Nu met daglicht. Hij is wel echt duidelijker dan twee dagen geleden. Heb de natte testen even onder elkaar gezet. Ik had ook met Kv5 getest alleen deze is zo geel geworden dat je het streepje niet goed meer ziet. Wel vandaag weer menstruatiekrampjes dus het blijft spannend.
Ik heb nog steeds dagelijks menstruatiekrampjes dus dat kan juist ook een goed teken zijn deze zwangerschap had ik dag na de terugplaatsing tot 10 dagen erna ongeveer echt het gevoel alsof ik ieder moment ongesteld kon worden.
Wat fijn dat je er toch van hebt genoten! En prettig dat je het ook niet erg vind om straks weer thuis te zijn. Is je gegund ook (wat jij allemaal meemaakt met positieve testen is ook niet mals …) Ben een beetje bang dat ziekenhuis daar niet mee akkoord gaat, hihi. Maar alleen op officiële testdatum testen is natuurlijk sowieso een optie! Nee, niet meer getest. Wilde een leuk weekend, haha. Voel me ook meer alsof ik ongesteld moet worden dan zwanger eigenlijk. Dus vrees dat het mislukt is en twijfel enorm of we nog wel een poging moeten wagen. Mijn kansen zijn zo belabberd, het lijkt eigenlijk hoofdzakelijk een open sollicitatie naar stress en teleurstelling en niets anders
@Basilicum wat begrijp ik je goed. Ik heb dat ook heel erg. Kan geen zwangere vrouw zien. Ik gun het iedereen hoor dat is het niet. Maar je wordt wel telkens even extra met beide benen op de grond gezet. Ik kan vooral niet tegen de mensen die zeggen oeps perongeluk zwanger geraakt. En er niet blij mee zijn. Ja eh alsof je perongeluk je benen wijd doet ja ongelukjes gebeuren maar ja dan heb ik zo iets van zullen we ruilen?. Geef de zwangerschap maar aan mij. De mensen die wisten dat we tp kregen zeiden allemaal spannend. Waarop wij antwoordde nou spannend vinden we het niet meer. Het wordt pas spannend als we een postieve test in handen hebben. Tot die tijd vindt ik er geen reet aan meer.
Ah, klote dat je je zo voelt. Kan wel zeggen: iedere terugplaatsing heb je weer evenveel kans en het kán hem gewoon zijn, maar ik kan me momenteel zo goed in je verplaatsen eigenlijk, dat ik ook wel weet dat dat loze woorden zijn waar je echt niet in gelooft. Misschien helpt het als je het ziet als iets wat je moet doen om later geen spijt te krijgen? Dan heeft het op een bepaalde manier altijd zin, wat de uitkomst ook is. Dat is wat ik probeer iig
Ik durf niet meer te testen. Haha. Voel me ook alsof ik ongesteld moet worden. Ik denk eigenlijk dat mijn eigen cyclus ontzettend domineert, gezien het feit dat er best een poos 1 follikel dominant was, er ook maar 1 goed embryo was en ik de dag voor mijn eigenlijke menstruatie ook menstruatiesymptomen krijg. Ga het daar in de evaluatie in ieder geval maar eens over hebben! Afhankelijk van wat zij allemaal gaat zeggen, misschien nog een nieuwe ronde. Maar daar twijfel ik momenteel eerlijk gezegd ook aan.
Oh ja, die is wel duidelijker! Dan is er oploop en is het geen ovitrelle En die krampen kunnen ook nog innesteling of al groeiende baarmoeder zijn he!
Ik heb zo’n collega. Die was abortus aan het overwegen op hetzelfde moment dat ik wéér een zwangerschap (en mn laatste eileider) zag verdwijnen. Ze ging er super goed en fijn mee om naar mij toe en heeft uiteindelijk ook wel doorgezet (is nu met verlof), maar het is zó oneerlijk! Wij willen het graag en krijgen het niet, zij willen het niet en krijgen het toch. Wat is dat voor wrede grap van de natuur?!
Duimen voor een wondertje nog even dan! Snap goed dat je je alvast instelt op ivf. Voor wat het waard is: ik vind het fysiek enorm meevallen! Als je je mentaal een beetje kunt wapenen, kan het zomaar goed te doen zijn
He, wat rot dat je je zo voelt. Voor deze ene keer hoop ik echt dat je gevoel er heel erg naast zit en je toch een mooi streepje hebt. Dikke knuffel
Oh dat is fijn om te horen... Die hele bak aan hormonen lijkt me inderdaad zwaar, vooral fysiek. Goed om te horen dat het (bij jou in elk geval) mee valt. Besef dat op 11 dpo nog wit echt geen goed teken is, begint hier wel in te dalen hoor. Even een baalmomentje..
Follikelmeting weer achter de rug hier. Het groeit allemaal wat sneller dan de vorige keer. Nu 6 grotere en nog een paar kleintjes. Lijkt erop dat mijn lichaam dus beter reageert op dit protocol, want bij punctie 1 maar 3/4 grote follikels uiteindelijk na lang stimuleren. Dinsdag weer terug en naar alle waarschijnlijkheid donderdag de punctie. Hoop op een mooi aantal eicellen en embryo's deze keer
Ik heb het meeste last (gehad) van de utrogestan eigenlijk, maar dat wisselt ook wel per dag. Van stimulatie eigenlijk helemaal niet en ik zit aan maximale dosering. Punctie vond ik ook goed te doen (wel met morfine-achtig spulletje, zou ik zeker voor kiezen als het kan!). Ik huil een beetje met je mee: heb net ook getest en is ook wit …