Dat mijn man gisteren om half 12 nog niet thuis was met onze zoon van het voetbal kijken. We hadden daarvoor hele discussies gehad of ze wel of niet buiten de deur gingen kijken (ze hebben vanmorgen nog school). Wel gedaan, maar afgesproken dat ze meteen naar huis zouden komen na de wedstrijd. Blijkbaar hadden ze daar wel verlenging Maar dan vooral je telefoon niet opnemen als ik bel. Ik dacht echt dat er iets was gebeurd. En dan zeggen dat ik mij aanstel als ik er iets van zeg. Ik trek dat heel slecht, ik heb er dan ook slecht van geslapen.
Hier hetzelfde, alleen onze is 10 jaar als hij van de basisschool gaat. Ook geen passende middelbare school in de omgeving. We hebben nog geen beslissing genomen, maar ik overweeg heel serieus thuisonderwijs.
Wat voor reden zou het voor jullie niet passend zijn? Bij ons zit er geen hb onderwijs in de buurt en wel 2 reguliere scholen. Maar van wat we zagen niet heel veel ervaring met hb kinderen. Dus dit komende schooljaar gaan we alle bijeenkomsten van de middelbare maar bijwonen. Thuisonderwijs zou hier niet kunnen. Ik heb niet het zelfde niveau gedaan als wat zoon zou gaan doen en na covid weet ik zeker dat ik geen thuisonderwijs wil doen.
Maar hij is met je man toch? Ik zou me daar niet zo druk over maken. Die ene avond met wat te weinig slaap. Ik snap best dat je niet die wedstrijd en teleurstelling niet meteen weg gaat. En hij is met een volwassene toch?
De avond ervoor had hij de wedstrijd ook gekeken en morgen gaan we op vakantie. Hij kan heel lang op weinig slaap (slaapt meestal pas om 22:00 a 22:30 uur) maar als hij over zijn grens gaat, dan is het ook klaar en wordt hij meestal ziek. Vandaar de discussie vooraf en de afspraak meteen naar huis te komen. Hij sliep uiteindelijk 00:15 uur. En het was gewoon vreemd dat mijn berichtjes niet werden gelezen, telefoon niet werd opgenomen.
Een volwassene met wie je een afspraak hebt en die niet opneemt als je belt? Ik verwacht van een volwassene op zijn minst een appje als het later wordt dan afgesproken.
Was misschien gewoon een heel leuk vader en zoon uitje die ze een beetje hebben verlengd. En mocht je zoon morgen ziek worden, dan mag jouw man daar mee dealen.
En ik zou ook niet de verwachting hebben dat bij het laatste fluitsignaal ze gelijk naar buiten stappen. Of er nou gewonnen of verloren is, je bent toch al gauw een kwartier verder
Bedoel je nu in het algemeen? Of specifiek in deze situatie. Want daar ging het over. En ja, in deze situatie vind ik het ok dat ze wat later komen en niet meteen aan de telefoon hangen. Hij is met zijn vader, dus ja helemaal prima.
In dit geval vind ik het idd wat overdreven ja. En niet reageren op bellen/appen? Binnen welk tijdsbestek geldt dat? Want als ik ergens anders ben zit ik ook echt niet elke 5 minuten te checken of ik misschien een gemiste oproep heb of een appje. Hij is met zijn vader, net zo goed een ouder, die kan ook echt wel een keer beslissen of hij de situatie zo vindt dat het een half uurtje later bedtijd is. Het is niet zo dat ze uren later thuis zijn gekomen als hij om 00m15 uur in bed lag. Zoon keek bij mijn ouders en ging nagenoeg gelijk naar huis en was ook om 23.20 uur thuis. Zijn afhankelijk van de reistijd misschien een half uurtje oid blijven hangen. Daar zou ik toch geen issue van maken hoor.
Wij hebben de afspraak dat wanneer het uitloopt we iets laten weten aan elkaar. En eens in de auto, belt degene die met mij of mijn man weg is, sowieso naar de andere ouder. Vrij standaard binnen ons gezin
Beide Er was vooraf al discussie. Langer blijven dan afgesproken is 1 ding. Niks laten weten is gewoon vervelend en onnodig. Wat @Neuzeke zegt dus.
Maar het gaat niet over in het algemeen. Het gaat over deze situatie, waarbij vader de keus maakt wat later naar huis te komen dan in eerste instantie afgesproken. Ik vind dat prima, hij maakt die keus vast met een goede reden. En nee dan hoef ik niet meteen een appje of telefoontje. Ik zie ze vanzelf wel verschijnen.
Nou, het is toch fijn als ze binnen een half uur een kort berichtje sturen? Ze hoeven geen toestemming te vragen, vader kan en mag dat m.i. wel zelf bepalen.
Vind ik niet. Zeker niet in deze specifieke situatie dat er vooraf al discussie was of zoon mee mocht. Ik wil zelfs ter discussie stellen in hoeverre vader zelf mag beslissen, als daar vooraf al discussie over was. Die was er niet voor niks. Er was een compromis. "Ok je mag gaan, maar wel nadien dire t naar huis". MET een goede reden. Ik zou me in zo'n geval behoorlijk opzijgeschoven voelen. Juist omdat in deze specifieke situatie het hele uitje al tegen (over?) De grens van moeder was. Die is ineens niet meer belangrijk? En dan moet moeder zich maar gewoon niet aanstellen?
Ik snap je deels. Geen idee hoelang de reistijd was, maar hoe laat was de wedstrijd precies afgelopen? Rond 11 uur. Meteen naar huis betekent idd na het fluitsignaal opstappen. Maar ja, ik snap je nan ook wel, dan zit je daar lekker en dan wil je toch even napraten over de wedstrijd en dan is het zo een half uur later. Dat hij de telefoon niet opneemt en geen appjes beantwoord snap ik nog een beetje, het is daar druk en vol geweest (denk ik) misschien flink wat herrie. En ja toen zijn telefoon ging wist hij algauw denk ik dat jij dat dan moest zijn. Mijn man zou het ook zo kunnen doen en dan echt het gevoel hebben dat hij snel naar huis gekomen is. Terwijl ik me thuis zit op te vreten 'want ze hadden allang thuis kunnen zijn' Ik zou dus denk ik net als jij gereageerd hebben en mijn man zou ook denken 'wat is het probleem'