Ik werk zelf in de zorg en heb altijd geleerd dat je geen contact mag hebben met cliënten als zorgtraject achter de rug is. Nu hoorde ik van buurvrouw over een vriendin. Tussen neus en lippen vertelde zij dat dit een oud cliënte van haar is.. ik trok mijn wenkbrauwen op. Zij zei dat traject beëindigd is en dat ze daarna een keer thee zijn gaan drinken en er vriendschap is ontstaan. Waarop ik zei: dat mag toch niet? zij gaf aan dat seksueel contact niet mag maar vriendschap wel.. Ik stond met mijn mond van tanden. Zij zei: als jij het beter denkt te weten.. laat maar weten waar het staat. Zij is gz psycholoog. Ik vind het maar raar maar begin nu ook te twijfelen… mag het wel of niet? Eigenlijk zou het mij niet uit moeten maken wat zij doet maar merk toch dat het knaagt en dat ik anders naar haar kijk nu maar misschien zit ik er wel naast en mag dat wel? Waar zou ik dat evt kunnen vinden?
En dan? Dan vind je er wat over of het wel of niet mag wat wil je er dan mee gaan doen? Ik zou het loslaten en het er niet meer over hebben. Ik heb collega’s gehad die ook nog contact hadden met cliënten nadat ze uit zorg waren. Zijn hele waardevolle vriendschappen of vrijwilligers werk uit gekomen. Soms klikt het met iemand gewoon heel goed dat het zonde is als het contact verbroken wordt.
Het gaat vooral om waken voor een machtsverschil en eventueel misbruik van een machtspositie, ik zie niet helemaal hoe dat een rol speelt bij een vriendschap na het afronden van een zorgtraject. Maar bij bv een liefdesrelatie is het wel wat precairder natuurlijk. Ook dat is overigens niet verboden, zolang je dus maar geen behandelaar/client meer van elkaar bent.
Volgens mij is dat niet verboden nee. Of het verstandig is ivm de eerste patiënt-therapeut relatie is een tweede. Maar dat zou ik lekker bij je buurvrouw laten.
Aantal jaar in de ggz gewerkt en komt wel vaker voor. Voor zover ik weet mag het niet tijdens de zorg maar daarna wel. Ik snap oprecht niet waarom je je hier druk over maakt en anders naar haar kijkt? Wat maakt jou het uit met wie je buurvrouw vriendschap heeft? Al zou het officieel niet mogen, nou en?
Ik ben zelf ook heel goed bevriend geraakt met een hulpverlener (17 jaar geleden, en we hebben nog steeds contact). Zolang het traject beëindigd is is er niks aan de hand hoor.
Nou vond ik het raar dat je nooit een (vriendschappelijke) relatie met een ex-cliënt zou mogen aangaan, want er vanuit gaande dat de meeste mensen in hun directe leefomgeving werken, zou dat superongemakkelijke situaties kunnen opleveren in je sociale leven. Het mag dus wel als de behandeling achter de rug is en er ook geen onevenredige verhouding meer bestaat. “Een zorgverlener die een relatie met een cliënt wil aangaan, moet een expliciet en volledig einde maken aan ieder optreden als behandelaar van de cliënt. Het beëindigen van de behandelrelatie moet op medisch verantwoorde wijze gebeuren. Professionals binnen sommige beroepsgroepen zijn daarnaast gehouden aan een ‘afkoelperiode’ zoals in hun beroepsnormen omschreven.” Over die afkoelingsperiode zijn de beroepsverenigingen echter niet heel concreet. Uit de beroepscode van psychotherapeuten (2018): “Bij het aangaan van een persoonlijke relatie na afloop van de professionele relatie zal de psychotherapeut steeds het belang van de cliënt respecteren in die zin, dat hij zich ervan vergewist dat de eerdere professionele relatie geen onevenredige betekenis meer heeft.” De beroepscode voor psychologen (2015): “Bij het aangaan van een persoonlijke relatie na afloop van de professionele relatie vergewissen psychologen zich ervan dat de voorgaande professionele relatie geen onevenredige betekenis meer heeft. Als het gaat om een seksuele relatie zijn psychologen er verantwoordelijk voor dat zij desgevraagd kunnen aantonen dat zij bij het aangaan van deze relatie alle zorgvuldigheid in acht genomen heeft, die van hen als professioneel psycholoog verwacht mag worden.”
Ah, dank je wel!! Het mag dus wel.. ik weet niet zo goed waarom ik mij er zo druk over maakte… misschien omdatt ik haar, in mijn optiek, sowieso beetje grenzeloos vind
Ik zou me echt druk gaan maken om andere dingen ipv de vriendschappen van de buurvrouw. Het gaat jou gewoon echt niks aan, ook niet als het niet had ‘gemogen’.
Ik begrijp oprecht niet wat daar grenzeloos aan is, mijn idee van grenzeloos is echt iets totaal anders dan twee volwassen vrouwen die samen thee gaan drinken en elkaar hebben leren kennen als behandelaar en cliënt. Zelfs als er wel nog sprake zou zijn van een connectie als behandelaar/client, vind ik niet dat er veel mis is met samen eens thee drinken - dat ligt ook maar net aan de context. Soms is een client misschien verminderd weerbaar door psychische problematiek, maar dat is ook echt geen gegeven.
Het kan in mijn optiek nooit geheel gelijkwaardig worden.. maar goed dat is mijn persoonlijke mening. Ik dacht dat het volgens de beroepscode de eerste 5 jaar niet mocht maar kennelijk zit ik ernaast. Ik laat het verder ook rusten. Fijn om het hier even te checken en te lezen dat jullie er anders tegenover staan. Dat helpt mij en ik stel mijn mening ook bij hierdoor en kan het ook loslaten nu
Heel bijzonder dit... waarom zou dat niet gelijkwaardig kunnen zijn? Ik ben als hulpverlener zelf ook in traject geweest bij een gz-psycholoog omdat aan iets te werken waar ik last van had en zelf (ondanks genoeg theoretische kennis) toch niet genoeg stappen in kon zetten. Kan ik nu geen gelijkwaardige vriendschap ontwikkelen omdat ik een hulpvraag had en geholpen ben? Sorry, maar ik vind het echt behoorlijk kortzichtig en oordelend en snap oprecht niet waarom je de behoefte voelt om hier überhaupt iets van te vinden. Ik zou me als ik jou was maar lekker met mijn eigen vriendschappen gaan bezig houden en anderen hun gang laten gaan. Ik ben misschien wat fel, maar ik kan hier zo slecht tegen...
Jij niet alleen. Ik vind de kijk van ts hierop ook heel bijzonder. Waarom zou er geen sprake zijn van gelijkwaardigheid nu? Vind het echt heel raar overkomen.
Ik snap even niet waarom iemand zich hier druk over zou maken. Kijk als het nog tijdens de looptijd van een traject is, vind ik het wat anders. Maar nu, laat ze toch lekker als ze beide content zijn met de vriendschap.
Omdat de een zich geheel bloot heeft gegeven en de therapeut alles weet van die persoon, sprake van afhankelijkheidsrelatie, idealisatie etc . en andersom als het goed is niks..
Ik heb goede en zeer diepgaande vriendschappen waarbij ik mij volledig "bloot" heb gegeven en andersom ook. Of juist niet. Ik heb namelijk verschillende vrienden en iedere vriendschap is ook weer anders. Wellicht zegt het ook wat over jouw eigen vriendschappen en de diepgang daarin? Daarnaast is het professionele, medische contact beëindigd. En ook niet in ieder hulpverleners contact is er sprake van volledige afhankelijkheid. Laat staan isealisatie. Als het goed is heeft de buurvrouw jou niet verteld waarvoor haar vriendin daar kwam. En weet jij niets over de behandeling. Dus is het verder niet aan jou om te oordelen zoals je nog steeds doet.
Lees je nu zelf niet welke aannames je allemaal doet? Weet je met welke hulpvraag deze oud-cliënt bij je buurvrouw kwam? Lijkt me niet, dus je weet helemaal niet in hoeverre zij zichzelf helemaal bloot heeft gegeven. 'Mijn' gz-psycholoog weet helemaal niet alles van mij, alleen datgene wat relevant was voor mijn hulpvraag. Dat maakt me helemaal niet afhankelijk van haar en er is al helemaal geen sprake van idealisatie. Denk je nu echt dat in elke hulpverleningsrelatie sprake is van een afhankelijkheidsrelatie of idealisatie? Ik weet niet in wat voor zorg je werkt/gewerkt hebt maar hier mis je een stukje kennis of ervaring lijkt het. Natuurlijk zijn er hulpverleningsrelaties waarin dat kan ontstaan maar zeker niet standaard. Zou wat zijn zeg... En als buurvrouw heb jij daar totaal geen zicht op en weet je dus helemaal niet of daar sprake van is. Tot slot, vriendschap moet altijd groeien en komt van 2 kanten. De gz psycholoog zal bij de eerste privé contacten meer weten over haar vriendin dan andersom. In een vriendschap waarin 2 mensen zich gelijkwaardig gedragen, kan dat na 1 koffieochtend helemaal anders zijn.
Ik denk dat u fantasie het overneemt. Jij hebt volgens mij namelijk geen idee over wat er tijdens die gesprekken gezegd of gedaan werd.
Dat ik bij een psycholoog loop, wilt toch helemaal niet zeggen dat de psycholoog dan gelijk alles van me weet?? Ik kom met een specifieke hulpvraag daar en dat wordt behandeld. Daarvoor hoef je toch niet je hele leven op tafel te gooien?