Ja ze zijn inderdaad lastig te lezen, maar ik zou ze natuurlijk helemaal niet zo moeten bestuderen en gewoon wachten tot die smiley zich laat zien. Ja nou echt hoor, ze zei het alsof het niks was. We zijn in augustus 2023 begonnen en tot op heden nog geen terugplaatsing gehad. Ik denk dat ik dan wel mega teleurgesteld zou zijn (zacht uitgedrukt). Maar inderdaad, ik wil het alleen door laten gaan als het echt goed zit. Ik baal wel want voor deze cyclus heb ik gevraagd of ze konden monitoren met echo's maar toen zei de arts dat het niet nodig was, alleen een uitgangsecho laten maken. Had ik toch naar mn gevoel moeten luisteren. Als er nu weinig is gebeurd vanbinnen heeft het ook geen zin meer om deze cyclus te ondersteunen met medicatie. En met een cyclus van 40 dagen zoals de vorige keer duurt wachten laaaaang. Bedankt dat ik even mocht klagen vandaag! Dat lucht echt op.❤️ Hoe gaat het met jou? Je begint begin juli met stimuleren toch?
Nou goed nieuws hier!! Ovulatietest is positief. Mocht pas na 18.00 testen maar hield het niet meer. 2 Duidelijke strepen en een smiley dus kan niet missen!
Wat lief, dankjewel!❤️ Ik heb de foto toegevoegd, hij is inderdaad flink opgelopen. Zojuist ook aan het ziekenhuis doorgegeven dat ik een positieve test heb. Voelt allemaal nog heel onwerkelijk haha. Hoe gaat het bij jou? Ik hoop dat je binnenkort ook een mooie positieve test mag hebben!
Jaa, wat een goed nieuws! Heel blij voor je. Is er al bekend wanneer je een terugplaatsing kunt krijgen?
Haha, positiever dan dat wordt 'ie bijna niet. Gefeliciteerd! Daar doe je 't stiekem toch allemaal voor. Wanneer heb je je eerste echo nu gepland? Hier nog wachten tot 9 juli voor de stimulatie begint en dan begint het ellendige circus dat PGT heet, dus voorlopig moet ik nog even geduld hebben, máár heb vertrouwen dat ook ik ooit aan de beurt kom met een positieve test! (En dan kom ik hem ook gewoon hier showen!)
JAAA! Goed zo. Zie je, als hij positief is, dan is de teststreep bijna even dik (of soms zelfs dikker) dan de controlestreep. Gek genoeg vind ik dat altijd enorm satisfying haha. En hallo, dit noem ik geen klagen hoor. Dit proces op zichzelf duurt al zó lang en hoewel het waarschijnlijk allemaal achteraf dan ineens meevalt, zit je er nu nog middenin en is elke dag nu gewoon eentje te lang. En wat is nu dan het plan? Gaan ze dan ergens komende dagen de terugplaatsing doen?
Haha, daar heb je helemaal gelijk in. Ik heb net een gesprek gehad met het ziekenhuis over alle vervolgstappen. Op 11 juli staat de eerste echo gepland, ben heel benieuwd! Nog even afwachten dus, maar wel heel fijn dat je een datum hebt, al kan ik me zo voorstellen dat de tijd voorbij kruipt. PGT is toch dat het embryo genetisch getest wordt? Heb je een idee hoelang je daarop moet wachten? Ik duim voor je en ja kom hem hier dan zeker showen!
Lijstje Maria94 - 29 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT 2 Flora85 - 38 jaar - 2e kindje - IVF SamaMari14 - 32 jaar - 1e kindje - ICSI/AOA 3 Pippa96 - 27 jaar - 1e kindje - ICSI 1 Aya20 - 2e kindje Florette - 29 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT Danielledkx - 28 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT poging 2, tp4 Springinhetveld - 33jaar - 3de kindje - ICSI poging 1, tp4 Gossie - 31 jaar - 1e kindje - ICSI 2 Belangrijke datum/afspraak SamaMari14 - eind mei begin ICSI 3.0 met Menopur 300 Florette - 5 juni eerste uitslag embryo's Maria94 - eind juni 1e terugplaatsing Springinhetveld - 27 juni 2de echo Danielledkx - 20 juni 1e echo tp4 Aya20 - 29 mei eerste echo Gossie - 11 juli eerste echo Testdatum Zwanger Meisjes91 Aya20 Springinhetveld Gossie
Oeh 11 juli: de verjaardag van mijn vader. Dat móet een goeie dag zijn! En is al over 22 dagen! Vet spannend. PGT is inderdaad dat een embryo getest wordt vóór het wordt teruggeplaatst, waarbij dit dus alleen gebeurt als het embryo genetisch in orde is. In ons geval heeft mijn vriend een gebalanceerde translocatie (lees: twee van zijn chromosomen zitten aan elkaar geplakt) en hij geeft dus regelmatig 'foutjes' door op die chromosomen aan een toekomstig embryo, wat resulteert in miskramen of in sommige gevallen een meervoudige handicap. Allemaal dingen die je niet wilt hebben. Helaas is het daarom nogal een afvalproces, want los van dat je dus genoeg blastocyten (dag 5/6 embryo's) moet genereren om te kunnen testen, moeten daar dan ook nog embryo's van genetisch gezond zijn. Zoals je ook in dit topic kunt lezen, zijn er helaas ook meiden die meerdere IVF-cycli nodig hebben voordat ze een gezond embryo'tje hebben. Wij doen het traject in het UZ Gent en de wachttijd voor de genetische test na de punctie is ongeveer 10 weken. Met een beetje geluk hebben we rond half/eind juli een succesvolle punctie en dan als er dan genoeg embryo's ontwikkelen om te kunnen testen, verwacht ik begin oktober uitslag. Dus vooral heel veel, heel lang wachten. Maar, gelukkig is er inmiddels een zonnetje, zijn we gelukkig (en gezond) en staan er genoeg leuke dingen op de planning, dus het komt vast allemaal goed!
Lijstje Maria94 - 29 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT 2 Flora85 - 38 jaar - 2e kindje - IVF SamaMari14 - 32 jaar - 1e kindje - ICSI/AOA 3 Pippa96 - 27 jaar - 1e kindje - ICSI 1 Aya20 - 2e kindje Florette - 29 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT Danielledkx - 28 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT poging 2, tp4 Springinhetveld - 33jaar - 3de kindje - ICSI poging 1, tp4 Gossie - 31 jaar - 1e kindje - ICSI 2 Musa - 36 jaar - 1e kindje - ICSI poging 2 Belangrijke datum/afspraak SamaMari14 - eind mei begin ICSI 3.0 met Menopur 300 Florette - 5 juni eerste uitslag embryo's Maria94 - eind juni 1e terugplaatsing Springinhetveld - 27 juni 2de echo Danielledkx - 20 juni 1e echo tp4 Aya20 - 29 mei eerste echo Gossie - 11 juli eerste echo Testdatum Zwanger Meisjes91 Aya20 Springinhetveld Gossie
Lijstje Maria94 - 29 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT 2 Flora85 - 38 jaar - 2e kindje - IVF SamaMari14 - 32 jaar - 1e kindje - ICSI/AOA 3 Pippa96 - 27 jaar - 1e kindje - ICSI 1 Aya20 - 2e kindje Florette - 29 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT Danielledkx - 28 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT poging 2, tp4 Springinhetveld - 33jaar - 3de kindje - ICSI poging 1, tp4 Gossie - 31 jaar - 1e kindje - ICSI 2 Musa - 36 jaar - 1e kindje - ICSI poging 2 Belangrijke datum/afspraak SamaMari14 - eind mei begin ICSI 3.0 met Menopur 300 Florette - 5 juni eerste uitslag embryo's Maria94 - 24 juni 1e terugplaatsing Springinhetveld - 27 juni 2de echo Danielledkx - 20 juni 1e echo tp4 Aya20 - 29 mei eerste echo Gossie - 11 juli eerste echo Testdatum Zwanger Meisjes91 Aya20 Springinhetveld Gossie
De terugplaatsing is maandag gepland dus dat gaat wel snel nu! Ben zo blij!! Nog wel spannend hoor met ontdooien want het zijn er natuurlijk maar 2 maar nu vooral heel blij en opgelucht! Weer een stapje verder. Ik hoef verder geen medicatie te gebruiken, ook geen laatste trigger injectie. @SuzyCQ jij moet dan nog langer wachten dan wij. Maar het is voor een goed doel! Hopelijk heb je straks mooie embryo's! Je mag wel bijna beginnen, ik vond het zelf heel fijn om iets te kunnen doen. Dank je voor je lieve berichtje! Ja gek wordt je ervan het wachten, grote paniek terwijl de ovulatietest een dag later wel positief is. Inderdaad, iedere dag wachten is er een te veel.
WOW, maandag? Dat is echt al bijna haha. Ontdooien gaat vast helemaal goed komen! Over een week heb jij gewoon je baby al aan boord, wat een bizar (leuk) idee! Hoe bedoel je dat ik langer moet wachten? Op de uitslag? Ik merk dat er nu allemaal doemscenario's in mijn hoofd beginnen te ontstaan. Wat als stimulatie niet goed verloopt? Wat als er geen bevruchtingen plaatsvinden? Wat als er geen embryo's doorgroeien tot dag 5? Etc etc. Het is echt soms zó rationeel overzichtelijk en dan in dit soort momenten denk ik ineens: wat als het nooit lukt? Vermoeiend.
Die doemscenario's zijn heel herkenbaar. En ook logisch, want je hebt - buiten een zo gezond mogelijke leefstijl - gewoon geen enkele invloed op het traject. Je kunt het alleen ondergaan en hopen op het beste helaas. Wel fijn dat je startdatum in zicht is nu. Ik vond de tijd tijdens het stimuleren altijd heel snel gaan. Het ergste vind ik persoonlijk de week wachten na de punctie om te horen hoeveel dag 5 embryo's er zijn en de weken daarna tot de uitslag er is. En ook de wachtweken na een tp zijn killing. Ik denk ook steeds vaker, het gaat op deze manier niet lukken. Nu 2 puncties gehad en nog maar 1 geschikt embryo over. Plus de eerste ronde gewoon weggegooid, aangezien er geen gezonde embryo's bij zaten. Dan gaat het wel hard.
Het is ergens fijn om te weten dat ik niet de enige ben met deze doemgedachten en deze interne strijd, maar tegelijkertijd vind ik eigenlijk dat niemand dit door zou moeten maken. Maargoed, here we are. Ik denk wel dat situaties zoals bij jou & Maria94 me ook juist wel realistisch houden (met een snufje teveel doem misschien soms). Zeker in dit PGT-traject is, zoals jij het beste weet, niks beloofd en achter elke ogenschijnlijk behaalde resultaat, wacht alweer een volgende horde. Moet wel bekennen dat mijn verwachtingen sowieso al gedempt waren toen één van mijn beste vriendinnen in april bij haar reguliere IVF-traject maar één dag 3 embryo bleek te hebben. Silver lining: deze is (vers) teruggeplaatst en ze is inmiddels 15 weken zwanger van een meisje. Dus het cliché "het hoeft er maar ééntje te zijn" is wel echt dubbel en dwars waar. Ik kan me ook héél goed voorstellen dat die wachttijden het ergst zijn: eerst eicellen tot geschikte embryo's en daarna van embryo's tot gezonde embryo's. Mag ik vragen waarvoor jij PGT doet? En hoeveel embryo's heb jij bij poging 2 opgestuurd? En heb jij echt dingen héél anders gedaan tussen eerste en tweede punctie? Ik heb trouwens veel vertrouwen in jouw laatste embryo: we hebben gewoon het beste voor 't laatst bewaard.
Dat soort verhalen zijn altijd droomscenario's. Ik heb ook een collega die maar 1 embryo had en wel succesvol teruggeplaatst. Ik hoop ook zeker dat het in ons geval 'last best' gaat zijn. Mijn man heeft een genetische afwijking, ook wel Lynch syndroom genoemd. Dit betekent een hogere kans op bepaalde soorten kanker, met name darmkanker en bij vrouwen ook baarmoeder/eierstokkanker. Wel gaat het om het gen met de laagste kans, namelijk 20%. Kans op doorgeven is wel 50%. Maar alsnog willen we dit eerst geprobeerd hebben. Een goed leven is prima mogelijk, dus het is nog niet helemaal hopeloos als ICSI niet lukt. Als je dit gen hebt, dan sta je vanaf je 25e onder controle van het ziekenhuis, dus dat is in principe ook goed geregeld. Bij poging 2 werden 7 embryo's getest (bij poging 1 maar 2). 4 daarvan dus gezond. Ik dacht echt dat het sneller zou lukken, want ook ik hoorde steeds 'je hebt er maar 1 nodig'. Ik ben tussen poging 1 en 2 veel gezonder gaan eten (meer groente, fruit, vezels, noten, zaden etc.) en ben ook supplementen gaan gebruiken. Heb me gestort op het boek 'it starts with the egg'. Ben 400mg ubiquinol gaan nemen en tijdens het stimuleren ook melatonine (dit zou bevorderlijk zijn voor de kwaliteit van de eicellen). Mijn man heeft destijds helaas weinig veranderd aan zijn dieet. Erg frustrerend, want ik vind eigenlijk dat dat het minste is wat hij kan doen. Het aandeel van de man is net zo belangrijk. Dus ergens denk ik ook, misschien zijn de embryo's van mindere kwaliteit door zijn zaadcellen... Dat weet je natuurlijk nooit, maar vind het gewoon jammer dat ik alles uit de kast heb getrokken en hij niet. Nu kan het toeval zijn dat we opeens meer embryo's hadden, maar ik denk toch wel dat het geholpen heeft. 1 ding is wel zeker; mochten we een laatste poging ingaan, dan dwing ik m'n man om ook gezonder te gaan eten. Hij zit nu al wel aan de omega 3 en een multi, dus dat is al heel wat. Volgens mij begint ie ook eindelijk in te zien dat hij gezonder moet gaan leven (en niet eens alleen voor het traject). Alcohol heeft hij gelukkig wel altijd laten staan. Nu ik dit allemaal zo teruglees, besef ik eigenlijk hoeveel impact het tot nu toe al heeft gehad op ons leven. Wat kijk ik uit naar de tijd dat ik 'gewoon' weer een drankje kan doen en soms wat minder hoef op te letten op wat ik allemaal eet. En nu weet ik ook wel dat het misschien niet eens zoveel invloed heeft, maar je probeert toch ergens wel een stuk controle te nemen - en dat kan voor mij door iig het gevoel te hebben dat je er zelf zoveel mogelijk aan gedaan hebt. Waarvoor doen jullie PGT? Of had je dit al ergens in dit forum geplaatst?
Oh wat heftig wel. Ik kan me goed voorstellen dat in het geval van zo'n erfelijke aandoening, dat je dan inderdaad eerst het pad wilt bewandelen om te kijken of je het kan elimineren. Wel fijn dat een leven mét het gen ook mogelijk is, maar we gaan er natuurlijk gewoon vanuit dat die laatste 'the lucky egg' is. Merk je veel spanning? En ben je dingen aan het doen (of niet aan het doen) zo voor die laatste terugplaatsing? Is in een natuurlijke cyclus toch? Ah men, dat frustrerende aspect van het gedrag van je man kan ik he-le-maal begrijpen. Hoewel wij als vrouw natuurlijk dit traject veel intensiever beleven (dat is in ieder geval het beeld dat ik voornamelijk krijg) is het wel zo dat het wel degelijk uitmaakt wat het zaad van de man doet in de situatie. Maar als ik je verhaal lees heeft hij in ieder geval wel de alcohol laten staan en volgens mij is dat een hele belangrijke factor bij mannen. En het feit dat je hem nu aan de omega-3 en de multivitamine hebt is al een hele stap, dus hey, gewoon stap voor stap. Mijn vriend is een echte sportfreak en geen alcohol/gevarieërd/gezond diët en supplementen waren voor hem echt geen enkele uitdaging, dus daar heb ik dan wel geluk mee. Maar then again, we zitten ook in dit traject vanwege hém dus soms kan ik daar ook wel wat snibbig over zijn. Ik ben een beetje net als jij, vermoed ik en mijn manier van controle is vooral héél, héél veel kennis. Zoals jij zegt: je wilt gewoon alles eraan gedaan hebben. Dus voor de start van het traject ben ik ook begonnen met alle supplementen die bij "It starts with the egg" horen: Ubiquinol (400mg), een multi-vitamine met foliumzuur & inositol, NAC, vitamine D en als ik het aankan, meestal ook omega-3 visolie (ik vind die boertjes naderhand zó vies dat ik dit echt een verschrikkelijk supplement vind ). Melatonine heb ik me maar tot 1mg aan gewaagd, omdat ik nogal wat slaapproblematiek heb en niet afhankelijk wil worden, maar mocht het deze punctie niet lukken dan gaan we hierna all out. Verder ben ik van nature heel sportief en eet ik eigenlijk altijd al gezond, dus daar weinig aanpassing. Enige wat ik probeer te doen is iets meer richting Mediteraans dieët te gaan, maar ik eet nog steed wel graag een pasta'tje. Het lastigste voor mij is de alcohol: ik heb mezelf nu gelimiteerd naar 2 glazen rode wijn per weekend, maar merk dat alcohol voor mij ook echt bij een vorm van ontspanning hoort. Ik hang absoluut niet elk weekend in de lampen, maar een goed glas wijn bij het eten of op het terras is voor mij wel onderdeel van mijn levensgeluk. Maargoed, nu dus even beperkt: tijdens het stimuleren helemaal niet en dan heeft het hopelijk het gewenste effect! Wij zitten in dit akelige traject vanwege een gebalanceerde translocatie bij mijn vriend: een Robertsoniaanse translocatie op chromosoom 13 & 14. Kortgezegd zitten er dus twee van zijn chromosomen aan elkaar geplakt en dat zorgt voor verhoogde kans op miskramen of verhoogde kans op ernstige afwijkingen. Ook is hij ernstig verminderd vruchtbaar, waardoor IVF/ICSI sowieso onze enige optie is. Er is destijds wel de keuze gegeven: met of zonder PGT. Vond dit best lastig, want mijn vriend zelf is ook een ICSI-baby (hij heeft de translocatie geërfd van zijn vader) en zijn ouders hebben het zónder PGT gedaan. Resultaat: 3 terugplaatsingen en twee levende zonen. Maargoed, in onze situatie weten we van de translocatie (en de ernst hiervan) af en staan we er nog zonder miskramen/verdriet/verlies in, dus dat leek ons eigenlijk best veel waard om dat zo te houden.