Hoi dames, Even een vraagje. Ik ben nu voor de 4e keer zwanger en zou nu ongeveer 6 weken en een paar dagen zijn.. Ik ervaar echter 0 klachten Ik was misselijk, maar sinds ik gewisseld ben van (diabetes) medicatie is dat ook direct gestopt. Dus kwam niet van de zwangerschap af. Het enige wat ik heb zijn zere borsten en een opgezette buik. Verder echt niks. En dat baart me zorgen omdat ik bij de vorige 3 echt heel misselijk ben geweest en ook zo 'n last van geurtjes heb gehad... Iemand een geruststelling?
Dat kan prima! Het kan zijn dat het nog komt. Je zou kunnen proberen om nog een test te doen, kijken of die positief is of juist lichter wordt. Of heb je dat recent nog gedaan? Maar elke zwangerschap is weer anders. Er zijn vrouwen die bij de ene zwangerschap hg hebben en bij een volgende nergens last van. Wat zijn de kinderen van je andere zwangerschappen? Zijn dat juist meisjes of jongens of gemengd? Dat kan soms ook verschil maken.
Ik zou juist nu geen test meer doen. Kan ook zijn dat hij dan lichter is doordat je teveel hcg heb. Maar ik herken het wel hoor. Bij de oudste heb ik gespuugd tot 20 weken en voelde ik me echt beroerd. Bij m’n andere 2 zwangerschappen had ik vrij weinig klachten. Ik heb ze om en om, dus dat ligt ook niet aan het geslacht!
Heb je ook bloedverlies gehad? Ik heb wel ervaring met zo misselijk zijn en ellendig en dat t een miskraam werd. Dus ook dat zegt niets.
Ik heb heel minimaal bloedverlies gehad. Echt alleen met afvegen wat oudbloed ivm afscheiding(sorry) Ik heb 3 meiden, dus dat zou kunnen. Nog een test doen wil idd niet meer. Woensdag heb ik een echo.
Ik weet niet of je het een geruststelling kan noemen, maar bij mij kwamen de kwaaltjes volop rond 8 weken. Nog even geduld? Van harte trouwens!!
Hihi, ja op dit moment zou ik willen dag ik.misselijk was Ik herinner me van de meiden dat ik toch echt met 6 weken wel al misselijkwas en vooral.lasy van alles ruiken.. Maar.goed, alleen de echo kan iets duidelijk maken
Bij meisjes schijn je misselijker te zijn, dus wie weet... Toch hopen op een goede echo volgende week! Ik vind het echt niet perse klinken als dat het niet goed zou zijn. En als je heel erg ongerust bent, de verloskundige bellen en vragen om een extra echo?
Ik.moet wachten op de gyn en mag dit keer niet naar de vk. De gyn wilde me niet eerder zien.. (Snap ik) Ik overwoog een pretecho, maar we hebben op andere vlakken een intensieve dag morgen, kan er dan geen slecht nieuws bij gebruiken
Hier was het 5x anders. Van bijna de hele zwangerschap overgeven tot helemaal niet ook andere kwalen waren/zijn per zwangerschap verschillend. Kan het hier niet linken aan geslacht, lijkt echt willekeurig te zijn wat/hoe heftig.
Hier had ik bij mijn missed abortion relatief minder kwalen. Wist het zodra hartje gestopt was want toen ging het weeïge gevoel bijna helemaal weg en enkel nog zere borsten. Alle goede zwangerschappen toch wel beroerd geweest. Maar er zijn ook genoeg vrouwen die soms minder kwalen hebben. Het zegt gewoon echt niks dus als je nu ervaringsverhalen leest. Duimen draaien maar tot die echo!
He jakkes, daar word ik sip van. Hier ook echt alleen nog maar zere borsten.. Ik hoop dat het gewoon nog komt, of wegblijft idd en dat t wel goed zit..
Hier ervaring dat het heel wisselend is geweest qua klachten (en dat was compleet geslachtsonafhankelijk). De keer dat de klachten er even waren en duidelijk minder werden in plaats van meer kreeg ik ook bloedverlies en was het een miskraam. Alle goede zwangerschappen altijd wel symptomen gehad maar bij de een met 4 weken al en bij de andere pas met 6 weken. Ik denk dat het vooral afwachten is op de echo. Maar die dagen ernaar toe duren gewoon veel te lang. Hopenlijk zit het gewoon goed en komen de klachten nog (of juist gewoon lekker niet).
Dankje! Het feit dat m'n borsten alleen meer pijnlijker worden is ergens een teken voor me dat hcg niet enorm afgenomen kan zijn. Dat dat niet de reden kan zijn voor het wegblijven van de misselijkheid. Ik.probeer ook maar vast te houden en dingen die onzeker zullen blijven.
Ik had precies dezelfde onzekerheid. En tot op heden heb ik weinig klachten. Wel met 6+5 een mooi kloppend hartje en een goed gegroeide doperwt. Dat gaf mij wel even rust maar mag met 10+ weer een echo en die onzekerheid blijft. Vandaag 8 weken en afgelopen donderdag gesport en ga gewoon prima eigenlijk. Ik was bijvoorbeeld heel beroerd met een zwangerschap die op een later stadium mis ging. Dus dat zegt niks. Als je echt zorgen maakt zou ik gewoon een pretecho laten maken. Dit is overigens mijn 7e zwanger maar voor vierde kindje ♥️ Heb drie puber meiden thuis rondlopen. Ik was toen begin twintig toen ik zwanger was, hartstikke fit en vitaal weinig last gehad. Nu eind 30 had ik dat anders verwacht maar voelt weinig echt dat ik zwanger ben l.
Bedankt voor de geruststelling We wachten nu woensdag af bij de gyn. Mocht het goed zitten ga ik wel even wat echo's tussendoor plannen ja. Ik trek dit echt niet.. Ik ben overigens 40+
Ik heb het andersom mee gemaakt. Ontzettend veel klachten (misselijk, duizelig, overgeven) dus ik ging naar de echo en dacht dit moet wel goed zitten. Helaas was dat een missed abortion. Ik ben dus van mening dat wel of geen klachten echt niet alles zegt. Hopelijk woensdag gewoon een mooie echo voor jou!
Ik had ook 4 verschillende zwangerschappen. Bij nr 1: misselijk vanaf week 11-20, daarna weinig last, heel af en toe harde buiken Bij nr 2: vrij snel misselijk, veel overgeven en heel weinig kunnen eten en drinken, toen ook medicatie gehad, vanaf week 19 kunnen afbouwen en daarna weer prima zwangerschap gehad. Bij nr 3: qua misselijkheid vergelijkbaar met nummer 1, begon toen met week 7, tot ongeveer week 15. Vanaf week 11 al harde buiken. Bij nr 4: niet misselijk geweest, totaal in de hele zwangerschap 5x overgegeven (veel beter dan 10x per uur zoals bij de 2e). Bij de eerste 3 zat ik aan het eind van de zwangerschap weer bijna op (of net over) mijn startgewicht (kwam wel 12 kg aan, maar door het gewichtsverlies in het eerste trimester kwam ik weer op het startgewicht uit). Bij nummer 4 kwam die misselijkheid en overgeven maar niet, en kwam ik 14 kg aan. Bij nummer 3 was ik ervan overtuigd dat het weer een meisje zou zijn, de zwangerschap leek zoveel op de eerste. En bij nummer 4 dacht ik dat het een jongen zou zijn, omdat het heel anders was dan de eerste 3 zwangerschappen (blijkbaar was ik toen vergeten dat de jongenszwangerschap zoveel op de eerste leek).