Ah dat is echt sneu.. Ik vind moe ook geen reden hoor als je heb laten weten dat je komt.. kom dan gewoon even een uurtje, de jarige blij en daarna kunnen ze weer uitrusten?! Hopelijk heeft hij wel een fijne dag gehad!
Dit. Moe is ook zo een flauwe uitvlucht. Al zat je de hele nacht op, dan gaat er 1 iemand ofzo eventjes binnen. Pakje brengen, jarige een jarig gevoel geven en hop terug naar huis.
Goh wat sneu!! Klinkt als of ze het vergeten waren. Hopelijk toch een leuke dag gehad. Natuurlijk nog gefeliciteerd!
Ik vind moe zijn sws nooit een excuus, ga inderdaad gewoon even een uurtje. Het is natuurlijk gewoon een smoes want ze hadden er duidelijk geen zin in in. Ik heb zo vaak op verjaardagen gezeten waar ik totaal geen zin in had maar ik ben wel altijd gegaan en al helemaal naar een kinderverjaardag, kan je echt niet maken om het zo af te laten weten.
Inderdaad: zeker kinderverjaardagen kun je , behalve echt in geval van noodgevallen, niet af laten weten. Sneu voor het kind.
Ik vond t ook gewoon een k reden. Als de afstand groot is, prima. Maar dit gaat om 5 km.... Ik neem het hem ook kwalijk.
En prima hoor dat mensen niet kunnen. Maar gewoon op tijd laten weten zodat de jarige er niet op rekent de hele dag Hij heeft wel een top dag gehad gelukkig! En iedereen bleef gezellig plakken voor t eten dus we kijken terug op een fijne dag! Wat wel heel lief was, de vriend van mijn moeder wou perse komen en heeft afspraak verzet. hij heeft zn kinderen ingeschakeld om hem te chauffeuren (zn auto is stuk) en onze zoon verrast. Dat vind ik écht super. Ben je 82 en zet je gewoon alles op alles in om de kleinzoon van je vriendin te feliciteren!
Dank je! En gelukkig wel! (Vergeten verwacht ik niet. Hij is erg van de agenda's en ik had hem dinsdag nog weer gevraagd)
Ik heb hem er net op aangesproken. Excuses heeft hij aangeboden. Ik ben ook gegroeid merk ik, conflictvermijdend doe ik niet meer aan
Goed van je. Ik probeer dat ook en vaak lukt het, maar op dit moment onenigheid met mijn ouders en dan blijf ik dat lastig vinden. Bij anderen heb ik daar niet zo'n moeite mee.
Dit is heel lief! En wat betreft je broer (denk ik dat het om hem gaat?); dat snap ik ook echt niet. Zeker niet met een kinderverjaardag. Als je dan echt niet gaat laat het dan iig op tijd weten.
Nee niet mijn broer. Neef. Maar samen opgegroeid, altijd samen op vakantie, oud en nieuw samen etc. . Zijn moeder is mijn 2e moeder, was ook mijn meter. Verjaardagen etc gaan we altijd heen. Wij zijn de kinderen die er altijd bijhoren: en als enige kinderen dan op een belangrijk event zijn van onze ouders zeg maar. Nu nog. Ik zie en spreek hem veel vaker dan mijn broer. Daarom vond ik hem aanspreken ook wel even spannend. Hij is belangrijk voor mij en ook voor mijn kids. Mijn broer komt nooit op dé verjaardag maar altijd na die tijd een keer ergens. Dat weten we. Maar die wordt niet gemist
Nouja. Vooral dat inderdaad. Sneu voor je zoontje. En lief van die vriend. Bij de conversatie over het missen van de verjaardag schoot me een ander topic door het hoofd. Kort na corona gedoe. De sociale verplichtingen kwamen weer op gang. Iemand maakte de opmerking dat dat wel echt een nadeel was. Dat je weer naar verjaardagen etc 'moest'. Op dat moment was de gangbare mening dat je zeker niet moet gaan als je geen zin hebt. En als je dan zei dat dat wrl van je omgeving wordt verwacht was dat gewoon stom. Zo tegengesteld aan wat hiervoor allemaal wordt geroepen. Vermoeidheid is geen excuus. Denk aan de jarige etc. Buiten het niet afzeggen. Dat is gewoon stom natuurlijk. (En pas bellen als het feestje al is afgelopen is gewoon niet afzeggen.)
Ik was vanmorgen met de fiets naar het dorp. Ik stond bij de winkels en zette daar mijn fiets neer. Op het bankje daarnaast zat een jonge vader, ik schat halverwege de 30 jaar met zijn pak hem beet 3 jarige zoontje. Ik was daar bezig om mijn fiets op slot te zetten en ik hoor dat jongetje tegen zijn vader kletsen van wil Papa nog een koekje, hoor ik die vader letterlijk zeggen, nee ik hoef geen koekje meer want ik heb al een koekje op en dan word ik dik, van veel koekjes eten wordt je dik, het jongetje herhaald Ja van veel koekjes eten wordt je dik. Ik stond echt perplex van dit gesprek en ik kreeg ook heel sterk het idee dat het de bedoeling was dat ik dit zou horen. Ik ben namelijk niet super slank, ben ik 10 kilo lichter dan ben ik perfect op gewicht maar ik heb er vrede mee, de strijd om de kilo's heb ik opgegeven en ben liever frequent 10 kilo te zwaar dan dat ik een jojo ben. Heb me enorm moeten inhouden om die vader niet hierop aan te spreken, ben van mezelf aardig ad-rem maar heb de eer aan mezelf gehouden, mede omdat er ook een jong kind bij zit. Ik had hem graag erop willen aanspreken dat dit niet zo netjes is om dit je kind zo aan te leren en dat er ook mensen te zwaar zijn door medische redenen en dan had ik hem daarna nog een sneer willen geven over zijn kale kop. Wat een eikel zeg en wat een belabberd voorbeeld voor zo'n jong kind. Die zal straks bij iedere voorbijganger die iets te zwaar is gaan roepen van kijk Papa, deze meneer/ mevrouw heeft teveel koekjes gegeten want hij/zij is dik, kan gewoon echt niet.
Dat snap ik! Discussie vind ik prima maar écht iemand in mijn directe kring erop aanspreken van joh dit vond ik echt niet tof, je hebt mij/mijn kind gekwetst daarmee' Nee... vreselijk. Ik schreef mijn moeder als puber brieven als ze extreem was hoeveel pijn ze mij deed met haar acties. Ik heb de psycholoog ook geconfronteerd over haar wanpraktijken. Dagen erna nog last van gehad. Maar wel trots dat ik t had gedaan.
Ah oke. Ja dan snap ik helemaal dat je er mee zat. Goed dat je iets hebt gezegd en dat hij zijn excuses heeft aangeboden.
Ik vind dit wel heel anders. Ik vind dat je je nooit verplicht moet voelen om naar een 'sociale verplichting' te gaan, maar dan moet je dat wel van tevoren aangeven. Afspraken maken om te komen en dan op de dag zelf niet op komen dagen, om vervolgens pas achteraf, als het feest al voorbij is (en het kind misschien al op bed ligt), te zeggen dat je niet komt... Dat gaat gewoon om respect en fatsoen.
Ik denk daar nog steeds zo over, muv kinderverjaardagen. Daar ga ik puur voor het kind heen. Verjaardagen van volwassenen kwam ik voor corona al niet. Ik vier die van mezelf ook niet. Geef er echt niks om.