Wat fijn dat je bijna mag starten. Ik vond die periode altijd heel snel gaan. Goed dat je even hebt gebeld ja, utro nemen wij zeker niet oraal in hier hahaha. Dus je krijgt nu duphaston denk ik? Je gaat denk ik dus in kort schema stimuleren? Je gaat je cyclus niet eerst onderdrukken (en dus gelijk spuiten om follikels te laten groeien?). Krijg je nog wel eerst een uitgangsecho om te kijken hoeveel er klaarligt? Ik heb beide keren het lange schema gehad. Ik moest voorafgaande aan de stimulatie eerst aan de pil en tijdens een van de laatste pillen beginnen met decapeptyl (zo'n 14 dagen). Daarna pas start met gonal f voor de follikelgroei. Ik heb na beide puncties wel een week nodig gehad voor volledig herstel. De eerste twee dagen echt wel een pijnlijke buik gehad. Vreemd genoeg had ik bij meer follikels (23) de tweede keer minder last en was ik sneller weer de oude. Terwijl ze toen juist bang waren voor overstimulatie. Maar herstel is heel persoonlijk verder, hoor ook vrouwen die na een paar dagen weer alles doen, maar ook sommigen die twee weken nodig hebben. Ik nam elke keer minimaal 2 dagen na de punctie vrij.
Wat spannend die wachtdagen na je terugplaatsing. Ik herken helemaal dat je ieder krampje en pijntje analyseert. Voor mij denk ik de langste 1,5e week ooit. Ik durfde helemaal niet eerder te testen omdat ik bang was dat ik het helemaal kapot ging redeneren en analyseren. Uiteindelijk brak bij mij de menstruatie door voordat ik mocht testen. Wel getest maar wist de uitkomt al. Hier zitten er inmiddels weer 2 spuiten decapeptyl in. Merk dat ik er mentaal meer moeite mee heb dan de vorige keer. We zijn wel angstig voor een herhaling van poging 1.
Ik had punctie op zondag. Maandag nog ziek gemeld en vanaf dinsdag weer thuis aan het werk. Voelde me met een paar dagen wel weer de oude. Wel is het zo dat er bij mij maar 3 eicellen geprikt zijn, dat zal allicht minder impact hebben dan grotere hoeveelheden.
Ik begrijp helemaal dat je niet wil testen op een bepaalde dag. De wachtperiode is elke keer weer ***. Ik hoopte zelf dat ik er de 2e keer beter in zou zijn, niet realistisch besef ik nu. Ik blijf voor je hopen <3
Lastig hè, om positief te blijven. Ik had er de tweede poging ook totaal geen vertrouwen in (1e poging ook geen geschikte embryo's om terug te plaatsen). Ik hoop heel erg met jullie mee dat jullie deze ronde meer succes hebben! Heb je binnenkort eerst nog een uitgangsecho?
Ja ik vind het moeilijk. Probeer de angst ook niet weg te drukken maar het een beetje naast elkaar te laten bestaan en ook gewoon hoop te houden. We hebben medio volgende week een uitgangsecho om daarna te beginnen met stimuleren als het goed is.
NOU, het is uiteindelijk alsnog utrogestan geworden, maar die maken ze blijkbaar ook in normale orale capsules. Dus die worden alsnog naar me opgestuurd. Ik heb 9 juli een echo (om inderdaad te kijken hoeveel er klaarligt) en dan begin ik hopelijk diezelfde avond ook met Gonal-F (200eh). Ik ga er vanuit dat dat inderdaad het korte schema is! In verband met mijn PCOS ben ik wel erg benieuwd hoe de stimulatie zal gaan, heb in ieder geval de 16e de eerste echo om te kijken hoe het ervoor staat en dan hopelijk (redelijk) snel daarna de punctie. Ah, een week is inderdaad een beetje waar ik ook rekening mee heb gehouden. En ja, ik ga er vanuit dat mijn buik inderdaad wat pijnlijk zal zijn. Rustig aan doen, dan maar. Heb je nog tips?!
Met PCOS is het idd extra spannend hoe 't zal gaan... lees er veel verschillende verhalen over. Qua tips na de punctie; belangrijkste is om veel te blijven drinken (liefst minimaal 2l per dag) en niet te snel teveel willen doen. En ook gerust paracetamol gebruiken. Maar die instructies krijg je ook allemaal wel mee op de dag van de punctie.
Ja, daar ging ik wel vanuit! Toch stiekem altijd wel fijn om nog van mensen werkende tips te krijgen, maar heb er gelukkig weinig schrik voor! Zou niet willen zeggen dat ik er 'zin' in heb, maar het voelt wel goed om eindelijk iets te kunnen doen in dit avontuur. Kan jij de testdrang nog bedwingen? Ik merk dat ik echt ZO vaak het forum check, omdat ik gewoon zoveel aan jou en @Maria94 denk. Hoop zo dat het bij jullie beiden goed komt.
Ja, gewoon fijn dat er eindelijk beweging in zit! Ik omschrijf dit traject ook altijd met 1 woord: wachten. Ik voel momenteel totaal geen testdrang. Vind de tijd alleen wel langzaam gaan hahaha. Hoop vooral dat ik niet ongesteld word de komende week, dan is er nog hoop.
Ja, dat wachten heb ik inmiddels inderdaad ook persoonlijk ondervonden. Oh en dat niets gaat zoals je wilt of verwacht, want er zijn altijd 'volgende' hordes. Dus hoe rooskleurig je het traject ook in je hoofd hebt, je er eigenlijk altijd wel op kan rekenen dat er nog een addertje onder het gras zit. ERGENS. Maar ik ben van nature beter met 'ingecalculeerde teleurstellingen' dan 'kapotgeslagen optimisme'. Ja, dat is natuurlijk wel het voordeel van een natuurlijke cyclus: je lichaam gaat gewoon reageren zoals het altijd doet, dus er wordt niets tegengehouden door medicatie. Wel echt spannend. Snap dat de tijd voorbij kruipt, maar gelukkig heb je over een week 100% duidelijkheid!
Lijstje Maria94 - 29 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT 2 Flora85 - 38 jaar - 2e kindje - IVF SamaMari14 - 32 jaar - 1e kindje - ICSI/AOA 3 Pippa96 - 27 jaar - 1e kindje - ICSI 1 Aya20 - 2e kindje Florette - 29 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT Danielledkx - 28 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT poging 2, tp4 Springinhetveld - 33jaar - 3de kindje - ICSI poging 1, tp4 Gossie - 31 jaar - 1e kindje - ICSI 2 Musa - 36 jaar - 1e kindje - ICSI poging 2 Summer94 - 30 jaar - 2e kindje ICSI 2 SuzyCQ - 34 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT poging 1 Belangrijke datum/afspraak SamaMari14 - eind mei begin ICSI 3.0 met Menopur 300 Gossie - 11 juli eerste echo SuzyCQ - 9 juli afspraak in Gent + (hopelijk) start stimulatie Testdatum Summer94 - 29 juni Maria94 - 4 juli Danielledkx - 10 juli Zwanger Meisjes91 Aya20 Springinhetveld Gossie
Het komt nu echt dichterbij! Dan gaan jullie bijna beginnen! Wat een toestand met die medicatie, gelukkig had je nog genoeg tijd om aan de bel te trekken. Fijn dat je genoeg leuke dingen te doen hebt, hopelijk vliegt de tijd snel voorbij! Bij mij duurde het herstel na de eerste punctie niet heel lang, mocht 5 dagen niet werken en daarna weer aan de slag gegaan. Alleen na de 2e punctie duurde het veel langer, na 4 dagen weer aan het werk gegaan maar daarna nog een nasleep van meer dan een maand vermoeidheid en duizeligheid. Achteraf gezien toch te snel weer alles opgepakt dus heel belangrijk om goed op jezelf te letten. Maar bij anderen gaat het herstel een stuk sneller hoor!
He bah, dat is rot! Het is echt een kans net zoals de vorige keren maar ik kan me goed voorstellen dat de moed je in de schoenen zakt... Heel logisch ook dat je nu al een stap vooruit denkt, je wilt jezelf toch op de een of andere manier beschermen. Kon je maar gewoon in een soort winterslaap om de tijd sneller door te komen! Ik denk aan je en duim heel hard dat het dit keer gaat lukken!!❤️
Je bent dus weer begonnen! Wel heel spannend hoor! De eerste keer ga je er misschien toch wat meer onbevangen in. Wanneer heb je de follikelmeting? Hopelijk heb je straks een mooie opbrengst!❤️
Lief dat je het vraagt! Slecht, al 3 dagen spotting wat vaak betekent dat mijn menstruatie eraan zit te komen maar het breekt ook weer niet helemaal door (vandaag cyclusdag 36). Vandaag ook een negatieve test, verder niet zoveel getest omdat ik maandag eigenlijk als wist dat het niet gelukt was. Dat testen heeft me ook helemaal gek gemaakt, ik heb geprobeerd om op die manier mijn verdriet te 'plannen' zodat het niet op een onhandig moment zou komen. Ik wil ook eigenlijk helemaal niet huilen waar anderen bij zijn. Maandag al een aardig potje zitten janken thuis. Ik voel me leeg, verdrietig en weet niet wat ik met mezelf aan moet. Ben na werk maar op bed gaan liggen. Het ergste vind ik dat we nu nog maar 1 kans hebben en anders weer alle ellende opnieuw moeten doen. Een week wachten na de punctie hoeveel embryo's er zijn, daarna 8 weken dat ondragelijke wachten op de uitslag van de genetische test. En dan ook nog de angst dat het daarna weer niet lukt en onze wens nooit in vervulling zal gaan. Dus vandaag maar accepteren dat ik me zo voel en me daarna weer herpakken. Morgen is de officiele testdatum dus zal dat voor de vorm nog wel doen en in de middag contact met het ziekenhuis over het plannen van de volgende terugplaatsing. Ik maak me ook zorgen om mijn langere cyclussen en spotting voor mn menstruatie dus zal dat ook aan de arts vragen. Ik wil trouwens wel gezegd hebben dat ik heel veel heb aan jullie steun! Jullie begrijpen het als geen ander en het is heel fijn om je hart te kunnen luchten zonder onhandige (goedbedoelde) opmerkingen te krijgen.
Wat ontzettend rot Maria. Ik begrijp dat het erg lastig is om weer vol goede moed verder te gaan. En een lekker potje of "pot" janken in dit proces is af en toe erg nodig. Fijn om te horen dat je je zo gesteund voelt hier op dit forum. Daar sluit ik me bij aan! Dit forum is voor mij "gratis therapie" bij dit hele proces
We weten als geen ander hoe het voelt. Dat moment dat je weet dat het niet gelukt is, is het allerergst. Dan staat de tijd echt stil en denk je dat het nooit meer gaat lukken. Toch kruip je daar na een aantal dagen langzaam weer uit. En je moet ook wel, want het heeft ook geen zin om erin te blijven hangen. Hoe lastig ook. Er is inderdaad nog maar 1 kans, maar het is wel een kans! Net als de 4e nu bij mij ook nog een kans is. Al ben ik ook niet de meest optimistische persoon zoals je hebt kunnen lezen hahaha. En idd, accepteer hoe je je voelt. Het is oké om je helemaal leeg te janken. Goed dat je even gaat informeren bij je arts. Misschien dat je de volgende tp wel utrogestan kunt krijgen om je luteale fase wat te verlengen/ondersteunen.
Ach, meis, absoluut niet hetgene dat je wilt nadat je al zo’n fucking eindeloos traject achter de rug hebt. Héb je eindelijk je gezonde embryo, is het helemaal kut dat hij niet blijft plakken. Maargoed, het is pas definitief als je écht ongesteld bent. En mocht het dan toch niet zo zijn, dan zetten we gewoon alle hoop en vertrouwen in op Lucky #2! You got this! En wees ook alsjeblieft lief voor jezelf. Je doet het geweldig en alle emoties mogen er zijn. Het is nu gewoon even kut en dat is ook okay. Weet dat ik veel aan je denk! (En ook aan @Danielledkx .) Ik gun het jullie ZO!