@owly Wat ontzettend naar voor je zoon! Waarom zijn kinderen toch zo? @MMW Blijf het goed met school in gesprek en ga eens kijken of er scholen in de buurt zijn die beter om gaan met hoog intelligente kinderen... ze zullen vast ook wel ervaring hebben met faal angstigen etc. Belangrijkste is dan idd leren leren...fouten durven maken en niet meer doen... in de plusklas krijgen ze vaak meer werk...meer van hetzelfde en dat stond mijn kinderen ook tegen..
Nou precies onze vraag. Maar misschien heeft het ook te maken met jonger zijn dan de rest. Een aantal die meer richting puberteit gaan, kinderen die zich genoodzaakt voelen om "stoer" te doen om indruk te maken. Het zelfde kind kwam met een enorme zak snoep aanzetten waar ze duidelijk in waren met een beetje snoep. Ja maar zegt ouder dan moet hij delen. Durven blijkbaar geen nee te zeggen tegen hun kind of wil laten zien dat ze toch "leuk" zijn. Maar zoon trapt er niet in. Wil niet omgekocht worden. Je zou denken dat juist op een hb school waar meer kinderen op hun oude school gepest zijn dit juist niet zouden doen. Ondanks hb het overlap punt is heb je gelijk alles gehad. Als hij niet bij hb kinderen past gaat hij het dan zo redden op een normale vwo school?
Onze zoon oudste is ook 10 en net in groep 8, in zijn klas zitten kinderen die nog jonger en die ouder zijn. Hb kinderen hebben ook vaak weer hun eigenaardigheden waar ze mee om moeten gaan. Vaak zijn ze op sociaal vlak ook gewoon niet zo handig, dan is het mi aan school om hier wat extra aandacht aan te besteden! Dit gebeurd bij ons gelukkig wel, echt pest gedrag komt helaas voort uit de omliggende scholen waarmee ze soms samen excursies doen of op de BSO zitten. Lastig, zou in gesprek blijven gaan in ieder geval...voetafdrukken op je kind lijken me nergens de bedoeling! Hoe het VO gaat zijn kun je helaas nooit van te voren weten, ik ben vroeger veel gepest en mijn man helemaal niet. Van andere ouders hoor je dat het ene kind het heel goed naar zijn/haar zin heeft en de ander maar moeilijk om kan gaan met de overgang van basisschool naar VO. De tijd zal dat echt moeten leren
Is het elke keer dezelfde die dat doet? Dat: 'ze houden het in de gaten', lijkt me niet echt voldoende te zijn. IS elke keer lichamelijk letsel aanbrengen geen reden om te schorsen ofzo?
1 is de aanstichter. Die stookt andere op. De ander is een bijzonder geval. Het valt niet onder regulier onderwijs dus schorsen zullen ze minder snel doen. Binnenkort gesprek . Hopelijk was dit het en zit die jongen weer op de rit.
Ze zijn vaak sociaal hartstikke handig, maar matchen niet met hun omgeving. Daar gaat het fout! Dat dan wordt gezegd dat het aan het hb-kind ligt, is zo’n onzin. Als de juf de hele dag op een dagbesteding zit met alleen lvb-ers om zich heen, matcht het ook niet. Dan gaat het sociaal ook niet lekker.
@MrsBucket In mijn ervaring zijn er veel sociaal niet handig; maken hele eerlijke opmerkingen of vragen extra informatie en werk terwijl dat bij niet HB-kids niet zo werkt. Daar krijg je wrijving door een daar moeten ze mee om leren gaan, niet dat ze moeten veranderen, maar wel dat ze leren dat de wereld niet zo werkt en dat daar tegenstand van kan komen. En als ik zie hoeveel kinderen in de klassen naast hb ook ass of adhd hebben, dan hebben die daar toch echt weer een extra uitdaging in op sociaal vlak. Dus wellicht bedoelen we t zelfde, alleen vind ik niet dat ze zich niet moeten voorbereiden op de omgeving en wellicht hierin dan wat aanpassingen moeten kunnen toe passen...
Hele eerlijke opmerkingen, dat zouden meer mensen moeten doen. Wordt de wereld een stukje mooier van. In plaats van altijd sociaal wenselijk te zijn. Extra informatie vragen, heerlijk toch? Dat moet je juist koesteren… Is dat oprecht sociaal onhandig? Misschien is de timing niet altijd handig, dat kan. Maar sociaal zijn deze kinderen vaak heel handig. Zet ze maar eens bij peers en kijk naar hoe ze elkaar begrijpen! Of: plaats een kindje met een gemiddeld IQ eens een paar weken op een dagbesteding voor kinderen met een verstandelijke beperking. Kijk eens wie er dan sociaal onhandig uitziet en geen aansluiting heeft…
@owly wat een rottige start van het schooljaar Word hier gewoon verdrietig van... Bij ons zijn volgende week de startgesprekken. Ben erg benieuwd naar wat de kinderen de eerste weken in de klas hebben laten zien. Jongste zoon heeft dezelfde juf als vorig jaar dus die kent hem al wel. Dochter heeft een nieuwe leerkracht, maar die is bekend met onze oudste zoon. Benieuwd of hij haar ook echt 'ziet' zoals bij zoon. Het is dag en nacht verschil tussen die twee, extreem extrovert en extreem introvert. Ook zie ik steeds meer qua gedrag van onze oudste terug in de jongste zoon. Dat is me toch een enthousiaste stuiterbal geworden. Misschien doordat ze nu echt gaan leren in groep 3? Dochter zei laatst: "als de klas druk is, dan ben ik maar extra stil want meester vindt dat vast fijn". Ze is 9 (groep 7 net gestart) en begint aardig te puberen onderhand. Er zit veel frustratie ergens heb ik het idee, ze kan zomaar in woede uitbarsten. Herken mijn kind soms niet meer. Tegelijkertijd komt ze met vragen waar ik vaak gewoon geen antwoord op heb, van emotionele zaken tot wereldproblematiek, en ook in een fractie van een seconde afgewisseld en uiteraard aan één stuk door. Herkenbaar, dat van de hak op de tak? (of misschien is het mijn ADD-hoofd die daar niet mee om kan gaan?) Hier in ieder geval: so far so good. Weinig te melden verder. Ohja, de puber gaat rustig verder op dezelfde voet als de brugklas: "als ik niet hoef te leren, doe ik het niet" De eerste 6 kwam binnen voor Duits. Op de dag van de toets zei hij dat het wel redelijk was gegaan. Toen het cijfer kwam, opluchting, want hij had een dikke onvoldoende verwacht. Ik baal dat hij niet meteen op zijn smoel is gegaan want zo leert hij natuurlijk nooit leren...
Ja het is echt knudde. Het gedrag dat in eens ontvlamt is hier ook aanwezig. Zo is er niks aan de hand en zo in eens van 0 naar 100 Kan ik ook niet mee omgaan hoor. Dat is zo onduidelijk. Daar krijg ik error van. De start van gr 3 was hier ook super. Alleen even in de gaten houden of ze er als nog niet sneller door gaat dan de rest waardoor ze zich verveeld. Ja ik snap dat je zegt dat de oudste beter op zijn plaat had moeten gaan. Aan de andere kant wil je een goede start.
Die explosies, ik vind het zo lastig om mee om te gaan. Waardoor komt het? Dochter gaat puberen dus aan de ene kant relateer ik het daar aan, aan de andere kant wordt zij niet uitgedaagd en zoekt zij thuis die momenten om kennis op te zuigen, maar ik kan dat niet altijd 100% bieden met nog meer kinderen om me heen. We praten veel, maar dan komt het jongere broertje tussendoor en dan wordt zij weer meteen kwaad. Het is zo lastig! Het katten begint al tijdens het ontbijt als haar broertje aan tafel komt zitten en de yoghurt pakt terwijl die voor haar neus staat - dan wil zij de verpakking lezen ofzo Maandag heb ik de startgesprekken dus zal ook zeker aandringen op uitdaging blijven bieden, vooral voor jongste zoon (hij wordt over 1,5 maand 6). Ik merk dat hij zo enorm druk is geworden sinds de start van het schooljaar, kan niet stilzitten, zit aldoor te wiebelen en springt door het hele huis heen en is hondsbrutaal ineens. Zoekt hij uitdaging of hoort dit gewoon bij de normale ontwikkeling van een bijna 6-jarige? Eind vorig schooljaar zei zijn juf dat ze hem in groep 3 meteen zouden gaan uitdagen, dus meteen het 3sterren werk maken. Hopelijk is er ook nog pluswerk, ook al kan hij nog niet lezen en schrijven. Hij wil er ook thuis niet mee aan de slag, in tegenstelling tot grotere broer en zus destijds. Bang om te falen? Ik ben wel heel benieuwd hoe hij in de klas is. Oudste zoon... tsja... Die doet wat hij wil. 13 jaar en volop aan het puberen. Ik probeer hem al een jaar lang aan te leren om zijn tas van zijn fiets te pakken, uit te pakken en de boeken voor de volgende dag er in klaar te zetten maar elke ochtend is het weer drama want dan moet hij eerst zijn tas nog gaan pakken. Daarnet ook een appje toen hij halverwege school was, "ohoh" op mijn app van gisteravond (ik was laat thuis van werk, toen sliep hij al) dat hij niet moest vergeten zijn gymtas mee te nemen EN daar schone gymkleding in te doen... Hij is dus met alleen gymschoenen naar school gegaan. Hij vergeet de helft van zijn boeken, krijgt alleen maar aantekeningen over vergeten boeken, gymkleding, huiswerk niet af etc. Ik laat het los... (moeilijk hoor).
Hahaha over een jaar schrijf ik denk ik het zelfde als wat je nu schrijft over de oudste Loslaten is ook niet mijn ding Bij ons was zo druk en uitdagend gebrek aan uitdaging. Normaal wel wat druk maar vervelend tot bloed onder je nagels vandaan halen is een andere orde en tijd voor gesprek op school. Gr 3 is een lastige fase. Ze moeten een stevige basis leggen maar toch gaan ze als een speer. Bij het eerste rapport was hij al e4. Eind gr 4 avi uit. Uitdaging van gr 3 bestond uit rekentijgers en prik en co. Dat was absoluut niet voldoende. Ib' er zei al vanaf gr 4 zou er meer uitdaging zijn. In gr 3 zat hij in een lockdown. Voor ons mega zwaar maar voor hem perfect want we bedachten onze eigen onderwerpen en thema's. Dat werkte we dan uit.
De start van deze week is weer prut. Kon gisteravond niet slapen. Hij wil niet naar school, voelt zich niet fijn. Hij geeft aan dat als hij dat aangeeft aan de juf dat die dan zegt dat hij zelf dingen doet. Hij is daar boos over, zegt ik lok de pestkoppen niet uit. Nu hopen dat juf beter is anders weer invallers. Aangezien de groep dan echt heel vervelend is heb ik medelijden met de invallers en met onze knul.
Gats dat schiet echt niet op. Hier gaat het ook knudde, maar gelukkig is iedereen wel lief voor haar op school. (Al snapt juf er geen reet van. Die denkt het wel even te gaan fixen)
Oooh dat schiet ook niet op en van de juf moet je het hebben. Wat zeg je tegen de juf niet fixen begrijpen. Wat fijn dat haar klasgenoten wel lief zijn. Zoon heeft pech. Dat is een nadeel van een hb klas, heel veel rugzakjes, uitbarstingen, veel schelden, schoppen /slaan/ vast grijpen is niet onbekend. Als iemand nog tips heeft hoe je hem moet voorbereiden op de middelbare school zeg het me. Als iemand nu aardig is dan denkt hij dat hij voor gek gehouden gaat worden of ze hem belachelijk maken. Klassen zullen dubbele aantallen hebben. Deze maand mag hij proeflessen volgen op de middelbare en je merkt dat dat zo mega spannend vind. Snel boos, geïrriteerd, weet zich geen houding te geven. Geen idee hoe ik met die 0 naar 100% om moet gaan. Raak zelf geïrriteerd en boos. Zou het zo fijn vinden wanneer we langere periodes een keer rust hebben
Oh ik brul hier af en toe naar mijn zoon "wat je geeft krijg je terug" als hij weer eens een extreme uitbarsting naar mij toe heeft. Die kalmte is hier ver te zoeken soms. Het werkt wel, want hij beseft dat mijn uitbarsting een reactie is op zijn gedrag en wanneer hij zijn toon dan aanpast, kan ik ook weer snel rustiger worden - maar eigenlijk zou het andersom moeten zijn he? Ik zou wel eens een dag zonder boosheid door willen komen in dit gezin. Er is altijd wel iemand boos, iemand niet aan het luisteren waardoor wij als oververmoeide ouders met een korter lontje reageren. Hoe krijg je dat lontje weer wat langer? Hoe bewaar je in hemelsnaam je kalmte wanneer ze elkaar continu in de haren vliegen en elkaar fysiek zelfs pijn doen (oudste naar middelste twee m.n.). Ik ben soms zo verdrietig, en zo enorm toe aan rust... Uiteindelijk komt het vast wel goed, we werken er zo keihard voor, het worden geweldige individuen allemaal, maar de weg daar naartoe is zo verdomd zwaar. Denk om jezelf, pak ook even een moment voor jezelf daar waar je kan, ookal is het maar een kop thee een kwartiertje terwijl je ze een scherm in de handen drukt zodat ze even bezig zijn en jou niet storen. Jouw batterij moet niet constant bijna leeg zijn he.
Vervelend dat je het kent! Maar blij om te lezen dat er iemand mee moeite heeft met hoe het gaat. Ik ben zelf niet hb, ben wel heel goed in situaties lezen en luisteren. Maar toch het gevoel dat je met 1-0 achterloopt. Wij hebben het ook heel vaak over de consequenties van dingen. Maar dan is hij weer boos op zich zelf, zucht!! Begrijpend en actief luisteren staat uit. Wat voor mij een grote bron van frustratie is. Aangeven bij hem ik voel me niet gehoord. Maar goed dan is hij weer boos op zich zelf en is het een rot kind, waarom kan ik dat niet etc, etc Het is ook echt een fantastisch kind maar je hoeft niet op alles een weerwoord of proberen een schepje boven op te doen. Ik zeg dan ook ik zit niet bij je in de klas. Heb het idee dat hij op school in overlevingsstand staat. Laatst zei hij al voel me eenzaam en alleen. Ik heb geen vrienden dat zijn nu eerder kennissen. Hij mag ook elke dag even achter het scherm, even ontsnappen, hij speelt minecraft en kan zich lekker creatief uiten. Ma schooltijd gaan we als het weer mee zit vaak ook even 15/20 min naar een sportveld in de buurt om te basketballen. Even ons zelf uitdagen door samen te oefenen, kijken hoeveel we kunnen scoren in 5 min. Achterwaarts de bal er in gooien, lukt ook nog na goed oefenen We doen heel veel samen omdat we beide creatief zijn. Het is een knuffelbeertje dat gezelschap wil. Als ik echt even me time wil zet ik mijn koptelefoon op en gaat wat voor mezelf doen. Op dit moment vrij borduren en dat is zo relaxed. Ben trouwens elke dag huiverig hoe hij uit school komt. Het lastige is dat ik altijd de volle lading krijgt om te verstouwen, hij doet dan niet boos tegen mij maar wil alles kwijt. Voor mij is het weer een lading negativiteit om te verwerken. Dan lig ik er regelmatig weer wakker van. Wil zo graag dat hij ook leuke klasgenoten heeft, zin in school en vrienden om alles mee te delen
Het is niet voor te bereiden denk ik. Hij moet weer vertrouwen krijgen in mensen en dat kan alleen door goede ervaringen op te doen. En dat gaat zo op school niet lukken. Met meer kinderen in de klas is de kans ook groter op een maatje, dus wie weet kan het een voordeel zijn. Maar het gaat nog een lang jaar worden zo, niet wetende wat hij kan verwachten elke dag. Die opvliegende buien hebben we hier ook. Vooral dochter. Je kunt er niks van op aan. Dit weekend ook, ze had een nieuwe pyjama uitgezocht. Weloverwogen uitgekozen in de winkel. Blij thuis. ‘s avonds volledig uit haar plaat, want het was toch niet de goede pyjama. Schreeuwen, huilen, boos. De hele wereld was stom, maar vooral zijzelf was stom, want waarom had ze nou die gekozen. Na een half uur tot drie kwartier schreeuwen was het ook weer over en was het toch de mooiste pyjama. Maar vermoeiend is het wel. Rust zou wel fijn zijn idd.
Ik vind dit echt zooo herkenbaar! Ik kan me af en toe ook echt niet inhouden en sta dan zelf ook een potje te schreeuwen. Achteraf voel ik me daar dan weer schuldig over en ben bang dat mijn gedrag ze enorm gaat beïnvloeden in hun ontwikkeling. Ik bedenk me, als ik er zelf niks meer bij kan hebben overdag, ook vaak pas als ik in bed lig hoe ik ook had kunnen reageren… Maar er is inderdaad hier ook altijd wel iemand boos, gefrustreerd of ontevreden Vanmiddag een gesprek met school. De plusklas is nog steeds niet van start gegaan en zoon wordt er heel ongeduldig van. Hij kwam de plusklas docente laatst tegen en vroeg haar ernaar. Hierop zei ze heel geïrriteerd dat “het wel een keer komt.” Nu heeft hij dus geen zin meer. Zucht.. Wat wel fijn is, is dat ze op deze school bij de kleuters sinds dit jaar al kijken wie er extra uitdaging nodig hebben. Net te horen gekregen dat dochter daar ook bij zit, dus we hopen dat dit haar wat frustratie bespaart.