Vinden jullie ook niet dat de weken veel te gek zijn nu? Zoon heeft deze week een fiets clinic gehad, gaat vandaag zeilen en volgende week naar een concert en de eind musical.... geen he dat hij thuis soms niet te genieten en moe is :s Gisteren gesprek met zijn behandelaren gehad, ze stoppen voor nu de gesprekken en verhogen zijn medicatie.... hij is nog te staat en koppig om te kunnen leren volgens hun... ze hebben wel een punt, maar ik knijp m wel.... vorig jaar ging het in de zomer best veel mis, had de hoop dat dit jaar met gesprekken te kunnen reguleren
Onze oudste word 15 en blijft zo. Bij hem is het sociale deel sowieso zijn grootste valkuil dus in gesprek gaan met de psychiater of psychologe loopt altijd stroef. Laatste gesprek heeft hij zitten rondkijken en de enige reactie was : jahaaa, neeheee. Hij weet waarom hij daar zit en denkt (zegt hij ook als we in de auto zitten) dat hij helemaal geen zin in hun gedoe heeft. Gelukkig komt hij thuis wel meer tot benoemen van het probleem. Mama ik kan echt niet mee naar ..., mama ik begrijp toch helemaal niet hoe ik hierop moet reageren,...tot vorig jaar waren zo zaken ontploffingen.
Ugh, wat een kortzichtig antwoord (van de behandelaren he, niet jij!) Er is een reden waarom hij koppig is, en je kan ook betwisten of het dan uberhaupt wel om koppigheid gaat. Hopelijk gaat de verhoging van medicatie hem helpen Hier ook wel gekke weken, volgende week is de laatste schoolweek. Ik knijp hem ook wel een beetje voor de vakantie. Zoon gaat goed op ritme en regelmaat. Positief is wel dat hij nu goed besef heeft van tijd (klokkijken) waardoor we andere soort vastigheid kunnen bieden, nadeel van de zomervakantie blijft wel dat hij na de vakantie best een tijd nodig heeft om weer terug te komen in de wereld van (sociale) verwachtingen, aanpassen, controleverlies, enz. 2 weken vakantie is lang zat voor hem, langer dan dat betekent dat terugkomen best een struggle is. Vorig jaar ging het hier ook helemaal verkeerd. Hopelijk dit jaar beter. Ik skip de activiteiten met hem trouwens. Ze gaan hier zwemmen met school (hij houdt van zwemmen maar dingen moeten wel gaan zoals hij ze doet, en dat gaat gewoon niet met een groep) , en ze hebben een kermis, een soort muscial/optreden, en spelletjesdag. Dat is voor hem allemaal veel te veel. Kermis hebben we wel gedaan op de kleuterschool van zoon nummer 2, en dat ging erg goed! Maar we moeten niet gaan pushen, haha.
Pffff. Nog 1 week volhouden. Het is zoon eindelijk gelukt een speelafspraakje te maken. Die was vanmiddag. Superleuk. Dat jongetje past zo goed bij hem. Ik heb ook lang met de moeder zitten kletsen. En we vonden veel herkenning bij elkaar in hoe de kinderen zijn. Maaar.... na een middag spelen was het wel helemaal op. En dus kon hij niet slapen. Na een hoop op en neer lopen ligt hij nu in ons bed. We gaan zien hoe die morgen naar school gaat. Ondertussen zijn we ook bij de fysio geweest voor zijn evenwichtgevoel en leren fietsen. Alleen is zijn fiets te klein geworden en moeten we dus een nieuwe. Probleem: er moeten zijwielen op kunnen (we hebben al een type zijwielen die o grotere fietsen kunnen) . Maar de fietsen die we hebben gezien hebben geen plek om die wielen te bevestigen.
Wij hadden het briljante idee om dit weekend weg te gaan met de familie. Maanden geleden geboekt van "dan is het mooi weer", maar even niet zo bij stil gestaan dat het ook eind van het schooljaar is. Het maakt het er niet echt beter op moet ik zeggen volgend jaar toch maar weer in september/oktober ofzo gaan. Het geeft hem zo ontzettend veel spanning, alle onzekerheden bij zo'n weekend. Zijn hoofd zit er zo vol mee En ik kan het gewoon niet allemaal wegnemen. Vragen zoals "wat gaan we daar eten en drinken" kan ik nog wel beantwoorden. Maar "hoe ligt het matras" word toch wat lastiger. Het lijkt ook wel alsof hij steeds meer duidelijkheid nodig heeft, of het natuurlijk gewoon steeds beter benoemd We zijn al eerder op dit park geweest, hebben alle foto's en filmpjes talloze keren gezien. Maar het helpt gewoon niet. Volgende keer zeggen we maar niets, dat is beter.
@Mamafiets Stom he, dat zo'n speelafspraak toch ook weer zoveel onrust geeft! Aan de ene kant gun je ze die ervaring, maar aan de andere kant is de vraag of het door onrust waard is... hier is altijd de overweging "hoe moe ben je al, en wat staat er deze week nog op het programma?" Maar wel super fijn dat er een match is gevonden! Kwa fiets, zou een fietsenmaker jullie niet kunnen helpen meedenken in opties? Wellicht dat ze een fiets er geschikt voor kunnen maken? @MamaChantal Oeh lastig ja! Zou het helpen als je probeert het juist wat breder te houden? Dus kijken of je antwoord kan geven als, de bedden zullen vergelijkbaar zijn als de vorige keer. Ofzo? Of helpen echt alleen de details? Ik hoop dat jullie toch nog een leuk weekend hebben!
Wat lastig @MamaChantal Wat ik in zo'n gevallen doe is bij vragen die ik niet kan beantwoorden ieys zeggen in de trant van. "Dat weet ik niet, maar als het niet ok is dan vinden we daar wel een oplossing voor" Met daarbij dingen die je zou kunnen doen. Bij niet lekker liggen bijvoorbeeld een fijn kussen meenemen oid. En ook vooral de leuke dingen benoemen en laten zien.
Ja, zijn hoofd zat helemaal vol op t einde van de dag. Maar heeft zijn rust toch gevonden. Naar school brengen ging gelukkig goed vanmorgen. Ik ben nu op marktplaats aan het kijken. Daar staan hier en daar wel wat simpele fietsjes. Als er geen versnellingen op zitten dan is het goed. Die hij gezien had bij de fietsenmaker was veeeeeel mooier (stoer model, mooie kleur etc). Maar die kunnen we dan misschien in het vooruitzicht stellen voor wanneer het fietsen lukt. Geeft wellicht wat motivatie voor te oefenen.
Ja broertje antwoordde gelijk al "het ligt niet zo lekker als je eigen bed" dus dat beaamt. Ja hoop ook dat het een goed weekend word, gaan met familie en dat is dan net wat lastiger. Hij heeft gewoon veel planning nodig en duidelijkheid. Als je dat niet gewend bent is dat lastig om dat ineens aan te houden. Maar komt vast goed. Kost voor ons altijd veel energie om alles goed te houden. Thuis heb je gewoon je ritme en regelmaat en nu moet je ook met anderen rekening houden.
Fietsen is ook best lastig, vraagt veel vaardigheden. Kan hij evt op een grote loopfiets balans oefenen? Of kan een ergo/fysio helpen hierbij?
Wij hebben besloten dat we deze zomer niet op vakantie gaan. De laatste vakantie in april was de druppel voor ons. Ieder jaar opnieuw brengt de stress van de oudste te veel stress in het gezin en iedere keer denken we : nu zal het wel goed gaan. Helaas zorgt het gewoon voor te veel chaos voor hem. Ik en de middelste vinden het jammer. De jongste maakt het allemaal niet zoveel uit , man vind het prima dat we niets doen en oudste vind het zeer goed dat we al dat gedoe niet meer hebben.
En samen 2 nachtjes weg ofzo? Is uiteraard niet hetzelfde als 2 weken als gezin maar voor nu misschien een compromis?
Oh maar dat doen we. Ik ga alleen met de middelste 1 nacht, met d middelste en jongste 2 nachten en de middelste gaat 9 dagen naar Italië. Maar het is natuurlijk totaal geen gezinsvakantie want de halft gaat niet mee
Hier gaat het de laatste week beter. Het geeft hem rust dar hij weet dat het waarschijnlijk nog een x 2havo wordt ipv "we weten niet wat het beste is". Hopelijk krijgt hij dezelfde coach weer dan die helpt met huiswerk plannen etc en gaat het kwartje eindelijk vallen
Hier heeft onze middelste een b-attest. Dat wil zeggen dat hij van vwo naar havo moet. Maar hij mag wel naar het 3de jaar. Tot onze verbazing trouwens want tot mei leek het alsof het echt een c-attest (dubbelen) ging worden. Onze oudste bleef vorig jaar zitten in vwo en dat was eigenlijk zeer goed. Hij zit nu in 2de jaar economie en moest vorige week zijn voorkeur doorgeven. Hij moest kiezen tussen bedrijf/organisatie economie havo niveau of bedrijfswetenschappen vwo niveau. Hij heeft gekozen voor havo en ik ben daar eigenlijk blij mee. Door zijn goed rapport mocht hij gewoon vwo blijven doen maar leerkrachten zien hem thuis niet natuurlijk. Ook is het zo dat onze middelste, net zoals zijn broer vorig jaar ook deed niet meer naar een school gaat gaan met systeem van coaching, weekplanning, instructies maar naar een school met het klassieke systeem. Les, structuur , duidelijkheid.... Ik vermoed dat dit ook heel wat rust zal geven bij hem.
Hier was het lang toch 3havo, 2havo opnieuw of 3gl. 3havo heb ik gelijk afgekapt in dat gesprek, dat voelde zó verkeerd. En dan zou hij wederom toetsen opnieuw moeten doen om "met natte voeten" over te kunnen. Want van 1havo naar 2havo was al geen hakken-werk meer vond ik. Mijn 1e voorkeur was 3gl maar na gesprek met teamleider ben ook ik geswitcht naar nog een keer 2havo. Zowel op leer-vlak als op het sociale had de teamleider goede argumenten en kreeg ik wel het gevoel dat ze D zien ipv resultaten. Dat was vrijdag. Maandag tegen D gezegt (ivm weekend weg) en hem de tijd gegeven voor tegenargumenten maar die wist hij niet dus dinsdagavond mentor gemaild dat onze voorkeur nu ook 2havo heeft. Gisteren hadden ze rapportvergadering dus ik hoop vandaag te horen wat er beslist is zodat het definitief is. Maar als zowel teamleider als mentor als coach als ouders als leerling hetzelfde denken verwacht ik niet dat er wat anders besloten wordt omdat een paar leraars wat anders zeggen
We zijn met hem bij de fysio geweest. Daar geeft hij oefeningen meegekregen. Maar die kan pas echt starten wanneer we een passende fiets hebben. Dus vandaar dat we aan het kijken zijn. Ik heb er wel vertrouwen in, maar gezien de vakantie nu bijna start denk ik dat het echte werk pas start wanneer we terug zijn. Ook prima. T is druk genoeg nu in zijn hoofd.
Zo trots op mijn dochter, gister naar de Efteling geweest (wat ze altijd bijzonder trekt trouwens), maar er was in de wachtrij van de Vliegende Hollander (waar we heel snel doorheen liepen omdat het heel rustig was einde van de dag) een jongen achter ons die keihard aan het gillen was (jongen kast of 12, dochter 14 jaar). Ze gaf een boze blik, maar dat hielp niet en ze werd inwendig heel boos, toen draaide ze zich om en zei heel boos tegen hem of hij kon stoppen met gillen. Ik was bang dat hij nog harder zou gaan gillen, in haar gezicht, maar hij stopte zowaar. Zo trots dat ze dit heeft gedaan en zo fijn dat het werkte!!! Gelukkig maar, ik was even bang dat ze hem een mep ging verkopen, het triggerde haar zo erg. En ze is helemaal niet fysiek, maar ik vond dit stiekem opeens wel spannend, ik ken haar helmaal niet zo, naar anderen toe zeg maar. Maar dus supertrots op haar en dat heb ik haar toen ook gezegd met een kus op haar wang . Echt zo goed voor haar zelfvertrouwen dit Ik vroeg haar wat ze had gedaan als hij was blijven gillen. Dan was ze heel hard terug gaan gillen zei ze. Denk dat ik er dan tussen had moeten komen. Heel fijn dat dat niet hoefde!
Wat goed van je dochter @Snoopy1979 Ik had een klein trots momentje met zoon. Hij kan slecht tegen zijn verlies. Frustreert hem echt en je ziet hem dan worstelen. En bij ons thuis spelen we voor de win. Ik ga hem dus niet laten winnen. Vanavond wilde hij pesten (kaartspel ) met mij. Ik win 3 potjes achter elkaar. Ik zag hem inwendig ontploffen, maar ging er toch zo goed mee om. Was vlak voor bedtijd, dus toen ik zei dat hij naar boven moest was het: " het is 3-0 voor jou. En morgen ga ik winnen" Fiets is ondertussen ook binnen. Stond een mooie op marktplaats. Dus we kunnen een nieuwe afspraak met de fysio plannen.