Thuis bevallen na eerst sectio en daarna vaginale bevalling?

Dat kun je het best met je verloskundige bespreken. Zal ook afhangen van het verloop van je vorige bevallingen en rede keizersnede.

daarnaast staat het je volgens mij sowieso vrij om thuis te bevallen, of het verstandig is is dan een tweede.

 

Volgens mij wordt dat na een sectio sterk af geraden. Of het ook echt niet mag weet ik niet, maar het wordt wel afgeraden.

 

Mijn eerste is geboren via een keizersnede, daarna ben ik 3x vaginaal bevallen, maar wel elke keer in het ziekenhuis. Het risico van het scheuren van het litteken is altijd aanwezig.

 

Waarom zou je het risico nemen. Die regel is er niet voor niets

 

Nee je mag niet thuis bevallen want er zit nog altijd een litteken van de sectio. Kans op scheuren van je baarmoeder is groter; en juist bij een 3e nog meer aanwezig.

 

Ik denk dat je dit ook helemaal niet moet willen. Normaal ben je na een eerdere ks altijd medisch, dus ik zou dus gewoon in het ziekenhuis bevallen.

 

Het mag absoluut wel. Want veel vrouwen niet weten is dat jijzelf volledige regie hebt over hoe of wat. De VK of het ziekenhuis mag alleen adviseren maar het je verbieden of zeggen het mag niet, dat mogen ze niet.

Of je het moet willen is een 2e. Ik had bij mijn eerste een keizersnede en bij de 2e wilde ik onwijs graag vaginaal bevallen. Hele zwangerschap al mega veel buikpijn en tijdens de bevalling ook niet normaal veel pijn (heel anders dan de 3 dagen weeën bij de eerste waar ik fluitend doorheen ging). Uiteindelijk gesmeekt om keizersnede en op de OK bleek mijn baarmoeder al in te scheuren en op punt van exploderen te staan (vandaar de pijn).
De kans is klein maar is zeker aanwezig ook als je 2e bevalling wel goed is gegaan.

 

Ik ben na mijn eerste keizersnede 2 x vaginaal bevallen, in het ziekenhuis. Bij de derde ook veel pijn die ik niet plaatsen kon (anders dan weeen) Het kostte wat moeite dit duidelijk te maken aan de verpleegkundigen maar ik bleek tijdens de keizersnede die volgde ook inwendig te bloeden op meerdere plekken waaronder het litteken van de keizersnede van 12! Jaar daarvoor. Toen ik later op controle kwam is mij verteld dat ik nooit meer vaginaal mag bevallen en dat ik een groot risico loop op complicaties . (Maar gelukkig ben ik met 4 kinderen wel echt klaar)

ik zou zo’n advies van artsen dus zeker serieus nemen. Hoe fijn het me ook lijkt om thuis te bevallen, is het mij dat risico niet waard. (Maar die keuze moet iedereen uiteraard zelf maken!)

 

Dit inderdaad. Ik wou bij de 5e graag onder begeleiding van mijn eigen vk bevallen. Ik kreeg hier ook groen licht voor. De gynaecoloog gaf wel aan dat bij elke zwangerschap/bevalling het risico op scheuren van het litteken iets groter werd.

 

Dat wilde ik ook. Dat mocht wel onder supervisie en na akkoord ter plekke van de gyn. Alleen ging zo snel dat het akkoord te laat kwam om de vk op tijd te laten zijn.

 

Toen bij een echo in het ziekenhuis bleek dat ons zoontje groot was, werd ik weer behoorlijk angstig (3e dochter was ook groot en daar ben ik niet geheel zonder kleerscheuren vanaf gekomen). In overleg met de gynaecoloog toch besloten om onder hun begeleiding te bevallen. Uiteindelijk is het een geplande keizersnede geworden.

 

Thuis bevallen na een eerdere keizersnede noemen ze ook wel een HBAC (home birth after cesarean) en is legaal. Als je dit wilt is het verstandig een goed plan te maken samen met een vk die dit aandurft (en eventueel met het ziekenhuis voor het geval dat). Je hebt altijd de regie over je eigen bevalling, maar het is belangrijk dat je geïnformeerde keuzes maakt.

 

Je hebt ALTIJD eigen keuzes.
Kijk eens bij vrije geboorte nederland, vraagdevroedvrouw of zoek op verloskundige zorg buiten de richtlijnen nvog.

 

Denk dat t wel de vraag is of je een verloskundige praktijk vind die hier in mee wil gaan.

Ik zou het zelf niet doen, hoe klein de kans ook is dat t mis gaat. Tegen medisch advies in een risico nemen zou ik mezelf nooit kunnen vergeven mocht het mis gaan.

 

Alles mag natuurlijk. Niemand die jou iets kan weigeren hoor. Uiteindelijk is het jouw lijf en ook jouw probleem als het fout gaat. Maar waarom risico's nemen? Mijn enige belang was een gezond kind. Je kunt het begin thuis doen. En gaat alles goed dan ben je twee uur later weer in je eigen bed. Maar gaat het fout dan kan het ook heel erg verkeerd gaan. Een vk kan veel maar geen echte ingrepen, geen verdoving en geen echo's maken. En in de tijd dat je naar het ziekenhuis moet kan kostbare tijd verloren gaan.

 

Of het mag of niet zou mij niet zoveel kunnen schelen ik kies eerder wat veiliger is voor mij en het kind

 

In mijn tijd bij de gyn, is wel lang geleden, was dit een harde nee. De risico's op scheuren van het litteken zijn te groot.
En als dat gebeurt, staan jullie er allebei slecht op. Jij bloeden, en met een beetje pech je placenta ook, en daarmee je kindje. Zaken die je niet vrij in je buikholte wil hebben, komen daar toch terecht. Het is wel steriel, maar kan wel irriteren. Je kindje heeft het ook serieus slecht als dit gebeurt, en die kapotte baarmoeder gaat het kindje ook niet meer naar buiten kunnen werken. Tegen de tijd dat je alsnog in het ziekenhuis bent, kan het zomaar voor een of beiden van jullie te laat zijn.

 

Kijk of je een tussenweg kunt vinden, natuurlijk in een bad bevallen in het ziekenhuis bijvoorbeeld.
Mijn zoon lag in stuit en ik wilde echt heel graag thuis bevallen. Maar ik wilde ook geen risico lopen (of iig minder) en besloot een natuurlijke bevalling in het ziekenhuis te doen. Zo kon ik toch natuurlijk bevallen maar waren er artsen in de buurt als dat nodig was.

 

Vanuit de WBGO mag jij een elke medische behandeling weigeren. Zo ook een ziekenhuisopname. En in het verlengde dus ook een ziekenhuisbevalling. Echter... ik wil je op het hart drukken dat, hoewel de kans heel klein is, je litteken kan scheuren en dan is het zaak dat je heel snel geholpen wordt. Ik zou persoonlijk het risico niet willen nemen.