Zit best wel te balen in de bus terug naar huis. Vrijdag had ik een FM waar er 2 folikels te zien waren, een van 14mm en een van 10mm. Er was even twijfel wanneer ik ovitrelle zou moeten zetten omdat ze niet wisten hoe het zich in het weekend zou ontwikkelen en ze hoopten dat voornamelijk de follikel van 10mm nog groter zouden gaan groeien. Ik heb toen aangegeven dat ik het vermoeden had dat mijn natuurlijke eisprong er wel eens aan zou kunnen komen in het weekend. Deze wordt namelijk altijd voorafgegaan door kramp en wat licht bloedverlies en in een natuurlijke cyclus heb ik ook altijd een plotselinge piek van LH op mn testen van Premom dus mijn gevoel was dat het zomaar ineens een groeispurt zou kunnen nemen. Ondanks dat heeft de arts toch het risico genomen omdat ze verwachte de grootste dan wel naar 18 was en de kleinste naar 14mm en dat was prima. Dus moest ik vandaag voor een nieuwe echo terug komen. Zondag had ik ontzettende kramp en jawel, een smiley op de ovulatietest van CB. Vandaag kwam ik bij de echo en inderdaad. Beide follikels waren leeggelopen en mijn eisprong was dus geweest. Omdat mijn man niet mee was konden we ook niet snel iui ofzo doen dus deze maand gaat zonder iui voorbij. Ik baal enorm aangezien ik mijn lichaam dus wel heel goed aanvoel en we het nu gemist hebben. Normaal zijn er ook geen echos of iuis in het weekend bij ons ziekenhuis maar de assisten arts had al aangeboden om te blijven na haar nachtdienst dus het had allemaal wel gekunt. Gelukkig hebben ze nu wel een aantekening gemaakt dat mijn follikels na +/- 14mm ineens een groeispurt meemaken dus dat daar op gelet moet worden. Poging 2 is voor nu een flop maar omdat we het wel gezellig hebben gemaakt in de dagen vooraf en gister heb ik nog een kleine hoop dat het misschien op de natuurlijke manier nog kan lukken. Zo niet dan nemen we september even pauze. We gaan trouwen en ik wil niet het gedoe (stel je voor dat ik op mn trouwdag dan een IUI zou moeten...). Dus daarna de eerst menstruatiedag weer afwachten en weer met frisse moed aan de slag.
Wat flink balen zeg. Ook jammer dat de arts niet naar je geluisterd heeft. Je kent je lichaam tenslotte het beste. Maar wie weet, aangezien jullie het toch gezellig hebben gemaakt! Het is niet onmogelijk. Ik ga voor jullie duimen! Zou wel een mooi cadeau zijn voor jullie bruiloft!
Aa zo balen dit… pff.. Waar ik zo een moeite mee heb is dat het eigenlijk zou moeten lukken, maar het nooit raak is geweest. Je weet gewoon niet waar je aan toe bent en je kan weinig doen. Bij ons ook alles goed, maar na 3 jaar proberen (inclusief 1 jaar fertiliteitstraject) geeen 1x positieve test gehad. Begin de hoop echt kwijt te raken.. Hopelijk hebben jullie wel een positieve ronde deze keer. Succes!!
Ik heb deze week de intake voor IVF. Ik kijk er echt tegenop om eerlijk te zijn om in dit traject te gaan.. Ik heb straks ook tot januari een heel druk programma op werk waardoor het lastig kan worden om naar het ZH te gaan. Geen flauw idee hoe ik dit ga aanpakken. Als het niet goed aanvoelt ga ik denk of door met IUI of ik stop er een tijdje mee. We gaan het zien..
Moeilijk he, je denkt dan echt van zo ingewikkeld kan het toch niet zijn. Gewoon zwemmen en huppa... Vind het ook moeilijker en moeilijker om er in te blijven geloven, en gewoon niet weten of al die moeite uiteindelijk een mooie uitkomst heeft of dat het nooit gaat lukken. Als je nu zou weten van ok, nog een jaar en dan gaat het lukken, dat zou het veel gemakkelijker maken maar zo werkt het helaas niet... Ik duim op een groot wonder en gelukje voor jullie ❤️
Thanks, same for you♥️ Ik zit nu in een fase waarin iedereen in mijn omgeving zwanger is/wordt. Ik ben heel blij voor ze en gun het echt iedereen, maar van binnen denk ik waarom lukt het ons niet en moeten wij dit zware en onzekere traject ingaan? Ik weet ook dat dit herkenbaar is bij anderen in dit traject, maar pff, hoop gewoon dat het ons allemaal gegund is om dit een keer of meer mee te maken..
Hey dames, wij gaan in september starten met IUI na bijna 2 jaar proberen. De arts gaf in eerste instantie aan met hormonen, maar mijn cyclus is nu zo regelmatig (28-30) dat ik verwacht dat hij misschien wilt proberen in natuurlijke cyclus. 27 augustus heb ik weer een afspraak. Ik weet wel dat met de hormonen ze proberen 2 follikels te laten groeien, dus meer kans lijkt mij. Hebben jullie met hormonen of natuurlijke cyclus? En wat zijn de voordelen van elk?
Ik heb beide keren (met heel regelmatige cyclus) met hormonen gedaan, inderdaad beide keren twee goede follikels dus zou dat altijd adviseren. Maar bij mij was het beide keren direct raak dus ik weet niet of ik bij langer hormoongebruik last van bijwerkingen ofzo zou krijgen. Laat je uitgebreid adviseren door de gyn en probeer te doen waar jij je goed bij voelt! Ik wilde er ‘alles’ aan gedaan hebben dus meteen all-in.
Ah, je kon dus zelf kiezen? Ik ging er eigenlijk vanuit dat het aan de arts was, maar als ik zelf kan kiezen wil ik sowieso ook met hormonen doen. Wat je zegt, all-in klinkt wel beter na bijna 2 jaar proberen hahahaha. Wat fijn dat het bij beide keren in 1x raak was, geeft weer een beetje hoop.
Hoi, Ik heb ondanks een regelmatige cyclus en verder geen gezondheidsproblemen het advies gekregen om hormonen te spuiten. Ik gebruikte wel de laagste dosering namelijk 50 (Gonal F). Dit werkte prima voor 1 of 2 eitjes per keer. Je kan het ook proberen de ene maand met hormonen en de andere niet? Je kan beter zonder beginnen, misschien hoef je niet eens aan de hormonen. Het nadeel van hormonen spuiten is in mijn ervaring de bijwerkingen. Ik heb nu ivm vakantie een break genomen van 1,5 maand en het voelt zo goed. Geen gerommel in de darmen, geen stemmingswisselingen. Ik wil je niet afschrikken, maar dit is waar de meeste vrouwen tegenaan lopen. Er zijn ook vrouwen die helemaal niets merken. Kortom zou ik beide manieren proberen. Succes!
Hoi iedereen, ik ga officieel starten met IVF. Deze week heb ik een afspraak bij de verpleegkundige die uitleg gaat geven over de medicijnen en injecties. Ook gaan ze bloedprikken, maar wat dit inhoudelijk is weet ik nog niet. Ik heb het IUI traject 6x gedaan waarvan 4x met inseminatie. Ik was destijds erg hoopvol over IUI en had nooit gedacht dat ik nu 1 jaar later met IVF ga beginnen. Maar ik heb mijzelf beloofd om positief en hoopvol te blijven. Ben erg benieuwd wat ons te wachten staat! Here we go
Hoi allemaal, Vrijdag 23 aug heb ik ovitrelle gehad en zaterdag 24 aug mijn 1e IUI. Dacht dat ik wel relaxed zou zijn, maar ben de hele tijd zo zenuwachtig. Constant op zoek naar bevestiging. Lezen op fora en andere websites. Heb ook allerlei symptomen haha. Maar zoals ik hier lees is dat dus wel normaal. Ik vind het wachten echt lastig. Gelukkig heb ik nu al steun aan al jullie voorgaande berichten ^^ bedankt!
Dat is ook echt heeel moeilijk! Ik ben echt mega dankbaar dat het bij mij beide keren gelijk raak was want bij normaal proberen (ook lang genoeg gedaan), was het elke keer zo'n teleurstelling. Ik kan me voorstellen dat het voor mensen die soms jarenlang in dit traject zitten echt killing is. Hopelijk blijft jou die lang weg bespaard!
Ik had vandaag weer een echo voor iui 6, op dag 12 van mijn cyclus, maar blijkbaar is er deze keer niet echt een duidelijke eicel aan het groeien. Ze zeiden dat het kan zijn dat er gewenning is opgetreden voor de femara waardoor die niet meer zijn werk goed doet. Nog iemand daar al van gehoord? De vorige 5 keer had ik altijd een heel goede reactie. Hoop dat onze laatste iui poging toch nog gaat kunnen doorgaan