Dan moet je dat lekker doen meid! Het is ook de weg ergens naartoe die telt en als je die zo langer comfortabel kunt houden, moet je daarvoor gaan.
Oooooohw, deze had ik gemist! Mijn ervaring: al een streep tijdens het doorlopen, is een goed teken Ik duim hard voor je, want aflopende testen, daar doen we niet meer aan. Zo.
Ohw, dat was dan ook weer niet per se de bedoeling. Hihi Maar, huilen is eigenlijk alleen maar goed. De emoties moeten er tóch uit. Ik snap wel wat je zegt hoor, dat je dit niet meer wilt. En ga er niet om liegen: ikzelf ben nog steeds ook heus opgelucht dat die marteling van rollercoasters van blijdschap gevolgd door keiharde angst en teleurstelling voorbij is. Maar, als jouw hartje nog door wil en kan, dan kan de rest van jou dat ook weer, als de tijd daar is. Daar kun je op vertrouwen. Die wens blijft het sterkst, totdat die dat niet meer is en je gevoel is daarin je kompas. Daar moet je nu nog even niet te veel van verwachten, maar die draait vanzelf weer naar het Noorden, als je hem de ruimte geeft. Ik wil dit niet over mezelf maken, maar mocht het helpen: in ongeveer 2 jaar tijd overleefde ik een miskraam, een missed abortion, een tumor op mn eierstok+operatie, nog een miskraam, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap+operatie, een biochemische zwangerschap en 3 ivf-pogingen. En ik kon steeds tóch weer door. Ook nu: ik sta nog steeds. Het is niet hetzelfde, dat weet ik. Ik heb een kindje en sowieso is iedereen en iedere situatie uniek en verschillend. Maar ook jij kan het aan en ook met jou komt het goed. Daar geloof ik in. En dan vertel je over 1,5 jaar misschien anderen je verhaal met de boodschap dat ze het heus gaan redden (Ondertussen duim ik stiekem ook nog voor een wonder morgen. Succes en sterkte met de echo ❤️)
Wat mooi dat je deze plek als zo waardevol beschouwd hebt! En je ziet: je bent niet de enige Vind dat echt ook wel de mooie dingen in het leven: zien dat mensen -zelfs onbekenden- echt iets voor elkaar willen en kunnen betekenen; elkaar steunen. Zeker met al die ellende in de wereld, dit is wat mensen ook met en voor elkaar kunnen doen. (Sow, lekker sentimenteel hier, haha) Het kan ineens stoppen hoor, die misselijkheid. Hoop het voor je! Bij mij duurde het iets langer, tot 16 weken ongeveer. Maar doorgaans, houdt t ooit op En dan heb je ook mooi die officiële “nu ben je zo veilig dat je het mag gaan delen echo” in de pocket en kan het grote genieten écht gaan beginnen Hier en daar onderbroken door brandend maagzuur, dikke enkels of t verlies van je favoriete slaappositie, dat wel
Meeste miskramen vinden plaats voor 12 weken helaas. Dus dan is er toch een poging weg. Vrees een beetje dat je dan statistisch voor de verzekeraars toch wat kanslozer en dus potentieel duurder bent In België krijg je 6 pogingen vergoed en heb wel eens onderzoeken gelezen dat tot en met poging 5 je kansen cumulatief nog blijven toenemen. Ofwel: 5 pogingen zou je de beste kansen geven. Dus 3 is sowieso karig helaas …
Erg spannend! Wel goed dat ze het gezien hebben en er (zo las ik in een ander bericht) zo adequaat op doorpakken. Hopelijk is het of snel weg, of (en een beetje én, voor later) kunnen ze een paar mooie embryo’s invriezen. Succes morgen en met het afwachten.
Ik denk niet dat je niemand lastigvalt hoor! We begrijpen het hier allemaal. Hoe graag je het kunt willen, hoeveel je ermee bezig kan zijn, hoe enthousiast en hoopvol je kunt zijn, en hoe hard je daarna helaas soms ook in die put kunt flikkeren. Van dat laatste gaan we niet uit, maar wat ik maar wil zeggen: alles kan en mag en met hoe bizar en intens zo’n traject kan zijn, is ook zo’n beetje alles wel herkenbaar en invoelbaar voor de meesten hier. Je hoofd en hart doen toch wat ze doen. Of jij je daar nou tegen verzet of niet. Nu en ook bij eender welke uitkomst deze ronde voor je gaat hebben … Ik denk eigenlijk dat het je al veel rust geeft als je jezelf toestaat erin te staan zoals je erin staat. En he, boeien dat dat dan enorm over the top ermee bezig is?! Het is verdorie ook enorm belangrijk en spannend en levensbepalend. Mag hoor.
Vraagje: nu ben ik 4dpo denk ik, klopt dat? (ovitrelle avond van 18/12 en inseminatie op 20/12, start utro op 21/12) Ik voelde de afgelopen dagen heel wat in mijn buik. En ook veelal aan de kant van waar mijn ei zat. Zelfs als ik gwn ging liggen en mijn knie optrok voelde ik mijn baarmoeder wat gevoelig zijn/trekken. Op de fiets naar het werk werd ik ook zelfs even misselijk. Maar nu voel ik precies niets meer. Ik probeer de hele tijd te rationaliseren dat utro symptomen geeft. Maar is het niet vreemd dat ineens alles weg is?
Nope dat is het leuke aan de mmm, álles kan, niks betekent iets, soms betekent het alles, en alle symptomen kunnen, maar kunnen ook van de medicijnen zijn Over dpo bij iui weet ik eerlijk gezegd niet zeker maar met ovitrelle 18-12 zou ik idd zeggen 4 dpo! Innesteling kan pas na een dag of 7 na eisprong plaatsvinden volgens mij dus symptomen zou je pas vanaf een dag of 9 moeten kunnen waarnemen als ik rationeel spreek Ik was de eerste dagen van utro erg moe maar dat trok ook wel weg, ik denk zelf dat je lijf eraan went ofzo!
Lovely die vermoeidheid heb ik ook wel enorm, vooral bij het foefsnoepje dat ik om 15 uur moet nemen. (Ik moet 3x per dag) Hoe hebben jullie deze wachtweken in hemelsnaam al zo vaak doorgekomen zonder gek te worden knap hoor!
foefsnoepje Die hoor ik voor het eerst. Hoe je de wachtweken doorkomt ? Geen idee nog steeds. Ik vond het elke keer weer niet te doen. Voelde vanalles, dan weer niets, dan weer x dan weer y, dan weer z. 2x een doorgaande zwangerschap en ~15 mmm rondes negatief of enkel biochemisch. En geen enkele keer was hetzelfde. Ik kon me ook heel slecht concentreren op iets anders en kreeg significant minder werk gedaan. Wees lief voor jezelf en laat het gevoel wat je hebt gewoon maar toe. In mijn vorige mmm topic zat een dame die elke dpo dag al haar klachten bijhield en meedeelde en zichzelf elke keer heel zwanger voelde. Maar dat was pas na veel rondes zo. Ik was daar zelf aan onderdoor gegaan, maar voor haar werkte het juist goed denk ik. Dus doe vooral wat goed voelt voor jou, en niet wat je denkt dat je zou moeten doen of hoe het hoort. En geen sorry zeggen hier hoor. Dit is jouw ronde en gewoon mega spannend! Dat mag je vooral delen!
@Lief mijn duimen draaien overuren voor je! @Newbie123 gefeliciteerd! Wat een mooie test. @Boompje88 succes vandaag. Ik hoop op een klein wonder. Maar begrijp het ook helemaal dat het vertrouwen weg is. Ik denk aan jullie vandaag.
@Boompje88: Ik duim voor een wonder, maar wil je vooral heel veel kracht en sterkte toewensen. Ik denk aan je.