Om je een beetje gerust te stellen. Ik heb me altijd prima kunnen redden in Tsjechie. De meeste spreken Duits en steeds meer ook Engels. En verder kom je er wel met wat ouderwets handen en voeten werk. Verder kijken ze vaak wat nors. Maar blijken ze heel vriendelijk. Ooit pre-navigatie tijd verdwaald. In een klein plaatsje gestrand bij een dorp cafe. En daar kwamen wat heren uit die ik thuis niet aan zou spreken. Wel gedaan, met kaart in hand en wijzen waar we naar toe moesten. We begrepen natuurlijk niets hun Tsjechische route beschrijving en dat zagen zij weer aan onze reactie. De man is in z'n auto gesprongen en zeker 5 km voor ons uit gereden tot we bij een weg waren die heel duidelijk vindbaar was op onze kaart. Dat zie ik ons Nederlanders nog niet zo snel doen.
Mooi verhaal @Inge1984 Doet denken aan de keer dat man en ik aan het wandelen waren op Kreta. Komen in een dorpje. Geen toerist te bekennen. Alleen witte huisjes. Een pleintje waar een grote boom stond en in de schaduw ervan wat tafeltjes en erg krakkemikkige stoeltje. Wij zitten. Komt een vrouw het cafeetje uit die geen wordt Engels sprak. Dus wij met handen en voeten proberen duidelijk te maken dat we wat willen eten en drinken. Die vrouw weer naar binnen. Wij, in de hoop dat ze een menukaart ging halen. Komt ze niet lang daarna terug naar buiten. Wordt heel dat tafeltje volgezet met lekkere hapjes en koud water.
Hier vandaag wel wat pre vakantiespreiding ervaren. Gisteren hadden we de aanhanger ingepakt en aan de auto gehangen. Man wilde een rondje doen om te testen hoe de nieuwe auto hem trekt. Doet de verlichting het niet Vandaag contactspray gehaald en de aansluiting goed schoongemaakt. En nu doet alles het gelukkig weer. Maar had even doemscenario's in mijn hoofd
Hoort er ook wel een beetje bij. Wij hebben eens met een volle auto gezeten, 5 personen en de hond achterin en toen startte onze auto niet. Nog een keer proberen en nog een keer. Accukabels bij de buren gehaald, niks, toen maar ANWB gebeld en die waren er met een uur en er moest een andere accu in en die hadden ze gelukkig bij zich en konden we ruim 2 uur later eindelijk eens vertrekken. Toen was ik er wel helemaal klaar mee temeer we ook niet wisten wat er kapot was aan de auto, ik was zo opgelucht dat het enkel maar om de accu ging en niet een of ander ingewikkeld probleem. Ik heb sws altijd stress wanneer we weggaan al gaat het tegenwoordig wel beter. Iemand zei eens tegen mij, zolang je je reisbescheiden, ID/paspoort etc, evt medicijnen bij je heb dan komt het helemaal goed. Zolang je niet van plan bent de rimboe in te gaan kan je alles wat je vergeet kopen. Zo zijn we eens onze jassen vergeten toen we gingen kamperen in Frankrijk, ook zo lekker onhandig,Toen hebben we iedere avond met een warme hoodie/ trui aan gezeten en als we die niet hadden gehad hadden we een jas kunnen kopen.
Ugh nou ik moet maar zien dat t in de auto past. Volgens man wel Maar die heeft de tent niet recentelijk gezien geloof ik. Hij had het er over dat die wel tussen de bank en de stoelen kon...Ehm de OUDE ja, deze ECHT niet. Deze is gewoon in 1x kofferbak VOL. Dan nog beddengoed, twee inflatables, R zn koffertje met speelgoed en een weekendtas met kleding. Wat direct-on-site boodschappen, de koelbox en 2 kussens. En dan te bedenken dat er al 4 auto's met zooi die kant uit zijn gegaan. 2 dedicated en 2 namen ook voor ons nog wat mee. Stoelen hebben we daar over, dus dat scheelt Oh kak, nog een loopfiets meenemen ook...ehm...dit wordt een uitdaging.
Oh oh ik vind het ook rete spannend. Ik ga naar Frankrijk met mijn 2 jongens. In 2x wel. Maar alle 1001 beren zijn al aanwezig. Ik moet langs Antwerpen. Zegt mijn collega ja daar hebben ze 6 baans, slik dacht ik. Wat doe ik mij zelf aan. En dan ook nog met een karretje. Ik hoop dat wanneer ik eenmaal onderweg ben dat het goed is.
Komt vast goed. Muurtje tussen de kids in, wel zo rustig. Beetje proppen bij hun voeten (benen zijn nog niet zo lang) Fijne vakantie.
Je vindt het spannend. Maar je doet het wel hè! Fijn dat je een man hebt die ondersteunend is Die spanning mag er zijn. En zo te lezen is de ruimte er ook voor
Ik herken het! Dit jaar voor het eerst alleen gaan vliegen met mijn dochter sinds mijn ex en ik uit elkaar zijn. ik ben niet zenuwachtig of ik alles wel heb, maar met name of we niet ziek worden voor de vlucht. Ik ben panisch voor overgeven en zo bang dat we net dan buikgriep krijgen of zo. Heen is goed gegaan! Morgen vliegen we terug!
Hier ook een beetje zenuwachtig hoor. De laatste keer was 12 jaar geleden met het vliegtuig en toen volgde ik mijn ex blindelings. Geen idee wat hij allemaal deed want ik volgde gewoon. En nu ga ik met mijn zoon, dus nu gaat iemand mij blindelings volgen terwijl ik geen idee heb wat ik moet doen. Maar oke, komt wel goed. Waar ik ook zenuwen voor heb is dat zoon 2 weken geleden ziek was, mijn moeder vorige week. Ik vermoed corona. Zelf nog niet ziek geweest dus nu hopen dat ik nu niet meer besmet wordt want we gaan binnen enkele dagen. Zoon hoest niet meer dus hopelijk ben ik veilig.
Nou 1 geluk, de oudste is al met grootouders mee naar de camping. Dat scheelt weer een plek. Zo nog maar eens de kleding nakijken...dit wordt geen zomer maar een herfstvakantie vrees ik qua weer. Nachttemperaturen 13-16 wordt ook wel ff schakelen. Maar de meeste zorg heb ik om R qua slapen de eerste nachten. Die breekt thuis al de boel af met zn nachtelijke serenades. Nu op een luchtbed (speciaal inflatable genomen die lijkt t meest op een normaal matras), in een tent. Dat wordt een paar avondjes investeren met een 2 jarige. Hopelijk doet veel buitenlucht weer wonderen... #hoop#
Heb dit ook op dit moment, kan de boel niet meer overzien Gelukkig nog even om alles te regelen, maar ben altijd bang dat ik iets vergeet en ook het bestaan van winkels vergeet ik al vaak