De opmerking van Merah heeft hier ook geen meerwaarde. Ik denk dat de topicstarter niet heel serieus is maar als dat wel zo was, had haar reactie/"mening" echt helemaal niks toegevoegd aan zijn vraag (hij vroeg namelijk niet of mensen het er mee eens waren of niet). Ik vind een dergelijke opmerking kwetsend en denk dan aan alle kinderen die niet gesteund worden in hun zoektocht of overtuigende gevoel van een bepaald gender, met veel psychische problemen en zelfs suïcide tot gevolg. Dus ik blijf staan achter mijn opmerking.
Omdat het niet gaat over het ruilen van kind, maar over hoe een ouder een kind benaderd. Zij geeft daarmee aan dat het heel verdrietig is wanneer een transgender kind een ouder heeft die daar niet voor open staat, omdat ze daar -haar eigen woorden- niet ruimdenkend genoeg voor is.
T zou ook kunnen dat deze persoon vanaf het begin non-binair was. Maar simpelweg niet wist van het bestaan, of het niet goed kon herkennen. Die wist zich geen raad met diens lichaam in vrouwelijke vorm. Ging in transitie. Komt erachter dat het nog steeds niet klopt. En pas na een lange zoektocht ontdekt dat je ook non-binair kunt zijn. Op die einde verder gaat en zich daar happy bij voelt. Het hele verhaal geeft vooral aan dat je van jongs af aan goed moet luisteren naar een kind. En het traject heel.zorgvuldig rn grondig moet doorlopen om misdiagnoses te voorkomen. Ik heb ook wel verhalen gehoord over mensen die spijt hadden. Er is dan in de diagnose dn begeleiding iets fout gelopen. Dat kan. Je gaat het traject in omdat je problemen ervaart. De symptomen kunnen sterk overeenkomen. Maar er kan ook iets anders aan de hand zijn. Ik weet niet precies wat je met het verhaal wil zeggen. Had die persoon dan moeten horen dat transgender zijn onzin is? Daar was die toch ook geen steek verder mee gekomen?
Een nieuw lid Lakje stelt een vraag over nagels lakken. Daar zal het account verder niet voor aangemaakt zijn hoor….
Of wel. Nieuw lid start een topic waar je discussie en tegengestelde meningen op mag verwachten en reageert vervolgens nergens meer op. Komt bekend voor?
Je kind lekker kind laten zijn, als hij er blij van word waarom niet... Het zal hem echt niet meer (of minder) homo, transgender of wat ook maken. Dus ja, onze zoon mag nagellak, is trots op zijn glitter hakken en wilt deze ook aan naar een restaurant, heeft soms gekleurde klip vlechtjes in zijn haar als hij daar om vraagt. En speelt net zo lief wilde 'jongens' spelletjes, houd van dino's en andere 'stoere' dingen. Gewoon een kind dus, niks meer niks minder.
Maar heb je dan zelf ook nog een bepaalde grens wat je bijvoorbeeld te ver vind gaan en niet zou mogen? Want een kind kan natuurlijk zoveel willen. Daar ben ik altijd wel benieuwd naar.
Zolang hij er een ander niet mee tot last is? Nee eigenlijk niet. Ik leg hem uit dat hij soms reactie zou kunnen verwachten van mensen die 'meer in hokjes denken', maar zou verder niet zo goed weten waarom ik hem dan dingen zou moeten verbieden waar hij blij van wordt.
Je vraagt het niet aan mij, maar zolang mijn kind de wet niet overtreedt, zichzelf of een ander niet in gevaar brengt of tot last is (en tot last zijn is in mijn ogen niet met nagellak op lopen terwijl dat niet past in het wereldbeeld van een ander). Wedervraag... Wat maakt dan voor jou dat je dingen als nagellak, hakjes, glitterjurkjes etc tever vindt gaan voor een jongen wanneer je zoon er gewoon blij van wordt? Ik neem aan dat je dochter ook gewoon mag timmeren en zagen, kort haar mag hebben, laarzen aan mag met een spijkerbroek enniet verplicht nagellak of make up op moet?
Precies! Het zijn kinderen. De meeste kinderen houden van bewegen, van knutselen, verkleden, lekker gek doen. Daar zijn het kinderen voor. Waarom zou dat niet mogen? Ze hebben nog lang genoeg de tijd om serieus te moeten doen als volwassenen
Mijn zoons mogen best verkleedkleren aan, dus als ze op school op hakken lopen in de huishoek, helemaal prima. Maar we gaan er niet mee over straat. Ik vind het ook gewoon geen gezicht hoor, dus ligt niet enkel aan de verkleedkleren. Er is hier eerder een discussie geweest over zelf kleding uitzoeken, dat mogen ze hier, maar tot een bepaalde mate. Ze gaan gewoon netjes naar school in kleren die bij elkaar passen. En ja, mijn dochter mocht veel, en daar gingen we ook wel in mee, maar kort haar mocht ze zeker niet. Dat wilde ze namelijk wel in groep 2. Net als een jongen. Mijn jongens mogen ook geen lang haar en geen staartjes.
Mijn man heeft lang haar en een baard. Oudste zoon heeft ook lang haar. Ik heb zelf kort haar, oudste dochter heeft kort haar, jongste dochter heeft haar tot haar billen en jongste zoon heeft lang haar gehad en nu kort. Ik snap het probleem van haar nooit zo. Als er iets is dat weer aangroeit of makkelijk te veranderen is dan is het wel haar. Heeft toch ook niks te maken met je gender? Bijna alle oudere vrouwen hebben kort haar
Prima dat jij dat zo doet he, ik vind het alleen geen gezicht. En tussen kort en kort zit natuurlijk ook nog wel een verschil. Ze wilde gewoon stekeltjes.
En stel nu, jij hebt een kind die duidelijk niet gelukkig is met wie hij/zij is. Stek uw dochter vind wat jij voor haar bepaald vreselijk (kledij, haren, ...). Zou jij dan uw eigen mening en gedachtengang belangrijker vinden dan het geluk van uw kind? Of zou je toch ergens een middenweg zoeken?
Ik zou een middenweg zoeken. En wat die is, geen idee, dat ligt volgens mij helemaal aan de situatie.
Die ga ik even opzoeken, dank voor de tip. @TS: als ik met G dr nagels bezig ben en R (2) komt voorbij schuiven en wil ook, prima hoor jongen mag jij ook. Moest alleen wel erg lachen toen meneer geen genoegen nam met 1 nagel, maar die andere ook moest hebben. (Duim overgeslagen) Kwam weer terug want " mama die OOK!!!" Vol trots met zn blauwe nagellak (zelluf uitgekozen). Maar goed in de alternatieve hoek (metal) is nagellak bij mannen wat bekender al zie je dan geen french manicure ofzo. Enige reden dat het er weer af moest was omdat hij zn vingers nog in zn mond doet en dat vind ik niet zo'n beste combi. Ik ben geen meisje-meisje, absoluut verre van. Dat de eerste een dochter werd was wel even schakelen en laat dat nou écht een meisje-meisje zijn met alle mogelijke toeters en bellen. Ik leer van/voor haar. Maar net zo goed als in mijn eigen opvoeding, de jongens leren OOK naaien en de meiden leren OOK met gereedschap omgaan. Beiden hebben de skillsets nodig. Een sekse zie ik niet als grens, ik ben ook gewoon een combinatie van beide en beperk me echt niet tot de verpakking die het is geworden.
Ik denk juist dat hoe meer je je kind beperkingen oplegt volgens de norm van het gender stereotype, hoe groter de kans is dat het kind daar ongelukkig in wordt en de denkt dat het in een verleerd lichaam zit. Ik denk dat als je als kind leert dat je als vrouw gewoon mag rugbyen en stekeltjeshaar mag hebben en dat je als man gewoon mag nagellakken en balletten… dat er dan veel minder mensen ongelukkig zouden zijn met hun geslacht. Want alles is toegestaan, waarom zou je jezelf dan perse van het ene naar het andere hokje willen verplaatsen.