Ts zit al een half jaar met zichzelf in de knoop. Poh is er ook om ernstiger psygische problemen voor te zijn. Daarom is die drempel juist laag. Indien nodig zal deze doorverwijzen. In dit geval mogelijk naar relatietherapie. Of misschien zijn er heftiger achterliggende problemen die ts zelf nog niet eens in beeld heeft. Hierboven werd al ergens limerence genoemd. Lijkt me wel degelijk een psychisch probleem waar ts aan zal moeten werken. Als dat het is. En om daar achter te komen heb je toch echt die zorg nodig.
Ook dat is herkenbaar ( niet de instanties, wel het tegenwerken) heel naar voor kinderen die daar tussen zitten
Dat maak jij er nu van dat er achterliggend ook dingen spelen. Maar als je sec voor een puber verliefdheid naar een poh ggz gaat ja dat is oneigenlijk zorg. En we moeten dingen niet gaan medicaliseren die dat niet nodig hebben. Daarom zijn de wachtlijsten nu ook zo lang.
Dat maak ik er niet van. Dat zou kunnen. Weten wij niet. Dat mag die poh gaan uitzoeken. Een puberverliefdheid is na een half jaar focus op je relatie echt wel over. Feit is dat ts al lang met gevoelens rondloopt die zij niet wil hebben en waar zij niet mee om kan gaan. Uitspraken al "ik kan zo niet verder" lijken me wel reden om stappen te ondernemen. Van uitstellen van zorg krijg je doorgaans vooral dat er meer zorg nodig gaat zijn.
Waarom zou je niet kunnen proberen bevriend te worden met jullie allevier... zorgen dat jullie voorlopig nooit alleen zijn maar wel bv samen iets ondernemen met de twee gezinnen... Voor hetzelfde geld is er iets in bv zijn opvoeding, zijn manier van omgaan met kinderen of zijn vrouw dat wel maakt dat je denkt: jeetje met jou zou ik niet samen kunnen leven... Je bent verliefd op een droombeeld, misschien is de realiteit wel helemaal niet zo mooi, of misschien wel en wordt het helemaal duidelijk dat bij hem je toekomst ligt...
Hier ben ik het wel mee eens, maar tegelijkertijd kan een verliefdheid ontzettend ontwrichtend werken en is een poh juist bedoeld om laagdrempelig te zijn. Dus ik raad het in dit geval wel aan, als het alternatief is dat er een huwelijk naar de knoppen gaat. Ik denk dat dit wel een goede tip is, om actief op zoek te gaan naar onaantrekkelijkheden, onsmakelijke gewoontes, onaardigheden enzovoorts. Daar slijten je gevoelens vermoedelijk sneller van. Misschien moet je juist vooral met z'n vrouw contact zoeken, die zal ze wel op kunnen noemen.
Meer met elkaar optrekken kan ook de kat wel op het spek binden. Anderzijds vind ik het ook heel gek om een oude vriend/kennis zo extreem te ontlopen. Dat spastische gevoel van met elkaar omgaan dat kan je gevoelens ook versterken.
Die stond alleen maar te hakkelen toen ze elkaar een keer spraken. Wie weet wordt die man er helemaal ongemakkelijk van.
Ik denk dat een vriendschap aan gaan echt niet gaat werken om te ontnuchteren in dit geval. Als je zo overtuigt bent van de verliefdheid lijkt alles mooi te zijn aan die ander. Ook de mindere kanten zijn dan leuk en lief.
“Ja ik ben er ook echt naar van. Ik heb hem vorige week gesproken. Hij kon alleen maar uitbrengen dat hij niet met me kan praten omdat hij dan gaatstotteren. En dat hij niet wil dat hij over dertig jaar spijt heeft omdat hij niets gedaan heeft met zijn gevoelens. Dat hij heel graag met mij wil praten.” Dit is was TS postte.
Ja en nee. Kijk, beter naar de poh dan om meteen een afspraak te maken bij een psych, ja. Anderzijds.. tja, het is een heftige verliefdheid. Is 6 maanden lang? kweenie. Als de onbeantwoorde liefde letterlijk aan de andere kant van je muur zit (permanente confrontatie) dan vind ik 6 maanden misschien niet zo gek. Zo'n beetje het enige wat ik mij kan bedenken wat een praktijkondersteuner misschien kan doen is peilen of het hier gaat om een verliefdheid of om een (beginnende) obsessie, of iets. Maar verder kan me niet meer tips voorstellen dan die hier ook gegeven zijn. Psychologen zijn geen tovenaars; er is niet voor elke ongewenste emotie of situatie een stappenplan naar innerlijke vrede. Sommige dingen hebben gewoon tijd nodig, of soms moet je jezelf gewoon uit een situatie halen om zo de tijd zijn ding te kunnen laten doen. Met een beetje logisch / rationeel nadenken kom je een heel end. TS geeft zelf aan niet meer rationeel te kunnen nadenken (wat ik een super inzicht vind trouwens!) en daarom lijkt me een forum een perfect medium om te gebruiken. Een praktijkondersteuner kan het misschien ook wel, face to face in die zin misschien ook wel goed. Dus nou goed, ik hang er zelf dus een beetje tussenin wat ik ervan vind als iemand naar een POH gaat met als klacht ; verliefd.
Wat een ingewikkeld gedoe allemaal zeg. Lekker als je vent dit achter je rug doet. Je zal zijn vrouw maar zijn.
Er staat idd nergens dat hij het ook ziet zitten. Wel dat er ook iets speelt en hij wil praten. Wie weet hoe groot is de MAAR na de liefdes verklaring of wie weet is deze persoon gewoon uit op een wip buitenhuis. Wie zal het zeggen? De glitter kakkende unicorn is na een paar maand ook terug gewoon een kakkend paard hoor en als het tegenvalt een ezel
Echte ware liefde zo extreem sterk kom je misschien maar 1 keer tegen in je hele leven. Het is het mooiste wat bestaat maar het kan ook je hele leven vernielen. Stel je gaat voor hem en het gaat uiteindelijk niet lukken ondanks de sterke gevoelens? Alleen liefde is vaak niet genoeg. Die pijn wat je dan kan voelen kan je je nu misschien nog niet voorstellen omdat het het misschien nooit hebt gevoeld maar geloof me, die pijn wil je niet voelen. Denk ook daar aan, deze liefde en gevoelens zijn mooi en extreem intens maar nu valt de pijn nog mee als je hem laat gaan. Moet je hem in een verder stadium laten gaan dan kan het echt verschrikkelijk zijn. Je bent nu gelukkig met je man en kinderen. Alles loopt eigenlijk goed en soepel.
TS,zou je ook willen scheiden als je oude vlam er niet was geweest? Kun je nou echt gelukkig worden samen met de gedachte op de achtergrond dat er 2 gezinnen in puin liggen?