Gewoon iets om te delen deel 5

En help je haar nog veel of wil je dat het persé loopt zoals jij het wil en word het drama als dat niet mag?
Want ik heb hier thuis zo eentje gehad, die heel dramatisch was, tot ik het hem zelf liet doen en mij eigenlijk wat minder ging moeien.
Ik had een blad met picto's gemaakt en gelamineerd, hij moest alles zelfstandig doen en een stempel zetten als hij klaar was.
Was het gedaan zoals ik het wou ? Neen totaal niet maar het was gedaan en als hij een goede bui had kon ik op een lachende manier wel een beetje aanpassen.

 

@Luna86 lastig voor jullie, zeker wanneer je ziet dat hulp wel naar een ander familielid gaat. Ik weet niet in welke regio je woont, maar ben je op zoek naar een specifieke baan? Anders zou ik gewoon even alles aannemen wat voor nu meer rust geeft in jullie situatie en van daaruit weer verder kijken. Maarja zo'n functie onder schooltijd zal wel veel vraag naar zijn ja.

 

Ze mag echt alles van mij zelf doen, maar als ik niet ingrijp dan blijft ze in pyjama zitten en sommige dingen moeten gewoon. En ja soms zit er wel wat haast achter ivm te laat komen.. een stempel zetten na een afgeronde taak is wel een goede tip!

 

Gebruik je al iets dat het visueel maakt voor haar, tegen wanneer ze moet klaar zijn ?
Wekkertje ofzo, waarop ze ziet hoelang ze nog heeft ?
Je hebt zo een app waarbij je een soort van zandloper ziet( indien ze nog te jong is voor wekkers en klokjes)

Is ze vatbaar voor beloningen ?
Mss kan je dan met een sticker kaart werken ?

 

Mijn kleine meid zegt sinds een week "dag dag" tegen juf Roos aan het einde van een filmpje, en ook als grote broer of zus haar op de arm meeneemt naar een andere kamer, zwaait ze naar mij en zegt "dag dag"
*Smelt*

 

We hebben nog niet met iemand van buitenaf gesproken. Op dit moment loopt er ook nog zoveel anders dat we echt ding voor ding moeten oplossen. De kinderen hebben zeker prioriteit maar waar start je hè? Het suddert ondertussen door maar het vraagt veel energie.
Wat je zegt over de trap horen en daar komt hij alweer ervaren wij ook allebei. Niet fijn hè? Is dat bij jullie inmiddels beter?

Een avondje alleen thuis gaat oké, een middag of ochtend ook. Een hele dag alleen gaat echt niet. Van zo’n ochtend is de rotzooi en last nog te overzien maar van een hele dag is het teveel. Maar na 8 weken vakantie is elk ding gewoon even teveel. Nu eerst het huishouden op orde brengen en fatsoenlijk boodschappen doen. De basis weer even terug brengen. Hopelijk is er dan weer energie voor de rest.

 

Het gaat over... Uiteindelijk.
Ik heb het opgegeven, dan maar te laat hoor. Vooral dochter was (en is soms nogsteeds, ze is 9) een extreme treuzelaar.

Ik had altijd het perfecte plaatje in mijn hoofd van keurig aangeklede kinderen, netjes de haren gekamd etc. Dat lukt gewoon niet altijd. Wilde ze een jurkje aan en daar vervolgens de regenlaarzen onder, prima. Heb geleerd om niet overal bovenop te willen zitten en die paar minuten die we dan later van huis weg gaan, het zij zo.

Qua spullen meenemen, consequent blijven, dan verdwijnt het drama uiteindelijk. Zoals jij hebt gedaan, twee dingen mee die ze in haar handen kan houden op de fiets, prima. Volgende keer weer doen en vol blijven houden. De eerste keer is altijd dramatisch maar ze leren dat jij voet bij stuk houdt op sommige vlakken en dat ze wat speling krijgen op andere vlakken. Pick your battles.

 

Nee dat heb ik niet, goed idee! Ik ga het eens proberen. Heb zelf altijd wat moeite in de ochtend om zoveel handelingen in korte tijd te doen en raak dan al snel gestresst omdat voor m'n gevoel alles op het laatste moment moet. Als iedereen dan beter meewerkt scheelt dat weer. Ze is wel vatbaar voor beloningen dus heb goede hoop

 

Ah, ik moest ook meteen hieraan denken: https://tumblestone.nl/product/ochtend-bingo/

De ochtenden zijn overigens ook niet mijn favoriet. Gedeelde smart is halve smart? Voor jezelf zou je eens extra vroeg kunnen beginnen met werken? Kan je man/vriend de kinderen en eventueel bijbehorend drama handelen.

Wat Nummer4 zegt over voet bij stuk houden herken ik ook wel. Dus is onze peuter ook wel eens zonder schoenen of jas (maar met heel veel drama) op de fiets naar de opvang gegaan. En dat gebeurde één keer en daarna wist hij wel beter Ik zou de drama soms ook maar gewoon omarmen en accepteren voor nu

 

Vervelend dat je je zo voelt, zouden jullie ook misschien huishoudelijke hulp willen overwegen, zodat je in het weekend ook meer tijd over houdt?

Ik heb het gevoel dat jij de lat voor jezelf heel hoog legt (en daar is niets mis mee, maar dat maakt het allemaal niet makkelijker). Wat is het dat ze na een ochtend of een dag alleen een niet overziene rotzooi maken? Aan wat voor rotzooi moeten we dan denken?

 

kwa richting kijk ik een beetje naar receptie/backoffice of winkel. Dat laatste zijn de tijden gewoon altijd in het weekend/avond of lange dagen. Een eigen bedrijfje zou nog een goede optie zijn zodat ik mijn eigen tijd kan indelen. Ik moet er even goed voor gaan zitten..
We hebben mijn inkomen niet nodig maar nu we eraan gewend zijn vind ik het wel fijn dit inkomen als extra inkomen te houden. Het liefste met minder uur en dan alles doordeweeks.

 

Is dat ook werk waar je blij van wordt? Of kijk je voornamelijk naar de praktische kant?

 

Sommige dingen moeten ook gewoon eerst opgelost worden voor je naar het volgende gaat natuurlijk.
Je kan niet alles in 1 keer willen aanpakken en als de rust bij het 1ne wat terug is, kan je soms het andere ook op een helderdere manier bekijken.

Bij ons is het rustiger in huis.
We hebben sowieso een druk gezin hoor, dus voor velen zou dit nog als koekoek aanvoelen maar het gedrag is niet meer zo dat we hulp moeten inroepen en de hulptroepen het hebben over internaat enzo.
Onze 2oudste zijn vroeg beginnen puberen maar lijken nu de heuvel wel over ( mocht ook wel na jaren).

Ivm dat alleen thuis zijn.
Mss dat dit voor jullie gezin nog wel veranderd en nu gewoon nog te vroeg is.

 

Kwa rotzooi na zo’n dag.. écht alles wat ze aanraken blijft liggen. Ze ruimen niks op, laten alles open of aan staan, maken onderling ook veel ruzie en eten en drinken alle kasten leeg. Dit patroon doorbreken zou echt een oplossing zijn maar wat we ook zeggen/uitleggen ze pakken het niet op.

Een schoonmaakster zou ik zonde vinden. Ik ben 4 doordeweekse dagen thuis en verveel me al regelmatig. Een goed schema met bijbehorende discipline zou wel fijn zijn

Wat me nu wel nekt is de werkdag in het weekend. Het gaat ten koste van onze tijd samen en met feestjes en verjaardagen kan ik kort aansluiten omdat ik óf de volgende dag moet werken óf moe ben van een dag werken. Dat zijn dan net de leuke dingen die ik doordeweeks niet heb terwijl ik me dan regelmatig alleen voel.

 

Mss voelt ze uw stress ook wel een beetje ?

Ik denk dat je nog veel kan inzetten.
Stempeltjes bij afwerken taakje, aftelklokje op maat, stickerkaart.
Je kan maar proberen e

 

Ik kijk vooral naar wat ik zou kunnen met mijn opleiding en werkervaring en wat past binnen ons gezin.

 

Ja daar ben ik ook wel van hoor, maar ze kan nu eenmaal niet alles zelf bepalen. Ze moet haar haren echt vast want anders hangt het continu voor haar ogen. Tandenpoetsen vind ik ook wel belangrijk
En met te laat komen vind ik het ook wel een dingetje, want mijn werkgever heeft ook bepaalde verwachtingen haha.

Maar gisteravond heb ik het er nog met mijn man over gehad, dat er gewoon meer rust moet komen bij het ochtend en avond ritueel. Het verliep gewoon telkens anders en niet gestructureerd, iedereen deed maar zijn eigen ding. Dan is het te begrijpen dat het voor de kinderen ook niet helemaal duidelijk is wat er verwacht wordt.
We hebben nu regels opgesteld omtrent schermgebruik en bedtijden om het overzichtelijk te maken. Ik heb ook een planbord met pictogrammen besteld en de tips van hier (dochter belonen) ga ik ook proberen. We shall see

 

Wat fijn dat de meeste rust terug is bij jullie. Tot welke leeftijd van de pubers was het grootste probleem? (Wanneer kan ik de rust terug verwachten?!)
Hier volgen ze elkaar ook fijn op met pubergedrag.
Èèn met pubergedrag was al een uitdaging maar allebei