Hoezeer ik mijn 17 jarige demente kat ook liefheb: op het moment wordt ik knettergek van hem. Hij gilt zich de longen uit zijn lijfje en zodra hij mij maar ziet wil hij bij me liggen of op mij, of achter mij of naast mij. Sinds de hond is ingeslapen een paar weken geleden wil hij de heeeele dag bij mij zijn. normaal is mijn man zijn grootste vriend, maar die ziet hij niet meer staan, alleen maar mij pffff
Heel veel sterkte @Kwek Ik zou denk ik niet met de familie van zijn ex praten over wat er is gebeurd. Ook je vriend niet aanmoedigen dat te gaan doen. Als hij dat wil, dan zou dat echt uit zichzelf moeten komen en vanuit de juiste mind-set. Nu is er bij iedereen heel veel emotie, verwarring en ongeloof, kan ik mij voorstellen. Wat er tussen je vriend en zijn ex (en haar familie) is gebeurd is hun geschiedenis en hun situatie, niet die van jou. Jullie zijn pas kort samen en zoiets als het overlijden van een persoon waar nog heel veel emotionele banden mee waren van alle kanten zou ik me zo ver mogelijk vandaan houden als buitenstaander / nieuwe-binnenkomer. Ik zou me focussen op het emotioneel steunen van je vriend, zijn verdriet en boosheid en rouw. Het voelt machteloos misschien, maar ik denk dat uitreiken naar familie onder deze omstandigheden een mogelijk oorlogspad is. Ik zou dit echt volledig bij je vriend laten. Gecondoleerd. Afschuwelijk dat ze 4 kinderen achterlaat .. wat een verdriet
Nou echt hè, het lijkt wel herfst. Jongste zoon heeft vandaag de Koningsspelen. Ze doen alles maar binnen in de school. Jammer hoor!
Dankjewel voor deze woorden. Hij heeft haar beide dochters gezien bij het groeten. Ze hebben met hem gesproken en nemen hem niets kwalijk. Integendeel... Maar het blijft vreten aan hem...Zoals je zegt kan ik alleen maar laten weten dat ik er ben voor hem. Morgen zien we elkaar weer.
Dat klinkt fijn , dat ze even hebben gesproken met elkaar. Ik kan me voorstellen dat het schuldgevoel heel erg groot is! Zo oneerlijk van haar dat ze het zo heeft afgesloten! Fijn dat jullie elkaar morgen weer zien <3
Nummer 2 spuugde in de nacht van dinsdag op woensdag z'n bed onder. Daarna was hij woensdag best normaal en werd er tot vandaag niemand ziek. Ik dacht al dat het gevaar geweken was, maar nee, nu haalde ik peuter van de opvang ivm spugen. En ik kan er zo slecht mee omgaan. Ik word er gewoon mega smetvrezerig van. Die stomme buikgriep
Dat de hypochonder in mij wakker is geworden. Ik heb al de hele avond steken in mijn onderbuik (rechts onderin, richting lies) En in mijn hoofd heb ik de meest vreselijke ziektes Manmanman... t is niet eens heel pijnlijk of zo. Alleen wat irritant. Ga toch slapen.
Heel begrijpelijk, zoiets zal tijd nodig hebben. Een ex van mij heeft ook zelfmoord gepleegd en al ben je niet meer samen, het doet zeker wat met je. En als je dan ook nog eerst een sneer krijgt van diegene is dat heel erg, dat komt hard aan. Veel strekte voor je vriend, fijn dat hij met de dochters heeft kunnen praten.
Ohnee, zo akelig. Beterschap! Ik moest gisteren ook dochter ophalen vanwege spugen. Maar verder was ze gewoon vrolijk en ze heeft sindsdien ook niet meer gespuugd. Maar ook niet veel gegeten.. hopelijk blijft het hierbij. Ik kan er zelf ook heel slecht tegen.
De afstandbediening van het tv kastje doet het weer niet dus kan weer niks met het tv kastje Nog 17 dagen tot de sleutel, nog 17 dagen tot de sleutel, nog 17 dagen tot de sleutel, nog 17 dagen tot de sleutel...
Ik vind het soms echt pijnlijk hoe weinig er vanuit de opa's en oma's voor onze kinderen gedaan wordt qua oppassen. Met pijn en moeite willen ze eens in het halfjaar oppassen. Ik hoor van anderen dat de kinderen in de vakanties hele dagen bij hun opa en oma zijn etc. Wij hebben bso en het daarmee in principe wel geregeld, maar ze vinden het daar echt niet leuk. Dus tegen beter weten in vroeg ik toch maar weer eens of ze in de vakantie een dagje bij m'n ouders kunnen zijn. Maar nee, ze moeten die dag naar de tandarts... En m'n schoonmoeder reageerde dat we toch bso hebben. Meteen spijt dat ik het überhaupt gevraagd heb. Onze kinderen luisteren echt heel goed en zijn al wat groter. Dus het is ook zeker geen zware klus.
Jammer dat de grootouders er zo in staan. Bij ons wordt het lastiger omdat de grootouders op leeftijd komen (eind 60, halverwege de 70). Ze kunnen nog wel komen logeren maar niet meer dan 1 tegelijkertijd want dat wordt te druk. Oppassen doet mijn moeder graag maar met een vader in het verzorgingstehuis is dat ook steeds lastiger. Daarentegen is mijn schoonmoeder hier wel anderhalve week geweest toen ik laatst in het ziekenhuis lag!
Ja dit is wel heel zwart wit. Soms lijkt het wel, als ik artikelen lees, alsof het óf jouw kant op draait óf mensen die zeggen ‘breng maar elke dag’. Aan die breng maar elke dag, merk ik vaak wel dat er ook ‘misbruik’ van gemaakt wordt en dat je denkt: jij wilde toch zelf kinderen? Heel dichtbij bij ons ook: lekker heel de tijd brengen en je gang gaan zoals je het voor je kinderen kreeg ook deed. Want oma en opa passen toch wel op als ik het vraag. In jouw geval vind ik het best sneu. Zo bouw je toch een mindere band met ze op. Oké een verjaardag is leuk enz maar van een nachtje logeren of een dagje bij ze zijn, is toch juist leuk voor beide partijen?
Ja ik verwacht ook echt niet dat ze structureel oppassen, want daar hebben we betaalde opvang voor. De enige reden dat ik het soms toch vraag in een vakantie is om mijn kinderen een dagje met hun opa en oma te gunnen waar ze echt heel erg naar uit kijken ipv een dag bso waar ze met tegenzin heen gaan. Bij zulke lauwe reacties heb ik altijd meteen spijt van de vraag. En denk ik vooral dat het voor hunzelf een gemiste kans is om een goede band en mooie herinneringen op te bouwen. Dus wij regelen zelf wel weer thuiswerkdagen deze vakantie om de kinderen van de bso te kunnen houden.