De sint periode heeft hier voor stress gezorgd. Maar mijn oudste is er redelijk goed mee om gegaan (thuis). Hij vindt het fijn dat ik hem mee neem in de organisatie en de dingen die er gaan gebeuren. Vandaag heb ik het diagnose verslag gehad. 49 pagina's met veel tabellen om uit te zoeken. Ik moet wel bekennen dat ik echt verrast ben met dit rapport. Ik wou dat ze vroeger deze dingen al zo goed konden maken. Ik vind er veel herkenning in en het bevestigt waarom we elkaar het beste aanvoelen in huis. Daar waar ik bij hulp eerder had dat mijn gevoel zei dat dingen verkeerd werden geïnterpreteerd is dit meer een feest van herkenning. Niet dat ik de worstelingen een feest kan noemen. Maar het geeft mij wel veel hoop dat hij een fijner pad gaat bewandelen. Ik ga mijn best doen om zoveel mogelijk via dit diagnose en behandelcentrum te laten lopen. Ik heb er wel moeite mee dat ik adviezen die ook in dit document staan al langere tijd probeer duidelijk te maken aan mijn partner. Maar dat hij deze niet van mij aan wil nemen. Ik hoop dat dit document en de psycho-educatie daar verandering in gaan brengen. Maar ik heb er niet direct een goed gevoel over.
Ik zit er even helemaal door heen. Donderdag heerlijk gegeten erg gezellig ook. Vrijdag wil me dam iets eten dat nog gehaald moest worden. Wij dat samen gedaan gezellig nog wat mensen tegen gekomen niets aan het handje. Man komt thuis en echt me dam komamdeerd en eist. Man gaf wel een standje naar c die vond het ook niet normaal. De dag er na weer komanderen en eisen. Man gaat even weg zit ze gezellig naast me en bam man komt thuis en het is weer bal. En ja dit gebeurd helaas te vaak nu en ik kan het even niet meer hebben. Ook geeft ze mij geen knuffels en kusjes is het niet meer mama maar zij. En wat we ook doen het wil niet veranderen. En door alle gedoe in het verleden durf ik niet meer snel om hulp te vragen. K.t zooi
@din0, Ik denk dat de pubertijd is ingeslagen bij je meisje. Bijna 13 is ze toch? Bij mijn jongste dochter veranderde dat met haar 12e verjaardag heel snel. Van een knuffelig meisje ineens een puber. Maar eisen en commanderen hoort daar niet bij, dat hoef je niet te accepteren. Ze zal zich wel meer los willen gaan maken en dat zal voor haar zelf ook niet makkelijk zijn.
Prima maar ze kruipt op dit moment nog net niet in vaders kont. En ja het doet verschrikkelijk veel pijn. Los komen is prima maar op deze manier echt niet. Als ze even kan beukt ze me aan de kant.
Hoe is de relatie tussen jou en je man? Knuffelen jullie veel, praten jullie positief naar elkaar en met elkaar? Doen jullie betekenisvolle activiteiten met zijn 3en. (groepsgesprekken, spelletjes, gedeelde humor) Wat ziet jullie dochter hoe jullie relatie is. Hoe haar vader jou behandelt bijv., of hoe jij je man behandelt. Misschien dat daar iets zit waar zij op reageert door naar 1 van jullie te trekken en de ander zo'n beetje af te stoten. (denk ik even hardop hoor )
Dat zit wel goed hoor. Tot 2 jaar terug deed ik heel veel zonder man. Samen vakantie of uit was tot 2 jaar terug ondenkbaar. Ik ging met dochter alleen of met schoon moeder opstap of vakantie. Nu dus samen weg gelukkig. Dus dat is ten goede veranderd man had en heeft pleinvrees. Thuis deed man alles en ik buiten. Nu dus samen, en ik vind dat heerlijk heb man terug na 15 jr. Wij deden zoveel samen tot die man met de hamer.. C wist niet beter
Vooral allemaal niet te persoonlijk nemen. Onze middelste doet dit bij mij ook. Het hoort bij zijn manier van puberen. Onze oudste heeft het dan weer richting mijn man. Ondertussen puberen ze al een paar jaar en lig ik er niet meer wakker van . Het dwingende en manipulatief gedrag is bij alle 2 onze pubers een vraag naar duidelijkheid. Dus mss is het voor uw dochter ook niet zchr cheffen maar wat zoeken. Ik heb deze info ook met de school van onze oudste gedeeld en 1 leerkracht gaf aan dat door anders te kijken naar zo situaties het allemaal minder negatief aanvoelt.
Oef. Dat had ik nog niet meegekregen. Wat een nare diagnose voor je. Goed dat je gezin er zo in wordt meegenomen. Maar kan me voorstellen dat het voor hun ook heel wat betekent.
Knuffel Voelt rot he. Al is het niks persoonlijk naar jou. Hier een zoon die niet meer wil knuffelen. Gewoon echt niet. Zelfs niet bij het naar bed brengen. Maar bij papa kruipt hij wel op schoot. Dan ben ik weleens jaloers. Ik mis zijn lieve knuffels en kusjes. Sint ging heel goed. Stralende gezichten. Cadeautjes goed ontvangen. En lekker gegeten. En eindelijk is ook het kwartje gevallen. Toen eenmaal de cadeautjesspanning eraf was ging hij vragen stellen en kwam hij tot de conclusie dat papa sinterklaas is. Om 5 minuten later te zeggen " mam X(klasgenoot) geloofd nog in Sinterklaas. Raar he"
Zeker rot en niets van aan trekken kan ik niet. Heb een zoon onder de grond, hem kan ik niet knuffelen. Maar ja komt goed ooit en ja zij zelf merkt niet dat ze mij de grond in boord. Dat hoeft niet, maar wel fijn te lezen dat ik niet alleen ben daarin. En door dan maar weer zucht.
We hadden via de MS liga al een strip meegekregen en het is echt 1 en al herkenning en ook uitleg aan de hand van electriciteits kabels en batterijen. Makkelijk en duidelijk. Meer hebben ze hier noet nodig want lange en onduidelijke tekst komt wss niet echt binnen.
Goedemiddag allemaal, Kom een beetje binnen vallen. Heb jaren op zw-pagina geschreven maar nu al een hele tijd niet. Mijn zoon is bijna 5 jaar geleden gediagnosticeerd met adhd, ass etc. Mijn dochter heeft vandaag haar 2nd opinion ados test gehad naar autisme. Bij zoon was het al een strijd om de goede diagnose maar bij meiden is het vaak nog uitdagender door veel sociaal wenselijk gedrag (wat zoon ook deed) en aangeleerde toepassingen. Ben eigenlijk ook wel benieuwd wie hier van de mama's zelf ass heeft. Ik weet het zelf sinds 2,5 jaar ongeveer. En hoe je dit toe past bij ondersteuning van jullie kind.
Hoi ik lees ook af en toe mee, dochter van nu 12 heeft sinds haar 10e de diagnose ASS. En ik moest een beetje lachen om het plaatje van Neuzeke, want dat is heel herkenbaar. We lopen nu vooral vast met huiswerk, dan zit ze soms zo vast in wat zij denkt dat moet, en dan kan ze geen input meer hebben voor een andere mening. Ze gaat naar de havo, van het voortgezet speciaal onderwijs. Voor zover ik weet heb ik geen autisme, er komen wel wat zaken bekend voor maar niet in die mate dat ik het helemaal herken. Voor zover wij weten heeft mijn man ook geen autisme bij ons zit het niet in de familie ofzo. Het lijkt me aan de ene kant erg makkelijk, want ik begrijp mijn dochter lang niet altijd. Maar aan de andere kant, wanneer je allebei juist erg star bent en allebei de andere kant op kijkt..
Klopt het heeft voor en nadelen. Sinds ik na mijn zoon de diagnoses kreeg was het wel een openbaring. In de zin van waarom ik zelf zo vast liep, waarom mijn kinderen vastlopen en bovenal dat ik wil proberen zo goed mogelijk mijn eigen negatieve ervaringen te gebruiken, in de zin van, open het gesprek aan gaan. Ze proberen niet "klein" te houden zoals mijn moeder deed om me te beschermen. Vooral veel praten. Overigens dat wat je omschrijft van je dochter. Haar hoofd is dan waarschijnlijk te vol al. Ik kan ook niks meer met extra informatie, vragen, tips enz. Weet niet of ze evt ook adhd heeft. Het klinkt gek maar leren met muziek hielp mij heel erg. Als ik in stilte moest leren dan nam ik niks op. Puberteit is echt lastig en zwaar voor beide kanten. Vooral belangrijk als tip , al zul je dat vast doen, geef haar het gevoel dat ze gehoord wordt. Ik voelde me in die tijd heel erg onbegrepen enz. Dikke knuffel
Bij ons is het een deeltje loslaten dat huiswerk en leer gedoe. Vooral bij de oudste. Hij wil sowieso geen hulp, advies of tips. Chat gpt is zijn beste vriend en wij moeten vooral niet te veel vragen of zagen. Hij zat 1 en 2 keer het 2de in een ASO (vwo richting) maar hij wou economie doen en dat is in TSO (havo) maar eigenlijk is dat wat te makkelijk voor hem (combinatie van niveau + vrij zwakker klas). Hij weet dat het van belang is om alles goed te leren in de periode dat zijn adhd mediactie werkt maar heeft altijd tijd genoeg en eigenlijk doet hij niet erg veel en daar heb ik wel eens mijn vragen bij maar daar moet ik wat mee opletten dat ik ze niet te vaak luidop stel . De middelste hebben we in deze school nog weinig ervzring. Vorige examens waren altijd rampzalig (schoolsystee met instructies ipv echt.les). Hij leert met koptelefoon met muziek op. Ook hij heeft liever geen vragen. Maar ze zijn natuurlijk ook gewoon 14 en 15 dus is vast ook de leeftijd in combinatie met.
grappig, wij hebben idd op ouder cursus geleerd dat onze zoon 2 dingen tegelijk moet kunnen om iets te kunnen "leren/opslaan". Vaak is dat kleuren in een kleurboek of muziek luisteren idd... dan zijn ze relaxt en zitten ze in een stand waarop dingen opgenomen kunnen worden. Kunnen ze niet 2 dingen tegelijk doen hebben ze teveel focus en energie voor 1 ding nodig zodat iets leren eigenlijk te lastig is.