Dus als je huilende kinderen hebt moet je maar niet met vakantie gaan? Nee in een caravan is dan misschien niet zo handig, of zorg in ieder geval voor een ruime plaats. Maar zelf gaan kamperen en denken dat je ultieme rust gaat beleven vind ik ook wat bijzonder. Geen idee op welke camping ts staat, maar een camping in het hoogseizoen is al gauw druk (met veel kinderen). Dan moet je kiezen voor kleinschalig of voor een natuur/boerderij camping.
Ik praat met alle buren. Iedereen zegt vriendelijk gedag tegen elkaar, vraagt of je/ze een goede reis heeft gehad of ze nog leuke dingen hebben gedaan/gaan doen, zoals dat op een camping gaat. Met deze mensen heb ik nog geen eens oogcontact kunnen maken, het is niet dat ik te beroerd ben.. En tja wat is uren.. ik denk toch zeker wel 5 van de 24 uur. Ik vind dat echt heel veel hoor. Je hoort me echt niet over spelende schreeuwende kinderen, muziek, gezelligheid of huilende kinderen in het algemeen. Natuurlijk hoort dat er bij.
Het aantal uren neemt wel erg toe. Nunis het 5 uur per dag. In je openingspost is het nog aanzienlijk minder
En wat ga je dan doen/zeggen? Daar ben ik dan wel benieuwd naar en was volgens mij ook je openingsvraag in dit topic.
Ik ga ook niet uit mezelf een praatje maken met Jan en alleman op de camping, ook al zijn we buren.. daar hou ik totaal niet van en ik ben ook niet zo sociaal. Je kunt ze toch op z'n minst even aanspreken?
Dit precies. Eigenlijk hadden we niet te klagen (achteraf gezien) met onze dochters, maar wij zijn indertijd bewust niet op camping gegaan zolang de meisjes de leeftijd hadden dat nachtelijke huilbuien mogelijk waren. Eens ze ouder waren en je ook meer impact had op evt slechte nachten zijn we op camping gegaan. Tot dan (4 en 6 jaar) huurden we een huisje met zwembad. Maar daarna met plezier op camping gegaan want op zich echt wel “campingkinderen”: sociaal, ronddwalen etc…
Je bedoelt mijn.post denk ik? In openingspost schrijf je dat zd huilde tissen 7 en half 8. En ook met momenten gedurende de nacht Ik vroeg me ook af hoe oud jouw kinderen zijn? dat zij zich storen aan het gehuil van andere kinderen.
Ik ben daar niet zo goed in.. Dus ik vind het best lastig om een 'zwaar ' gesprek aan te knopen. Waarschijnlijk een beetje luchtig met 'goedemorgen, hoe gaat het met jullie. Een beetje kunnen slapen?'. Maar dat klinkt al net zo suf als dat het op papier staat. Niet veroordelend in iedergeval.
Huh? Bedoelde je wellicht iemands anders reactie? Ik vroeg wat je gaat doen/zeggen als je er morgen heen gaat. Heb het nergens over meer of minder. edit zie je andere reactie al!
Oké laat me de vraag dan ander stellen. Met welk doel ga je dit gesprekje dan aan knopen? Wat verwacht je van deze mensen?
Dat zijn losse momenten. Alles bij elkaar opgeteld huilen ze echt heel veel. Mijn kinderen zijn 3, 7 en 9 jaar en 2 van de 3 zijn er echt wakker van geworden zo hysterisch hard is het. Ik slaap er ook echt op en blijf bijna wachten op het volgende huilen. Daar kunnen die mensen natuurlijk niks aan doen, maar wordt waarschijnlijk nog getriggerd door de slechte nachten met mijn eigen dochter.
Ik zeg niet dat je niet op vakantie kan gaan ik zeg dat ik anderen niet zou willen lastig vallen met m’n huilende kinderen dus daar wel rekening mee zou houden Als je naar een camping gaat kan je dit natuurlijk verwachten met veel kinderen maar zoals ts het schetst is het elke nacht raak en overdag ook dus ik snap wel dat je je dan gaat irriteren
Ik denk bewustwording van het feit dat we alles van minuut tot minuut kunnen horen, uren lang. Maar dit zonder verwijten, onze kinderen zijn immers ook klein geweest. Misschien kunnen ze het alleen wel eerder zussen door te troosten, wandelen, het kind op te pakken of wat dan ook mag helpen.
Maar denk je echt dat ze zich daar niet al bewust van zijn? Ze zitten in dezelfde tenten als jullie, dus ze weten hoe gehorig het is. Eigenlijk wil je er dus heen gaan met de boodschap: ik heb last van jullie kinderen, doe er wat aan? Ik snap dat je niet die woorden zult kiezen, maar dat blijft de kern van de boodschap. Ik vraag me af hoe veel je met zo’n gesprek zult bereiken. Waarschijnlijk voelen die mensen zich nog rotter en zullen hun kinderen er niet stiller van worden. Ook jij wordt er niet beter van, mogelijk zelfs nog meer irritatie; want ze weten het nu en er verandert nog niks. Ik zou het meer zoeken in de dingen waar je wel zelf invloed op hebt. Zoals de eerder genoemde oordoppen of ook al gesuggereerd eventueel informeren of er een andere tent beschikbaar is.
Je zegt dat je wel contact hebt met andere campinggasten. Weet je of zij ook overlast ervaren? Als jij het zelf lastig vindt om erop af te stappen, is er misschien iemand anders die dat makkelijker doet, mits die natuurlijk ook last heeft van het gehuil. Ik ben ook niet zo'n iemand die weet hoe zoiets te benoemen, maar ik zou het bij feiten houden: ik hoor dat jullie kinderen veel huilen. En dan erachter: komen jullie aan rust toe? En dan laat je hun hun verhaal doen, niet onderbreken. Dan merk je hopelijk welke kant het gesprek heen gaat en dan kun je best benoemen dat jouw rust wel minder is, vooral in de nacht of vroege ochtend. Dan weer zij hun verhaal laten doen. Ik denk dat je op deze manier een aardig gesprek kunt hebben en dat de rest vanzelf volgt.
Wat vervelend voor deze mensen! ' en natuurlijk niet wat jullie verwacht hadden van kamperen' Onze zoon sliep altijd door, met oefen kamperen in een vouwwagen geen probleem. Tot we op 6 uur rijden in de vogezen zaten, meneer niet wilde slapen en elke ochtend om 6 uur wakker was. Super vervelend, maar gelukkig hoorde je altijd wel 'een' kind jammeren/jengelen of huilen. Soort gedeelde smart halve smart. En de reden dat wij niet meer kamperen, een een keer en nooit meer momentje. Onze zoon laat zich overigs met zijn 4 jaar nog altijd niet troosten. Wij moeten tegen hem aan gaan liggen en fluisteren of wiegen hem dan. Eigenlijk al vanaf baby af aan. Want echt hard op troosten of met hem lopen maakt alles alleen maar erger. Mijn oudste had night terrors waren hartstikke onvoorspelbaar wanneer ze kwamen en hij gilde dan moord en brand het veiligste was dan hem laten liggen en zorgen dat hij zich geen pijn kon doen. Je kan smorgens als het vanacht weer zo is altijd even zeggen, hee buren, ik hoorde jullie kindjes vanacht moeten ze zo erg wennen aan een anderen omgeving?