Jaaa super! Maar wat irritant vd bloeddruk.. Kan het ook gewoon spanning oid geweest zijn? Vorige keer geen last van gehad?
Nog een dikke proficiat aan @klok, @Liliane92 en @Milena92!! jullie zijn zwanger!!! en ook @Knut10 lees ik hier in de berichtjes? zoooo fijn! @Basilicum, spannende dagen weer nu op het wachtbankje. En niet fijn dat je je beetje eenzaam voelt (misschien een voorteken van hormonen? )Fijn dat je het toch beetje lijkt te kunnen loslaten. @Parelbaby, jammer dat het resultaat niet is wat je gehoopt had. Een kans is wel een kans natuurlijk, dus als je zo ver bent voor een tp, zal ik zeker meeduimen. @Lief goed dat er wat follikels aan het rijpen zijn. Je bent nu aan het stimuleren voor een nieuwe punctie als ik het goed begrepen heb? Al zicht op wanneer de punctie ongeveer zou zijn?
Ik las iets over niet uitgerekend willen zijn in november. Ben nieuwsgierig waarom jullie niet in november zouden willen bevallen? (echt uit nieuwsgierigheid, zeker geen judgement hoor) Ben zelf een (begin) novemberkind, en vind het wel leuk! Nog ver genoeg van de feestdagen dus daar geen last van.
en om ook nog even in te pikken op bms, ik was net even terug gaan kijken in mijn echo's. En heb een keertje ovitrelle gekregen toen mijn bms 5,3 mm was. Was er toen ook wat ongerust over, maar ze zeiden dat het echt in orde was. Nu het dikt ook nog wel wat aan in die laatste momenten voor eisprong natuurlijk. Maar heb ook al eens een keer bms van 10 mm gehad. Bij mijn controle bij eigen natuurlijke cyclus laatst was ie ook 10 mm. Was wel even fier op m'n lichaam toen dat ik uit mezelf zonder medicatie toch eens een cyclus had gehad.
Verder heb ik vandaag sneller dan verwacht telefoon gehad. (Normaal zou het pas morgen geweest zijn). De psychologe koppelde al terug over ons dossier dat op de stafvergadering is geweest. EN WE HEBBEN GROEN LICHT GEKREGEN!! we mogen meteen door met ons donortraject. Nu is het proberen asap afspraak vast te krijgen in eht ziekenhuis om de administratie in orde te krijgen en contracten te tekenen. Dan pas komen we op de wachtlijst te staan. De psychologe gaf ons maandag wel een domper, daar we eerst nog hoopten op 3 à 4 maanden wachttijd, zegt ze dat het toch eerder naar 6 maanden wachttijd oploopt. Dus ik denk dat ik me maar voor alle zekerheid beter kan voorbereiden op geen zwangerschap meer in 2024... dan kan het alleen maar meevallen zeker. ik hoop gewoon oprecht dat ik nu geen 3 weken ga moeten wachten om die papieren te mogen handtekenen... Kwam daarstraks meteen op antwoordapparaat van het zh en de algemene afsprakendienst verbond me gwn weer door met het antwoordapparaat van fertiliteit. Heb dan maar mailtje gestuurd dus ik hoop dat ze me morgen mailen, zodat ik me weer op het lijstje hier kan zetten
Wil me nog wel ff iets van het hart afschrijven. Ik voel me wat dubbel over het goede nieuws. Want blijkbaar was het wel een pittige vergadering waar men over ons moest oordelen of we bekwame ouders zouden zijn. 18 mensen oordelen daar over onze toekomst terwijl er zeker 15 van hen ons nog nooit gezien of gesproken hebben. Zoals jullie misschien nog weten is mijn man zijn TESE destijds met een halfjaar uitgesteld omdat hij net enkele weken voor de operatie een infectie had. Die infectie bleek syfillis te zijn en hoera ik had het ook overgekregen. Terwijl wij erg monogaam zijn en echt geen overspel hebben gepleegd. Dus het was heel vreemd hoe het kwam want enkele maanden eerder had mijn man nog negatief getest op syfillis. Fertiliteit heeft ons meteen naar interne geneeskunde in het UZ gestuurd omdat ze gewoon ook de risico's niet wisten voor zwangerschap o.d. . Daar hebben we te horen gekregen dat besmetting toch nog wel een "normale" verklaring kon hebben: de opsporingstesten zijn heel verschillend, vaak doen ze het op antistoffen. Maar als je de ziekte latent hebt opgelopen maar ze is nog niet actief, dan gaat die niet opgespoord worden. Een ziekte kan toch jaren latent zijn en door een stomme verkoudheid of iets dergelijks kan het ineens getriggerd worden om toch uit te breken. Dus de SOA zal mijn man toch ergens opgelopen hebben in de periode vooraleer wij samen waren. Ik dacht dat dat ook wel in ons medisch verslag zou staan, of dat de arts het doorgebriefd zou hebben aan fertiliteit. Maar blijkbaar mogen ze deontologisch niet in verslagen kijken van andere afdelingen. Niemand heeft er ons in vervolgafspraken ook nog maar iets over gevraagd. In tegendeel afspraken waren altijd zo "snel to the point", als je zelf niet je vragen had voorbereid als je nog iets extra wou weten dan stond je redelijk snel weer buiten. Dus bij de psychologe is er nooit een onderwerp geweest waarbij we ook spontaan eraan dachten om de oorzaak te vertellen. Blijkbaar waren er toch wat artsen in het comité die de voorstelling van de psychologe van ons als "een koppel in een zeer stabiele relatie" in twijfel trokken owv die syfillisinfectie en gingen die er gwn vanuit dat het de facto om overspel ging. Daarbij nog, moest dat het geval zijn getuigd dat volgens mij alleen maar van dat we een sterk koppel zouden zijn die al door wat watertjes gezwommen hebben maar er toch sterker uitkomen. Wat dan met die koppels die natuurlijk zwanger geraken met nog nooit ook maar een tegenslag gekend te hebben die nog niet weten hoe je daar samen uit zou geraken? Nu anyway, een akkoord is een akkoord en ik zou blij moeten zijn. Het voelt gwn een beetje unfair dat 18 mensen achter onze rug die ons totaal niet kennen zo stempels op ons hebben zitten drukken en assumpties hebben gemaakt. Zou het veel fijner gevonden hebben als ze ons hadden opgebeld als ze daar op stootten, zodat we het tenminste konden verklaren.
Niets mis met novemberkindjes hoor, zo bedoelde ik het niet. Alleen november is nog zover weg! Om uitgerekend te zijn in november, wordt je pas over heeeeeeeel lang zwanger. En daar wordt ik niet enthousiast van Ik snap heel goed je gevoel bij het comite. Het is al oneerlijk dat iedere piepo zonder fertiliteitsproblemen oneindig kinderen op de wereld mag zetten. En enkel omdat het niet vanzelf gaat, heeft een heel team (die jullie niet eens kent) een oordeel over de belangrijkste levensinvulling. Die onmacht lijkt mij ook echt zwaar! Ik hoop dat de tijd vliegt en je snel door mag. De eerste stap is gezet!
Yes wat goed! Goed dat ze je nog eventjes in de gaten houden. Better be safe... Maar kan het idd niet door de spanning komen? Daar had ik best last van tijdens de zwangerschap van S.
Ik ben natuurlijk al gezwicht vanmorgen op 4 dagen na tp, en hartstikke negatief uiteraard. En nu zit ik in dubio.... wel of niet testen morgen? Ik voel me voor het eerst sinds tijden weer een beetje hoopvol. Merk veranderingen in mijn lijf die ik niet eerder na een tp had... Maar rationeel weet ik ook dat progesteron iedere ronde een ander spelletje met je speelt. She is a bitch like that Overigens moeten de kwaaltjes wel progesteron zijn, want de test was echt omo-wit. Maar goed, het voelt ergens zó ontzettend fijn niet alleen maar negatief te zijn. En een witte test op 4 dagen na tp zegt nog niet zo heul veel. Op 5 dagen na tp al veel meer…. En ik wil eigenlijk nog even vasthouden aan de hoop ofzo. Voelt zoveel beter dan die donkere wolk constant. What to do, what to do…. Wat zouden jullie doen?
Vorige keer was hij in het ziekenhuis ook een stuk hoger dan bij de VK (daar was hij altijd erg netjes), ik associeer het ziekenhuis door de trajecten (ondanks dat het gelukkig twee keer gelukt is) niet met een fijne plek in mn hoofd. Nu heb ik de laatste dagen ook wat stressgevoel. Heel druk op werk en spanning voor de echo. Bij de vorige zwangerschap had ik een hele lichte vorm van pre-eclampsie (zat net over de randwaardes op 37 weken. Ik heb toen ook wel een beetje een angst opgebouwd voor de bloeddrukmeter. Ook was hij gisteravond thuis hoger maar ik merk dat ik gestresst bent om die test te doen, het lukt me gewoon dan niet om te ontspannen met die band om mn arm. Mn bovendruk is hoog en mn onderdruk gewoon netjes 70/80. Ik heb door die pre-eclampsie ook echt wel een nare bevalling gehad met een inleiding. Niets ging zoals ik het in eerste instantie bedacht had en er ging ook echt een hoop mis in het ziekenhuis. Pff ik zit mezelf gewoon gek te maken volgens mij. Sorry voor al mijn gespui.
Aah meid het is toch helemaal logisch dat je stress hebt en je zorgen maakt! Het zou fantastisch zijn als dat allemaal op zou houden na de positieve test of eerste echo, maar helaas. Het is zo ontzettend kwetsbaar en zo niet te beïnvloeden, dat maakt ook gewoon dat je in je koppie er veel mee bezig bent! Hopelijk is het gewoon associatie stress, van het ziekenhuis en de meter, maar heel goed dat ze je extra in de gaten houden toch? Ik kan je wel adviseren om het los te laten, maar iets met ‘pot en ketel’. Sterkte meid, wees lief voor jezelf!
Aahh zo bedoel je uitgerekend voor november 2025 dan al. Ja dat is echt nog een hele eind. Uitgerekend voor november 2024 dan had men nu al zwanger moeten zijn toch? Dat zijn de valentijnsbaby's
Oeehh, maar 4 dagen zegt idd nog niet zo veel! Ik denk dat ik zou proberen (maar moeilijk hoor) om morgen niet te testen en dan overmorgen ofzo. Van wit kan ie eerst nog over Tuur gaan en dat is dan ook weer zo slopend van zie ik nu wel iets of maak ik mezelf iets wijs...
Ohhh spui er hier maar op los hoor! Niet fijn dat je je zo gestresst voelt. Het klinkt als een vicieuze cirkel die zichzelf in stand houdt. Helpt het als je ook open bent in het ziekenhuis of met de huisarts over je ervaring? Misschien kunnen zij je wat gerust stellen?
Ik zou willen zeggen dat ik zou struisvogelen #teamstruisvogel Maar de realiteit is dat ik gewoon morgen weer zou testen.
Ja, daar ben ik dus ook bang voor. Struisvogelen zou echt verstandiger zijn. Want zoals @Panda95 schrijft, wit kan nog naar tuur en dan zit je weer tussen hoop en vrees. Stuur allemaal je wilskracht maar deze kant op, zal ik nodig hebben morgenochtend
Je hebt normale normaalwaarden en zwangerschapsgerlateerde normaalwaarden ben ik laatst achtergekomen. Dus in je zwangerschap zijn ze “strenger”. Fijn dat ze voor nu helemaal goed zijn! Weer een stap richting een goede volgende ronde.
@Panda95 bedankt voor je felicitatie. Fijn dat jullie groen licht hebben gekregen maar ik snap je frustratie wat betreft het comité. Gelukkig is het uiteindelijk goed nieuws geworden. Probeer het achter je te laten en je te richten op de nieuwe stap hopelijk binnen nu en 6 maanden starten. Ik duim voor je. @Basilicum ik denk als je morgen test en hij is wit, dat je je dan niet oke voelt. Dan is je hele zaterdag verpest en zit je alsnog in twijfel want 10dpo wit zegt niet perse alles voor het verloop. Als het lukt zou ik zondag op 11 dpo testen. Als er dan geen tuur lijn staat dan weet je hoelaat het is. Gebruik je normale testen of early, want dat verschilt natuurlijk ook
Als ik jou zo lees, zou ik dan testen zo lang mogelijk uitstellen. Je voelt je nu prettiger, dan zou ik alles doen om die wachttijd zo prettig mogelijk door te komen. Ook dag 5 geeft nog geen uitsluitsel namelijk.
Ik ken dit. Ook pre-eclampsie gehad en ook ik krijg daardoor al een hoge bloeddruk van de bloeddrukmeter. Waarom koop je er niet eentje voor thuis? Kun je in rustige omgeving meten. En onderdruk is veel belangrijker he, dus waarschijnlijk valt het allemaal wel mee