Ik leef nog hoor, maar praat even wat minder. Ben zo ontzettend misselijk De nipt, 13weken en 20wrken echo gaan wij allemaal doen. Ook wil ik nog een keer een pret echo gaan maken, samen met m'n moeder erbij. Of nog keertje met onze dochter. Ik heb dat eerder ook gedaan en vond het zo'n mooie ervaring om te delen. Ik loop vooral rond in m'n joggingsbroek en flared legging, die zitten heerlijk ik weet niet of m'n broeken nog passen, maar denk het wel. Afgelopen weekend nog wel in ieder geval. Ik slaap graag in foetus houding met m'n knieën zo hoog mogelijk opgetrokken, maar merk nu al dat dat niet zo fijn meer ligt. Alsof er een bal in de weg lig in m'n buik Dinsdag weer een echo, ik tel weer af!
Wat naar dat de misselijkheid je zo te pakken heeft dat maakt het leven een stuk minder leuk he. Hoop enorm voor je dat het zometeen wat afzakt! Dat gevoel van die buik herken ik heel erg. Op mn buik slapen ligt ook al niet meer echt lekker. Zo groot is het allemaal nog niet daarbinnen maar echt lekker zitten doet het niet meer.
Je kan ook de nipt zonder nevenbevindingen doen! Daar hebben wij voor gekozen (vorige keer ook). Dan wordt er enkel getest op de syndromen. Mocht er met de 13 weken echo een verdikte nekplooi worden gezien, dan kan de nipt bv wel down-syndroom uitsluiten en zit je niet 2 weken daarna in spanning als je dan nog een nipt doet.
Ik merk inderdaad ook echt dat mijn lichaam aan het veranderen is. Nog niet echt aangekomen maar wel meer een buikje, ik slaap ook niet meer lekker op mijn buik. Strakke broeken gaan nog, maar als ik na werk thuis kom gaan de knoopjes open. Ik slik nu dus al een aantal dagen suprimal en ik ben nauwelijks nog misselijk geweest, het werkt echt mega goed. Daar ben ik heel blij mee want afgelopen weekend had ik echt nergens kracht voor, mijn vriend was twee dagen weg van huis en ik heb alleen maar besteld en op de bank gehangen. Nu voel ik me weer mezelf! Misschien toch een tip voor de heel misselijke meiden hier...
Wat fijn dat de suprimal zo geholpen heeft! Heerlijk hé je weer een beetje jezelf te voelen. Ik ben al een tijdje van de misselijkheid medicatie af. Ik werd wakker vanochtend en kon gewoon normaal ontbijten ipv misselijk proberen een witte boterham naar binnen te duwen. Ik begin me ergens zelfs een beetje zorgen te maken dat ik me zo veel beter voel. Heb ook meer energie. Maar week 9 zou juist het ergst moeten zijn? Ben nu 9w1d. Ik had er de hele tijd een goed gevoel over, maar nu begin ik toch lichtjes de zenuwen te krijgen voor de echo volgende week. Hoop gewoon dat alles nog goed zit daarbinnen. Hallo baby, ben je er nog?
Ik heb even precies hetzelfde als jij. Sinds een dag of 2 minder misselijk en ook weer wat fitter. Ga me ook bijna weer wat zorgen maken of alles nog wel goed gaat… vandaag veel pijn in mijn liezen, ben stiekem toch steeds naar bloed aan het uitkijken. Ik had ook erg onrustige darmen maar door het gebruik van Metamucil is het op het moment minder. En zelfs daarover denk ik dan weer teveel na Ik denk dat we al over de HCG-piek heen zijn ofzo? Of gewoon gewenning van het lichaam? Nog een paar weken en dan voelen we ukkies hopelijk, dat scheelt een hoop!
Wat interessant @Caramel3 en @Zazoo21! Vaak voel ik iets en begin ik te denken wat gek. En dan kom ik hier weer even kijken. En ja hoor in hetzelfde schuitje. Ik ook echt aanzienlijk minder misselijk. Ik werd normaliter 15 minuten nadat ik wakker was echt kots maar dan ook echt kots misselijk en dit kon tot 17:00 heel erg aanhouden. Eten voelde niet lekker meer. Ik ben ook volgens mijn eigen berekening op basis van eerste ongesteldheidsdag nu 9w1. Mijn buik jeukt, prikt en doet wel. Vooral de voorkant zeg maar en echt aan de zijkant voelt het trekkend, prikkelend en nieuw. Ook heb ik toch wel wat meer last van hoofdpijn. Ik nies best veel en sochtends is mijn neus verstopt en ben toch nu wel elke 2 uur wakker ‘s nachts. Dus nog genoeg te merken. Jeuken/pijn aan tepels. laten we hopen dat we inderdaad de groeispurt voorbij zijn en nu van andere dingen mogen genieten die iets minder impactvol zijn dan de misselijkheid haha. bedankt weer dat ik me niet alleen hoef te voelen
Oh ja het is toch stom hé maar het is zo geruststellend om te lezen @Oddepotje12 en @Caramel3 dat jullie hetzelfde ervaren! Heb ik toch wat minder onrust door het verdwijnen van kwaaltjes. Fijn toch zo de herkenning te hebben bij anderen Hier ook nog genoeg andere kwaaltjes, het snachts wakker liggen, rugpijn, pijn aan mijn knieën. Maarja, die misselijkheid vond ik het vreselijkste dus ben blij dat die nu minder is
Ik ben nu 9w4d en was met 9w en 9w1d ook gewoon mezelf. Tot 9w2d - sindsdien weer kotsen sochtends. Vermoeidheid vind ik wel iets minder erg dan 2 week geleden, iets anders ofzo. Ik loop overdag iets minder snel 'leeg' qua energie, maar lig nog steeds om half 9 in bed haha Kortom: ik merk heel erg dat ik me 2 a 3 dagen goed voel en dan weer 2 a 3 dagen bagger met ochtendmisselijkheid en weeiigheid de hele dag. Hoop wel dat het niet veel weken meer duurt! Mijn strakkere broeken pas ik niet meer, vooral door mijn darmen. Maar ik merk ook dat ik al wat vetjes begin op te slaan rondom mijn heupen en bovenbenen! Als ik op mijn rug lig, kan ik mijn baarmoeder ondertussen voelen achter/onder mijn schaambot. Nog een week of 2 en hij komt er bovenuit, weet ik uit ervaring. Gelukkig draag ik ook graag jurkjes en rokjes! Dat is toch iets makkelijker passend te maken met een opgezette/grotere buik (en billen ) Verder nog genoeg andere klachten: grote, pijnlijke borsten (ben al 2 cups groter! Van AA naar minstens B); korsten in mijn neus, verstopte neus, veel plassen, jeukende huid (heb ook uitslag op mijn buik - mijn huid heeft het altijd zwaar in de zwangerschappen), last van geuren, opgezette darmen, minder vaak ontlasting en óh! Voor het eerst sinds jaaaaaaren weer last van aarsmaden :'( Zo naar! Helaas heb ik dit tot nu toe altijd wel minstens 1x in de zwangerschappen gehad. De huisarts zegt dat het te maken heeft met andere werking van je immuunsysteem en darmen en kan je niks aan doen. Gelukkig zijn er pilletjes voor
Hey meiden! Ik heb jullie mening/hulp nodig. Ik zou graag een dopler aanschaffen om naar het hartje van ons kleintje te luisteren. Ik hoor hier gemengde dingen over. Sommige zeggen dat dit 'schadelijk' is & andere zeggen dat het geen kwaad kan. Wat is jullie mening hierover?
Geen ervaring mee. Wel weet ik dat t ziekenhuis mij vertelde dat ze t geluid nog niet afspelen tijdens echo's, omdat de golven nog te gevaarlijk zijn. Weet niet meer vanaf wanneer dat wel kan. Dus goed op de beschrijving letten qua grens wanneer je t mag gebruiken!
Dat ja! Die intense moeheid met hoofdletters is afgezakt naar gewoon heel erg moe. Gisteravond om 21.30 uur had ik gewoon nog zin om even te lezen ipv meteen in coma te vallen. En die kwaaltjes… wat een narigheid ook. En zijn bepaald ook niet de meest charmante dingen he. Ik heb zo’n last van mijn darmen, vooral ‘s avonds… flinke verstopping en zoveel lucht die in de weg zit echt top. Beetje genant ook. Aarsmaden lijkt me ook heel vervelend trouwens! En die geuren… ik ruik overal van alles, meestal vies. Kun je trouwens uitleggen hoe je je baarmoeder achter je schaambot voelt? Ik heb dat nooit gesnapt terwijl het me heel leuk lijkt om de groei zelf te voelen.
Hebben jullie ondanks de kwaaltjes beetje genoten van koningsdag? Ik heb sinds gisteren flinke hoofdpijn, dus heb de ochtend wel mee gepakt, maar de middag en avond op bed door gebracht in combinatie met de hormonen voel ik me erg zielig en saai
Goede fijne zondag morgen! Ah wat balen van je hoofdpijn. Snap dat je je zielig en saai voelt. Hoe is het nu met je hoofdpijn? Ik doe eigenlijk nooit iets met Koningsdag. Ik vind de drukte vaak niet zo fijn. Dus ik heb lekker thuis gezeten, thuis gesport, gewandeld naar de AH en verder uitgerust. Ik ben juf en heb 2 weken mei vakantie. Dit worden 2 weken met lekker doen waar ik zin in heb, grote kans dat dat niks of weinig doen is! Vandaag weer wat misselijk, gister flinke buikpijn. Maar voel me verder een stuk beter!
Hier ook weinig gedaan met koningsdag! Ik heb de afgelopen dagen echt weinig tot geen last gehad van misselijkheid en voedselafkeer. Op een of andere manier merk ik steeds dat het do/vr/za/zo minder is maar iedere maandag ben ik weer misselijk wakker? Echt zo raar, kan er niks van maken gek genoeg. Ik heb inmiddels al heel wat cadeautjes en kleertjes gekregen voor de baby van (schoon)ouders, dus ik was lekker rompertjes aan het wassen dit weekend ♡ Dan steekt het ergens wel dat ik nog zo veel maanden moet wachten om de kleine te ontmoeten. Ik merk hier dat de spanning begint te stijgen omdat we donderdag weer een echo hebben. Op een of andere manier ben ik toch bang dat zo het hartje ineens niet meer klopt. Terwijl ik me een weekje of 2 geleden nog zo ontzettend goed voelde over de zwangerschap. Kruipt de onzekerheid er toch weer in. Hebben jullie daar ook last van? Wij hebben de termijnecho zo precies op 10+0. Dat is een risico omdat het dan misschien net niet ver genoeg is en ik een andere keer moet terugkomen. Maar ik ga daarna op vakantie en wilde absoluut niet weg gaan zonder te zien of de spruit nog helemaal oké is ♡ Kom anders met liefde na de vakantie nog een keer terug om het opnieuw te proberen!
Wij hebben met koningsdag een beetje door de stad geslenterd, ik voel me best wel goed de laatste tijd dus het kon. En we hebben het zondag alle opa's en oma's verteld. Voor iedereen de eerste (en waarschijnlijk laatste!) keer, dus het was heel mooi. We hadden een klein voorleesboekje ingepakt met op de eerste bladzijde de echo, ze waren zo verrast en blij. Heel speciaal om mee te mogen maken! Mijn borsten zijn flink gegroeid, mijn darmen lijken weer even tot rust gekomen maar ik blijf me wel opgeblazen voelen. Misselijkheid is nog steeds goed in toom te houden, echt een wereld van verschil met 1,5 week geleden. En @Zazoo21 ik heb donderdag de intake bij de verloskundige en dan ook een nieuwe echo en ik zit er hetzelfde in hoor, vind het ontzettend spannend!
Hier helaas koningsdag ziek doorgebracht. Bovenop dat ik me al flink beroerd voelde van de zwangerschap kwam er ook nog een griepje bovenop, waren op zijn minst gezegd geen fijne dagen. Misselijkheid is bij mij ook enigszins onder controle door de medicatie, overgeven hoef ik in elk geval niet, maar half misselijk de hele dag ben ik nog wel. Ik ben nu ruim 10 weken zwanger en zie zelf eigenlijk nog helemaal geen buikje, ben een halve kilo aangekomen, maar dat zit volgens mij voornamelijk in mijn borsten Wel apart dat sommige meiden hier al aangeven dat broeken niet meer lekker zitten en niet meer lekker op hun buik slapen en ik met een tweeling nog niks zie (ben vrij dun van mezelf, weet niet of dat nog iets van invloed heeft), maak me daar een beetje zorgen om.. vrijdag weer een afspraak in het ziekenhuis, dan maar eens vragen of dat normaal is.
Leuk om de weer even te lezen hoe het gaat! @Bloempje11 Wat vervelend dat je ziek was! Dat is extra erg als je zwanger bent he… hopelijk voel je je weer fitter! Ik snap heel goed dat je het toch beetje zorgelijk vindt dat je nog geen buikje hebt terwijl anderen dat al wel hebben… maar het hoeft echt nog lang lang niet!! Er zijn er genoeg waar tot 20 weken nog niks te zien is… volgens mij is het een combinatie van aanleg en misschien eerdere zwangerschappen. Bij mij gaat het nu veel en veel sneller dan bij de eerste… @Pietjepuk123 Wat leuk om te lezen hoe jullie het de opa’s en oma’s verteld hebben! Kan me voorstellen dat ze door het dolle heen waren. Leuk idee ook, een boekje met echo
Oeps, te snel verzonden. Maar superleuk! @Zazoo21 Dat is idd heel vroeg voor de termijnecho ja! Snap je spanning voor de echo echt heel goed, heb ik ook last van… maar waarvan laten ze afhangen of de termijnecho ‘lukt’ zeg maar? Van de grootte of ligging van het kindje? Spannend!!