Late toevoeging, maar ik herken het ook! Al van vóór dat ik überhaupt positief testte. Vooral op de achtergrond aanwezig als inderdaad zo'n zacht, zeurderig gevoel, en soms echt krampen. Af en toe ook een dag ertussen waar het meer op de voorgrond staat. Pijn doet het eigenlijk amper, dus ik vind het niet vervelend. Eerder een kleine bevestiging dat mijn lijf hard aan het werk is! Ik heb er zelf een 'ding' van gemaakt waarbij ik (als volwassen, 30-jarige vrouw haha) naar mijn man "crampy-cramps!" roep, zodat hij ook weet dat er wat gebeurt. Hij vindt het fantastich, het geeft hem ook meer het gevoel dat hij deel is van de zwangerschap Al vind hij de misselijkheid die ik sinds vandaag heb vooral heel shit voor me, haha
Voor mijn vrouw is het allemaal nog erg abstract nu maar ze vraagt wel regelmatig of ik iets raars voel of of ze iets voor me kan doen oid. Misselijk ben ik helemaal niet, nog niet geweest ook en dat maakt me ergens wel een beetje onrustig. M'n zusje vraagt ook steeds of ik al misselijk ben en daardoor voelt het alsof dat 'moet' ofzo, terwijl ik heel goed weet dat het niet perse hoeft. Ik slik overigens 20 mg prednisolon en mijn theorie en dat dat misselijkheid tegen kan houden omdat het natuurlijk eetlustbevorderend werkt en ook wel wordt voorgeschreven bij ernstig zieke mensen met ernstige misselijkheidsklachten. Hopelijk is dat de reden dat ik echt nul misselijk ben.. en anders is het misschien nog stilte voor de storm, haha.
Misschien een troost, ik ben nog 0 keer misselijk geweest, in al mijn zwangerschappen niks. Dus ik zou zeggen, geniet ervan . Daarnaast ook ervaring met prednisolon in het verleden en daar ga je inderdaad van vreten
Ja ik zei al eerder, prednison is echt een wild ride haha. Gelukkig nooit hoeven gebruiken, maar genoeg gezien bij m'n patiënten.. Het is echt zo'n "alles kan en niks is nog logisch" middel, dus wie weet! En hey, jij weet ook dat iedereen anders is, misschien heb je gewoon geluk dat je überhaupt geen misselijkheidsklachten gaat hebben Ik herken dat stukje onrust trouwens wel hoor, had/heb ik ook. Heb dan wel sinds eergisteren meer kwaaltjes, maar toch.. Ik blijf maar denken 'maar wat als'. Ontzettend jammer eigenlijk, want we zijn gewoon hartstikke zwanger! Kwaaltjes of niet, er groeit leven daarbinnen. Je hebt na zo'n enorm lange weg wat mij betreft alle geluk verdiend hoor, als je de klachten bespaard kunnen blijven, nou, helemaal goed!
Ik heb wel het idee dat de prednisolon heeft bijgedragen aan het zwanger worden dus wat dat betreft ben ik enorm dankbaar. Vorige ronde heb ik het ook geslikt maar toen ben ik niet verder gekomen dan 5 mg als startdosering en nu ben ik begonnen met 10 en uiteindelijk opgehoogd naar 20. Ja en ach, die kwaaltjes komen en gaan met deze termijn. Uiteindelijk zoeken we allemaal houvast en het is fijn om duidelijke kwaaltjes te hebben zodat je daardoor wordt gerustgesteld, maar ook dat zegt weinig over de uitkomst uiteindelijk. Al met al moeten we gewoon geduld hebben en rustig blijven. Dat is het enige wat we nu kunnen doen
@Knut10 hoe gaat het met jou? Hoever ben je inmiddels en gaat het goed met de misselijkheid? Ik hoop dat je je goed voelt!
Ik breek even in maar @Narcisje!!! Ik zag je reactie in longfoto topic!!! Dus even hier reageren. Ik wens je zo'n goede zwangerschap toe!!!!
Hier nog een prednisolon slikker, maar bij mij gaat die theorie al 2 zwangerschappen niet op dus misschien heb je gewoon geluk en niet zo misselijk!
Ik zit nu op de 15 weken , en nog steeds misselijk , dus zit een beetje in overlevingsmodus. Had me er wel op misgerekend hoe lastig het is om zo misselijk voor een peuter te moeten zorgen. Die zijn genadeloos veeleisend
Ah balen! Al helemaal aangezien je dan ook niet echt rust kunt krijgen zo natuurlijk.. Hopelijk trekt het snel bij!
@Angora hoe gaat het nu met je? Bloedverlies gestopt? @pingpongpcos ben jij de nacht een beetje doorgekomen na al het drama? Ik hoop zo dat het goed blijft gaan voor je @Narcisje @klok jullie echo's zijn alweer bijna, spannend weer! Hopelijk goed nieuws voor jullie beiden Ik zit mezelf op te vreten voor de echo van maandag. Nu het dichterbij komt steeds meer gespannen en wil ik het weten ook. Hoop zo dat het goed zit.
Ja redelijk kunnen slapen! Het helpt ook dat ik geen bloedverlies meer gehad heb. Wel nog wat kramp, al weet ik nu dus niet of dat van de miskraam komt, of van verdere groei. Ik ben vandaag ook weer flink misselijk.. Denk dat dat gisteren door alle stress totaal onderdrukt is haha. En nou kan ik me helemaal voorstellen hoor! Hoe dichterbij het komt, hoe 'echter' het is. Hoe voel je je verder?
Fijn dat het bloedverlies gestopt is, ik duim voor de overige embryo's in je buik! Blijft bizar hoe dit gegaan is voor je, en dan heb ik alleen maar je berichtjes gelezen. Kan me niet voorstellen wat een rollercoaster dit echt voor jou moet zijn Hier alles oké, kwaaltjes niet meer of minder. Wel ben ik verschrikkelijk hormonaal, om het minste of geringste huilen of heel boos. Iets minder leuk voor mijn man momenteel . En heel erg gespannen dus, afleiding zoeken dus maar. Het is al bijna maandag en dan weet ik meer
@pingpongpcos ik lees het bericht van boompje en denk, wat is er aan de hand dan? Wat een bizar verhaal joh!! Hoe is het mogelijk en dat terwijl je maar 1 dominante follikel had tijdens de echo.. zitten de embryo's dan ook in de verschillende baarmoeders of allemaal in 1? Of zeg ik nu iets heel geks? Ik duim heel hard dat je de 28e een prachtige echo hebt met 1 of 2 kloppende hartjes!
Ja spannend idd! De 20wk echo blijft ook altijd een ding. Hopelijk een gezond kindje Ik kan me voorstellen dat je het spannend vind en er echt naar uitkijkt. Dit word de speciale bevestiging dat er een kindje in je groeit. Word prachtig om te zien! En dat hormonale is ook herkenbaar, hij moet het maar even uitzingen de komende tijd hoor
Nou waarschijnlijk niet, en op de echo's van gisteren is er ook helemaal geen splitsing te zien (maar dat zegt natuurlijk niet zo veel want er werd ook niet naar gezocht). Ik heb een tekening van hem gekregen hoe het zou zitten, dus ja. Ik neem aan dat deze arts ook gewoon ervaren is (hij was 60 of zo) en weet wat hij doet. Al vertrouw ik met 6+1 echt niet op die hartslag. Denk echt dat ik dat zelf was.. Hoewel, aan de andere kant, op die termijn is het ook niet abnormaal als je niet eens een hartslag merkt nog. Kan dus nog alle kanten op Al was het wel duidelijk dat ik op z'n minst één missed abortion had, zei hij. Maar ook daarvan denk ik nu, ik wacht de echo thuis af.. Durf echt nergens van uit te gaan.
Ik begrijp de tekening niet erg goed denk ik maar A en B zijn dan de overgebleven embryo's? Is er ooit sprake geweest vsn operatie aan je baarmoeder om de splitsing op te heffen en zo minder kans te hebben op miskramen?
Net het verhaal terug zitten lezen en jemig, wat bizar zeg! Lijkt me een hele onwerkelijke situatie. Ik hoop en duim voor je dat alles op de echo er straks goed uit zal zien!