Bedankt voor het delen van jouw verhaal! Ergens heel fijn om te horen dat je hetzelfde soort van hebt. Heb jij het ‘s ochtends ook zo intens? Zodra ik wakker word en echt besluit oke ik pak mijn telefoon en ben wakker, begint mijn hart echt druk te kloppen. Dit heb ik de rest van de dag dus niet meer. Maar heel herkenbaar wat je deelt en toch fijn dat ik het me niet inbeeld haha. wel heel vervelend dat jij er ook zo een last van hebt. Je wordt er idd er een beetje naar en angstig van. Ik drink nu in ieder geval geen cola meer, en probeer echt 30 min te sporten/stretchen/wandelen elke dag. En misschien inderdaad toch onderliggend piekeren wat als stress ervaren word. Hoelang moet je nog tot je verlof? Ik moet nog 2,5 week. Ik kan niet wachten! Voel me toch wat meer gerust ook door jouw berichtje dankjewel
Hey hey! Ze wordt gehaald op 36+4. Ik moet dinsdag 29 oktober om 19u binnen en dan beginnen ze aan de voorbereidingen. Ballonnetje plaatsen etc & dan kon het blijkbaar nog 2 dagen duren, dus ik denk dat ze zo op 36+6 ofzo gaat komen hihi. Qua gewicht zit ze goed, ze zit nu al op 2kg300 & ik ben bijna 34 weken dus hihi, allemaal mega spannend!! Als ze er is zal ik het zeker laten weten met een leuke foto
Jaja! Wij houden het nog goed met elkaar uit, de ene dag wat meer als de andere Ik had gisteren een controle bij de gynaecoloog en ze hadden gezien dat mijn baarmoederhals op 15mm zit momenteel, dus wel serieus ingekort tov vorige keer. Maar soit, we hebben er al wat weken bijgekregen dus die laatste 3 zullen ook wel weer lukken zeker Wat mijn gebroken vliezen betreft, ik heb er wel wat last van. Ik verlies heel de dag door beetjes water, maar omdat ik genoeg vruchtwater heb, maken ze zich geen zorgen. Moet wel 2x/week op controle zodat ze dit goed kunnen in het oog houden ook wat infecties betreft, want de minste infectie die ik nu heb kan gevaarlijk zijn voor Noálie & dan wordt ze vroeger gehaald, dus elke week is het wel weer spannend
Spannend zeg! Wel ergens fijn lijkt me dat je een bepaalde datum hebt ofzo. Of heb jij dat totaal niet? Wat een grote meid alweer. Wilde toch nog even zeggen dat jullie naam echt leuk is.
Even een update. Bloeduitslagen waren allemaal goed. Geen afwijkingen. Vandaag 33 weken controle gehad. Ook helemaal goed! Baby’s hartslag was 150. Mijn bloeddruk 110/70. Baby ligt al met haar hoofdje in mijn bekken. En ze beweegt nog steeds lekker. Lief meisje van mij. Ze hebben aangegeven dat ik te veel doe waarschijnlijk. Ik blijf deze week nog even thuis. De komende twee weken voor mijn verlof nog eventjes met aangepaste tijd werken. Ik ben blij dat ik zwanger ben en vind het een mooie ervaring, maar kan niet wachten tot ze er is. Ik kan niet wachten tot ik mijn bevalling mee mag maken, hoe deze ook zal lopen. Ik kan niet wachten om haar vast te houden en te zien hoe zij ons leven voorgoed mooier zal maken. En soms ben ik zwanger zijn en de extra spanning gewoon zat
Ik heb het niet per se op vaste momenten van de dag, overigens. Het komt en gaat gewoon - hoewel ik wél merk dat als ik een drukke of chaotische ochtend heb, ik daarna veel vaker last heb van dit soort klachten (hartkloppingen) door de rest van de dag. Dus ik probeer (met nadruk op probeer ) de dag rustig te starten haha Verder is morgen mijn laatste werkdag voor mijn verlof! Waarvan ik ook nog een groot deel in het ziekenhuis ben voor mijn bevalgesprek Kortom: enkel overdracht en ik ben er écht aan toe! (ik pak verlof met 34 week, vrijdag ben ik precies 34 weken) @Aschanti: fijn dat het nog goed gaat zeg! En die controles zijn ook zeker nodig, dus mooi dat het zo kan en dat jullie het nog volhouden. Goed bezig <3 @oddepotje: ohja, ook ik ben zwanger zijn soms gewoon zat - al weet ik dat het de laatste keer gaat zijn voor mij en het ook een beetje rouwen is soms. En ik over 10 weken denk: aaah, die buik was toch wel heel speciaal! Maar ik kijk ernaaruit om mijn eigen kleding aan te kunnen, normaal om te draaien in bed, ademruimte te hebben, niet constant overal tegenaan te stoten, mij weer energieker te voelen en bovenal: een kind in mijn armen ^^
Bedankt voor je lieve reactie! Ja, ik vind het ook erg spannend, ben er echt veel mee bezig. Mijn dochtertje is met 28 weken uit zichzelf gedraaid (dus echt bijna 6 weken vroeger dan dat deze kleine op dit moment nog lekker verkeerdom ligt). Ondanks dit helaas dus heupdysplasie, waardoor voor mijn gevoel de kans hierop nu wel erg groot is. Maar ik vind dit nog niet echt het grootste probleem, mijn dochtertje had echt totaal geen last van haar spreidbroekje, het ging allemaal heel soepel dus daar ben ik niet zo bang voor. Wat ik wel heel spannend vind is het draaien, ik lees echt heel beroerde verhalen daarover. Enerzijds, des te later draaien des te beter ivm terugdraaien. Anderzijds de kans op gebroken vliezen door de versie, een lage hartslag bij de kleine etc. Ook het draaien zelf schijnt erg pijnlijk te zijn. En altijd nog de kans (60%!) dat het niet lukt en alles dus voor niks was. Ik zie het op het moment een beetje somber in. Voel me ook niet lekker, afgelopen tijd weer erg misselijk, heel moe en mijn buik zit zó vol. Mijn baarmoeder is behoorlijk naar binnen gekanteld waardoor je vanaf de buitenkant nog weinig ziet (nog steeds mensen die heel voorzichtig vragen of ik misschien zwanger ben). Daarom zit dus alles aan de binnenkant en komt alles in de verdrukking. Ik kan niet goed meer eten, zeker geen hoeveelheden, dus val af ipv kom aan. Hele klaagzang, als ik andere verhalen hier lees mag ik absoluut niet klagen! Maar ik vind dit zo spannend, t zit me allemaal zo dwars, nu nog 6 weken doorlopen voelt dan erg lang...
Wat lekker al bijna verlof! Hoe ga jij je verlof invullen? Ik merk dat ik zelf toch wel denk in een “gat” te vallen van niks doen. Ik ben daar sowieso niet zo goed in. Maar wil ook gewoon toch wel productief blijven en actief blijven voor mijn eigen lijf en de bevalling. gek he! Ik zal het ook missen, ben gewoon zo nieuwsgierig naar haar en moederschap. Maar als ik haar dan voel bewegen denk ik straks rommelt mijn buik alleen maar als ik trek heb haha!
Je mag lekker klagen hoor! Jouw ervaring is die van een ander niet. Wat voor jou als zwaar, vervelend en moeilijk voelt is gewoon stom en de waarheid. Een ander heeft zijn eigen dingen. Maar ik kan me voorstellen dat het echt pittig is. Vooral omdat je bij jouw dochtertje al iets hebt meegemaakt. Ik zou het ook ontzettend spannend vinden als ze de baby moeten proberen te draaien voor jou. Misschien een stomme vraag, maar heb je al alle “trucjes” geprobeerd om de baby op een natuurlijke wijze te helpen draaien? Wel een machteloze positie, want je kan zelf niet zoveel doen behalve tot acceptatie komen en hopen dat de versie bijvoorbeeld lukt. Daarbij komt dat de laatste loodjes gewoon pittig zijn. Geen ruimte, weinig kunnen eten, ongemakken. Het is niet niks. Ik ben trots op je en je doet het zo goed! Ik wil zeggen nog eventjes volhouden, maar die 7 weken bij mij voelen ook als 7 maanden. Maar wij kunnen dit. Voor wij het weten hebben wij onze kleine babies vast
Ik heb al 3 kids, ik heb genoeg te doen over het algemeen Maar zonder dollen, ik heb nog een hele to-do list die ik wil afwerken. Of mijn partner... Ik zie mezelf niet een loskomend plintje van het plafond vastplakken namelijk ^^ Maar hier even een klein inkijkje in mijn hoofd/nesteldrang=to-do-list: nieuwe badkamerkast kopen en installeren, laatste strookje behang op babykamer plakken (achter radiator - ding moet eerst van de muur en dat is zo'n rotklusje ahha), babykamer afmaken, nog een hoop textiel opnieuw of voor het eerst wassen, kamerswitch van oudste en (nu nog) jongste; inclusief uitzoeken en weggooien van oud speelgoed etc., een grote schoonmaak door het huis, ik wil eigenlijk ook nog een nieuwe bank En zo kan ik gerust nog een half A4-tje doorgaan hahaha Niks doen ligt ook zeer zeker niet in mijn aard, maar ik vind het wel een opluchting dat ik het nu op mijn eigen tijd kan doen! In mijn eigen tempo en daarbij mijn lichaam kan volgen... Daar kijk ik enorm naar uit <3
Vandaag had ik 'bevalgesprek' in het ziekenhuis en we hebben ook nog even gespiekt bij de baby. Gesprek was deels praktisch (waar melden, wanneer, hoe zien de verloskamers eruit etc.) en deels vanuit mijn wensen. Geen rarigheid, ik ben vrij simpel daarin (ervaren in mijn vorige bevallingen): val mij zo min mogelijk lastig en ik ben een rustige patiënt DAT kon geregeld worden, zei de verloskundige met een glimlach. Met de kleine was weer alles goed! Is al aardig ingedaald in mijn bekken (wat ik ook gevoeld heb de afgelopen week!), maar ligt er (nog) niet heel gunstig voor. Net als mijn nu nog jongste ligt dit kindje een beetje met het hoofd achterover, achterhoofd in de nek. Dat kan nog makkelijk veranderen - maar soms gebeurd dat pas tijdens de bevalling (zoals bij mn jongste). Dat is niet heel ideaal, dus ze raadde mij aan om 'spinning babies' te doen/op te zoeken. Dat helpt blijkbaar om het kindje te stimuleren er zo goed mogelijk voor te gaan liggen - zelfs bij stuit kan het helpen! Dus baadt het niet, schaadt het niet denk ik maar zo..
Ja ik vind het wel enorm fijn om een datum te hebben, we hebben iets om naar uit te kijken en weten dat het ten laatste 29 oktober is dus hihi Dankjewel! We zijn ook echt fan van haar naam
Sorry, ik had hier echt eerder op willen reageren en willen lezen. Allereerst wat knap dat je dit durft te vertellen. Het is inderdaad niet niks en goed dat je destijds al trauma verwerking hebt gedaan. De zwangerschap zou wellicht wel weer dingen van vroeger naar boven kunnen halen. Misschien een idee om weer contact op te nemen met je hulpverlener of met iemand om erover te praten, wellicht dat het dan weer wat rust geeft als je het kan uitspreken, verder kan verwerken of de laatste puntjes op de i zetten. Fijn in elk geval dat de metingen goed zijn en hopelijk helpt dit ook bij een beetje geruststelling.
Oh dat klinkt heel mooi! Heb je de foto’s inmiddels al ontvangen? Wij hadden een buitenshoot in de duinen. Super koud op blote voeten en elke keer van jurk wisselen. Maar tussendoor mochten we even op de camera spieken naar het resultaat en hoewel ik echt niet van foto’s van mezelf houdt, vond ik ze nu al mooi, echt door de omgeving, golden hour en hoe de foto’s geschoten zijn. Ben heel benieuwd naar het resultaat!
Wij hebben ook ons bevalgepsrek gehad. Alleen al bij het inplannen van deze afspraak kreeg ik een giga reality check! Zitten jullie wel op 1 lijn met de wensen? Spannend hoe de kleine er bij ligt, dit ken ik niet. Hopelijk helpen de spanning babies! Veel succes met de oefeningen ♀️
Wat toevallig, ook 29 november @Koekjesmonster @Oddepotje12 Mijn zwangerschap verliep goed, tot twee weken terug, vandaar het uitblijven van een reactie. Helaas ben ik toen met 31+2 opgenomen in het ziekenhuis naar aanleiding van licht bloedverlies in combinatie met een medische voorgeschiedenis met mijn cervix. Lang verhaal kort, mijn cervix is ernstig aan het krimpen en er is een grote kans dat de baby eerder gaat komen. Ik heb tijdens mijn opname longrijpers en magnesium gehad. De weeën etc. bleven echter uit, bloeden was gestopt. Toen mocht ik uiteindelijk na 3 dagen naar huis. Nu thuis, rustig aan doen en vervroegd met zwangerschapsverlof. Eerste week was pittig, maar ik krijg weer wat energie. Gelukkig is de baby er nog niet en kan hij nog even doorgroeien, dat ik het belangrijkste! @Caramel3 Begrijp ik goed dat jou kleine in stuit ligt? Die van mij ook. Ik heb over een paar weken een gesprek met de gyneacoloog over draaien of een keizersnede. Heb jij al enig idee wat je gaat doen?
Hoihoi! Ik ben even erg afwezig hier, het is allemaal druk en ik loop op mn tandvlees. Vandaar alleen even een reactie op je laatste vraag… klopt idd, kleintje ligt al zeker sinds de 20 weken-echo in stuit. Volgende week vrijdag, met 35+4 hebben we een gesprek over hoe nu verder. Ik twijfel erg… wil zeker een versie gaan proberen als het mogelijk is mbt navelstreng etc. Gewoon omdat dit het minste risico zou geven en ik dan normaal zou kunnen bevallen. Wel lees ik veel over de vrij kleine slagingskans van een versie. Als draaien niet lukt weet ik het even nog niet goed. In eerste instantie riep ik heel hard ‘noooit een keizersnee’, maar hoor nu ook wel goede verhalen qua herstel en juist verhalen over kindjes die zuurstoftekort hebben opgelopen tijdens een stuitbevalling. Ik denk dat het idee dat de uitdrijving wellicht niet snel genoeg gaat mij tijdens de hele bevalling heel veel stress zou geven… dus voorlopig eerst maar even afwachten, hopelijk draait het zelf of lukt een versie! Hoe denk jij daarover? Ben erg benieuwd, zitten dan toch wel in hetzelfde schuitje met dit gedeelte
Hey meiden, ik loop inmiddels ook een beetje op mijn tandvlees merk ik. Mijn lontje is korter door alles wat nog gedaan moet worden. Groot deel daarvan komt door werk, ik ben al weken aan het overdragen en het einde is nog niet in zicht. Handleidingen schrijven, collega's overdragen en dan moeten mijn normale werkzaamheden ook gewoon gedaan worden. Ik ben een pietje precies dus ik wil het perfect afleveren en dat zit me nu ontzettend in de weg. Hebben we gisteren ook nog eens gehoord dat er een collega weggaat binnenkort, waardoor een deel van mijn overdracht weer opnieuw moet. Ik ben er klaar mee, maar moet nog tot 1 november. Daar bovenop komt dat ik me de hele tijd kiplekker heb gevoeld maar nu opeens keihard tegen mijn grenzen aanloop omdat mijn buik serieus groeit en ik merk dat mijn spieren giga snel verslappen. Veel rugpijn de laatste tijd. Nog 6,5 week te gaan... hopelijk!