Ik heb ook een druk leven met werk en gezin, maar ik vind mijn vriendschappen alsnog heel belangrijk! Ik vind het heerlijk om met ze te zijn en krijg daar echt energie van, heb dat echt wel nodig. We zijn met een groepje van 6, kennen elkaar al vanaf de middelbare school. Wonen allemaal een kwartier tot een half uur van elkaar vandaan. Teveel om even een half uurtje koffie te drinken, maar prima om een avondje af te spreken. Toen we allemaal kinderen kregen enzo was er ook wel een fase dat we elkaar minder zagen, en dat vonden we niet fijn. Daarom hebben we nu afgesproken dat we de laatste vrijdagvond van de maand afspreken. De ene keer gaan we uiteten, de andere keer gewoon wat drinken bij iemand thuis (die geen oppas heeft), een andere keer bijv bowlen. Natuurlijk kan niet iedereen elke keer maar dat is oke, we zien elkaar nu regelmatig en dat vind ik echt fijn! Kijk er elke keer naar uit! En tuurlijk waren er fases (met newborn) dat ik eigenlijk te moe was om af te spreken. Ik wilde liever slapen en niet zo laat naar bed. Maar dan ging ik toch, en dan kwam ik toch met positieve energie weer terug (ondanks minder slaap) dus dan was het me wel waard! Ik heb hier in het dorp ook 3 vriendinnen, de meesten zie ik wel wekelijks, sowieso bij het schoolplein, maar ook even een snelle kop koffie na het wegbrengen, of 's avonds een uurtje samen wandelen, dat soort dingen. Ook heel fijn!
Ik snap wel heel goed wat je bedoeld, herken het ook wel hoor, iedereen de andere kant op van NL of zelfs buiten NL, veel online contact houden is voor mij de enige manier, nu de kids wat ouder zijn is het makkelijker om dingen te gaan doen en ondernemen samen
Oh en we gaan ook jaarlijks een weekendje weg met z'n zessen en dat is ook altijd de ultieme heerlijkheid! Daar laad ik echt enorm van op. Dus ik zou echt vriendschappen niet te snel aan de kant zetten ook al vind je dat het op dat moment niet meer zo goed in je leven past, ik denk dat het heel goed is om naast 'mama' en 'partner' en 'werknemer' ook gewoon plezier te hebben met vriendinnen. Oh ik schrijf trouwens overal vriendinnen omdat ik alleen maar vriendinnen heb, maar het kunnen uiteraard ook net zo goed vrienden zijn natuurlijk.
Wekelijks vind ik ook wel veel maar heel eerlijk, kan ik het me ook niet meer zo goed herinneren hoe dit ging toen ik nog geen kinderen had. Ik ging wel altijd wekelijks sporten met mijn beste vriendin en aansluitend iets drinken. Ik heb 1 beste vriendin en 2 vriendinnen en genoeg kennissen en leuke collega's voor mijn sociale leven. Ik heb dan wel weinig vriendinnen maar ik weet wel dat ik altijd bij ze terecht kan en daarnaast heb ik ook nog een hele fijne buurvrouw. Ook wij laten voor elkaar alles uit onze handen vallen als er iets loos is. Mijn beste vriendin heb ik al 30 jaar, we hebben elkaar leren kennen op de opleiding. We kregen in dezelfde periode kinderen en zijn altijd contact blijven houden. Wonen ook redelijk dichtbij. Vaste prik is dat we iedere 3 maanden afspreken, uiteten, filmpje pakken etc, we plannen direct een datum in omdat het anders er niet van komt. Ook tussendoor hebben we regelmatig app contact, belangrijke momenten sturen we elkaar een berichtje. Vriendschappen veranderen nu eenmaal. Je kan niet met iedereen bevriend zijn en gelukkig hoeft dit ook niet en je hoeft elkaar echt niet wekelijks te zien om een vriendschap te onderhouden. Mijn beste vriendin en ik hebben elkaar ook een periode minder vaak gezien maar omdat we heel gehecht zijn aan onze vriendschap zijn we elkaar nooit kwijt geraakt, een appje om te laten weten dat je aan elkaar denkt of een kaartje. Als je er beiden echt om geeft zal een vriendschap echt blijven bestaan, ook na een periode van minder intens contact. Komt uiteindelijk wel goed.
Moet eerlijk bekennen merk dat een vriendschap tussen mannen en vrouwen vaak nog steeds een ding is. Mijn beste vriend is man maar vaak krijg ik daar echt rot opmerkingen over. Alsof we meer van elkaar zouden willen terwijl dat dus helemaal niet zo is
Vroeger aan vrienden en vriendinnen geen gebrek. Ik ben een makkelijke babbel maar met de jaren meer op privacy en alleen zijn gesteld. Het werd vermoeiend. Vrienden komen en gaan en dat is helemaal prima. Heb via ZP wel een blijvend contact. We berichten elkaar prive met regelmaat. Al 3 jaar of misschien zelf langer. We hebben (nog) niet in persoon afgesproken. Dat ligt geheel aan mij. Ik vind het lastig, zeker nu ik ouder ben. Heb moeite met verwachtingen en teleurstellingen of als ik teleurstel zeg maar. Ik ben een no-strings attached type. Heb mijn bubbel gewoon vaak nodig en iemand die dat snapt en dat is door de jaren heen eigenlijk nooit echt gelukt. Ook houd ik van eerlijkheid, heb ik 2 weken geleden ja gezegd maar op de dag zelf voel ik mezelf nee, dan moet ik dat kunnen zeggen zonder ordeel in plaats van smoesjes moeten verzinnen omdat de ontvanger dat liever heeft. Anders om heb ik ook liever dat je het gewoon zegt dan smoesjes verzint.
Ik vind het heel mooi als het kan! Ik heb zelf niet zo'n goede ervaring. Ik had tijdens mijn studententijd een hele goede mannelijke vriend, we deden alles samen en deelden alles samen. Maar hij werd toch verliefd op me. En ik echt niet op hem. Heb het nog geprobeerd om verliefd te worden (was ook vrijgezel en we hadden het zo leuk samen) maar het lukte echt niet. Dus liep het toch mis en werd het een stuk minder intensief contact, nu spreek ik hem nooit meer. Ik was er toen echt verdrietig van, ik was ineens een hele goede vriend kwijt. Maar dus mooi dat het bij jullie wel kan!
Dat ken ik wel, ik heb laatst pas iemand ontmoet die ik inmiddels al 3 jaar kon via discord, was vooral bang dat het dan anders zou zijn als online, ben vaker teleurgesteld maar gelukkig viel dat heel erg mee
Wat ontzettend leuk voor je/jullie! Ik heb dat ook, ben bang dat de dynamiek veranderd ofzo. Of dat ik weer teveel ben. Heb namelijk nogal een energie, helemaal wanneer ik heel enthousiast ben
Ja ik snap het heel goed hoor, ik had ook een angst maar uiteindelijk pakte het goed uit! Maar was wel even een stap waar ik me overheen moest zetten hoor
Die sprong wil ik heel graag maar lukt nog niet helemaal. En zij is er meer dan begripvol over, ben ook heel eerlijk hierin. Gekke is, dat het zo in contrast staat wanneer je mij leert kennen zeg maar. Ik ben een extraverte introvert zeg maar. Als het zo moet zijn dan komt het vanzelf denk ik dan maar