Nee dit is mi idd niet oké! Een bang kind terug duwen het diepe in klinkt als zwemles van 30 jaar geleden…. Ik zou vandaag kijken hoe het gaat wanneer dit weer plaats vindt hoger op zoeken..
Dit zou ik echt niet oké vinden. Hoe moeilijk ook, zou ik met ze in gesprek gaan hierover en als dit hun manier van les geven is, zou ik weggaan daar. Ik heb ooit eens tijdens een kijkles gezien dat een kindje dat niet durfde te duiken (huilend op de kant) ook een zetje mee kreeg. Was niet eens mijn kind, maar ik vond dit zo naar om te zien en heb enorm zitten twijfelen om ze hierover aan te spreken. Uiteindelijk niet gedaan. Bij zoon toen wel gecheckt of ze iets soortgelijks wel eens bij hem deden, maar dat was niet het geval. Hij was toen ook al bijna klaar met zwemles, dus meer even uitgezeten, maar hield er een heel naar gevoel aan over.
Een kind is angstig Dus het moet streng worden toegesproken. Hier gaat het mi compleet mis. Een kind is angstig. Je gaat het bemoedigend toespreken. Dat werkt beter lijkt mij. Blijft het kind angstig. Dan is dwingen niet de manier. Praten. Kijken waar de angst vandaan komt en aanmoedigen er overheen te stappen. Kan je nog zoveel jaren lesgeven dit lijkt me toch een vrij essentieel ding om te weten. Sorry. Je hebt er denk ik niet veel aan. Mijn mening. Ik hebt de leraar al aangesproken. Ik zou het nu dus even aankijken. Bij herhaling een gesprek aanvragen oid. Wat je ook kan doen is met haar naar een zwembad en samen oefenen/spelen. Wellicht dat dat extra vertrouwen geeft.
@LizMe ik vind zeker niet dat je overdrijft. Deze aanpak vind ik echt niet oké. Als het nog eens voorkomt zou ik de zwemleraar erop aanspreken of een mail sturen.
Pff ik wil ff 2 dingen van me afschrijven hoor.. De jongste was gister jarig en ik heb gewoon helemaal niks van mijn ouders gehoord. Geen berichtje en geen belletje.. we hebben het 2 weken eerder al gevierd en voor hun is het dan afgesloten. Het is ook elk jaar maar ik ben geneigd er deze keer wat van te zeggen. Ik vind het namelijk niet normaal en onfatsoenlijk. en de volgende… pff wat is het zwaar een pup in huis de eerste 2/3 dagen ging zo goed maar daarna begon hij te hoesten, zijn slaapritme volledig om te gooien en in huis te plassen en poepen. Ik merk dat het onrustig is als er visite komt, er kwamen wat werkmannen die een uitgestelde klus kwamen doen op de plek waar hij rustig naar buiten ging, de eettafel werd geleverd, de jongens die elke keer veel van hem willen.. en dan het slaapgebrek elke 2 uur komt hij voor een plas en een poep En als hij je aankijkt met die lieve puppy oogjes, 100 kusjes geeft en vervolgens lekker gaat slapen dan is alles weer goed. Maar het is wel zwaar
Ik heb toen onze pup er was wel 1000x geroepen dat ze de deur weer uit zou gaan, en dit ook bijna gedaan. Onze zoon adhd werd giga druk van hond en hond van hem. Hond was 13 weken en plaste echt overal. Ook stond ze tegen de kasten omhoog te springen voor eten. En dan kwam ze bij een erkende fokker vandaan. Hebben echt een pittige tijd gehad met gebroken nachten en veel dweilen en veel positief corrigeren. nu hebben we een schat van een beest. mbt je ouders afwegen wat het waard is om je frustratie kwijt te kunnen. Zullen ze er iets mee doen of gaat dit alleen verdriet voor jou opleveren. Ik heb zelf ook een ander soort band met moeder dan meeste om mij heen. Moet iedere keer schakelen in verwachtingen en dat doet ooit pijn. Succes en knuffel ze met je puppy
ik zou ook denken, je hebt het al gevierd ... Kan gebeuren toch? Meestal probeer ik er wel even een appje te doen op de dag zelf, maar als ik het vergeet, dan is dat zo. Dus als wij het op een andere dag vieren verwacht ik op de dag zelf geen felicitaties, komen ze wel, is dat leuk, zo niet, ook prima. En als ze het elk jaar zo doen, waarom zou je er dan nu over beginnen? Je kunt het ook omdraaien, je kunt het toch ook gewoon op de dag zelf vieren? Ken zat mensen die dat heel consequent doen, daar hoef ik dan ook geen felicitaties van te verwachten op de dag zelf als ik het dan niet vier.
Nou ik vind het echt niet oké dat je als oma je kleinkind niet even belt of langskomt, maar zelf wel altijd de verwachting hebt dat we allemaal langskomen met verjaardagen, Moederdag, vaderdag, kerst, trouwdag, Pasen en het liefste nog elke week 1 keer want anders krijg ik de vraag of ik nog leef. Ik stuur zelf altijd even een app in de familie app als er iemand jarig is, dat doen mijn ouders ook bij de rest. Misschien dat ik het nu extra vervelend vind omdat ze van de week op een vervelende manier langskwam, mijn vader mijn nieuwe tafel beschadigd heeft, de pup zomaar oppakte uit zijn ren en totaal geen rekening hield met zijn vermoeidheid en sowieso alleen maar commentaar had op alles wat ik deed en doe.
Ah, andersom wordt het dus wel verwacht, dat haalde ik niet uit je vorige bericht. Dat is inderdaad wel vreemd. En er speelt meer dus. Desalniettemin... Zou ik nog steeds zeggen: laat het los! En voel je vooral niet verplicht om te voldoen aan al die wensen/eisen. Brrrr als ik ergens de kriebels van krijg zijn het wel de verplichte bezoekjes!
dank voor je woorden. We hadden ons voorbereid op het ergste maar in de praktijk pakt het toch nog heel anders uit. Goed om te lezen dat het echt beter wordt. De eerste twee/drie dagen gingen zó goed maar toen begon hij te hoesten, hakte de vermoeidheid erin en liep het even anders.. Morgen zijn mijn man en ik samen vrij, kijk ik echt naar uit. We gaan veel knuffelen, geen visite en hem even meenemen naar het park.
Nou wij ook steeds meer.. Meestal kan ik het wel loslaten maar nu vind ik het vervelend dat ze commentaar heeft en zelf wel altijd van alles verwacht. En ik vond het sneu voor onze zoon. Door de pup liep het al even anders dan anders en dan was het leuk geweest als de andere oma ook even aan hem gedacht had.
Lastig @Luna86 want er zijn van de andere kant veel wensen en eisen, maar wat ze van jullie verwacht doet ze niet bij haar kleinkind. Dan snap ik jouw frustratie wel. Nog gefeliciteerd trouwens, wij hadden gisteren ook een jarige Mijn moeder heeft wel gebeld, maar dat komt omdat zij niet op de verjaardag kon komen. Mijn schoonouders niet, maar die zijn afgelopen zaterdag al geweest voor de verjaardag en voor hen is het dan al klaar en dat snap ik ook. Daar is dus geen verwijt over en de kinderen verwachten ook geen belletje meer van hen. Maar zij verwachten ook niet van alles van ons, dat scheelt denk ik heel veel. Dat lukt hier zo vaak niet eens. Zeker met pubers valt dat niet mee, op doordeweekse dagen hebben ze soms een lange schooldag, veel huiswerk, bijbaantje etc waardoor het als gezin soms al niet meevalt om minstens het avondeten met elkaar te doen. De jarige mag op zijn verjaardag kiezen wat we eten, maar soms plannen we dat zelfs op een andere dag.
Oh, maar zo werkt het hier ook hoor! Alleen verwacht ik geen felicitaties meer op de dag zelf als ik het op een ander moment vier. En bij deze post wist ik nog niet van het eisenpakket van de familie Misschien scheelt het ook dat ik zelf niet veel waarde hecht aan de verjaardag.
Is ook geen doen met werk en turnen, scouting, paardrijden. Vriend werkt 's nachts, dus slaapt van 14 a 15 tot 21 a 22. Ik ga ook echt niet doordeweeks naar een verjaardag nog in de avond.
Op eigen verjaardag vieren is idd vaak geen optie. Wij gaan vaak met ons eigen gezin uit eten en de jongens hebben sport en school. Er komen altijd veel mensen en om die reden vieren we het altijd in het weekend.
Even zeiken hoor. Zie net op marktplaats een advertentie voor een Teacup pomeriaan/chihuahua. Ik schiet al in de vlekken als ik Teacup zie.. Maar in de tekst staat " ik was toch te impusief geweest en heb er een hondje bij genomen maar merk dat ik er geen tijd voor heb"!!! 9 weken oud.. Beestje staat op de foto op een yoghurt emmer oid en is zo groot als je hand.. WTF. Echt!! Word hier zo ontzettend boos en verdrietig van.. Deze kleine beestje gaan vroeg dood en hebben al vanaf een paar weken hoodpijn omdat de hersenen groeien maar de schedel niet. Hondje heeft dan constant hoofdpijn... Maar als de broodfokker niet worden tegen gehouden en wij maar designer hondjes willen worden er te veel van deze beestje geboren met alle gevolgen van dien..
Erg he, en het is de consument die steeds kleiner wil. Wij hebben een 'toy' dwergpoedel die te groot is. Daardoor wilde mensen haar niet. De fokker werd zelfs gevraagd haar hoogte te meten. Want mensen wilde zo klein mogelijk. Gewoon te ziek voor woorden. ' overigs een goede fokker, dus die ging ook niet in op dit soort mensen'
Ik vind er gewoon echt wat van en kan er wel om janken, die onschuldige zielige beestjes en die geldwolfen die niet in het belang van het dier denken. Ik gruwel ervan, echt. Ooit wil ik ook een hond maar voor wij daaraan beginnen wil ik er gewoon tijd voor hebben, het beestje alles kunnen geven wat het verdiend. Mijn vriend is niet van de honden maar van de katten. Die hebben we dan al jaren gehad en vind dat ik "one day" mijn hond(je) mag hebben. Sta al 2 jaar op de wachtlijst en er zullen er zeker meer dan 10 (jaar) bij komen maar dan weet ik wel dat ik bovenaan sta . Heb hier mijn zinnen op gezet, een Markiesje. Maar als ik zulke advertenties lees dan denk ik, kom maar bij mij en zal alles doen om je een fijn leven te geven en in het belang van het dier handelen.