het is niet te doen anders met die wedstrijd. Arts was superlief, we worden extra vroeg gepland en een knipoog van mijn man vanuit de wachtkamer was genoeg voor haar voor zijn akkoord enige keer dat ik een knipoog van mn man naar een andere vrouw dan maar toesta hahaha. nee gekheid ze is 12 ze gaat gewoon ff in de wachtkamer blijven. Zij weet toch niet dat er geen reguliere zorg in het weekend is, dus ik ga gewoon 'voor mijn endo op controle'. Gek dat ze erbij is en we haar zo voor het lapje houden.. maar ik wil haar niet blijmaken met een dooie mus, als ik al zie hoe die teleurstelling bij ons volwassenen is, nee ik wil niet dat ze het weet Haha nou vanaf Rotterdam is het iets van 50 minuten, vanaf ons thuis is het naar Rotterdam 70 minuten en ook naar Wijk en Aalburg zoiets. Ze is laat aan de beurt dus tijd genoeg dan.
Oja en ik zit aan de ananas @the moment Kennen jullie trouwens Serrapeptase? Schijnt bij endo ook goede dingen te kunnen doen. Ik vind het lastig hoor als je leest moet je 1001 pillen slikken, dingen eten etc, maar deze kwam ik vaker tegen en ben dat toch sinds paar weken gaan slikken. Niet zozeer nu voor deze tp hoor, maar voor de natuurlijke weg, want die hebben wij nog niet helemaal opgegeven Heb mn Omega3 dosis ook maar wat opgehoogd.. verder doe ik nu niks bijzonders, misschien na tp nog ff granaatappelsap maar dat vind ik stiekem ook gewoon lekker (de onbewerkte versie ja ) Voor mn ivf had ik trouwens de q10 ubiquinol genomen maar dat moet eigenlijk wel 3 maanden van te voren dat redde ik niet voor de tp, misschien werkt t nog na bij de volgende haha.
@Lief ja wij gaan bijna gelijk op: ik op woensdag een 3-dagen embryo en jij op zaterdag een dag 5 embryo denk ik? Ik hoop dat we samen door mogen naar een feestdagen-baby
Dat is op gegeven moment ook normaal, toch? Ik bedoel, als je zo veel ‘faalervaringen’ steeds krijgt, hoe moet je jezelf dan continu positief praten. Is eigenlijk geen doen. Het enige wat ik een tijd gelezen las en wel fijn vind om toe te passen is dat je best mag nadenken over wat als het niet lukt (want dat is immers ook realistisch), maar dat je mínimaal net zo veel energie moet steken in nadenken over wat als het wél lukt, want dat is óók realistisch!
Oeh ja zeg wat leuk, wist niet dat jij dag 3 had, ik idd dag 5. Dus als alles door mag gaan is de officiele testdag van het ziekenhuis 23 april bij mij.
Bij mij was het een freeze-all protocol en dan vriezen ze blijkbaar alles op dag 3, behalve de slomo's, die kregen nog tot dag 5 om bij te trekken .Bij mij is de testdatum dan pas 25 april; ze nemen het in het RadboudUMC erg ruim met de testdatum tov andere ziekenhuizen volgens mij
Dit soort dingen haha, daar slaat mijn hoofd dan al helemaal op hol van. I love kerst, en de hele romantische decembermaand met lichtjes en alles. En dan zie k mezelf zwanger bij het kerstdiner zitten. De droom van mij, maar dan ga ik daar helemaal over zitten fantaseren enzo, .. dat helpt toch niet om realistische en relax te blijven en je kans te relativeren?! Vreselijk!! En dat heb ik dus met alle data. Oehhh zwanger in de zomer, mooie jurkjes aan. Etc etc. Ik ga dan nadenken over dingen die in het meest waarschijnlijke geval niet gaan gebeuren! Maar, ik was dus wel zwanger met kerst en het was ook echt de droom die ik me had voorgesteld haha. Gezelligheid met familie, en dan een mini in je buik voelen trappelen. Ohja ik wilde nog toevoegen als antwoord op jouw eerdere bericht. Ik was dus ook helemaal verbaasd toen ik zwanger was dat ik misselijk werd en een zwangerschapsstreep kreeg. Ook die dingen had ik in de jaren ervoor steeds voorbij zien komen, en in mijn hoofd was dat, omdat ik dacht dat ik niet zwanger zou kunnen worden, gemarkeerd als 'gaat mij niet gebeuren '. Echt heel gek hoe dat mentaal kan werken. En ik ben dus op dit gebied enorm bijgelovig. Of misschien niet helemaal het goede woord.. ik denk dat ik met hoe ik denk, kan beïnvloeden of ik zwanger word of niet dus als ik er helemaal niet mee bezig ben, ga ik denken oh dat lukt t juist. Of andersom, als ik er een heel goed gevoel bij heb, dan denk ik, dat is het teken dat het gaat lukken. En dan dwing ik mezelf om positief te zijn, of juist niet, in de hoop dat ik daarmee mijn kansen beïnvloed. Echt zo raar...
Ik hoop het zó! Had hier meer van verwacht, maar wellicht is dat te voorbarig. Ik spuit meriofert 225 eh.
Zo he, jij hebt goed je best gedaan met reageren! En dat voor een tweede keer Mijn amh is slechts 0,3. Dus dat is echt niet veel meer. Ook heb ik geen eileiders meer, dus natuurlijk of escape-iui is uitgesloten. Ik bevind me aan alle kanten wel in een vrij benarde situatie, haha Ik loop bij Amphia in Breda. Niet de beste, maar na onderzoeken bij Cuypers&Cuypers in Dusseldorf hebben wij heel bewust voor dichtbij en vertrouwd gekozen. Jouw verhaal biedt mij zeker wat hoop. Ergens heb ik toch het gevoel dat zoiets bij mij ook gaat gebeuren. Maar of dat nou een goed voorgevoel is of niet aan de harde waarheid willen is …
Ik kan je beloven: dat heeft geen invloed. Bij mijn zoontje had ik er na 2 miskramen 0 vertrouwen in, toch is hij er. Dus maak je wat dat betreft geen zorgen Succes morgen!
Haha herkenbaar toen voor mn eerste die dromen, het is dat Knut het zei maar had geen idee vd feestdagenbaby nog totaal niet naar gekeken Overigens vielen al mijn dromen keihard in duigen door die kut hg, ik kon bijna niks eten van het kerstdiner babykleertjes shoppen met mn moeder hield ik max half uurtje vol, snel winkel in en eruit voor ik tegen de vlakte gingheb de hele zomer sowieso soort van overgeslagen op bed, bank en 2x ziekenhuis haha. Was ook een slecht zomer in Nl zei iedereen Het bracht wel 1 goed ding; ik was práchtig zwanger (nouja vanaf dat je wat zag met 26+ weken dan hihi), nergens een vetje alleen een dikke ronde strakke buik en in mn kraamweek weer in mn oude spijkerbroeken haha.
Oef 0,3 is idd wel laag, maar niet onmogelijk. Wanneer moet je weer voor echo? Ik duim voor een paar extra follikels!