Wij moeten helaas nog iets langer. De pestkoppen zitten net aan het randje en soms net er overheen. Het valt voor juf niet op maar ondertussen loopt zijn emmer vol. Het is wel iets van school. Zodra wij er thuis last van krijgen ( grenzen zoeken 2.0, weerwoord, roepen, huilen, boos) is er daar wat mis.
Mijn dochter had hetzelfde, uiteindelijk ook laten testen omdat we tegen andere dingen aan liepen, bleek uiteindelijk autisme en IQ hoog in het gemiddelde. Leren was echt drama op de basisschool, eigenlijk nog steeds wel een beetje, maar geen grote dama's meer en ze is gewoon ontzettend slim en let goed op op school en zo haalt ze prima cijfers. Ze zit nu in Havo 2 en zou naar vwo mogen (maar wil ze niet). Hier ook veel filmpjes en spelletjes op de pc of telefoon, maar is voor haar een manier om te ontprikkelen.
Grappig dat hij zo van de werkboekjes is. Daar heeft die van ons weer niks mee. Meestal maakt hij een woordweb met ideeën voor in de vakantie. Ik denk wel dat hij klaar is. Bij het laatste rapport had hij dingen op e7, en m8. Dus ben benieuwd naar het komende rapport. Op de andere school was hij inderdaad ook rond kerst klaar.
@owly , ze hebben hier geen Cito’s maar wel soortgelijke dingen. Ze hebben vandaag het een en ander gedaan aan testjes voor zoon #2 en hij zit met de verschillende onderdelen tussen de niveaus half groep 2 en half groep 3. Ik wist dat al wel (ongeveer dan, had een vermoeden) maar de juf had dat niet verwacht simpelweg omdat ze helemaal niet bezig zijn met rekenen in groep 0. Het niveau rekenen van groep 0 is tellen tot 3, zeg maar. Ze snapt nu wel waarom hij moeilijk te motiveren is. Ruimtelijk inzicht is hoog. Woordenschat is laag, maar kennis in context is hoog. Ze heeft hem aan het werk gezet vanmorgen met lezen, rekenen en puzzelen. Hij heeft op school gegeten(!) (hij eet normaal nooit op school want veel te druk, afgeleid, opstandig). Zo rustig heeft ze hem nog niet meegemaakt. (Rustig tussen aanhalingstekens hè.. ) Het plan is nu: Hij krijgt vol groep 2 aangeboden, skipt groep 1 dus, en na de zomervakantie gaan we een plan opstellen. In de tussentijd hopen we eindelijk de logopedie op te kunnen starten, en we halen dan ook de psycholoog er weer bij voor tips en trucs. Dat wou ik je even vertellen, haha
Misschien kun je dit (deels) extern opvangen dmv een (denk)sport, activiteiten, een club ? En ik denk toch ook weer in gesprek met school om te praten over het leren leren. Dat gezegd te hebben. Niet elk slim kind / hb kind loopt vast. De meeste komen prima terecht, ook wanneer ze geen plusklassen ed tot hun beschikking hebben. De uitvallers en vastlopers zijn gelukkig nog echt wel in de minderheid (ooit eens cijfers over gezien). Ze worden op social media (en hier op het forum) veel besproken waardoor de groep misschien groot lijkt, maar dat is imo gewoon zo omdat er weinig te melden valt als alles prima gaat, haha. Misschien dat ze een hobbel over moet later op de middelbare, of later op de uni, of misschien ook helemaal niet, of niet heel erg. En dat is op zich helemaal niet erg. Typisch gezien hebben veel hb'ers een groot doorzettingsvermogen, en die kunnen ze ook inzetten om zichzelf te leren leren. Bijv door zelf te zoeken naar informatie over leren leren wanneer ze vastlopen. Intelligentie is in dat opzicht wel een voordeel. (en een nadeel want de andere kant van oplossing is problemen en die kunnen ze net zo gemakkelijk zien of verzinnen als oplossingen, en daar dan ook net zo hard in doorzetten ... maaaar goed, haha) Wil niet zeggen dat hb'ers geen ondersteuning nodig hebben hoor, ik ben van mening dat ze zeker passend onderwijs nodig hebben. Maar daarnaast voor hb'ers geld vaak wel dat er meer wegen naar Rome leiden dan voor de meeste mensen vanwege die focus / dat talent (of vloek) op problemen blootleggen en oplossingen ontwikkelen. Ik denk dat het ook heel nauw samen ligt met karakter en omgeving (nature & nurture), de overexcitabilities. Lang verhaal, haha. De meeste hb'ers komen prima op hun pootjes terecht net als veruit de meeste mensen; het leven zit in die zin voor alles en iedereen vol met hobbels en mismatches en vallen en opstaan. Gelukkig zijn we redelijk flexibel en blijven we ons leven lang leren. Maaaar goed, even terugkomen op je specifieke vraag. Ik zou in gesprek gaan met school over de belangrijkheid van leren leren. Dat aanpassen een mooie eigenschap is, en een belangrijke maatschappelijk gezien, maar ook een gevaarlijke omdat een kind op die manier niet altijd krijgt wat ze nodig heeft. En dat is niet eerlijk. Je zou niet moeten hoeven vechten voor je behoeftes.
Wat een goede update!! Nee dan is hij moeilijk te motiveren. Vergelijkbaar wat we hadden met onze knul. Wat super van juf dat ze gaan toetsen waar hij nu ongeveer zit en ook gelijk een plan hebben. Wat fijn om nu alvast een goed gevoel te hebben om over een paar weken goed de vakantie te kunnen vieren. Goed nieuws is altijd goed!
Hier schiet het weer niet op. Dochter mocht eindelijk met oudere leerlingen samenwerken. Werkboekje van Vincent van Gogh. Gekozen omdat ze daarmee ook leert haar mening te geven en het een beetje aansloot met de rest. Heel fijn. De maandag een leuk meisje waarmee ze vorig jaar ook mee heeft gewerkt. De andere twee dagen jongens. Daar durft ze zichzelf niet te zijn en wil dus niet naar school, omdat ze ermee moet werken. Tot dusver het goede plan. Waarom werkt er nou niet gewoon eens wat wel positief.
Dank voor je lange verhaal! Hou ik wel van. Ja ze gaat na de zomer 4/5 keer per week sporten, dat wilde ze zelf graag en dat mag en kan wat ons betreft. Ze deed al 1 sport, daar komt dus een 2e bij. Ik vind het ook heel lastig om te zeggen waar we goed aan doen. Ik groep 5 had ze 2 leerkrachten die haar wel zagen en ze kreeg een volledig eigen programma. De leerkracht van dit jaar lijkt het niet zo te boeien. In de lagere groepen is ze nooit zo gezien: ze doet wat er gevraagd wordt, ze doet niet vervelend, ze is niet storend en ze heeft een hekel aan opvallen. Thuis is ze een draak, al gaat uit de laatste week, 2 weken iets beter. Misschien ook omdat ze cito's en wat toetsen hebben, dat vindt ze dan nog wel weer leuk geloof ik. Ze heeft wel eens huilend geroepen dat ze er niks aan kan doen dat ze thuis zo vervelend is omdat haar hoofd niet genoeg te doen heeft. Volgens de intern begeleider heeft ze niet echt een hulpvraag en is ze gewoon slim maar verder niet hb. Ze heeft honger naar informatie en dingen doen met haar hoofd maar aan de andere kant is ze daarin ook wel weer makkelijk en lui. Als ze iets niet snapt dan gilt ze gelijk dat ze het niet kan en raakt overstuur. Waarschijnlijk (deels) omdat ze dat nog niet eerder is tegengekomen. Alles ging vanzelf. Ze heeft nooit de hobbels hoeven nemen die veel andere kinderen in de klas wel hebben genomen. Goed om te weten dat veel hb/slimme kinderen uiteindelijk wel goed terecht komen. Maar zou toch fijn zijn dat ze zich niet nog 2 jaar hoeft te vervelen.
Ja filmpje kijken mag ook wel maar als we haar haar gang laten gaan zit ze er uuuuuuren op. Dus daar grijp ik wel in. Vooral van die filmpjes met gillende influencers. Snap dat het ook de leeftijd is maar man, mijn IQ zakt gelijk 10 punten als ik dat domme geneuzel en gegil hoor. En dan die challenges die ze dan na wil doen, vreselijk! Gelukkig wilde ze vanmiddag wat rekentoetsen maken, dan is ze rustig en heeft haar hoofd genoeg te doen. Wat fijn dat het nu goed gaat op school! Wat moet dat een verademing zijn na de basisschool. Hoe kwamen jullie erop om te testen op autisme, als ik dat vragen mag?
Mijn dochter had precies hetzelfde. Heeft in een plusklas gezeten, maar door haar onzekerheid kwam het er niet uit. Wij twijfelden soms ook of ze nu zo slim was of toch niet. Eind groep 7 is ze getest en dus heel slim en autisme. Gelukkig in groep 8 een heel fijne leraar gehad, ze heeft gelukkig nog een goed laatste jaar gehad. Groep 7 was helaas verschrikkelijk. Wij wisten ook heel veel nog niet, maar wat we wel wisten, daar werd niets mee gedaan, of maar heel kort. Wat gek trouwens dat je dochter niet naar de plusklas mag, terwijl ze wel zien dat ze slimmer is dan gemiddeld. Ik zou dat zeker nog eens aankaarten. Dochter zit nu dus in havo 2 en vindt het echte leren nog steeds lastig. Maar ze klapt niet zoals eerst helemaal meteen dicht als ze iets niet meteen snapt. Ze baalt even, wacht dan op uitleg van een docent of zoekt soms zelf op Youtube wat op en snapt het dan uiteindelijk wel. En dan vindt ze het toch wel leuk. En ze accepteert wat meer dat ze niet overal heel goed in hoeft te zijn. Dat was ze heel lang wel, op de basisschool en in de eerste in het begin. Dus een 7 voelde voor haar niet goed genoeg. Dat is nu wel veranderd gelukkig.
Hier wisselt ze filmpjes kijken en lezen en muziek luisteren wel af en ze heeft meestal oortjes in, en zit veel op haar kamer. Influencers heeft ze niet zoveel mee. Dus wij hebben er niet zoveel last van Ja het is heel fijn dat het zo goed gaat op school! Ze heeft het vaak wel moeilijk hoor, door haar autisme, maar de diagnose heeft haar heel veel rust gegeven. Ze snapt zichzelf nu veel meer, en wij haar ook, dat is natuurlijk ook heel belangrijk. Wij merkten dat ze niet goed in haar vel zat en wij snapten niets van haar gedrag. Het was echt heel ongezellig thuis. Ze heeft eerst op school gesprekken gehad met de jeugdprofessional en toen dat niet genoeg hielp een verwijzing gevraagd voor de orthopedagoog. Ze is breed getest, niet zozeer alleen op autisme, maar dat kwam er dus wel uit. En de bevestiging dat ze heel slim is. Door haar autisme komt ze soms wat vreemd uit de hoek en ze legt verbanden moeilijker, waardoor ze soms wat 'dom' overkomt. En ze zit soms in haar eigen wereld waardoor ze niet alles meekrijgt. Toen met corona school dicht was zag ik met rekenen dat ze echt wel slim was en haar eigen maniertjes had, maar ze was mooi wel sneller dan ik (dat was groep 6 geloof ik). Ik herken het wel wat je schreef over jouw dochter, dat ze haar eigen manier makkelijker vindt dan die van de juf
Is dat een inschatting van de IB-er zelf dat ze slim is, maar niet HB of heeft ze ook eens een officiële IQ-test gehad bijvoorbeeld? En kinderen die MB zijn, kunnen vaak ook behoefte hebben aan meer uitdaging en sommige HB-ers vinden het zonder aanpassingen wel prima, dat verschilt per persoon. Ik hoor meerdere hulpvragen; jouw kind verveelt zich op school en spreekt dat thuis uit, is thuis gefrustreerd. Dat is vaker zo bij meisjes. Op school is hun gedrag wel prima en zolang leraren en de rest van de klas er geen last van hebben, worden ze amper gezien. Vooral in een bewerkelijke klas. Daarnaast kan jouw kind blijkbaar moeilijk omgaan met dingen die ze niet meteen begrijpt of die ze fout doet, omdat ze daar weinig ervaring mee heeft. Ook daar kan school prima een stappenplan voor maken. Wat voor een ander vanzelfsprekend is, zoals vragen als “wanneer vraag ik om hulp en hoe vraag ik om hulp”, kan voor jouw dochter verre van zelfsprekend zijn, omdat ze dat soort situaties weinig tegenkomt. Daarin kan school haar begeleiden, maar dan moet ze dus wel werk krijgen waarbij ze daar tegenaan loopt.
Eens met @Jo79 , ik lees zeker wel hulpvragen hoor! Misschien toch maar wel overleggen met school. Blij om te lezen dat ze volgend jaar een andere juf krijgt want ze lijkt niet zo goed aan te sluiten op haar. Zeker wel belangrijk dat ze zich niet nog 2 jaar gaat vervelen hoor! Leren leren is echt wel belangrijk! Ik bedoelde het meer als dat het soms lijkt alsof eigenlijk alle hb'ers onderuit gaan omdat niets aansluit. Ter geruststelling, dat is dus zeker niet zo. De meeste komen prima terecht. De wetenschappelijke community zit er vol mee tenslotte, en genoeg van hen hebben zich dood verveeld op basisschool. Niet goed, maar dus ook niet 'killing'. Ik bedoelde het als een zetje, een boost, haha, niet als een 'o maar maakt niet uit hoor, lekker laten vervelen!' <3
Ze heeft nooit een IQ-test gehad. Want daarvoor loopt ze blijkbaar niet ver genoeg voor. Ze heeft wel voor de extra plusklas (dus niet de reguliere plusklas) haar hele schoolverleden nog eens ernaast gelegd en vanaf groep 1 komt steeds weer naar voren dat ze een slim meisje is. Ook de juf van de vorige plusklas vond haar erg pienter (helaas is die er niet meer). Je verwoordt heel goed wat er aan de hand is, ik ga dit meenemen in het gesprek voor einde schooljaar en de startgesprekken eind september. Nee ik snap je hoor! Maar alles wat je nu leert helpt je straks weer. Misschien eerst maar loslaten want groep 7 en 8 komen nog, het vo is nog niet zover. En anders kunnen we haar later zelf ook nog helpen, ook met wiskunde e.d. Volgend jaar hoop ik inderdaad dat ze de juf krijgt die nu ook voor de klas staat want die pakt beter door met dit soort dingen, begreep ik uit het schoolpleinroddelcircuit.
Ze klinkt voor mij heel typisch (hb) meisje; aanpassen en onderpresteren. Dan vallen ze wel op maar niet teveel, en dat is precies wat ze willen, want ze willen goed in de groep liggen. (dat is een natuurlijke behoefte, geen zwakte of zo, integendeel.) Goed dat je gaat praten. Ik denk dat het echt wel verstandig is om haar IQ te meten want ik zie wel signalen van maskeren. Maskeren gebeurd ook niet altijd bewust, zeker op jonge leeftijd niet. Ze weet bijv dan wel dat ze niet lekker in haar vel zit, maar waarom precies weet ze niet. Ze verveelt zich, maar waarom weet ze niet. Etc. enz. Dan moet je ook gaan oppassen voor faalangst, laag zelfbeeld.
Klinkt deels bekend met mijn dochter, die werd op de basisschool ook door veel leraren niet gezien. In IB-ers op de basisschool heb ik al helemaal geen vertrouwen meer, en ik heb er behoorlijk wat van voorbij zien komen die met hun zelf gestelde "diagnoses" (die ze dus niet mogen stellen, tenzij ze bijvoorbeeld ook orthopedagoog of psychiater ofzo zijn, wat ze dus zelden zijn) meer kwaad doen dan goed. 3 IB-ers hebben over mijn kinderen gezegd dat ze absoluut geen dyslexie konden hebben. Ze hebben allebei dyslexie. En zo meer van zulke dingen waar de IB-er de plank nogal mis sloeg. Weet je dat er wettelijk geeneens eisen vastliggen van waar een IB-er aan moet voldoen? Gelukkig vragen scholen dat vaak nog wel hoor, maar ga er dus niet klakkeloos vanuit dat ze daar verstand van heeft. Sorry, ik weet dat ik negatief klink over IB-ers, maar wij zitten nu nog met de gevolgen van hun uitspraken en verkeerde inschatting. Edit, het kan natuurlijk dus dat je dochter niet hoogbegaafd is hoor, ik zeg niet dat hij/ze ongelijk heeft, maar het is denk ik niet iets waar zij bevoegd voor is om uit te sluiten. En wel of niet HB of MB, zou er ook niet eens zo toe moeten doen om als school in haar behoeften (te proberen) te voorzien.
@Emma86 dochter is wel iets jonger hier. Maar aan haar schoolresultaten zou je niet verwachten dat ze hb is. Dus hou je niet teveel aan die scores vast.
Ik denk dat het wel goed is hoor dat je dit zegt want veel professionals realiseren zich denk ik niet (voldoende) wat de impact is van hun mening. Ik hoor vaak van mensen dat hun coaches, psychologen, therapeuten bepaalde uitspraken doen waarvan ik denk ehh... dat mogen (en kunnen) ze helemaal niet (zo, op die manier) stellen. En soms is het nog best gevaarlijk ook. Coaches die hb diagnostiseren aan de hand van gedrag, psychologen die adhd wegwuiven zonder test of wat dan ook, en idd IB'ers die nergens een probleem zien en je niet eens doorverwijzen, of zelf gaan rommelen met gesprekken of zo. Aankijken totdat een kind ontploft of implodeert. Ik ben persoonlijk niet veel rare figuren tegengekomen. De creche van mijn 2e zoon was wel erg slecht; die diagnostiseerde semi-zelf. (Mijn zoon was volgens hun autistisch, ze behandelde hem daarom ook anders en dat ging helemaal verkeerd) De voorschool van mijn 2e zoon was ook lastig, ook daar wilde ze heel graag dat ik hem liet onderzoeken door een psychiater en pushte erg het idee van autisme. Maar dat ging na een tijd beter toen ik ging ingrijpen. (heb ze in elkaar geslagen nee hoor ) De huidige kleuterschool is geweldig. Mijn oudste zoon was met 2 jaar al duidelijk dat hij autistisch is. Die heeft (mede daardoor) eigenlijk alleen maar gave mensen om zich heen gehad. Soms een beetje moeten duwen want onderschatting ligt op de loer bij hem vanwege zijn gedrag en taalontwikkeling. (heel veel stimmen en hij spreekt voornamelijk in scrips). En die ene muts die alleen maar boekjeskennis heeft uit 1990 (of zelf met teveel psychische dingen loopt waardoor ze enkel kan projecteren ipv ondersteunen). Maar ik ken de verhalen wel hoor. Ernstige dingen ook. Te weinig ouders die ook echt opstaan voor hun kind, zie ik. Ze gaan veel mee met wat de school zegt, klagen dan wel achteraf maar doen weinig. Goed, dat is ook ik die oordeelt he, ik weet niet precies hoe die situaties zitten, maar het valt me wel op.
Van de week het rapport gehad van de "kijk" observatie op het KDV van onze dochter (bijna 3) hierin verwachtte ik eigenlijk wel een ontwikkeling voorsprong, maar helaas bleek ze rond 3 jaar te zitten. Bij navraag hebben ze dus helemaal niet door gekeken, ze kon een puzzel van 8 stukjes leggen door netjes aan de buitenrand te beginnen en naar binnen te werken en toen zijn ze gestopt... dat ze puzzels van 24 stukjes legt is dus niet meegenomen. In het gesprek aangegeven dat beide broers een hoog IQ hebben en we dit bij haar ook vermoeden en de vraag of ze de volgende KIJK wel echt door willen kijken, dit ook ivm overdracht naar de basisschool toe. Ze gaven toen wel aan dat ze idd onder de indruk waren van haar zelfstandigheid (ze is nog niet zindelijk, daarom zat ze daar gewoon op 3 jaar) en dat ze al zoveel kleuren kent. Ook de puzzel waren ze verrast over. Met de oudste weer discussies gehad over school, het is maar stom en rekendag is niet leuk, de boeken staan vol fouten etc. Hij zit al op een HB school en hij moet gewoon even hierdoorheen nog, kwa lesstof zou hij al wel naar het VO kunnen (is in het voorjaar naar groep 7 gegaan) maar emotioneel is hij daar echt nog niet aan toe. Zo lastig....
Dat was hier ook ja. Ze kijken dan of het kind de ontwikkelen doet die hij/zij hoort te maken op die leeftijd (volgens NT, gemiddelde standaarden dan) Dat is goede info als je twijfelt of een kind achterloopt, maar voorlopers krijg je er zo niet uitgevist natuurlijk. Bij mijn oudste deden ze dat in groep 2 ook. Hij kreeg een school-ontwikkelingstest en hij scoorde op de verschillende onderdelen tussen de leeftijden 2,5 jaar en 6 jaar en nog wat maanden. (hij was bijna 6 jaar). Ook rekenen en taal dus, wat ik apart vond want daar zit hij helemaal niet. Bij navraag was het inderdaad zo dat ze niet verder testten dan groep 2 -niveau en een beetje. Zijn psycholoog heeft toen daarna ruimtelijk inzicht opnieuw en 'open' getest. En toen kwam hij op 9 jaar uit. Vind het echt tof van je dat je het gewoon zegt trouwens. Er heerst nog altijd teveel taboe op hoogbegaafdheid vind ik. Dus super Wat verdrietig dat je oudste toch zo tegen alles aanloopt. Komt op mij over alsof hij nauwelijks uitdagingen krijgt, zich echt kapot verveeld. Zal ook zijn gemoedstoestand geen goed doen, en hij zit al zo zwaar Arme jongen. School kan hem niets bieden qua VO stof? Hebben zij ideeen voor hem? Mijn neefje (7) krijgt geloof ik volgend jaar wiskunde VO. Althans, daar zijn ze mee bezig want zo gemakkelijk is dat niet. (Wat ik raar vind, maar dat zal wel met te maken hebben met potjes geld, jurisdiction (ik kom niet op het Nederlandse woord), en inflexibiliteit want 'het protocol is...'. Enz. Hij gaat naar groep 5 of 6 (weet ik meer, kind gaat te snel ) , maar hij gaat iig niet naar de middelbare is mijn punt, het idee is dat hij het op de basisschool krijgt.