Gisteren is een tante van man overleden. Niet super onverwacht maar het kwam toch wel als de shock voor iedereen. Veel te jong ook nog. Ik wou graag aan schoonmoeder, het was haar zus, het boekje een handjevol troost geven. Vinden jullie dat gepast? Ze heeft het er echt heel moeilijk mee.
Mijn man is erg ziek geweest en herstellende na meerdere operaties. Herstellen is hard werken, dat weet ik. De laatste operatie is nog maar 7 weken geleden. Ik probeer er echt echt echt alle begrip voor te hebben. Maar een man die uren per dag op de bank ligt en als hij wakker is tv kijkt, op z'n telefoon zit en chagrijnig is op alles en iedereen, maar vooral op mij.. dat is toch wel afzien hoor Ik zie gewoon op tegen het weekend
Dat kan ik me voorstellen dat dit geen leuke situatie is. Hopelijk is hij snel voldoende hersteld om dingen te kunnen doen/ondernemen.
Oef. Snap ik Sterkte ermee. Ok vooruit... ook sterkte voor je man. Hoop dat hij snel hersteld. En z'n humeur daarmee ook.
Ja ik snap dat dat best heel zwaar is voor je. Kan je man zich alleen thuis redden? Dan zou ik even wat tijd voor jezelf pakken, even alleen eruit. Je kinderen redden zich wel denk ik? (heb even teruggelezen en gelezen dat het pubers zijn) Toen mijn man jaren terug 6 weken in het ziekenhuis lag ben ik mezelf echt voorbij gelopen. Dus zorg ook goed voor jezelf.
Heel begrijpelijk.. knuffel! Ik heb een jaar lang in een soortgelijke situatie gezeten en het is echt enorm zwaar. Probeer wat afstand te nemen en tijd voor jezelf (en kinderen) in te plannen. Ik weet niet in hoeverre je man nog zorg nodig heeft, maar die van mij kon gelukkig nog goed voor zichzelf zorgen dus heb dat jaar heel veel samen met de kinderen gedaan en ben toen ook nog samen met m'n moeder en de kinderen een midweek weg geweest. Klinkt misschien hard, maar voor mij en de kinderen ging het leven gewoon door en je schiet er niets mee op wanneer je er zelf onderdoor gaat.
Stukje bij beetje komt het huis steeds meer af. En ik voel me er gelukkig We wonen er nu bijna 2 maanden en steeds meer puntjes komen op de i's. Zo zijn vanmiddag de 2 fauteuils nageleverd. En nu ze staan weet ik wat voor tafeltje ik er tussen wil (nu nog vinden ). Gisteren weer dozen uitgeruimd/naar zolder gebracht. Vandaag hoop karton naar de vuilstort, dat lag me al tijd in de weg
Hoeft niks te zijn maar wees even alert. Mn man kwam thuis met t verhaal dat iemand pech leek te hebben, hij had zn raam een klein stukkie open om te vragen of hulp al onderweg was of dat hij moest bellen. Hij kreeg gelijk een visitekaartje aangereikt (niet hetgeen wat je verwacht als iemand pech heeft) hij neemt m niet aan en de man stapt ineens weer terug in zn auto. Enige tijd geleden hadden we die geintjes bij o.a. tankstation met kaartjes met bedwelmende zooi. Dat je t aanpakt en ko gaat en wakker wordt met leeggeroofde auto of geen auto. Nogmaals: hoeft niks te wezen, maar wees even alert. Dit was nabij Rotterdam, melding is zekerheidshalve wel gemaakt.
Nou echt wel. Ik vond het best een rollercoaster. Van "over paar jaar verhuizen" naar op internet het huis te koop zien, kijken en "ja dat voelt goed" naar toch weer twijfels of het financieel lukt (hypotheek duurde lang ivm eigen zaak met wisselende jaarcijfers), weinig kijkers voor ons huis (wat uiteindelijk op donderdag hij kijken, vrijdag samen kijken, zaterdag mondeling akkoord ging ). En dan meubels uitzoeken wat in de winkel een ja is maar dan in de wachtweken toch weer twijfelen of ik, want man was er niet bij, het goede heb uitgekozen... Zo fijn dat dan alle stukjes op hun plek vallen
Verveeeeeel me. Nouja genoeg kluswerk rondom huis te doen te doen maar niet in aanwezigheid van kinderen. Buiten is t blergh weer en R zit in zn peuterpuberfase. Wat gaan we doen op deze inspiratieloze dag.
Blergh weer? ik zit heerlijk in de zon! Zwembad staat al een poosje op, net kwam als laatste nog de stofzuiger daar voor binnen, dus die snort lekker door het bad, kunnen de koters daarna lekker zwemmen. En als ze verkleumd zijn heerlijk in een warm bad binnen Vanmiddag stappen we op de fiets om aan het water een patatje te gaan eten. Ik word zo blij van zon, en deze temperatuur vind ik ook best, paar graden warmer is absoluut van meerwaarde, maar ik geniet
Oh ja ik ken het! Ik dacht ook 'ooit' wil ik naar een huis ipv flat (wou wel graag weg uit de flat maar hoefde niet perse a la minuut zeg maar). En opeens werd het onbewoonbaar verklaard en zat ik een dag later in een tijdelijk huis. Toen de maanden stress wanneer ik een huis zou krijgen en me helemaal niet fijn voelen in het tijdelijke huis. Toen ik eenmaal wist dat ik dit huis kreeg nog bijna 2 maanden moeten wachten. Constant in mijn hoofd bezig zijn met dit moet ik nog regelen, dat moet ik nog kopen etc.
Kak! Dan woon ik toch echt weer op de verkeerde plek Hier ook geen zon te zien. Ik lees hier al meer dat er mensen zijn die het zwembad hebben staan. Dan denk ik hoe dan? ik ben al blij als ik mijn jas een keer niet aan hoef te trekken. Ik vind de dagen dat het zonnetje schijnt best al wel lekker, maar dan nog grijp ik nog gauw naar een vest omdat het toch een kille wind is. Ik moet er niet aan denken om dan het zwembad in te duiken, brrrr
Oh nee joh, ik duik er ook absoluut niet in, maar onze kinderen gaan vabaf 18 graden buitentemperatuur wel er in. En zo lang zij er lol in hebben vind ik het helemaal best