Oh nog beter! Bij mij zeggen ze neem een licht ontbijt vanwege de verdoving, anders wordt je misselijk. Dus ik ontbijt dan altijd met fruit.
Nou alsjeblieft 1 mochten het twee zijn zien we dan wel weer, maar we gaan voor 1! En nee ik ben erg beurs en pijnlijk en opgezet dus ik probeer rustig aan te doen en hoop dat maandag een beetje ok Is. 10dpo dan wie weet ….
Tot 6 uur ervoor licht ontbijt, tot 2 uur ervoor alleen helder vocht, aangezien mijn wekker om 5.45 stond mocht ik niks meer behalve kopje thee Blijkbaar kun je van de morfine misselijk worden?
Hihi, ja, je zult het zien … Maar met 2 komt het heus ook wel goed (Mijn man durft er echt niet aan overigens, dus wij doen wel 1 per keer, als er überhaupt meer ontstaan, tot nu toe niet natuurlijk) Ben je wel goed in de mogelijkheid een beetje rustig aan te doen? Kan het me voorstellen zeg, dat álles nu pijn doet, wat een martelgang
Dat moet je niet doen, eenieders wens is hier even waardevol & belangrijk. Ga niet liegen, het kwam bij mij ook wel even binnen dat ook jij nu een veel betere poging hebt dan ik (was toch altijd een beetje de bevestiging dat een wat lagere opbrengst niet iets afwijkends is ), maar als een ander het net zo “slecht” doet als ik, dan maakt dat het voor mij nog niet beter. Dus het is gewoon heel fijn en niets anders. En misschien kunnen die van jou die van mij even het goede voorbeeld gaan geven in dat lab daar
Jeezlouise, the best one yet! Dat is nog eens een mooie score! Wat fijn! En nu lekker je bed in met een kopje thee met honing.
Ik vind dit zó knap van jou dat je beseft dat dat soort dingen dus naast elkaar kunnen bestaan. Het doet ook niet af aan het gevoel dat je even kan 'balen' of realiseren dat deze reis voor een ander gewoon anders verloopt; uiteindelijk maakt iemand anders ervaring 0.0 uit voor die van jou. Is echt een realisatie die ik dit traject veel heb gehad, maar ik worstel nog wel erg vaak met de emoties die daarbij komen kijken. Sterker nog, ik denk dat ik deze emoties 0.0 ruimte geef, wat toch wel een tol begint te eisen. Dus ja, dit is echt een goede realisatie, ook voor mij. En het hoeft er maar ééntje te zijn, zoals we weten. Krijg je vandaag meer uitslag?
Klopt dat begon net iets voor de eisprong met bruinverlies en na de eisprong bloed, maar daar ben ik nog niet dus ben benieuwd! LH testen zijn trouwens nog steeds negatief ondanks de vruchtbare afscheiding afgelopen week, dus het komt er nog niet aan. Nog even geduld
@boompje Yess wat fijn dat t al redelijk dichtbij komt voor je! Dag 3 pas, ik had t idee dat we al een week verder waren ofzo.... Hoe voel je je er mentaal onder nu? Het idee dat je weer voor een kans gaat. @Lief gefeliciteerd meis.. dit is echt super 7 eicellen dus, niet follikels? Wauwie !! Nu duimen voor de bevruchtingen.. kan me niet indenken hoe bizar spannend dit is zeg. @WelcomeWondertje haha een tweeling.. stel je voor. Ik hoop echt dat er een prachtige baby is over een maand of 8.
Ja we gingen toch gelijk op dus je spiegelt ook he, ik dacht bij jou al, wat goed drie, hoop zo dat ik dat ook heb! En nu deze gekke monsterscore bij mij, never verwacht. Dus ik kan me heel erg goed voorstellen dat dat wel even aankomt. Tegelijk zijn we zijn er ook nog niet.. de kwaliteit moet nog blijken natuurlijk maar dat zal de tijd leren. Voor jou komt dat spannende moment net wat eerder...alle kaarsen in de hens hier. En ik denk dat ze lekker naast elkaar liggen te groeien in petrischaaltjes
Ach lieverd ik kan me dit zo voorstellen. Vergelijken met elkaar is hetgene dat we doen wat ons het meest ongelukkig maakt. Maar hoe meer je situatie lijkt op die van een ander, hoe meer je juist vergelijkt. (Je brein doet t gewoon automatisch). Dus heel begrijpelijk dat dit lastig is! Niet teveel rationaliseren, gewoon dat gevoel toelaten (niet belerend bedoeld, gewoon herkenbaar ) Sorry dat ik t weer kwijt ben hoor, wanneer kreeg jij nou verder bericht van t ziekenhuis?
Het bestáát naast elkaar. Ik voel wat ik voel en denk ook wat ik denk. Waarbij dat eerste de onmiskenbare jaloezie is (laten we dat beestje gewoon maar bij z’n naam noemen ook ) en het tweede de gelijk volgende rationalisatie: als je er bij Lief 2 eicellen afhaalt, komen die er dan bij jou bij? Nee. En dat natuurlijk nog veel meer in situaties waarbij mensen zwanger zijn, een 2e of zelfs 3e krijgen. Het is er allebei, en als je 1 van die 2 diep wegdrukt in je binnenste, is die er nog steeds … Dus ja. Dit kan ik wel. Tegelijkertijd herken ik ook enorm wat je zegt. Ik doorvoel ook echt niet alles wat er te voelen valt. Er gebeurt in zo’n traject zó veel, het is zó groot, zó belangrijk. Volledig toelaten wat dat allemaal met je doet, zorgt bijna zeker voor een totale meltdown joh. Ik denk dat onze systemen het daarom simpelweg weg ook niet toelaten eigenlijk.
Haha, doe je rustig aan met die kaarsen? Wel gezellig zo, lekker samen groeien. Hoop van harte dat ze dat bij ons beiden fijn allemaal heel goed doen!
Ja, je weet dat je het niet moet doen en je doet het toch … En altijd met degenen waarbij het beter gaat. Dat je er tov sommige anderen ook weer gunstig vanaf komt, komt dan toch een stuk minder binnen he?! En je wéét het allemaal wel, maar het voelt niet zo. Ik krijg morgenochtend bericht. En begin m nu toch al wel alvast maar enorm te knijpen, hihi. Zo gek hoe dat ook steeds gaat: steeds even opgelucht dat iets erop zit of niet tegenvalt (zoals de 3 eicellen dit keer, toch óók meer dan de vorige keren) en dan weer opnieuw bang voor de tegenvallers. En ik weet nu al dat ook het passeren van station bevruchting morgen weer zo gaat zijn. Dan ben je (hopelijk!) even blij met een embryo (of meer, duim, duim, duim) en ben je de dag erna weer bang dat ie niet doordeelt of innestelt. Amai. En zo eindigt die rollercoaster pas als je een baby in je armen houdt waarschijnlijk (en dan ben je weer bang dat ze verongelukken of ziek worden ofzo ).
Heel eerlijk kan ik geen 7 tps meer aan hoor, maar er valt vast minimaal de helft af ofzo Alsnog straks beide gewoon 3