Vraagje, en echt oprecht uit interesse (want bij sommige mensen hier is dat een van de redenen om dingen gescheiden te houden, voor het geval ze uit elkaar gaan). Maar stel dat je dan uit elkaar gaat .... hoe verdeel je dan je inboedel? Krijgt dan degene die ergens het meeste aan betaald heeft de tv en jij de stoel, enzovoorts? Ik vraag me echt af hoe dat dan werkt gevoelsmatig....dat wat jij betaalt van jouw rekening aan inboedel/gadgets/enz, voelt dan 'van jou' en iets anders voelt dan 'van de ander'? En waar ligt dan de grens, alleen bij de spullen die ongelijkwaardig betaald zijn (dus enkel door één iemand of bij een duidelijk verschil in aandeel)? Ik bedoel deze vraag echt uit interesse. Ik kan me het zelf namelijk niet voorstellen hoe dat dan werkt omdat bij ons echt alles gezamelijk is. Dus door jouw bericht plopten deze vragen bij me op .
Dat heb ik dus ook. Mijn man heeft een paar jaar geleden geld geërfd van zijn ouders. We hebben toen besloten dat dit gewoon ons geld is en hebben er de keuken en badkamer verbouwd. Zou toch raar zijn wanneer we dat later weer zouden moeten verrekenen. Of dat je zegt het bedrag dat jij geërfd hebt tellen we altijd van het overgebleven spaargeld af, dat is van jou, en de rest verdelen we. Hij kan technisch gezien er ook tien keer van op vakantie zijn gegaan met ons en dan is het geld op. Zou raar zijn wanneer hij dan na 10 jaar zegt, ik hou het nu alsnog in van het spaargeld dat er nu op onze rekening staat want dat was toen mijn erfenis....
Cd van jou cd van mij. Cd van ons allebei. Maar betaald met mijn centjes, betaald met mijn centjes dus van mij?
Dit stond ook benoemd bij de erfenis die mijn man ontving van zijn ouders. Toch vond hij dat zelf heel raar en ik ook, toen we het daar over hadden. Hij zei dat wanneer hij er bijvoorbeeld nu met mij een paar keer van op vakantie gaat, dan is het geld op. Ga ik er flink van uit eten, shoppen, etc...het maakt niet, het gaat dan een keer op, maar het staat nergens genoteerd waaraan....Moet ik het dan alsnog eerst van de spaarrekening aftellen voordat we de rest in het geval van scheiding zouden moeten verdelen? Koop ik er een auto van, dan zou hij ineens van mij alleen zijn? Laat ik ons huis ervan verbouwen, moet jij mij dan dat deel terug betalen wanneer we ons huis zouden moeten verkopen? Enzovoorts. We vonden samen dat het uiteindelijk best vreemd is om een schenking aan iemand te geven die van één iemand is, binnen een gemeenschap van goederen. Zo werkt het namelijk niet, zodra het 'in bezit' is, is het van samen. Ook al zegt iemand vantevoren dat het alleen van één iemand is. Onze conclusie was dus dat we zo niet willen denken en dat het gewoon van ons samen is. We hebben er een nieuwe keuken en badkamer van laten maken. En dat staat nergens op papier, gewoon van 'ons' geld gedaan. Mocht ik mettertijd een erfenis krijgen zal het ook zo gaan.
Wij hebben wel gezamenlijke/gedeelde financieën maar ook ik voel me gewoon een individu hoor . Met deze opmerking geef je mij namelijk het gevoel dat ik geen eigen individu zou zijn omdat ik niet mijn 'eigen geld' heb. Je zal het vast niet zo bedoelen maar het staat er zo wel . Voor ons voelt het als ons gezin gezamelijk draaiende houden met de financiën die we tot onze beschikking hebben. Maar we zijn gewoon individuen met eigen hobby's en wensen. We denken over het algemeen hetzelfde over dingen, en zo niet dan hebben we het erover en komen we er ook wel uit. Maar er heeft nooit iemand van ons het gevoel dat dingen oneerlijk zijn ofzo.
Hier zal het ook gewoon samen opgemaakt worden. Maar ik ben degene die het erft. Je weet nooit wat er in de toekomst gebeurt, een familielid van mij lag bijv tijdens de erfenis in (vecht)scheiding en hij pikte er net nog wel de helft van mee. Dat is best zuur als het niet om een paar tientjes gaat. Maar in goede harmonie kun je het gewoon samen besteden. Ik vind het dus echt wel een goede regeling en ben blij dat mijn ouders daar ook voor kiezen (al is de erfenis niet groot).
Absoluut hoor, ik begreep zijn moeder ook volkomen dat ze het zo heeft laten vastleggen (zijn broers zijn al gescheiden dus we weten wel waarom ze dat waarschijnlijk koos). Wij vonden het alleen in de praktijk totaal niet zo werken om uit te voeren. Wellicht wel als je al in scheiding ligt inderdaad. Maar in je huwelijk dat gewoon oké is en in gemeenschap van goederen is het echt vreemd om uit te voeren.
Elkaar iets gunnen en daar gewoon aan meebetalen is natuurlijk nog totaal wat anders dan elkaar iets gunnen maar er geen euro aan willen bijdragen. Dus ook hier, het is maar net hoe je het bekijkt.
Ja zo zie ik die regeling ook. Echt alleen om vervelende situaties te voorkomen. En mij persoonlijk lijkt het dus ook logisch om dat in een goed huwelijk gewoon te delen.
En toch is dat wel degelijk hoe het werkt. De uitsluitingsclausule werkt namelijk automatisch door in de goederen (roerend dan wel onroerend) die worden gekocht met geld waarop die clausule rust. Als jullie zouden scheiden en dat gaat in harmonie is er niets aan de hand en kunnen jullie gewoon besluiten dat het 50/50 verdeeld wordt. Als het minder harmonisch zou gaan kan je (ex)man aanspraak maken op verrekening. Wees je daar van bewust.
Wij verdelen spullen dan 50/50 behalve dat ik “mijn” camera, laptop e.d mee zou nemen, onze (spaar)rekeningen blijven wel van onszelf. Ik hecht totaal geen waarde aan spullen, behalve aan spullen met een emotionele waarde: fotoboeken e.d.
Precies dit hebben wij ook tegen elkaar gezegd! Hoe doe je dat als je eerst nog een hele poos bij elkaar blijft, dan geef je dat geld toch uit? Je kan dan na jaren niet ineens verwachten dat hij zo'n bedrag dan weer apart houdt stel dat we uit elkaar zouden gaan. Zodra het geld vrij komt (en schoonmoeder dus overlijdt dus ik hoop dat ze nog lang bij ons mag zijn!) zal hij het ook in ons huis stoppen gok ik, en wat luxe vakanties hoop ik
Hoe werkt dat dan in de praktijk? Stel; mijn man krijgt 100.000 euro. Dat wordt op z'n rekening gestort. Op zijn eigen rekening stond al 100.000 dus nu heeft hij 200.000 in totaal. En wij leven gewoon door zoals we deden. Man betaalt een nieuwe badkamer, keuken, geeft mij een auto cadeau. We gaan op dure vakanties en ik krijg flink wat juwelen (even wishful thinking ). Op zijn rekening staat hierna nog maar 50.000 euro. Dan gaan we uit elkaar. Hij kan dan toch nooit die 100.000 terugkrijgen? Hoe wil je dat aantonen? Dat is toch gewoon uitgegeven in de waan van de dag? En stel, hij heeft uiteindelijk 300.000 euro op zijn rekening staan, met bovenstaand scenario. Ook dan kan hij toch niet aantonen dat ik die 100.000 erfenis mee opgemaakt heb?
Ik heb hier dus ook al vaker over na zitten denken, ook al is het bij ons niet van toepassing. Kun je dat ondervangen door notarieel vast te leggen dat de ervende persoon er een reis van heeft betaald? Als het naar hypotheekaflossing gaat, dan gaat het in de stenen en behoud het de waarde. Geef je het uit aan een reis dan is het gewoon op en ga je uitelkaar wordt je dus flink genaaid als niet-ervende partner.
Daar waren we ons inderdaad bewust van. Vandaar dat we dit bespraken en de conclusie was dat we het dus heel vreemd vonden. Doordat we het op onze spaarrekening hebben gestort en van daaruit allerlei uitgaven hebben gedaan zoals een verbouwing, luxere dingen/vakanties/uitstapjes/etentjes kun je nooit achterhalen van welk deel van het geld we wat hebben betaald, aldus mijn man. Dat kan namelijk het erfenis deel zijn, en dus is het gewoon al verbruikt, maar ook ons gewone spaargeld van wat we al die jaren en nog ieder maand sparen. Zou toch van de zotte zijn dat wanneer we 80 zijn en nog altijd samen, dat er nog steeds een deel van ons spaargeld voor mijn man blijft gereserveerd voor 'stel dat we uit elkaar gaan'. Terwijl er dan in al die jaren continue verloop zit in ons spaargeld, heel veel erbij gespaard samen en heel veel uitgegeven. Zeker als je het over tientallen jaren bekijkt zijn ooit gekochte goederen natuurlijk ook gewoon een keer kapot of worden vervangen, dus wat is dan van erfenisgeld gekocht en wat niet? Reizen e.d. daar gaat het ook door 'op'. In die zin is de uitvoer daarvan in de praktijk toch echt niet zo logisch.
Ik verdien met mijn parttime baan ruim boven modaal. Mijn man verdient met zijn fulltime baan heel veel meer. Dus ik kan prima rondkomen zonder hem, maar in onze relatie hebben we het samen luxe. Als we onze financiën zouden scheiden betekent dit dat we echt verschillen gaan krijgen. Dat voelt voor ons allebei niet oke.
Dat is maar net hoe je de verdeling maakt. Je kan ook naar rato geld op de gezamenlijke rekening storten zodat je beide ongeveer hetzelfde bedrag hebt om vrij uit te geven. Het is maar net hoe je zelf de verdeling hierin wil maken.