Bah, wat een enorme domper zeg. Daar zit je nou echt niet op te wachten. Gelukkig kon het embryo weer ingevroren worden. Dikke knuffel
Geen krampen meer, maar wel nog een rommelige buik en obstipatie. Daardoor ziet mijn buik er nu uit alsof ik al een aantal maanden langer zwanger ben en dat voelt heel gek. Heb namelijk behalve gevoelige borsten amper meer symptomen en eigenlijk het idee dat het al afgelopen is. Dus voel me vooral leeg. Maar goed, we gaan het zien woensdag. Meer dan afwachten kan ik toch niet doen
@Sterre83 he verdorie wat een tegenvaller ..! jeetje wat een domper .. ipv pupo weer een onderzoek Maar betekent dit dan dat er iets "mis" is het keizersnede litteken? @pingpongpcos inderdaad heb ik dat met carrière ook wel een beetje, dat je steeds meer wil. En nu ik mn plekje heb gevonden is dat fijn, maar daar moest ik inderdaad ook aan wennen. En ik kan me voorstellen als zwanger worden zo hoppa lukte, dat je dan ook een kortere periode bezig bent geweest, het überhaupt niet een soort streven of doel was, dan is het ook minder raar denk ik als dat afgesloten is.
Vreselijk Kan me voorstellen dat dat heel raar is ja.. Ik had ook best wel een buik al en toen het niet meer leefde, vond ik dat ook heel vreemd. Dan wil je het ook niet meer laten zien, daarvoor vond ik t juist leuk dat er al duidelijk wat te zien was. Echt zo knap dat je dit een week volhoudt en geen 'pret' echo hebt gedaan. Ik hoop zó dat je verrast wordt met goed nieuws. Het is je gewoon enorm gegund..
Jullie hadden het de laatste tijd vaker over de impact van het traject, op de tijd en aandacht voor het kleintje dat je al hebt rondlopen. En ik dacht altijd, gelukkig dat ik dat niet zo ervaar. Tot ik vanmiddag besefte dat mijn kleintje over 4 maanden 2 wordt En ik hang nog met mijn hoofd in april, toen mn testen zo twijfelachtig opliepen. Ik ben echt in shock over hoe snel dit jaar voorbij is gevlogen. Terwijl het ik eerste jaar met de kleine veel bewuster meemaakte (en natuurlijk was alles nieuw, dan lijkt t ook langer te duren) en het helemaal niet snel voorbij vloog. Maar oke. We hebben nog vier maanden in dit jaar en we gaan uiteraard wel knallend het jaar uit
Ik weet het natuurlijk niet precies, maar het heeft bij hen wellicht sowieso minder hun leven beheerst/overheerst? Dus het gat is mogelijk kleiner. Daarnaast heb je bij het vervullen van de wens je handen en hoofd vol met een baby om voor te zorgen. Maar ooit komt inderdaad iedereen op het punt dat de levensfase verandert en dat kan sowieso wel een gat zijn natuurlijk. Empty nest, midlifecrisis, dat soort dingen
Mijn ervaring is wel dat het op een bepaald punt sowieso sneller gaat hoor, de tijd met een kleine. Het is allemaal wat minder vertraagd ofzo, omdat ze meer meegaan in jouw ritme. Evengoed is het niet verkeerd om soms bewust van elkaar en je zegeningen te genieten
Gek is dat he?! Je stopt ineens met vooruit streven; je bent gearriveerd op je doel eigenlijk. Is ook wel een beetje een gat misschien. Ik weet niet hoe anderen zich voelen en misschien verschilt het ook wel per persoon en situatie, maar ik denk inderdaad ook dat de wens voor een eerste met meest allesbepalend is. De wel of niet daarin, heeft het meeste impact op je leven.
Nee, ik vind er zwanger uitzien op dit moment ook echt niet leuk. Het zou geweldig zijn als ik toch goed nieuws krijg, maar ik kan echt niet te veel aan dat scenario denken. Is te moeilijk omdat het naar alle waarschijnlijkheid toch fout zit. Gevoel staat dus een beetje uit momenteel, zodat ik in ieder geval mijn werk kan doen. Woensdag mag ik pas weer instorten
Nouja zeg, wat raaaaar! En super klote… Hebben ze bij jou ooit goed gekeken met echo hoe dat litteken eruit ziet? Ik heb zelf ook een keizersnede gehad en daar is tijdens het fertiliteitstraject nooit naar gekeken. Dat knaagde toen na een tijdje echt steeds meer (net als endometriose vraagstuk). Dus uiteindelijk begin van het jaar nog naar een endo-specialist geweest die ook dat litteken goed liet zien op echo en daar was dus geen niche of zo te zien. Dat was toch wel even fijn (ook al weten we ook niet of dat dan een ‘reden’ was geweest). Maar bij de laatste TP moest de arts ook echt een hobbeltje over, had ook een andere katheter nodig. Maar goed wel gelukt dus uiteindelijk. Ik vind het echt zo mega klote voor je dat het nu zo gelopen is Als het goed is zijn hier ook nog wel dames met niche/keizersnede ervaring, misschien @klok?
Nou, dat inderdaad! Ik sorteer er al een beetje op voor en het voelt heel raar leeg, verdrietig en bevrijdend tegelijk. Op dit moment althans. Het wordt bijna deel van je identiteit he?!
Precies! Dit is wel weer even een goede reminder. Nu nog uitvogelen hoe ik het traject toch een klein beetje meer op de achtergrond kan houden en meer bewust leven.
Nee ik begrijp het hoor. Snap dat je er amper op durft te hopen dat t misschien toch goed is. Even nergens aan denken soort van.. tot t woensdag is. Ik denk aan je hoor!
Het is moeilijk te zeggen, omdat ik niet in jouw schoenen sta en ook nooit zal staan. Maar ik denk nu, op dit moment en in mijn situatie, wel dat als er al meerdere kindjes zouden zijn, dat voor mij een geruststelling zou zijn. Hopelijk geldt dat voor jou ook zo!
Lastig is dat he?! Mij lukt het in de “pauzes” best goed, waardoor ik steeds denk dat ik het snap. Maar als je dan eenmaal weer aan de gang gaat …
Ah nee! Wat k*t is dat zeg. Al is het ergens misschien ook wel goed dat ze er nu zo achterkomen in plaats van dat zwangerschappen er steeds op stuklopen of door tegengehouden worden? Enig idee wat nu het strijdplan wordt?
Ik heb nog niet helemaal goed kunnen begrijpen nu, maar het vormde letterlijk een blokkade voor het buisje dat ze in moeten brengen voor het plaatsen van de embryo. Volgende week een afspraak waar ik al mijn vragen kan gaan stellen.
Zeker een privilege! Dan is het gewoon: wens vervullen en door naar het volgende. Misschien wel meer zoals het bij een carrière aanvoelt, omdat je dan dus het gevoel hebt dat je het wél in de hand hebt (gehad). Doodgraag zou ik bij die groep bevoorrechte dames horen voor wie kinderen krijgen “normaal” is, tegelijkertijd ben ik ook gegroeid als mens. Begripvoller, empathischer, wijzer, maar ook steviger en zelfverzekerder. Weet niet of ik dat anders had bereikt …