Ziet er goed uit, ik ben het ook even kwijt maar volgens mij loop je iets voor op mij? Ik ben vandaag 8 dpo
Ben bang van niet. Net toch getest (11 dpo) en spierwit. Ga nu niet meer testen tot officiële datum hoor, dit is hem gewoon niet. Kans was ook klein natuurlijk.
Leuk betekent in dit geval: Veel liefs!! Heb je ook decapeptyl? Dat wordt nieuw voor mij deze keer, en daar ben ik een beetje huiverig voor. Heb je last gehad van overgang-achtige klachten?
Dankjewel! Voor jou ook. Ik had fyremadel. Enige wat ik heb gehad is nachtzweten, maar meer dan wat vaker je bed verschonen betekent dat niet gelukkig
Vorige keer heb ik heel lang cyclusonderdrukking gehad, meer dan 6 maanden pil doorgeslikt en nog anderhalve week alleen decapeptyl gespoten ook voor ik mocht gaan stimuleren. Nu niet aan de pil geweest en op CD2 begonnen met decapeptyl en vanaf CD3 gaan stimuleren met 225eh gonal f. Schijnt dat de deca in dit protocol kan zorgen voor een extra stimulans in het begin. Bij mij lijkt het dus inderdaad effect te hebben. Misschien dat dit voor jou ook kan werken? Je zou het erover kunnen hebben bij een eventuele evaluatie
Ik spuit decapeptyl. Geen last van echte overgangsklachten, behalve misschien spier/gewrichtspijn. Verder ontzettend moe vooral, en vorige keer veel hoofdpijn. Maar ook voldoende vrouwen die helemaal niets ervan merken hoor. Dus zou me niet te ongerust maken, het mentale stukje is een stuk lastiger dan het fysieke, vind ik dan
Nou, daar lijkt het wel op inderdaad! Wat fijn Ik ga zeker vragen of er andere opties zijn. Begrijp wel dat mijn protocol (starten op cd2 met meriofert en later pas onderdrukken) op papier het meeste kans geeft op afdoende follikels bij lage eicelvoorraad (ook ik ben een kei in dr Googlen ), maar heb zoiets van: laten we 2 mogelijke kanshebbers eens proberen (en dan vooral met oog op dat ik -ondanks de lage eicelvoorraad- een vrij sterke eigen cyclus heb) en dan doen we de 3e en laatste poging nog eens degene die het beste werkte. Ergens ben ik ook bang dat de arts zegt: dit is kansloos, we kappen ermee (hoor je ook weleens), dus eerst maar eens kijken of ze dat niet zegt.
Oef veel bij te lezen, van voorzichtige misschien geen Ovitrelle (spannend!!) naar keihard witte testen zo kut.. naar een goede fm! En sterkte ook voor jou @Basilicum.. en nog iemand schreef dat, tps zijn helemaal niet meer zo leuk, spannend en bijzonder als er al meerdere mislukt zijn.. Ik leef met jullie mee maar wordt wagenziek van teveel naar schermpje turen dus ff snel haha. Op weg naar huis hier. En oja ik vind ivf lichamelijk ook echt reuze meevallen, de highs and lows qua psyche zijn wel een dingetje.. ik merk ook dat ik daar wel weer redelijk snel weer doorheen kom nu nog, maar dat komt ook omdat ik vind dat wij geluk hebben, veel dingen vallen me mee iig. Ik zag al geen bevruchtingen, slechte ontdooiing etc voor me maar dat verloopt nogal smooth. Dan reken ik ff het hele traject vóór de medische molen, de endo diagnose, operatie, lage aantal follikels, de inbreuk op je leven met 10001 afspraken op ruim een uur afstand en stress om stomme streepjes die niet willen oplopen niet mee blijkbaar
nee wat ontzettend balen meis! Maar het is nog vroeg dus het zou nog kunnen. Ik blijf nog ff doorduimen voor je!
Dank voor jullie reacties! Stelt me gerust dat jullie het qua hormonen allemaal wel OK te doen vinden.
Haha, dan ben je optimistischer dan ik! Ben al helemaal met het vervolg bezig: - nog 1 poging voor onze zomervakantie (ergens toch dat ongeduld, hihi) - juist wachten tot daarna (en dan wil ik in de tussentijd een beetje aan de slag met supplementen die kunnen helpen, al vaker gedaan, tegen miskramen helpt het niet, maar wellicht voor wat meer embryo’s toch) - opgeven en werken aan acceptatie dat mijn lijf gewoon een harde nee geeft en dat een kind ook mooi is (en misschien ook beter bij onze situatie past -mijn man werkt in de horeca en ik sta er vaak alleen voor, das best pittig met 2)
Ik heb echt zó een bewondering (en een snufje gezonde jaloezie, haha) voor hoe jij er mentaal/emotioneel in staat! Zelf vind ik die afspraken eigenlijk reuze meevallen. Scheelt wel dat ons ziekenhuis dichtbij is en ik me daar bijna thuis voel misschien, haha. Heb vaak ook lang moeten wachten vanwege uitloop in het ziekenhuis, maar met die routine echo’s zijn ze bij ons ook altijd netjes op tiid!
Het kan nooit kwaad denk ik om te kijken of een ander protocol iets meer gaat doen. Volgens mijn arts blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk niet zoveel uit zou moeten maken, maar dat het in de praktijk nogal eens verschilt. Ik weet eigenlijk niet of ik een lage eicelvoorraad heb, amh nooit gemeten, maar val wel onder de vrouwen die moeizaam te stimuleren zijn, mogelijk door de endo. Kan me eigenlijk niet voorstellen dat ze niet door willen gaan, want zonder eileiders heb je in natuurlijke cyclus sowieso geen kans. Maar je moet er ook zelf achter staan natuurlijk. Hoop dat je daar voor jezelf ook een beslissing in kan maken de komende tijd
Bij ons loopt het al-tijd uit Voel me er inmiddels wel thuis idd datwel heb mijn 'grote stad rijangst' overwonnen dus dat is ook nog een plus haha. Maar ben echt 3,5 uur kwijt per afspraak dus die vind ik wel pittig in te plannen soms. Gelukkig werk ik maar 3 dagen en zelstandig kind, zou niet weten hoe je dat met oppas ed zou moeten doen Enne afgelopen week toen paar keer rondom het testen was ik mentaal een wrak hoor, het gras is niet groener volgens mij morgen 'moet' ik weer dus nu al zinin Ik ga mooi eerst mn utro bestelling bij de apotheek ophalen, daarna pas de waarheid vd test onder ogen zien. Heb ik lekker voorraadje voor ik moet melden dat het over is, is dat erg uitgerekend van mij haha
Toch lees je af en toe dat ze niet verder willen omdat ze er geen vertrouwen in hebben, dat lijkt me echt heel erg omdat het dan niet je eigen beslissing is. Maar ik denk zolang je te stimuleren bent (ook al zijn het er maar 2) ze wel doorgaan toch hoor @Flora85 Maar snap je wel in al je overwegingen.. maar ik denk ook dat het over 2 weken weer heel anders kan voelen, dat heen en weer geslinger qua emoties is zo rot ook na een witte test
Nou, dat denk ik dus ook! Heb ook het idee dat ik niet zo heel veel te verliezen heb (veel minder dan 1 kan haast niet en als andere manier van stimuleren voor geen meter werkt, zien we dat snel genoeg en doen we gewoon geen punctie), dus waarom niet proberen? Wat was bij jou de reden dat de arts wel wat anders wilde proberen? Puur voor het proberen of waren er ook wel aanwijzingen dat dit beter zou kunnen werken? Ik weet dus oprecht niet of dat een legitieme reden is voor ziekenhuisbestuur/zorgverzekeraar om door te gaan …Geloof best dat mijn arts het best met mij wil proberen tot het gaatje, maar als ze teruggefloten wordt op een kansloze missie, kan zij ook niks doen denk ik. Tegelijkertijd moet ik inderdaad ook zelf een keuze maken. Ik heb altijd gezegd: ik weet niet hoe ivf is, dus moet het een keer ervaren voordat ik het afwijs. Dat heb ik nu gedaan. Fysiek vond ik het echt perfect te doen, de afspraken ook. Het ging allemaal soepel en snel. Behalve, de resultaten. En dat doet mij mentaal geen goed. Dat het niet lukt, dat kan. Maar dat mijn cijfers ook zo slecht zijn, doet me geen goed. Versterkt het gevoel van een mislukking zijn (op het vlak van vruchtbaarheid dan).