Bij 5 uur huilen per dag, zou ik eigenlijk ook gewoon eens gaan vragen of jullie misschien naar een andere plek kunnen verhuizen. Wij lagen vroeger eens naast een man die echt kei en keihard snurkte, we werden er helemaal gek van, en gelukkig konden we dus naar een totaal ander veld aan de andere kant van de camping verhuizen
Ik heb meer medelijden met de mensen naast jullie. Je weet helemaal niet wat er aan de hand is. Misschien interesse tonen en vragen wat er aan de hand is? Ik zou denken, ben blij dat het m’n eigen kinderen niet zijn. Wie weet zitten die mensen wel met hun handen in het haar. Elke ochtend beginnen met gehuil van je kinderen valt niet mee. Dit is ook 1 van de redenen dat wij niet gaan kamperen. Vind het wel een goed idee, je eigen kind naast je nemen en oordoppen in doen.
Ik denk idd dat het een heel lastige kwestie is. Ik geloof graag dat in veel gevallen het gewoon echt niet lukt om je kind te troosten. En dat heeft dan lange huilbuien tot gevolg. En ja ik wil ook geloven dat voorbeeldige slapers opeens heel anders zijn op de camping. Maar het idee dat ts nu maar moet gaan verkassen omdat buurkinderen zoveel huilen vind ik toch wel de omgekeerde wereld. Ik geloof graag dat het voor die ouders zelf ook heel vervelend is, want ik zou in de ochtend mijn tent niet meer uit durven denk ik. Van schaamte, omdat we de halve camping wakker gehouden hebben. En na twee nachten zou ik het zelf denk ik voor gezien houden. Dan is kamperen met die kinderen dus geen succes en zul je als ouders dat zelf op moeten lossen. En niet de buren met oordoppen of andere plekken op de camping. Nog weer een reden erbij waarom ik dus echt never nooit niet wil kamperen
Maar elke ochtend beginnen met het gehuil van andere kinderen voelt ook echt niet fijn, want je kan niks. Wij hebben thuis 3 buurjongens die echt ontzettend veel huilen, krijsen en schreeuwen. En als ze vrolijk zijn, gillen ze alles bij elkaar. Ik heb medelijden met hun ouders, maar ik word er zelf ook wel gek van dat ik nooit rustig in de tuin kan zitten, want of ze gillen uren van pret, of ze hebben alledrie een driftbui en krijsen en huilen de hele buurt bij elkaar. Dus ik heb ook wel medelijden met mezelf
Ik vind buurt kinderen ook wel iets anders dan dat je 1 of 2 weken naast huilende kinderen zit. Dat is vervelend, maar het valt wel op te lossen door zelf oordoppen in te doen of te verkassen naar een ander veld als dat kan. Dat is met buurkinderen natuurlijk anders en dat lijkt me ook heel vervelend!
Waarop ze al gereageerd heeft dat ze dat niet wil omdat ze haar eigen kind wel wil horen, die smorgens zachtjes roept dat het wakker is
Ik vind het wel bijzonder dat er veel mensen opmerkingen maken dat het vooral vervelend is voor het "huilgezin". Ik heb zelf nooit gekampeerd dus ben niet op de hoogte van de camping live regels maar ik neem aan dat je er toch wel vanuit mag gaan dat je gewoon normaal zou moeten kunnen slapen. Ik zou er als ouder alles aan doen om mijn kind zo kort mogelijk te laten huilen. Als dat niet mogelijk is zou ik dus niet gaan kamperen. En ja het is ook vervelend voor de ouders maar ik vind het nog vervelender als andere mensen er last van hebben. Ik zou naar de receptie gaan en het bespreekbaar maken. Misschien hebben wel meer mensen geklaagd. Wellicht dat je een nieuwe plek krijgt of dat de medewerkers bij de mensen aangeven dat er klachten zijn.
TS zegt ook dat het niet lukt om oogcontact te maken. Misschien is dat omdat ze zich schamen, zich ongemakkelijk voelen. Dan kan een kort gesprekje juist het ongemak breken.
Ik vind het net als @Koraal82 ook bijzonder dat mensen het vooral vervelend vinden voor het huilgezin. Dit gezin veroorzaakt overlast op de camping. Dat zullen ze niet expres doen maar het gebeurt wel. Deze overlast horen ze op te lossen want het is echt niet normaal als de buren op de camping niet kunnen slapen door jouw kinderen. Lukt het ze niet om op te lossen dan vind ik het logisch als ze dan hun vakantie afbreken en naar huis gaan of zich laten omboeken naar een huisje waar ze geen overlast veroorzaken.
Gesprek aan proberen te gaan op een luchtige manier misschien ook waar juist de kinderen bij zijn? Misschien helpt het ook als die beseffen dat de buren er last van hebben? En verder oordopjes. Afgelopen vakantie hadden wij ook een enorme snurker naast ons. Heb op een gegeven moment een beetje jolig aan zijn vrouw gevraagd hoe zij daar doorheen slaapt (hadden al wel leuk contact met die mensen). Zij was blij dat ik het vroeg want nu had ze munitie om haar man te vertellen dat hij toch wel echt hard snurkte omdat wij het ook hoorden.
Dit weten we niet want we zijn er niet bij. TS ERVAART overlast van de buren, of dit ook daadwerkelijk aan die buren ligt kan niemand van ons beoordelen. En nee andersom ook niet. Daarom de vele adviezen aan ts om vooral bij zichzelf op zoek te gaan naar oplossingen.
Ja dat weten we wel want ts word ‘s nachts wakker van uren lang gehuil bij de buren Dus heeft ts last van overlast van haar buren dat ligt dan toch echt aan de buren en niet aan ts zelf
Aan wie anders kan het dan liggen dan de buren welke hun kind iedere ochtend vroeg laten huilen in de tent?
Nee dat weten we niet want we zijn niet aanwezig op die camping. We weten niet of de baby daadwerkelijk uren huilt of dat het voor TS als uren voelt. We weten niet of bijv de andere buren dezelfde overlast ervaren. Wat de één als overlast ervaart hoort de ander misschien niet eens. Je kunt 5 mensen op exact dezelfde plek plaatsen en ik verzeker je dat je 5 verschillende ervaringen zult horen mbt ‘de overlast’
Nee dat is niet de omgekeerde wereld. Dat heet nu ‘je leven niet door anderen laten bepalen’ Als het namelijk inderdaad zo is dat deze mensen hun kinderen bewust niet troosten dan gaan ze dat ook echt niet doen op het moment dat ze erop aangesproken worden. Dus wat dan? Dan kan de hele wereld vinden dat zulke mensen thuis moeten blijven en als de dat niet doen? Dan moet je toch zelf een oplossing bedenken of niet dan
Dan kunnen ze misschien ook aangesproken worden door de campingeigenaar. Met als uiterste optie het verzoek te vertrekken. Ik ben overigens wel benieuwd @me1989 of je van andere buren op jullie veldje iets gehoord hebt over het huilen. Want als er meerdere gezinnen last van hebben en je spreekt elkaar kan ik me voorstellen dat er toch wel eens iets over gezegd wordt.
En even voor de duidelijkheid hè, ik neem het niet op voor ‘de buren’ en ik val TS niet aan. Ik benoem alleen dat wij niet inhoudelijk over deze situatie kunnen oordelen omdat we er zelf niet bij zijn en dat iedereen ‘overlast’ op een andere manier ervaart