Mijn vorige topic is helaas gesloten, maar dit is de link: https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/zijn-er-hier-ook-dierenartsen-dierenartsassistenten-in-de-zaal.735154/#post-24822453 De dierenarts was hoopvol en de kuur leek aan te slaan. Helaas begon hij 2 a 3 dagen na het stoppen met de prednicortone weer in huis te kotsen en te poepen. En liep hij weer regelmatig met een bolle rug (pijn?). Nu verlengen we in overleg de kuur, maar we waren 5 dagen weg en mijn schoonvader lukte het niet om die pillen te geven. Vervolgens stonk het hele huis naar urine en poep. Inclusief een verse drol bij thuiskomst. De echte vakanties komen er nog aan. Dit kan gewoon niet meer. Maar de dierenarts schrijft verlenging van die kuur voor. De testuitslagen waren immers niet ze schokkend en bij de dierenarts vertoont hij geen extreem gedrag. Ik zie een schim van de kat die hij was, uiteraard wel lief, maar onverzorgd, stinkend en ik denk met pijn.
Met in het achterhoofd je vorige topics en het feit dat je kat al (flink?) op leeftijd is, zou ik overwegen, hoe moeilijk ook, om je kat te laten inslapen… Een kat is een meester in zijn pijn verbergen. Als je al gedurende lange tijd ziet dat je kat pijn heeft, zichzelf niet of nauwelijks meer verzorgt en overall absoluut geen comfortabel leven lijkt te hebben, dan is afscheid nemen misschien de meest vriendelijke optie. Zeker als er meerdere behandelingen zijn geprobeerd iom de dierenarts, die geen blijvende verbetering hebben gegeven.
Wat sneu voor de kat en voor jullie. Ik zie eigenlijk drie opties, zonder je vorige topic gelezen te hebben: - advies van de dierenarts volgen. - second opinion vragen bij een andere dierenarts - bij de dierenarts aangeven dat het genoeg is geweest en om euthanasie vragen voor de kat. Optie één valt af als ik je verhaal zo lees. Dus dan is het de vraag of je denkt dat het nog meerwaarde heeft vanuit het perspectief van je kat om nog voor een second opinion te gaan.
Bedankt voor jullie reacties. Wij zijn eigenlijk echt wel zo ver, en ik hoop dat het niet verkeerd wordt opgevat, dat het klaar is. Het is al de tweede dierenarts die er niet achter komt wat de oorzaak is en ik wil niet weten wat het totaalbedrag aan dierenarts kosten is. Natuurlijk is geld niet het belangrijkste en is dat gewoon iets wat er bij hoort als je voor huisdieren kiest. We hebben drie kinderen en ik ben elke ochtend gewoon bang dat er kots of poep ligt als ze naar beneden gaan. En even heel eerlijk die geur.. Je krijgt het amper je vloer uit. De dierenarts(en) blijft/blijven alleen maar door te willen proberen gaan met medicijnen en onderzoeken en ik weet niet wanneer je als baasje zelf mag zeggen dat het klaar is. In juni gaan we 10 dagen naar Griekenland. En zo kan dat ook gewoon echt niet.
Vergeet niet dat jij het baasje bent. Bij een beetje een verkeerde dierenarts willen ze natuurlijk medicijnen voorschrijven, verdienen ze tenslotte meer aan. (Zelf mee gemaakt met de hond van mijn moeder helaas). Als jij merkt dat het echt de kat niet meer is die het is geweest, en last heeft, mag je gewoon zelf die beslissing nemen. En als ik het zo lees, hebben jullie je best gedaan. Liefde is ook los laten. Sterkte❤️
Onze vorige kat had dezelfde klachten, ze ws toen een jaar of 15. We hebben wel twee jaar aangemodderd met kuurtjes, dieetvoer, medicatie voor de nieren en elke dag ongelukjes in huis. Op speelgoed, in schoenen, op de stoffen bank en zelfs op ons bed. Toen het echt niet meer ging en we haar in lieten slapen zag ik later pas op de foto's hoe stokoud ze eigenlijk was. Ik heb echt spijt dat we haar lijden niet eerder beeïndigd hebben. Als ik 95 ben en incontinent, dement etc hoop ik ook dat ik bijtijds euthanasie kan krijgen. Toen onze kat overleed merkte ik de maanden erna hoe lang ik visite en speelafspraakjes onbewust heb afgehouden vanwege de geur van urine in huis. Sterkte met het maken van een keuze!
Sorry maar ik zou dat beestje uit z'n lijden verlossen en afscheid ervan nemen, de kat wordt er niet beter en gelukkiger van en jullie ook niet. Ik vindt dit een dier zich onnodig ellendig laten voelen. Jullie hebben van alles geprobeerd en er verschillende dingen aan gedaan om het te verhelpen/verlichten maar het geeft eigenlijk geen gewenst resultaat dus dan zou ik hoe moeilijk ook het diertje los laten
Hier ook een reuma gebakkie, als hij met zo'n typische bolle rug loopt (beter gezegd stijve achterpoten en houdt zn heup laag) dan heeft hij pijn. Geef ik m medicatie en gaat ie ff tukken loopt hij weer normaal. Nu met warmer weer minder last van. Maar ook hij is geregeld aan t spugen en ze krijgen t niet gevonden waardoor. Dat valt nog te overzien (geen vloerbedekking) en hij is nog niet incontinent. Maar metacam houdt m in elk geval vrij van de pijn, grotendeels, en dan is t nog een beetje kat. Als ik jou zo lees dan is t wel mooi geweest. Beessie kan zn ei niet meer kwijt, bevuilt zn turf (is een kat niet heel happy mee), pijn, spugen, ellendig en op leeftijd. Hoe ver moet je gaan en, niet rot bedoeld, moet je huis gesloopt worden (niet alleen de economische factor maar ook je eigen gezondheid).
Hier ook met onze eigen hond, 14 jaar , nieren bleken slecht tot niet te werken en hun oplossing was om hem 2 x per week te dialyseren. Beest had een .... hekel aan de dierenarts, ze moesten hem zelfs muilkorfen anders beet hij ze. Hebben toen ook gezegd dat we hem dat echt niet aan gingen doen, nou vond de dierenarts eigenlijk best raar want we hielden toch van hem. Ja zo ontzettend veel dat ik hem echt niet op die leeftijd 2 x per week voor een dialyse (+ een nacht blijven) aan ga doen. (en dan laten we het hele kostenplaatje nog even buiten beschouwing.) Dus ik zou naar de dierenarts gaan en zeggen dat het goed zo is en hem laten gaan.
Gewoon aangeven hoor. Voor zo’n beestje ook superzielig als er geen kwaliteit van leven meer is. Katten zijn hartstikke hygiënisch, dus no way dat die kat happy is als t zo gaat. Onze dierenarts vraagt daar overigens wel actief naar is mijn ervaring en adviseert ook wanneer wel door te gaan en wanneer je ook kunt overwegen te stoppen met behandeling. En zo hoort het ook m.i.
Ik heb deze week alweer 2 keer aan de telefoon gehangen, omdat hij ondanks de medicatie weer in huis bleef poepen. Ergens hoopte ik dat ze er zelf op zou 'hinten' dat het mooi geweest is. Maar de dosering is verdubbeld. Nu gaat het redelijk, maar niet zoals het ging na het net starten met de medicatie. Ik lees ook dat je de medicatie niet te lang kan geven en weer moet afbouwen, maar dat gaat dus ook niet. Terwijl deze dierenarts echt dacht dat dit medicijn alles zou verhelpen. Hij zit ook onder de klitten en moet nodig getrimd, maar hij is niet fris, dus durf het haast niet te laten doen uit schaamte. Daarbij doe ik hem daar nu echt geen plezier mee en verzorgd hij zich niet, dus het klit direct weer. Ook heeft hij volgens mij nog steeds vlooien, ondanks de frontline (2x) pakken ze hem gewoon, misschien omdat zijn weerstand zo slecht is. Hij is overigens 'pas' 11.
Ik zou, als jullie vinden dat het klaar is, dit aangeven bij de dierenarts. Ik heb zelf twee weken geleden mijn hond laten inslapen. Ik vond dat enorm moeilijk, maar de dierenarts antwoorde op mijn vraag “ wat hij zou doen als het zijn hond was “ dat je moet kijken naar of het dier nog gelukkig was. Daarop heb ik besloten haar te laten gaan. dit is ook wat jullie moeten doen, je afvragen of de kat nog gelukkig is. Zo niet, dan moet je de moeilijke keuze maken. En als de dierenarts niet wil meewerken en alleen voor zijn eigen portemonnee gaat, echt op zoek naar een andere. sterkte!
Gewoon jezelf uitspreken. Jij/jullie maken de beslissing over de kat, niet de dierenarts. Zoals hierboven al gezegd is, een kat houd zichzelf schoon. Als dat niet gaat is er echt wel wat aan de hand. Al moet ik zeggen dat frontlinie hier ook niks doet, wij hebben spul via de dierenarts. Toen wij bij onze dierenarts kwamen met onze hond, wisten we dat het mis was. Botkanker, een gebroken poot. Onze dierenarts gaf het ook gelijk aan, zei wel moet er bij zeggen dat we nog zouden kunnen behandelen, maar raadde het eigenlijk af. Hij was pas 7. Zitten jullie bij een grote praktijk? @pluk hier net zo hoor, hond was van m'n moeder (m'n moeder al vroeg overleden dus toch een dingetje dan), kreeg een tumor in haar oor. Eerst dat ene oor er af. Iets later andere oor, dat oor er ook af. Toen een tumor tussen haar tenen, zegt de dierenarts die poot kunnen we nog amputeren. Toen heeft m'n vader gezegd: tot hoe ver wil je gaan? Soms houd het gewoon op. Was er ook nog gedoe over inslapen. Dierenarts wou het Toen gelijk doen, mijn vader wou mijn zusje en mij erbij hebben vanwege de emotionele lading. Was allemaal maar lastig Je hebt er echt horken tussen zitten helaas
Wat erg! Hier vroeg de dierenarts of we het direct wilde doen of een datum prikken zodat ook de kinderen eerst afscheid konden nemen. en een paar dagen erna lag er een kaart van de praktijk om ons sterkte te wensen
@me1989 helaas een heel herkenbaar beeld. Een van mijn vorige katten was ook zo vies. Overal ontlasting loslaten. Vacht helemaal vol klitten. En duidelijk pijn. Bij ons gaf de dierenarts zelf de optie om hem te laten inslapen. Zo van... we kunnen dit of dat nog proberen, maar wil je dat eigenlijk nog? Heel verdrietig. Maar nee. Het is een keer klaar. En het is maar de vraag of de medicijnen überhaupt nog veel voor hem kunnen doen. Plus het gemartel om ze erin te krijgen. De pijn. En jullie ongemak van een vieze kat. Sterkte met de beslissing. Het is hoe dan ook moeilijk. Maar uiteindelijk, denk ik, wel het beste.
Maar als de kat zich niet kan/wil verzorgen is dat ook al een teken. Katten laten bijna niet zien dat ze ziek zijn (zelfs een kat met fip niet) . Helaas 2 keer meegemaakt. Ik zou denk ik als ik je verhaal lees afscheid gaan nemen. Heel veel sterkte me deze moeilijke beslissing!!
Katten laten niet snel zien dat ze pijn hebben. Dus als jullie het doorhebben dan is het al behoorlijk erg. Als een kat zichzelf dan ook niet meer verzorgd dan is het echt wel duidelijk dat het echt niet goed gaat. Jullie hebben van alles geprobeerd, en je wil hem ook niet laten lijden. Dus ik zou toch, hoe ontzettend moeilijk ook, laten inslapen bespreken met de dierenarts. Sterkte ❤️
Ben je al bij de universiteitskliniek in Utrecht of bij het MC voor Dieren in Amsterdam geweest? Dat zou mijn volgende stap zijn. Die artsen daar kunnen en weten zoveel. Wie weet kunnen zij na enkele onderzoeken meteen vinden wat er aan de hand is en is het relatief "makkelijk" op te lossen. 11 is niet heel oud voor een kat, daarom zou ik die stap nemen. Bij een kat van 17 had ik gezegd euthanasie.
Dit inderdaad! Jullie hebben er alles aan gedaan om hem te helpen en erachter te komen waar het vandaan komt. Hij had zich geen betere baasjes kunnen wensen dus laat je niets wijsmaken. Hoe moeilijk de keuze ook blijft, ik denk wel het beste voor jullie allemaal. Veel sterkte!
Zoals ik het lees lijdt jullie kat en is het niet gelukkig. Nu ben je eigenlijk alleen zijn/haar lijdensweg aan het verlengen. Ik heb al bijna 20 jaar katten, nu 4, en echt, als het klaar is, is het klaar. Jij bent verantwoordelijk voor het leven van je beestje. Alleen jij kunt voor hem/haar opkomen. Als jij vindt dat het beestje lijdt en geen katwaardig bestaan meer heeft, dan moet jij aangeven bij de dierenarts dat het genoeg is geweest, dat je beestje rust verdiend. Houden van is ook loslaten, niet maar doorgaan. Kies voor je beestje en verlos hem/haar uit zijn/haar lijden. Ik vind het echt erg verdrietig om te lezen dat dit al lang speelt. Ik heb echt met het beestje te doen.