Mijn man gaf aan dat mijn naam en datum niet meer leesbaar in zijn trouwring staan. Hij heeft de ring altijd om en wil graag weer een ring met mijn naam. Datum is onbelangrijk wat hem betreft. Nu zit ik er zelf mee dat een ring dragen in mijn werk als pedicure een no go is. Ik heb dus al jaren de ring niet meer om. In het weekend vergeet ik hem om te doen. Dus ik vind een nieuwe ring voor mij eigenlijk zonde. Maar misschien zijn er wel andere mooie mogelijkheden. Dus kom maar door met jullie ideeën. Ring en armbanden kunnen iig niet.
Vrienden van mij hebben een ketting. Het zijn een soort van blokjes met wit en geel goud en ze passen in elkaar. Altijd erg mooi gevonden
Maar je man kan zijn ring toch weer laten graveren? En jij zou eventueel een hanger in bijv hartvorm kunnen laten maken van de jouwe en aan een ketting dragen
Ik draag mijn oorbellen graag die ik op de bruiloft droeg bij speciale gelegenheden. Wij hebben de ringen niet om. Maar die oorbellen zijn voor mij heel waardevol Prachtige oorbellen zou dus mijn keuze zijn. De oude trouwring van je man laten omsmelten door een goudsmid en daar wat van laten maken?
Die van je man opnieuw laten graveren en van die van jou een mooie hanger laten maken voor een ketting. Of de ring zelf als hanger dragen.
Ik vraag me af waarom. Haar man draagt de ring dagelijks, alleen de gravure slijt, die kun je er zo weer in laten zetten. hier is het andersom; ik draag mijn trouwring dagelijks, die van man ligt in de kast ivm zijn werk. Dat is jammer voor hem natuurlijk, maar je blijft van mijn trouwring af! Wordt niks aan omgesmolten. en ik draag mijn trouwoorbellen zelf ook heel regelmatig.
Ik zou de ring van je man opnieuw laten graveren en je eigen ring of aan een ketting hangen of er iets anders van laten maken. Voor mij zou iets nieuws kopen toch van mindere waarde zijn dan je “echte” trouwring.
Als je echt iets nieuws wilt dan misschien tijdloze oorknopjes (die hoeven vaak niet uit 's nachts) of gewoon bijpassende oorhangers uitzoeken? Ik weet niet of je een steentje in je trouwring hebt, maar je zou iets passends bij je trouwring uit kunnen zoeken? De ring werken ze bij de juwelierszaak zo bij met polijsten en opnieuw graveren.
De ring zelf heeft voor mij weinig betekenis en mijn man draagt hem niet en zal dat ook nooit gaan doen. Als we tien jaar getrouwd zijn wil ik beiden ringen inruilen voor 1 mooi sieraad voor mij. Een goud kleurige ring heeft mijn voorkeur maar oorbellen of een armband kan ook.
Dit gaan wij dus ook doen. Wij zijn 10 jaar getrouwd en hechten niet echt waarde aan dé ring. We dragen het beide niet. Zonde! In die van mij zit een diamant. Ik ga van t voorjaar met hem kijken of we wat anders ervoor kunnen doen. Ik draag wel altijd oorbellen of een hanger voor een ketting oid.
Dat begrijp ik, maar haar man draagt hem gewoon, volgens mij wil de ts ideeen voor zichzelf, maar misschien heb ik dat mis
Ja zo staat het er wel. Man wil graag weer een ring met haar naam en voor zichzelf zoekt ze andere ideeën.
Klopt. Hij draagt hem wel. Werkt vooral achter de pc. Dus voor hem is dat geen probleem. Maar bij mij wel. Mijn ring is Titanium. Geen idee of ze daar wat mee kunnen. Al vind ik het oorbellen idee ook wel wat. Die draag ik wel altijd.
Mijn trouwring past niet meer sinds de zwangerschappen overweeg om 'm een maat groter te laten maken. Mijn man draagt zijn ring altijd, een ik moet zeggen dat ik het ergens ook echt pijnlijk zou vinden als hij 'm af zou doen. Dus het voelt een beetje oneerlijk dat ik die van mij niet draag. Voor de sentimentele waarde is het vooral de vraag of je de ring wil bewaren, of juist iets anders wil laten maken van de ring. Qua sieraden kom je al snel uit op oorbellen of een hanger voor aan een ketting. Eventueel een broche, maar dat wordt steeds minder gedragen. Mijn overgrootmoeder had vroeger "omgang" met een juwelier. Van haar heb ik een paar edelstenen gekregen in de erfenis. Heel toevallig zijn dat de geboorte stenen van mijn dochters (overgrootmoeder is overleden toen ik een jaar of 8 was). Minder toevallig ook die van mijzelf en mijn moeder. Ik heb ook de trouwring van mijn oma gekregen na haar overlijden. Ik overweeg die samen te voegen en een ring met die stenen van te laten maken, of een mooie hanger.
Een ring die gedragen wordt zou ik opnieuw laten graveren als dat kan (als hij bv. niet in het algemeen te dun is geworden oid); een ander sieraad vind ik anders dan de ring die je op je trouwdag om kreeg(of bv. de oorbellen die je op die dag droeg ofzo). Als ik mijn trouwring niet zou dragen, dan zou ik iets anders kiezen wat ik wel wil/kan dragen en dan 'gewoon' iets wat ik mooi vind. Misschien van de trouwring, maar ik denk dat ik die dan liever in originele staat zou bewaren of aan een kettinkje zou dragen oid. (Wij zijn al 'even' getrouwd, net dus maar eens gecheckt hoe het met de gravering staat, maar die is nog prima leesbaar gelukkig. )
Ja dat heb ik dus ook gecheckt, hier is de gravure ook nog duidelijk, ook wij zijn al een poosje getrouwd (ruim 16 jaar)
Ik heb de trouwringen van mijn opa en oma gekregen na het overlijden van mijn oma 16 jaar geleden. De ring van mijn opa was veel dunner dan die van mijn oma. Ik heb door een goudsmid een nieuwe ring laten maken van beide ringen die ik dagelijks draag. De ring van opa is hiervoor omgesmolten en oma's ring is grotendeels intact gebleven omdat de gravure hier nog in stond. Deze is na ruim 79 jaar altijd dragen (eerst door oma, daarna door mij) nog altijd goed leesbaar. Ik vraag me dan af hoe goed de gravure in de ring van de man van ts was als deze nu al niet meer leesbaar is (aangenomen dat zij waarschijnlijk toch wel minder dan 20 jaar getrouwd zijn?). In onze eigen trouwringen is de gravure na 20 jaar altijd dragen ook nog prima leesbaar. On topic: ik zou de ring ook opnieuw laten graveren en eventueel met jouw ring samen met een goudsmid kijken of je er een sierraad van kan maken dat voor jou wel draagbaar is. Bij bijvoorbeeld een hanger voor aan een ketting zou je hem mogelijk wel als "ooit ring zijnde" herkenbaar kunnen houden als je dat graag wil.
Ik heb de trouwring van mijn oma uit 1941. Daar is de gravure vaag zichtbaar, maar doordat ik weet wat er staat nog te lezen: 73 jaar later dus ook heb ik de trouwring van de overgrootvader van mijn schoonmoeder. Ik weet niet precies uit welk jaartal hij is, ik schat rond 1880. Die is gegraveerd, maar niet meer te lezen. Mijn schoonmoeder heeft hem aan ons gegeven toen ze op sterven lag om te bewaren voor onze dochter, zij krijgt hem als ze 21 wordt