Nee, echt geen seconde aan gedacht dat het zoiets kon zijn. Vertelde thuis ook nog voor de grap dat ze het vroeg. Had wel die week een soort onderbuikgevoel, maar meer dan dat ook niet. En dat ook weer weggewuifd. Ik geloof opzich wel dat het maar een keer was. Het condoom is afgegleden volgens hem, dus uiteindelijk is een gedeelte zonder condoom geweest. Het is echt een onmogelijke keuze inderdaad. We kennen elkaar al zolang en zijn zo aan elkaar gewend, daar heb ik inderdaad geen zin in om zoiets weer op te bouwen. Maar het is ook ontzettend pijnlijk om zo gekwetst te worden door iemand die je zo goed dacht te kennen.
Ja, dat is dus de vraag. Hij had nu ook niks kunnen zeggen, dan hadden de klachten vanzelf weer over gegaan. Maar we zullen nooit weten of hij het anders ook had gezegd, hij denkt zelf van wel.
Ja wat ontzettend lastig zeg. Ik vond het toen ook gewoon lastig om die vraag aan mijn man te stellen, wij zijn ook 20 jaar samen, dan verwacht je dat gewoon niet. Jeetje wat een dilemma en wat een verdriet en dan moet je ook nog gewoon doorgaan en voor je kindjes zorgen. Als je er een paar dagen tussen uit wilt en je hebt die mogelijkheid zou ik kijken of dat een optie is. Laat hem maar even en focus je even op jezelf.
Wat je moet doen geen idee. Wat ik wel heel erg vind is de soa wat als die er niet was geweest. Had hij dan wel verteld of moest je er dan zelf achter komen. De relatie loopt niet lekker zelf vind ik dit een dood doener. En hoop dat je achter je keuze kan gaan staan met heel je kunnen. Misschien is therapie samen wel een goede optie. Wij zijn ook bijna 20 jaar verder en ooit eens voor de kinderen is het 3 weken uit geweest hij werd verliefd op een ander en wilde daar mee verder. Dus maakte hij het uit. 3 weken verder en Kilo's afgevallen en dood ongelukkig stond hij voor mijn deur. (Was niet te vinden) Of ik toch wel verder wil. Hij heeft zich dood geschaamd en nog is hij niet happy met deze periode. Was hij toen niet eerlijk dan was het een ander verhaal. Maar je begrijpt eens en nooit weer. Uit is nu toch uit, en als hij het nodig vind om zijn ding ergens anders in te steken dan hoop ik echt het slechtste. En ja dat is hard maar ik zou het een hele hoge verraad vinden.
Je 'moet' nu helemaal niks. Denk nu vooral aan jezelf, en doe waar jij je fijn bij voelt. Dikke knuffel ❤️
Neem de tijd! Ik heb ook echt geen spijt van het feit dat ik hier lang over heb gedaan, het is heel weloverwogen en daardoor kunnen we nu goed uit elkaar. We hebben geen ruzie, we willen voor elkaar ook het beste, als ik in een vlaag van overweldigende emoties knopen had moeten doorhakken, waren we er niet op deze manier uitgekomen. En ik had het hem misschien wel kunnen vergeven als dingen anders waren gelopen, dus ik ben ook blij dat ik dat in ieder geval heb geprobeerd. Anderzijds ben ik nu ook blij dat ik het los mag gaan laten, maar dat inzicht kostte tijd.
Vind ik ook hoor. Een relatie heb je in voor- en tegenspoed. En als je iemand anders wil, zul je eerst moeten scheiden. Vind het echt respectloos
Wat vreselijk TS. Heel veel sterkte! Ik ben ook bedrogen in mijn huwelijk en dit heeft me echt voor het leven getekend. Helaas kan niemand je advies geven in deze situatie. Daarvoor weten we te weinig van het verhaal en de achtergrond. Als ik je bericht lees dan ben ik geneigd je man niet te geloven (dat het maar eenmalig was met een onbekende) omdat ik het allemaal té toevallig vind. Maar ik weet niets van jouw man, dus hier speelt ook mijn eigen perspectief een rol. En dat geldt voor iedereen natuurlijk. Ik geloof echt dat het mogelijk is een 'misstap' in een relatie te boven te komen als je daar beide veel energie in steekt. Maar het zal niet makkelijk zijn. Ik wens je alle geluk, liefde en wijsheid en weet dat je niet nu meteen een definitieve beslissing hoeft te nemen. Pak de tijd die je nodig hebt! ♡
Ja is het ook. Maar dat is nu niet zo dus zou ook niet weten wat je kan doen. Wel neem echt de tijd. Kan hij niet even een paar dagen weg zodat je even de ruimte hebt of jij zelf om echt goed na te denken.
Wat ontzettend rot voor je. Ik denk dat het eventueel samen overwinnen van verraad begint bij eerlijkheid. Ik hoop echt dat je dat hebt gekregen. Maar mijn alarm lampje loopt te zwaaien. De kans dat het bij de eerste keer (met condoom) zo misgaat is echt klein imo. Daarnaast lijkt mij de drempel om dit met een onbekende via een game te doen erg hoog als iemand zulke dingen 'normaal' niet doet. Hij klinkt als iemand die pas toegeeft als er bewijs is. Dat maakt het erg lastig om iemand te vertrouwen.
Dat wil ik niet. Ik wil zelf niet weg, omdat ik de kinderen niet alleen wil laten. Mijn tas stond al ingepakt nadat ik het hoorde, maar de oudste zei, mama ga alsjeblieft niet weg. Toen kon ik het niet meer over mijn hart verkrijgen. Ik wil ook niet dat hij gaat want ik kan nu niet alleen voor de kinderen zorgen, misschien kan het over een tijdje.
Ja, dat is ook zo. Die twijfels heb ik natuurlijk ook. Toen wij jong waren en nog condooms gebruikten is dit ook wel meerdere keren gebeurd, was altijd gezeur met hem en die dingen. Ik heb zelf ook de soa gekregen van 1 of 2 keer seks. Ik denk dat dit voor hem juist de 'ideale' optie was. Snel en anoniem. Geen gezeik achteraf. Maar de tijd zal het leren. Het vertrouwen is sowieso kapot of het nu 1 of meerdere keren was, maar vind eerlijkheid wel heel belangrijk
Jij bent bedrogen dus jij bepaald het tempo. Jij moet namelijk niets. Wil je vergeven, het nog een kans geven en moeite doen en het proberen dan is dat prima maar heb jij daar allemaal geen behoefte aan is dat even goed.
Misschien hierin ook bedenken dat jij alle recht nu hebt om hier aan te twijfelen en je daarin ook echt mag vragen stellen en bijvoorbeeld telefoon/computer enz bekijken. En misschien ook nadenken over hulp zoeken hierin samen. @evaleana zei het ook heel mooi, neem je tijd hierin. Je hoeft niet nu een keuze te maken maar met hulp hierin voor beide kun je misschien wel een weloverwogen keuze maken. Heel veel liefs in ieder geval gewenst!
Vreselijk.... dit was de reden van onze scheiding vorig jaar. Het was alleen niet eenmalig; de affaire met een collega was al 5 maanden aan de gang. We waren bijna 25 jaar samen. Ook nooooooit verwacht dat hij vreemd zou gaan. Het heeft me een deuk gegeven in alles, maar met name mijn zelfvertrouwen. Ik denk er nu nog vaak over na wat ik zou hebben gedaan als het eenmalig was geweest... zoals bij jou. Als ik daarmee mijn gezin had kunnen redden, had ik er denk ik wel alles aan gedaan om het te laten slagen. Met therapie. Maar het lijkt me ontzettend moeilijk en verdrietig. Wat je zegt, er zijn wel bewuste keuzes gemaakt... Veel sterkte en een dikke knuffel voor jou!
Dankjewel, lief! Alles bekijken zegt mij niet zoveel, alles kan verwijderd en verborgen worden, ik zal het vertrouwen toch op een andere manier moeten terug krijgen, of niet. Ben er wel achter dat alles heel veel tijd kost, had wel verwacht dat ik me al iets beter zou voelen.
Ook een verschrikkelijk verhaal, hoe gaat het nu met je? Ja, het is echt een enorme klap. Nooit verwacht dat het me zo erg zou neerhalen. Ben altijd rustig en stabiel, maar ben nu een labiel persoon die niks kan hebben..