Geen trigger inderdaad, terugplaatsing is 6 dagen na een positieve ovulatietest. Dus geen gedoe met vals positieve testen gelukkig. Vorige keer werd ik zwanger met natuurlijke cyclus icm utro na eisprong. Dus nu ook weer hiervoor gekozen daarom, never change a winning team
Oehh @Boompje88 wat spannend!! Daar komt ie dan Bedankt allemaal voor jullie lieve berichtjes..<3 Was heel druk met werk en alles na ziekenhuis dus weinig tijd om goed te reageren. @mamawensje ze wilde eigenlijk nog niks kwijt over wat die reset dan inhoudt haha. Ik merkte dat ze eerst even die bloedtest wilde afwachten. Vanmiddag telefoontje. Ik heb zelf de waardes online bekeken, ze vallen binnen de range, maar weet niet of t goed is voor dit moment. Oestrogeen is hoger dan vorige keer en die moet heel laag zijn, en de LH FSH ratio is veranderd, moet eigenlijk 1:1 zijn en is nu 2:1, dat zie vaker bij pcos. Dus ja, incl met vandaag nog geen druppel bloed meer, denk ik niet dat dit m gaat worden. @Lief ah wat lastig he al die angstgevoelens.. misschien helpt t om te bedenken dat dat volgende week weer helemaal anders kan zijn. Soms voel ik me meegesleurd in al mn angsten, en een tijdje verder kan ik me dan weer minder goed voorstellen waar ik me druk over maakte. Ik hoop op een mooie test, gevolgd door mooie echos en een baby. En dat het paniekerige gauw weer een beetje zakt. Alles komt goed en je kan alles aan.
Sorry dames, moest even afstand nemen, er even niet zo veel mee bezig zijn (iig, buiten alle uren die ik er off screen sowieso aan besteed in mijn hoofd). Zie dat er bij een aantal van jullie schot in de zaak zit, of iig weer beweging. Wat fijn! En @Lief ik denk dat dit ook de utro is hoor. En de spanning. Het is niet fijn, maar het gaat ook voorbij. Emoties kunnen zó weer omdraaien. Heb ook wel eens gedacht: dwing ik straks met harde hand een gehandicapt kindje hier de aarde op omdat ik eigenlijk gewoon geen gezonde kindjes meer kan maken, maar het per se wil. Maar het is dan toch een beetje: wie dan leeft, wie dan zorgt. Je krijgt echo’s, testen en zo moet je dan stap voor stap maar weet verder zien. Je kunt de toekomst niet sturen met gedachten. Was dat soms maar zo Wat mij betreft: het einde van de reis komt nu wel echt heel dichtbij. Het 2e embryo is wederom niet doorgedeeld en ik denk dat ik daarmee ook een soort onofficieel onderzoek naar al mijn miskramen heb afgerond: de kwaliteit van mijn eitjes is bagger. Het vertrouwen in Frits was na dat bericht ook meteen weg. Vandaag ook getest (10 dpo): hartstikke wit. En ik weet: 10 dpo is (te) vroeg en het kan nog, blabla. Maar laten we wel wezen: hoe groot is die kans nou?! Nagenoeg nihil. Bah, bah, bah. Tegelijkertijd denk ik dat het goed is dat de omstandigheden me dwingen hiermee te kappen. Die focus op je lijf steeds, het nastreven van iets dat eigenlijk niet haalbaar is waardoor je heel veel hier&nu mist. Mn relatie die hierdoor toch een paar keer langs de afgrond heeft gelopen … Maar man, wat had ik mezelf iets anders gegund. En mijn zoontje ook. Dat vind ik nog wel het allerergste. Geen broertje of zusje. Het gevoel dat ik hem hier ooit “alleen” ga achterlaten, dat doet me het meeste pijn. Zouden jullie al stoppen met de utro in mijn geval? Ik ben er zó ontzettend klaar mee. Gooi het liefst alles in de vuilnisbak.
Na Sterre haar testen durf ik niet meer eerder te stoppen voor: wat als.. dus nee, nog even..doe het voor die zekerheid.. Maar ik voel je bericht zó en ik weet best dat ik me opeens aan totaal andere kant bevind met mn 5 embryo's dus dat je kan denken; jaja jij bent lekker zo'n succesverhaal doei...Maar die switch qua gevoel heb ik zelf nog niet echt gemaakt geloof ik, na 2e ivf was ik al zo ver eigenlijk in het acceptatieproces van het geen broertje of zusje, nooit dat trotse koppie met een baby in haar armen, nooit op die manier tante worden voor haar.....Dat ik echt je pijn dwars door het schermpje voel.. Want ja voor jezelf is het erg, maar dát idee dat breekt je. Ik vind het zo oneerlijk voor je... En ja tuurlijk ga ik nog voor je duimen, maar ik snap de 10 dpo witte test weinig kans mood... ❤️
Nou, dat is het! Iemand waarmee je een verleden deelt, als je ouders er niet meer zijn, die weet hoe en waar je bent opgegroeid, die daarbij was. Ik zie in de kindertijd ook wel de struggles hoor: ik moet ineens weer zorgen, aandacht delen, net iets te veel leeftijdsverschil voor speelmaatjes (bij jou mag dag net iets eraf ). Ik kijk vooral naar later eigenlijk. Nu is een drie-eenheid echt heerlijk en voor mijn zoontje echt genoeg. Maar als wij oud worden? Misschien zorg nodig hebben? Er niet meer zijn? Bleh. Dat maakt me zó verdrietig … En broers/zussen zijn geen garantie he, dat weet ik ook. Misschien krijgen ze wel vette ruzie. Maar misschien ook niet en worden ze beste vrienden zoals mijn man en zijn broer. Maar iedereen moet het doen met de kaarten die ie krijgt. Ik nu. Hij straks. En vaker wel dan niet, komt dat natuurlijk ook wel goed. Maar voor nu, doet het mij gewoon echt onwijs pijn. Ja. Fijn en lief dat je me begrijpt ❤️ Ook al zit je nu misschien aan die andere kant, dat is alleen maar fijn. We hoeven niet met z’n tweeën dat verdriet te hebben. Daar schiet ik niks mee op Ook al is het zeker wel oneerlijk. Ik vind het alleen oneerlijk de kant op van waarom ik niet zeg maar. Iederéén die er goed voor zou zijn, zou gewoon zijn/haar familie moeten kunnen/mogen samenstellen zoals gewenst.
Ooh lieve @Flora85, ik weet gewoon niet zo goed wat moet zeggen. Ik zou allerlei dingen kunnen zeggen, maar ik denk dat dit gevoel er mag zijn. Het klinkt al een beetje als “rouw”: rouw om het toekomst beeld wat zo anders gaat zijn dan je gehoopt had. Afscheid nemen van de droom. Wat is dit toch keihard en klote! Knuffel!
Awww @Flora85 wat enorm klote en oneerlijk! Ik had het je zo gegund! Wees lief voor jezelf. Een dikke virtuele knuffel van hieruit!
Ik heb vandaag trouwens aan mijn (nieuw) diensthoofd ons traject uit de doeken gedaan. Ik voelde me op zich wel opgelucht dat ik nu niet moet doen alsof zaken "privé" zijn, moesten ze erachter vragen. Ik zei dat ik de timing wel wat jammer vind (dat ik zeer blij ben dat ons traject nu eindelijk verder kan, maar dat het nu net is met het wisselen van dienst). Ze zei dat ze vooral hoopt dat ik opgeleid geraak vooraleer ik uit val en dat de dienst terug wat "draaiende" zou zijn, maar dat ze natuurlijk voor mij hoopt dat het snel raak mag zijn. Ik zei haar ook dat ik a) nog niet zwanger ben en b) dat je het ook nog 9 maanden eerst moet dragen, dus dat ik sowieso nog niet direct zou uitvallen. En dat beaamde ze me wel. Dus ik denk wel een positieve reactie.
Ah nee wat ontzettend verdrietig. Wat @Lief ook al zegt, ik zou niet durven stoppen met utro gezien wat er met @Sterre83 gebeurde. Tegelijkertijd snap ik echt dat je er volledig klaar mee bent nu. Ik duim voor een wonder voor je, want ik gun het je zo enorm. Hele dikke knuffel
Lijstje MMM start januari 2024 Basilicum - 33 jaar - 2e kindje - IVF 1.7 (laatste cryo) Knut10 - 31 jaar- 2e kindje- IVF cryo-5 TP Klok - 35 jaar - 3e kindje - IVF 1 Milena - 31 jaar - 2e kindje - OI/IUI-D (nog 3 rietjes van dezelfde donor) Lief - 41 jaar - 2e kindje - IVF 3 MamaMan0n - 31 jaar - 4de kindje - IVF 1.8 Millie92 - 31 jaar - 1e kindje - IVF 1 Welkomwondertje - 42 jaar - 3e kindje - IVF 3 SuzanS - 37 jaar - 2e kindje - IVF 1 Bambiniheart-35 jaar kinderloos - eiceldonatie traject Joylynn - 35 jaar - 2e kindje - ICSI 1 Zuster92 - 31 jaar - 2e kindje - ICSI 1 cryo’s Boompje88 - 36 jaar - 1e kindje - IVF2, tp 3 Liliane92 - 32 jaar - 2e kindje - IVF3 HD8489 - 39M/34V - kinderloos - IVF 2 Panda95 - 29 jaar - 1e kindje - OI/IUI-D start nov/dec Loulou12 - 34 jaar - 2e kindje - IVF 2 Flora85 - 39 jaar - 2e kindje - IVF 3 Daydreamer89 - 34 jaar - 2e kindje - IVF/ICSI 2 Nynepien - 30 jaar - 1e kindje - IVF/ICSI 3 Sterre83 - 41 jaar - 2e kind - IVF Danielledkx - 28 jaar - 1e kindje - PGT ICSI - poging 2 (tp 4) Palmpje - 39 jaar - 4e ☆ kindje - ICSI Parelbaby - 25 jaar - 1e kindje - ICSI Mamawensje - 37 jaar - 1e kindje - ICSI 3 Boontje96 - 27 jaar - 1e kindje - IVF Pingpongpcos - 30 jaar - 1e kindje - OI 4 Lieke2022 - 31 jaar - 1e kindje- IUI 8 SuzyCQ - 34 jaar - 1e kindje - PGT ICSI (poging 1) Pcosrondetwee - 32 jaar - 2de kindje - OI 6 Newbie123 - 30 jaar - 2de kindje - IVF (opstart) Afspraken 15 november - Lieke2022 - vervolg onderzoeken Gent 15 november - Newbie123 - start afspraak 19 november - Panda95 - intake IUI-D 19 november - Mamawensje - cryo tp in natuurlijke cyclus 21 november - Boompje88 - cryo tp 21 november - nynepien - telefonische afspraak vervolgstappen 22 november - Lieke2022 - follikel meting IUI 8 22 november - Boompje88 - belafspraak arts premi studie 5 december - Lieke2022 - vervolg onderzoeken Gent 17 december - Lieke2022 - bespreken onderzoeken en plan Gent Test datum 15 november - welkomwondertje 20 november - Flora85 23 november - pcosrondetwee 23 november - Lief ♡ ZWANGER ♡ SuzanS - 25 oktober Zuster92 - 13 november Joylynn - 26 november Daydreamer89 - 14 december Liliane92 - 8 januari Klok - 11 januari Knut10 - 10 februari Danielledkx - 16 maart Pingpongpcos - 13 april MamaMan0n - 23 mei Palmpje - 31 mei Sterre83 - 15 juni
@Pcosrondetwee Proficiat met je nieuwe functie! Je hebt groot gelijk dat je er voor gaat! @Milena92 wat goeeed! Eindelijk schot in de zaak!! Dat ze maar gewoon even een dupastonnetje geven, dan kan je weer na een week door! Was voor mij een goede reset! Ooh @Flora85 Ik had het jullie zo gegund!! Veel sterkte, ik hoop alsnog op een wonder voor je, maar ik snap dat je hier geen boodschap meer aan hebt. Ik had nogal een hectische dagen en vandaag toch best een teleurstellend gesprek. Vandaag nog even balen en dan weer door.
Lieve @Flora85 wat oneerlijk dit. Na alle pijn, moeite en geduld die je erin gestopt hebt, zou dit niet het einde van de rit mogen zijn. Ik denk aan je
Ach @Flora85 hier heb ik wel tranen van in mn ogen Wat vind ik dit vréselijk. En ik begrijp je pijn... Zelf kun je alles dragen wat op je pad komt, maar je wil alles geven voor je kind. Je kind iets niet niet kunnen geven is zo pijnlijk Maar wat heeft jouw zoontje een verschrikkelijk lieve en mooie moeder. Hij kan echt niet beter krijgen geloof mij!! Sterkte lieverd. En ik duim stiekem nog even..
Update vanuit hier; ik werd vanmiddag gebeld en kan nog niet starten, idd wat ik zelf al zag, hormonen zijn niet in balans en niet de hoeveelheden die passen bij dit punt in de cyclus. Menstruatie is van de ene op de andere dag geëindigd ook. Echt ontzettend raar weer. Ik heb heel veel last van migraine, en stress van werk, dus ik denk dat ik misschien nog twee maanden pauze er aan toe voeg, en dan onderhoudsmedicatie ga proberen voor migraine, om het weer wat leefbaarder te maken. Vervelend dat t allemaal zo moet gaan, maarja het is helaas zo.