Wat vinden jullie hier van?

Elke moeder moppert wel eens. Ik en jij (nu ) ook. Ik zou me er niet druk om maken. Lekker laten gaan.

Ik kan mezelf zelfs voorstellen dat het juist positief bedoeld is. Juist als je ziek bent. Dat opa even polst hoe het thuis is en idd je zoon de gelegenheid geven z’n ei hierover kwijt te kunnen.

 

Vind ik niet zo’n nare vraag. Mag hij toch vragen opzich? Is niet slecht bedoeld denk ik.

Mocht mijn schoonvader dat aan mijn dochter vragen mag ze gerust ja zeggen

 

Ik mis vooral heel veel context. De vraag opzich vind ik niet vreemd. Maar hoe is dd band, hoe was de toon, op welk moment....

 

Dit... mopperen hoort er ook gewoon bij. Niemand kan 24/7 gezellig en vrolijk zijn.
Mijn (schoon) ouders mogen ook gerust weten dat ik wel eens mopper, ik houd niet van de schone schijn ophouden, ben ook maar een mens

 

Als ik dit zou horen dan zou ik zeggen: ja hoor, doen we allemaal wel eens.

 

Ik zou het ook wel vreemd vinden als mijn schoonvader zoiets zou vragen, dat komt vooral door de relatie en persoon.
Maar mijn zoon mag gewoon eerlijk antwoord geven hoor.
Ik moet de eerste persoon nog tegen komen die nooit moppert.

 

Iedereen moppert wel eens toch, dus vind het niet zo een rare vraag. Onnodig vooral, want het antwoord zou toch bij elke mens ja zijn volgens mij

 

Ik zou hier niet wakker van liggen. Iedereen heeft wel eens van die momenten dat hij/zij aan het mopperen is. Ik zou het vreemder vinden als iemand helemaal niet moppert.

 

Wat mij te binnen schiet: waarom raakt dit je zo?

Iedereen moppert weleens, ook jouw zoon en ook jouw schoonvader en je man, etc. Dus waarom zou je ‘aanslaan’ op deze vraag?

Mijn mening: lekker laten gaan. Helemaal als je zoon aangeeft open te willen kunnen antwoorden.
Daarbij is 13 ook een leeftijd om prima zelf te kunnen beslissen of het ergens op wil reageren of niet.

 

Iedereen moppert weleens. de een wat vaker dan de ander, de een op bepaalde momenten meer, ik heb er meer last van in bepaalde tijd van mijn cyclus. Dan wil ik niet mopperen, maar dat is helaas niet altijd te voorkomen. dat maakt me ook weleens verdrietig, en onzeker, dus ik werk daar aan.
maar als mijn schoonvader aan de kinderen vraagt of ik weleens mopper, dan mogen ze van mij voluit JA zeggen, want er is niets raars aan mopperen.

 

Precies, voor mij is het gewoon een vraag. Het probleem is dat mensen zich zó snel beledigd voelen/overal sarcasme of slechte bedoelingen in willen zien.

 

De vraag komt op mij eerder over als even polsen hoe het gaat thuis. Zeker als je ziek bent kan ik me heel goed voorstellen dat schoonvader een beetje polst of er misschien wat extra hulp nodig is. Zou het dus juist positief opvatten.

 

En daar zit dus verschil. Van mijn schoonouders zou ik het bemoeiend vinden aangezien ze toch niet zullen inspringen (oke, schoonvader is afgelopen herfst overleden dis dat kan niet, maar de jaren ervoor zeg maar). Terwijl mijn ouders wel in staat zijn om te helpen op welke manier dan ook dus dan is de situatie al heel anders gevoelsmatig.

Dus is het een "lucht je hart/ik kan helpen" vraag of is het een "ik bemoei (en/of ik roddel het lekker door)" vraag.

 

Zou enorm liggen aan wie dat vraagt.

Kan me voorstellen dat ze willen weten hoe het gaat. Kan me zeker voorstellen van jou kant dat de vraag ook anders had kunnen zijn. Dit klinkt negatief en iedereen is wel eens uit zijn hum.

Ik ook, zeker als zoon alle grenzen weer opnieuw in kaart aan het brengen is en al helemaal als hij kijkt of het niet rekbaar is.

Moet maar niet meer op mijn telefoon/ horloge kijken. Die heeft een bodybatterij en die gaat niet lager dan 5% maar kan ook rustig al 5 uur staan op die 5%. Ben savonds helemaal kapot.

 

Ik vind het een normale vraag
En snap niet zo gord waarom je het zo erg vind ?

Ik denk dat opa het goed bedoeld en wilt helpen

 

Dat was ook mijn eerste gedachte.
Als mijn schoonvader dat aan mijn kind zou vragen zou ik dat niet gek vinden. Mijn schoonvader is een superlieve man, wij hebben een enorm goede band. We houden allebei wel van een gekkigheidje en plagen elkaar ook graag.
Mijn schoonvader zou dat waarschijnlijk met een vrolijke grijns op zijn gezicht vragen.

Maar...als de band een stuk minder is kan dat wel anders vallen.
En tja, heel eerlijk: wie moppert en nooit? Die persoon moet nog geboren worden hoor

 

Deze vraag stel ik juist soms heel bewust aan mijn kinderen… En hun antwoord laat mij altijd nadenken over de interactie met hun en hoe ik als mens of moeder soms wel eens op ze kan reageren als ik gestrest ben en dan is er juist weer extra verbinding.

Ik vind dit juist vragen die vaker gesteld mogen worden, want je eigen perspectief zal in sommige opzichten nooit het zelfde zijn als van de ander. (je kind(eren)) Dan is er direct ruimte voor uitleg, gesprek of verandering.

Sterker nog ik bedankt ze altijd voor hun feedback en kijk op dit soort dingen.

 

Objectief gezien lijkt het vrij normaal. Maar ik vermoed dat er een onzekerheid en waarde-oordeel van @Wies88 achter schuilt.
Ik mag niet (te veel) mopperen.
Mijn kind heeft er last van als ik (te veel) mopper
Mijn kind mag geen last hebben van mijn problemen.
Mijn schoonvader bekritiseert mijn gemopper omdat hij merkt dat mijn kind er last van heeft.

Zo 'n soort gedachtegang?

Eerlijk gezegd... als schoonvader zich er zorgen over maakt en wil helpen, dan kan hij dat toch beter met haar zelf bespreken?

Of het was een onschuldig gesprekje waarbij zoon er min of meer zelf over begon.
"Pff, mam was aan het mopperen zeg"
"Oh, doet ze dat vaak dan?"

In alle gevallen lijkt me een open gesprek zonder verder oordelen over elkaar het beste. Ook me zoon. Waar komt het vandaan? Hoe kunnen we daar het beste mee omgaan?
Voor zoon: weten dat het niet aan hem ligt maar komt doordat mama pijn heeft of moe is. Voor mama: op zoek naar mogelijkheden om de dagelijkse last te verlichten waardoor alles minder zwaar wordt.
Misschien dat opa daarbij kan helpen door bijvoorbeeld af en toe (extra) op te passen oid?

 

Ja mij zou het echt niets kunnen schelen zo een vraag.
Als ze van mijn eigen ouders zou komen, zou ik zeggen dat ik het geleerd heb van de beste .