Heel spannend zeg! Ik denk dat wij hier allemaal heel goed kunnen begrijpen dat je je zo laat meeslepen. Vind het echt een super stoer voornemen om pas te testen als je thuis bent. Op welke cd zit je nu? Fijne vakantie in elk geval
@Boompje88 Ah dat is heel lief van je. <3 En ja. Begrijp je volkomen! We zoeken - op zn Engels klinkt mooi haha - the slightest of chances. Dus dat je gedachtes die kant op gaan, is zó normaal. Mij helpt t wel om steeds heel bewust te blijven stilstaan bij de rationele gedachten, van dat de kans echt heel klein is in dit geval. Maarja het punt met zwanger worden is, dat wonderen gebeuren. En bij jou is de kans wel groter dan een wonder haha. Dus ja dat je hoop krijgt, snap ik helemaal.
Crackers klinkt wel goed, hihi Het lijkt me zo lastig, om steeds te moeten nadenken bij alles wat je eet? Ik pak gewoon een boterham met pindakaas zeg maar, haha. Maar is het is dus pér product dat je eet onder de 50% koolhydraten, of het geheel van je dieet? Niet op schema mag ook hoor, ik beweeg gewoon braaf mee
Nu op cd 23, de laatste tijd ben ik op deze dag al ongesteld of in ieder geval bruinverlies, dus duurt nu langer. Wat natuurlijk gewoon kan Denk dat de wens gewoon zo groot is dat ik even niet anders kan dan alles overanalyseren. Tegelijkertijd zou ik het behoorlijk eng vinden als het nu ineens lukt zonder hulp. Want, hoe dan, en bij wie moet ik zijn want de fertiliteitspoli heeft hier dan niks mee te maken gehad. Maar goed, ga ervanuit dat het allemaal niet relevant is en ik straks gewoon ongesteld word en dat ik me dan weer afvraag waarom ik me zo mee heb laten slepen. Om vervolgens de cyclus erna hetzelfde weer te doen waarschijnlijk
Oeh … Tsja, dit kán ook wel een innesteling zijn. Ik kan er niets realistischers van maken eigenlijk. Ik baal wel met je mee dat je geen testen bij hebt, want ben nu wel nieuwsgierig hoor!
Ik moet zeggen dat ik er inmiddels aan gewend ben. Ik ben op de dag van m'n diagnose echt per direct gestopt met koolhydraatrijke producten: geen pasta, geen brood, geen zoetigheden.. ik was zó in shock van de diagnose, ook al zag ik 'm aankomen, dat het me juist heel vastberaden maakte. En toen ik merkte hoe goed het ging, werd het natuurlijk makkelijker. Toen ik ook nog eens afviel.. Ik heb vroeger een eetstoornis gehad, en diezelfde dopaminerespons was héél sterk, haha. Ik heb het wel afgebouwd hoor! Dus ik eet nu bijvoorbeeld wel gewoon volkoren pasta, en ik houd echt niet meer alles bij. Heb zo lang alles per product bijgehouden, dat ik het nu zo'n beetje uit m'n hoofd ken. Ik probeer wel nog steeds producten met >50% koolhydraten te vermijden, maar als ik het combineer (bvb een curry met wat naan of volkoren macaroni) dan let ik er echt wel wat minder op. Het gaat om de balans
Maar dit is toch hartstikke logisch? Ik zou het vreemder vinden als je níét meegesleept zou worden, eerlijk gezegd. Je hebt dit jaren(!)lang moeten doorstaan en nu je eindelijk even pauze hebt, gebeurt dit weer.. Vind het juist mega indrukwekkend dat je ervoor kiest om het even los te laten! En even wishful thinking, maar als het raak zou zijn, neem ik aan dat je gewoon het ziekenhuis kunt bellen toch? Je zult het ze sowieso moeten doorgeven omdat je afspraken dan komen te vervallen. En uiteindelijk heb je denk ik meer dan genoeg reden om door hen opgevolgd te worden, ook als het niet direct het gevolg is van een actieve fertiliteitspoging. En als je wél bij een gewone verloskundige mag, zullen ze je dat vast vertellen! Oh en nog later toegevoegd: ik herken het gevoel van 'wie houd ik voor de gek, het valt straks toch wel tegen' ZO enorm. En ik wilde je gewoon even laten weten dat dat gevoel heel kut is, en dat ik voor je hoop dat er straks toch een mooie verrassing voor je bij zit <3
@Milena92 ik lees stiekem af en toe nog mee en zie nu jouw berichtje… heel erg veel sterkte gewenst. Woorden schieten tekort
Hele lieve reactie, dank je wel. Qua praktische dingen zou het inderdaad wel loslopen, medisch zou ik sowieso zijn door mijn darmoperatie vertelde mijn arts me. Maar wellicht dan wel naar 'gewone' gyn bij ziekenhuis meer in de buurt, exact weet ik het niet Dat stemmetje heb ik inderdaad de hele tijd in mijn hoofd, dat het wel weer niet zo zal zijn, toch om mezelf wat te beschermen voor al te veel hoop. Moet wel na jaren proberen en ellende. Maar die verrassing zou zeker mooi zijn
Ja je wil jezelf wanhopig beschermen. Toen we voor de eerste gingen en we waren een paar jaar verder werd ik ook zelfs heel kwaad op mezelf als ik hoop had, of had gehad. Dat irriteerde me zo erg, en daar werd ik dan ook weer verdrietig van. Maar je kunt er nou eenmaal echt niets aan doen, dat je vasthoudt aan dat sprankje hoop. Op een dag ben je zwanger, en dan was die hoop terecht.
Hier vanavond een new fear unlocked; heb opeens kei-zere tepels..dat heb ik dus normaal alleen na mn lh piek/eisprong... mja dan zou die dus gister geweest zijn (de piek) en heb natuurlijk geen ovutesten gebruikt. Gelijk natuurlijk 1 gedaan maar gelukkig niet positief, wel wat donkerder streepje maar nja. De follikels zaten er vanmorgen netjes nog op de echo en ik spuit Fyremadel Het zal allemaal wel vd hormonen zijn maar laat die punctie nu ook maar snel komen, hoef ik niet meer vanalles te voelen Ik ga ff de trigger zetten!
Door al het lezen op dit forum zie ik klussen al niet meer in zijn originele betekenis zoals het in het woordenboek staat. Dus ik dacht even dat je succes wenste met het "inwijden" vh huis
Doordat ik die medicatie nu neem heb ik een cyclus van mezelf. Daarvoor nooit maandstonden en nu elke kalendermaand, niet per se cycli van 25-35 dagen, maar ben al blij dat ze wel gwn komen. Hij gaat weer nuchtere bloedafname doe. Om te kijken of mijn insulinewaarden in nuchtere toestand ook weer gedaald zijn want momenteel zitten die nog steeds een beetje boven de normaalwaarden. En idd lijken of ik misschien al vroeger kan stoppen denk ik. Al vind ik het niet erg om nog wat langer te nemen als ik er nog voordeel in zie. Zou terug wat meer moeten sporten want dat deed ik heel consistent maar het is zomerstop nu van het dansen. En de andere sport die ik deed was erg duur en die heb ik stopgezet om te besparen voor ons traject. Zou nog alternatief moeten zoeken waar ik gemotiveerd voor blijf.
Ja, maar helaas: sneeuwwitte test vanmorgen. Werd tegen 4u wakker en kon niet meer slapen, dus ja. En natuurlijk strooit mijn brein even zout in de wond door ervoor én erna te dromen dat de test juist hartstikke positief was.. Zucht. Ik weet dat het nog niks hoeft te betekenen op 10dpo, zelfs met een early test, maar ik denk dat ik ergens toch al heb geaccepteerd dat het ook deze ronde niet gelukt is. Het zou ook eens, zeg maar..
Shit.. maar wat je zegt het kán nog wel..maar snap je. Ik duim toch nog even verder voor je! Ik heb liggen piekeren en woelen en moet nu werken, ben kapot. Ik voel volgens mij de druk en gevoeligheid bij mn eierstok niet meer. Ben echt zo bang dat ze weg zijn...