Dit geeft hoop ❤️, we gaan het zien. Ik spuit nu een hogere dosis dus wie weet. Veel kan ik er toch niet meer aandoen. Gewoon afwachten.
pff ha ik ken die modus maar laat het je niet van je stuk brengen. Ok vandaag mag het even; een baaldag moet zo nu en dan en dan morgen weer in de positieve vibes!!
Mannen… ik had het dit jaar met Moederdag en toen heb ik met vaderdag enorm uitgepakt als hint met terugwerkende kracht, denk dat het niet aangekomen is maar gefeliciteerd! En zo vol hormonen wordt ook alles uitvergroot hè, misschien is hun cadeau wel dat ze het uithouden met ons. Nee zonder dolle is het oneerlijk hoor het aantal ziekenhuis bezoeken etc etc zij moeten er 1x bij zijn en bij de bevalling… oneerlijk en toch is het ook een zegen dat wij mogen dragen… als het nou zou lukken
Haha oh heerlijk!! Bij zij staat een broccoli soep op het menu (wil afvallen) die in mij hoofd al transformeert naar iets vetters
Ja ik ben ook heel goed bezig hoor, maar vanmorgen ook 10 km gewandeld dus dik verdiend vond ik En ik ga lekker ook nog een toetje kiezen
Haha zeker verdiend dan! Ik sta letterlijk op de loopband en vanmorgen ook getraind dus we doen er alles aan dat de weegschaal niet aardig is door het vocht vasthouden helpt overigens niet
Ik snap je daar in en het is heel menselijk dat je die statistieken doortrekt en dus wat extra eitjes wil aangezien er via PGT toch altijd wel meer afvalt dan gewoon bij IVF. Ik duim voor je dat er toch nog wat extra gaat groeien!!
Oh hoe je het zegt komt het heel erg over hoe het standaard liep bij mijn vorige ziekenhuis, dus ik snap je volkomen dat je het in twijfel trekt en er onzeker over bent! Absoluut geen fijn gevoel!
Nog even hierop terug komend dit klinkt wel veelbelovend. Hopelijk zijn er woensdag nog een paar slome bijgekomen en er hoeft maar 1 goede tussen te zitten natuurlijk. Ik snap ook jou gevoel en je weet zelf natuurlijk beter hoe het bij jou werkt. Ik hoop voor een paar mooie groei sprints deze week!
Bij mij is de test negatief vandaag. Ben zelf ook vrij negatief, ik had eindelijk gekregen waar ik al sinds februari om vraag (want gelukt met de eerste) maar dat is dus helaas geen garantie. Merk dat ik er echt doorheen zit, ik heb best veel bijwerkingen tijdens het hele traject en het neemt alle ruimte in mijn hoofd in. Ik word er geen leuker persoon van en ben echt jaloers op alle aankondigen die ons om de oren vliegen terwijl ik het ze natuurlijk hartstikke gun. Ik veeg ook al wat rood af, terwijl dat ook niet echt moet kunnen met utrogestan. Ik ga vandaag even heel goed nadenken of ik pauze wil want dit is niet echt houdbaar om op deze manier door te gaan.
Heel herkenbaar allemaal hoor, het ís ook pittig. Overigens heb ik altijd gewoon bruin en bloed door utro heen hoor dus dat is ook geen garantie helaas. Sterkte!
Pff, wat ongelofelijk klote en zo begrijpelijk. Het gaat ook niet per sé om andere niet-gunnen, maar het is gewoon ook jouw allergrootste wens en dat die gewoon lang op zich laat wachten is gewoon confronterend. Ik denk dat je in dit traject niks anders kunt doen dan lief voor jezelf zijn en accepteren dat het mentaal gewoon een gigantische belasting is. Een pauze nemen om op adem te komen kan vaak helpen, maar ik snap ook goed dat je eigenlijk helemaal niet wilt wachten. Vandaag in ieder geval een flinke baaldag en jezelf even de ruimte gunnen. Heel veel liefs.
Pffff, kut. Als de utro wel voor je werkt, kan het natuurlijk evengoed meerdere rondes duren voordat het “raak” is. Wat dat betreft zou ik de moed niet opgeven. Verder mag je natuurlijk gewoon keihard balen. Het is ook allemaal niet makkelijk, zo’n traject. Allereerst al de manier waarop. De vanzelfsprekendheid is er vanaf en het plezier wat je zou kunnen beleven aan “baby’s maken” ook wel. Dan heb je nog alle onzekerheid, spanning, ziekenhuisbezoeken, medicatie, hormonen, wachten, hopen … Het is logisch dat dat je soms even te veel wordt. Ik denk ook dat we dat allemaal herkennen hier, ups & downs. Dikke knuffel voor jou! ❤️
Soms kan en dag of een paar dagen inderdaad genoeg zijn. Toen mijn eerste echo bij de buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet goed was (er zat niks, want het zat ergens anders maar dat wisten we toen nog niet), heb ik mijn zoon van de opvang gehaald, me ziekgemeld op werk en zijn we samen een dagje naar de Efteling gegaan. Dat deed echt al wonderen. De oplossing is niet altijd zo simpel, maar het proberen waard. En dat jaloersige herkennen we waarschijnlijk ook allemaal wel. Heeft niets met misgunnen te maken, je wilt het gewoon óók. En het is simpelweg eigenlijk best wel heel oneerlijk dat het bij anderen wel lukt, en bij sommigen niet.
Bij mij lijkt mijn baarmoeder dat te doen, hihi. Die denkt eerst: hey een embryo, leuk, kom erbij! En dan voelt ie even en denkt: oh nee, jij bent niet goed
Nee joh, zodra ik begin met spuiten, zie ik mijn hoofd zichzelf gewoon opblazen. Als het hormonencircus er weer op zit, val ik standaard en vanzelf weer 4 kilo af … Lekker spul hoor